Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-11 22:34

Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-11 22:34

Zoals veel mensen weten is een handicap hebben niet leuk. De ene heeft een grotere handicap, als de andere.
Maar een grote of een kleine handicap, een handicap blijft een handicap. En geeft dus een andere grens aan als gemiddeld.

Nou kreeg ik van iemand de vraag: Stel ik zou mijn handicap kunnen terug draaien, zou ik dat nu nog willen?

Daar heb ik eventjes over na moeten denken.

Maar nu vraag ik het dus aan jullie.

Stel je zou je handicap (s) terug kunnen draaien, zou jij dan die kans pakken?

Waarom wel, of waarom niet?

**Geplaatst**: 17-05-11 22:36

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 17-05-11 22:36

Ik heb autisme, aan de ene kant lijkt het me heel erg fijn al zou ik het niet hebben gehad. Maar het maakt me toch wie ik ben en het is toch weer een extra uitdaging erbij..
Ik zou het denk ik niet doen, ben erg tevreden om hoe ik nu ben

**Geplaatst**: 17-05-11 22:40

Geplaatst: 17-05-11 22:40

Mijn handicapje is slechte ogen, en ja, dat zou ik uiteraard meteen terugdraaien. Geen geklooi meer met lenzen en brillen... makkelijk hoor. Laseren durf ik niet, bang dat dat misgaat

**Geplaatst**: 17-05-11 22:41

Geplaatst: 17-05-11 22:41

Ik wou dat ik de handicap van mijn dochter terug kon draaien. Dat ze geen diabetes meer heeft en nooit meer infusen hoef in te schieten, geen koolhydraten meer tellen, niet dagelijks tig keer haar vingers lek prikken, geen hypo's en hypers meer met alle gevolgen die daarbij horen, niet meer die verantwoording en last op haar schouders.
Ik zou haar diabetes maar wat graag van haar over willen nemen!
Ik weet zeker dat ze er zelf ook graag vanaf zou willen omdat ze er nog steeds moeite mee heeft dat ze het heeft

**Geplaatst**: 17-05-11 22:42

Geplaatst: 17-05-11 22:42

Ik heb ADD. zonder ADD zou ik makkelijker kunnen leren en zou ik de opleidingen kunnen doen die ik leuk vind. Eerst lag mijn interesse vooral bij Dierenarts worden, en nu vind ik psychologie heel interessant, maar ik kan het gewoonweg niet aan weet ik nu al vanwege mijn "handicap" ... dat vind ik echt heel jammer... weet namelijk niet wat ik verder wil doen met mijn leven. Heb overigens ook een bril, maar dat is niet echt een drama

draag vooral vaak mijn zonnebril op sterkte 8-)

edit:

Mijn broertje daarentegen is meervoudig gehandicapt. ik heb me regelmatig afgevraagt hoe ons gezin zou zijn geweest als mijn broertje op tijd met een keizersnede geboren zou zijn (hij heeft te weinig zuurstof gekregen voor de geboorte, moeder voelde dat aan, wou keizersnede, maar de artsen zeiden dat het niet nodig was.... ARCH! -:(-

Hij had dus gezond moeten zijn). Dan zou het een fantastische puber nu zijn, heel vrolijk, wellicht muziekaal en dol op spelletjes en weetikveel. Hij zou over meisjes praten, naar de bioscoop gaan en genieten van het leven. Nu hij die hersenbeschadeging heeft opgelopen bij de geboorte zal dit nooit het geval zijn...

Laatst bijgewerkt door Rennie89 op 17-05-11 22:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-05-11 22:42

Geplaatst: 17-05-11 22:42

Ik heb geen handicap maar andere mensen met handicaps hebben mijn leven sterk beinvloed.
Mijn zus was zwaar meervoudig complex gehandicapt. Zij is overleden toen ik 9 was.
Als ik terug kon draaien dat zij niet gehandicapt zou zijn zou ik dat doen. Ik had dan nog een zus gehad waar ik mee kon kibbelen, kleren van kon stelen maar ook echte zussen dingen doen.

Ik was op mijn werk jaloers dat ik iemand zag winkelen met haar gehandicapte zus.

Mijn broertje heeft; adhd, pddnos en sotos. Ik ondervind hier zelf heel veel last van maar hij zelf ook steeds meer. Als ik dat terug kon draaien zou ik het ook doen. Dan had ik een broertje wat een klier was maar dan kon ik hem daar ook terecht op aanspreken. Dan zouden mensen niet zeggen dat het niet te veranderen valt en ik er mee om moet leren gaan. Allemaal leuk natuurlijk maar de thuissituatie beinvloed mij wel heel erg.

Helaas is het niet anders. Ik zou zelfs de plek van mijn zus in willen nemen.

**Geplaatst**: 17-05-11 22:50

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 17-05-11 22:50

Ja, ik zou het terug willen draaien. Ik moet mijn leven zo anders indelen, bij alles nadenken, veel dingen laten en daardoor dus veel missen en altijd van alles met me meenemen die anders niet nodig waren. Anderzijds denk ik zo, ach zolang ik het heb heeft in elk geval 1 ander het niet. Zou dus niet met iemand anders willen ruilen.

En ook ga ik met de bovenstaande post mee. Ik heb een meervoudig gehandicapt zusje. Als ik het leven voor haar anders had kunnen maken had ik het zeker gedaan. Ondanks dat ze niet anders weet. Maar ik mis ook weleens die " echte " zus waar je al die leuke dingen mee kunt doen. En ik zie ook vaak dat ze het toch wel moeilijk. Ze zit echt gevangen in haar lichaam.

**Geplaatst**: 17-05-11 22:52

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 17-05-11 22:52

Ik was nog maar jong toen maar ik zag gewoon af en toe de frustratie van niet duidelijk kunnen maken wat ze bedoelt. Vreselijk die handicaps. Vind het wel fijn dat ik niet de enige ben. Al is dat anderzijds ook weer jammer want je gunt het niemand.

**Geplaatst**: 17-05-11 22:57

Geplaatst: 17-05-11 22:57

Mijn vader heeft bij een sportongeluk een dwars laessie opgelopen. Verlamd vanaf zn vijfde nekwervel. Kan eigenlijk zo goed als niets meer.
Ademt door een trachiostoma, etc..
Als ik zou kunnen, zou ik het terugdraaien.

Heb het er erg lang moeilijk mee gehad; niet meer samen klussen, niet meer met mijn toekomstige kinderen wandelen, niet meer op een pard van mij zitten, waarschijnlijk nooit langskomen in Spanje om onze toekomstige ranch te zien en/of mee te bouwen, etc...
Dan heb ik het niet eens over de geestelijke achteruitgang en zijn neerslachtige (begrijpelijke) gedragingen.

**Geplaatst**: 17-05-11 22:59

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 17-05-11 22:59

Ja ik zou het terug willen draaien.
Ik heb een beperking aan mijn been, ik heb geen kruisbanden eraan, dus zit het alleen aan spieren vast.
Ik kan gewoon niet lang rijden, niet elke dag, en ik vind heel moeilijk aangepast werk.
Af en toe wel deprimerend

**Geplaatst**: 17-05-11 23:03

Geplaatst: 17-05-11 23:03

IKbenEllen schreef:
Mijn handicapje is slechte ogen, en ja, dat zou ik uiteraard meteen terugdraaien. Geen geklooi meer met lenzen en brillen... makkelijk hoor. Laseren durf ik niet, bang dat dat misgaat

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-11 23:05

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-11 23:05

Ik heb nah, en ja van de ene kant zou ik het terug willen draaien. Heb erg veel leed gehad vroeger. Nooit is er erkenning geweest voor mijn beperking. En moest doen als of ik gezond was. Ik zou ook willen werken, zo als een gemiddeld persoon. Een vriendekring hebben, van mij leeftijd, en gewoon uit kunnen, zonder er echt voor gestraft te worden.

Maar buiten dat, nee ik wil nu niet meer terug. Ondanks dat ik van vroeger een ptss heb opgelopen. Ik heb nu mijn hobby's. Wat ik anders niet zou kunnen hebben. Ik weet dat ik alles met veel mate moet doen. Heb ik een afspraak bij de fysio, dan weet ik dat ik niet meer naar mijn paard kan om intensief te rijden. En dan om de dag wel een dagje niks inplannen.

Maar het heeft me ook gemaakt wie ik nu ben! En ik ben trots hoe ver ik nog ben gekomen ondanks mijn beperking!

**Geplaatst**: 17-05-11 23:24

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 17-05-11 23:24

Nee, ik zou mijn 'handicap' nooit willen terugdraaien. Door mijn 'handicap' heb ik een prachtige taal, cultuur, vrienden, wereld en ervaringen. Ik zou niet weten wat mijn leven is als ik niet doof zou zijn. Doofzijn is groot onderdeel mijn identiteit.

**Geplaatst**: 18-05-11 00:34

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 18-05-11 00:34

Mijn zusje heeft PDD-NOS en als ik dat zou kunnen weghalen zou ik dat absoluut doen! Hoeveel waarde het voor ons gezin ook heeft gehad om kennis te maken met haar wereld het weegt niet op tegen de momenten dat haar wereld niet te betreden is en we alleen maar kunnen kijken naar haar gevecht tegen zich zelf.

**Geplaatst**: 18-05-11 07:33

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 18-05-11 07:33

Liever gister nog dan vandaag.

Ik heb vorig jaar zomer NAH opgelopen en daar is als je je aan de nieuwe regels van jezelf houdt mee te leven, maar ik zou liever mijn oude leven terug willen hebben, waarin ik alles kon doen zonder na te hoeven denken of te zitten met de consequenties

**Geplaatst**: 18-05-11 07:38

Geplaatst: 18-05-11 07:38

Ja natuurlijk zou ik dat willen, lijkt me verrekte handig

om twee armen te hebben.
Ik red me heel prima en beschouw mezelf niet als gehandicapt, maar áls die kans er was, greep ik 'm met ehhhh.... Naja één hand aan zeg maar :))

**Geplaatst**: 18-05-11 07:42

Geplaatst: 18-05-11 07:42

Mijn zus is gehandicapt, door een hersentumor scheelt haar ene been 15cm met het andere.

Ze staat dus scheef en waggelt als een eendje (klinkt cru, maar om een beeld te geven...).

En zij zou haar handicap maar al te graag doorgeven.
Ze ondervind er geen lichamelijke last van,
maar de blikken die mensen haar geven zijn dodelijk.

Mijn zus is niet voor niets al 12 jaar depressief.
Ze heeft half haar leven doorgebracht in een instelling omdat ze niet buiten wou komen.

Als ik kon nam ik het een tijdje voor haar over, zodat ze eindelijk terug eens wat zou lachen :(:)

@Sonja: op mijn vorige job had ik ook een klant met 1 hand en dat was een PRACHTIG mens!
Als het niet vlotjes ging zei ze standaard 'ja, ik ben dan ook maar half zo handig als iemand anders, maar dat maakt mij net uniek!'
Als ik jouw onderste zin lees denk ik opeens terug aan haar. Een vrouw die echt stevig in haar schoenen staat

**Geplaatst**: 18-05-11 07:54

Geplaatst: 18-05-11 07:54

Ik heb een broertje met ADHD, maar dan behoorlijk zwaar. Toen ik nog thuis woonde heb ik het daar wel zwaar mee gehad, altijd zo druk en aanwezig. En ik kon mij altijd irriteren aan de domme opmerkingen en acties waarvoor hij dan weer bij de politie zat of van school werd geknikkerd. Ik had er weinig bgrip voor en kon het mij niet inbeelden hoe het werkte.

Als ik daar nu aan terug denk heb ik vooral medelijden met hem. Hij wilde ook graag zijn opleiding afronden en lekker gaan werken. Gelukkig heeft hij zijn roeping in de horeca gevonden. Hij is kok geworden en heeft een enorme passie voor koken, ongelofelijk hoe hij met eten omgaat en hoeveel hij ervan weet!

Hij laat steeds vaker het masker even vallen en laat dan wel blijken dat het heel erg frustrerend is om zo te moeten leven. Altijd spijt van je acties maar er niks tegen kunnen doen omdat het al gebeurd is.

Als ik dat kon terugdraaien had ik dat wel gedaan. Maar dan vooral om het verleden er mee terug te kunnen draaien. Leraren altijd boos, weer opgepakt door de politie, de zoveelste vechtpartij om in verzeild te raken, ik zou dolgraag als die vroegere frustraties wegnemen! Ik ben namelijk van mening dat die zeer traumatiserende zijn voor een kind, het onbegrip heeft bij hem in ieder geval littekens nagelaten!

**Geplaatst**: 18-05-11 08:00

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 18-05-11 08:00

terugdraaien kan niet meer, maar als ik een toverstafje had om het weg te toveren zou ik het zeker doen!

**Geplaatst**: 18-05-11 08:11

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 18-05-11 08:11

wat een verhalen! Even om een duidelijker beeld te geven van mijn gezinssituatie, ik heb ADD, ook wel enkele symptomen van autisme, mijn broertje heeft ADHD en mijn jongste broertje is zwaar meervoudig gehandicapt, oa. slecht ziend, epelepsie, autisme, leeftijdsachterstand, motorische gehandicapt etc... aardige waslijst. Mijn vader heeft zware migraine, wat alles ook nog eens zwaarder maakt en mijn moeder is op het moment ziek van lyme en het is chronisch. Als dit allemaal eens weg gehaald kon worden...

**Geplaatst**: 18-05-11 08:18

Geplaatst: 18-05-11 08:18

Ik heb een broertje met Asperger, een zusje met PDD-NOS, een broertje met een zware vorm van ADHD. Ik zou het niet terug willen draaien, ook al kreeg ik de kans. Ondanks dat we heel veel moeilijkheden hebben meegemaakt zijn we er ook veel sterker door geworden. Mensen die bij ons komen merken in eerste instantie niet eens dat er zo zwaar verstandelijk gehandicapte kinderen in het huis zijn, gewoon omdat wij niet anders met elkaar omgaan dan normale broers en zussen. We hebben een druk gezin, 6 kinderen van wie er nu 4 geheel of gedeeltelijk uit huis zijn. Maar in het weekend zijn we er allemaal en dan is het een drukte van jewelste, heerlijk is dat.

Natuurlijk is het vaak ook moeilijk. Zo kon mijn zusje pas verstaanbaar praten op haar 9e en is mijn oudste broertje jarenlang vreselijk gepest om het simpele feit dat hij anders was. Het broertje daaronder heeft vaker bij de politie gezeten dan ik kan tellen (omdat hij door zijn ADHD plotseling agressief kan worden of gewoon domme dingen doet). Gelukkig heeft hij geen strafblad of zo iets, hij is wel 1 keer bij Halt geweest. De wijkagent hier kent hem en weet dat hij het niet zo bedoeld, als het mis gaat brengt hij mijn broertje gewoon thuis. Ondanks de handicaps zijn we bijna allemaal normaal functionerend, mijn autistische broertje woont al sinds zijn 18e gedeeltelijk zelfstandig en sinds zijn 20e geheel zelfstandig. We volgen allemaal een opleiding, mijn oudste broertje HBO, broertje daaronder MBO, broertje en zusje daaronder nog middelbare school. Mijn oudste zusje heeft een HBO diploma en zelf studeer ik aan de universiteit. We hebben elkaar geaccepteerd en leven om de beperkingen heen. Zeggen dat je iets niet kan, kan niet voordat je het geprobeerd hebt en daarin motiveren we elkaar.

Nee als ik de keuze had zou ik het echt niet terug draaien.

**Geplaatst**: 18-05-11 09:01

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 18-05-11 09:01

Als ik de macht had om m'n moeders spierziekte weg te nemen zou ik dat meteen doen, zonder het eerst aan haar te vragen

Ik gun haar een makkelijker leven en ik gun het mezelf en m'n broertje om niet te hoeven nadenken over of we de ziekte wel of niet hebben.

**Geplaatst**: 18-05-11 09:09

Geplaatst: 18-05-11 09:09

Mijn zusje heeft een verstandelijke bepreking, pdd-nos, adhd, laag IQ, slechte moteriek e.d. Maar ik zou het nooit koste wat het kost willen terug draaien. Zij is op deze manier speciaal en heel bijzonder, kan mij haar niet voorstellen op een 'normale' manier. Ik zou geen 'standaard' zusje willen maar vind hij bijzonder en lief zoals zij is. Nee van mij mag zij zou blijven. :+:

Mijn zusje besef van het feit dat zij anders is, dat maakt het makkelijker om haar vooral als een bijzonder persoon te zien. Wil niet beledigen met het standaard en normaal zijn btw.

**Geplaatst**: 18-05-11 09:35

Geplaatst: 18-05-11 09:35

Ik heb autisme, Asperger om precies te zijn. Zonder mijn autisme was ik misschien veel socialer geweest, zou ik makkelijker kunnen leven in deze wereld en in deze maatschappij.. Maar ik denk niet dat ik het zou willen veranderen, autisme is een deel van mij al is het niet altijd even leuk. Ik heb er ook wel voordelen mee.

**Geplaatst**: 18-05-11 09:58

Re: Een gewetens vraag... (over handicap)

Geplaatst: 18-05-11 09:58

Ik weet niet of ik mijzelf onder een handicap kan scharen, maar ik kan met mijn enkel niet meer normaal functioneren. Ik heb onwijze beperkingen hierdoor, ik kan niet als een normaal mens rennen, springen, dansen, ik mag de sporten niet meer doen die ik leuk vind etc.. als ik het kon terugdraaien, ja! Al is het alleen maar om pijnloos te kunnen zijn..

Ik kom overigens in aanmerking voor een operatie, ik wil dit ook gaan doen, al is het een risico want de kans op pijnloos gaan is niet 100%.