Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Ania schreef:ik ken anders genoeg meiden die ik les heb gegeven (ook met een eigen paard) en die zodra ze een vriendje kregen niks meer met paarden te maken wouden hebben.
Huisje Boompje Beestje... en tijd voor paardensport.
(Sorry, ik ben erg gek op psychologische nadenkers...)

(ziet er zooooo leuk uit)
opa heeft eigen politie paard gehad, mn vader tante en oom hebben ook paard gereden. Mn nicht werkt ik de paarden dus ja
Ayasha schreef:ik denk dat paarden sowieso iets is waar je eenmaal mee aan de gang, ook mee aan de gang blijft. Maar in de lagere school wist ik paardrijden, pokemon en voetbal perfect te combineren.ik vond de meiden spelletjes maar niks, ik klom liever in bomen en speelde mee met de jongens
hier nog zo 1
)
Dat is eigenlijk wat ik bedoel. Vaak blijft er toch ook bij die mensen een soort nostalgie hangen om paarden heen. Zie jij dat anders bij mensen die jij kent? Zilfstar schreef:Interesante opties zie ik langs komen:
1: het willen verzorgen en een pony leent zich daar goed voor
2: liefde willen geven aan iets groots harigs sterks en knaps als voorloper op een man![]()
3: het blijft je trouw dus een onvoorwaardelijke vriendschap
4: macht willen ervaren over grotere sterke wezens (lees mannen....)
Cassidy: Jij ziet dus wel meisjes later terug die niet meer voor de paarden gaan. Maar zijn die dan echt helemaal paard-af? En dan bedoel ik niet dat ze geen eigen paard hebben. Maar de meeste volwassen vrouwen die ik ken en die vroeger gereden hebben en in de puberteit gestopt zijn houden toch een soort voorliefde over. Mijn zus bijv heeft geen paard, rijdt ook niet, maar is er nog steeds gek op. En als ze er eentje ziet MOET ze die aaienDat is eigenlijk wat ik bedoel. Vaak blijft er toch ook bij die mensen een soort nostalgie hangen om paarden heen. Zie jij dat anders bij mensen die jij kent?

_Jessie schreef:Ayasha schreef:ik denk dat paarden sowieso iets is waar je eenmaal mee aan de gang, ook mee aan de gang blijft. Maar in de lagere school wist ik paardrijden, pokemon en voetbal perfect te combineren.ik vond de meiden spelletjes maar niks, ik klom liever in bomen en speelde mee met de jongens
amenhier nog zo 1
Ik ben eigenlijk therapeut van beroep en ben altijd geinteresseerd in psychologie en in drijfveren ve mens etc. En nu ik zie dat mijn beide kinderen (jongen en meisje) gek zijn op paarden (nu 9 en 6) vraag ik me soms af hoe lang dat zal blijven. Juist omdat mijn zoon 1 van de weinige jongens is die bezig is met paarden (en hierdoor een streepje voorheeft bij veel meiden in zijn klas... want hij heeft een eigen paard
) en van mijn dochter ben ik erg benieuwd hoe die zich daarin gaat ontwikkelen. Of dat wij straks als ze 14 is ook haar pown (die er nu nog niet is) te koop moeten zetten omdat madam en vriendje heeft... Macs schreef:Ik denk ook dat het meisjes vooral op vroegere leeftijd aantrekt omdat er toch veel roze kleurtjes, schattige dingetjes etc op logo's, stickervellen, boekjes etc bij komen kijken.


Zilfstar schreef:Cassidy: Jij ziet dus wel meisjes later terug die niet meer voor de paarden gaan. Maar zijn die dan echt helemaal paard-af? En dan bedoel ik niet dat ze geen eigen paard hebben. Maar de meeste volwassen vrouwen die ik ken en die vroeger gereden hebben en in de puberteit gestopt zijn houden toch een soort voorliefde over. Mijn zus bijv heeft geen paard, rijdt ook niet, maar is er nog steeds gek op. En als ze er eentje ziet MOET ze die aaienDat is eigenlijk wat ik bedoel. Vaak blijft er toch ook bij die mensen een soort nostalgie hangen om paarden heen. Zie jij dat anders bij mensen die jij kent?
Cassidy schreef:Zilfstar schreef:Cassidy: Jij ziet dus wel meisjes later terug die niet meer voor de paarden gaan. Maar zijn die dan echt helemaal paard-af? En dan bedoel ik niet dat ze geen eigen paard hebben. Maar de meeste volwassen vrouwen die ik ken en die vroeger gereden hebben en in de puberteit gestopt zijn houden toch een soort voorliefde over. Mijn zus bijv heeft geen paard, rijdt ook niet, maar is er nog steeds gek op. En als ze er eentje ziet MOET ze die aaienDat is eigenlijk wat ik bedoel. Vaak blijft er toch ook bij die mensen een soort nostalgie hangen om paarden heen. Zie jij dat anders bij mensen die jij kent?
Ik ben inmiddels verhuisd dus ik heb niet meer zoveel contact met vroegere leeftijd/stalgenootjes om echt te kunnen zeggen dat hun liefde voor paarden er nog steeds is. Maar als je echt een voorliefde hebt voor paarden, en je er weer mee in contact komt, blijft het in mijn ogen niet alleen bij aaien, dan gaan ze weer rijden.
Mijn zus was een meeloper, reed omdat ik reed, heeft nu een zoon die rijdt, heeft zelf een of twee keer op mijn paard gezeten maar meer initiatief komt er niet. Het argument nu om niet te gaan rijden is dat ze geen cap kan vinden in haar maat (ze heeft capmaat 60) en dan is mijn antwoord dat ze gewoon niet goed heeft gezocht.
en dat meen ik