als kind ben ik scheelziend geboren. (keek met linker oog in rechterbroekzak
)op m'n vierde ben ik hier 2 keer aan geopereerd. tot op heden was er niets meer van te zien. (bij uitzondering van moe en ziek zijn. dan wou het nog wel eens terug vallen) tot een maand of twee geleden. toen ik wakker werd zag ik tot mijn grote verbazing dat mijn linkeroog naar buiten stond. ik zit al langere tijd door onverklaarbare reden niet 100% in mijn vel. ben afwisselend erg moe en duizelig. ik vind het erg vervelend dat af en toe het scheelzien terug komt. de ene dag wel en de andere dag niet. welliswaar minder erg dan vroeger maar ik baal er behoorlijk van en word er een beetje onzeker van. ik ben bang dat mensen het opvalt. heeft iemand hier mischien een verklaarbare reden voor?
ik vind het echt heel vervelend...
bezoek aan de huisarts hebben we al gedaan er is ook al bloed genomen maar niets gevonden... huisarts vermoede hormonen.

haha
wel dat als ik mijn hand voor mijn goede oog doe dat ik af en toe alleen een wazige vlek en soms gewoon alles zie (ligt eraan welk tijdstip en lichtval etc) ook het omschakelen duurt dan erg lang. soms heb ik heel erg klagende hoofdpijn omdat mijn rechteroog het meeste werk doet. maar helaas went dit...
Alleen draaide dan mijn rechteroog naar buiten ipv naar binnen. Krijg er gelukkig weinig opmerkingen over, iedereen in mijn omgeving is er al zo aan gewent dat het ze niet eens meer opvalt. Maar net als met uitgaan enzo, dan lijd mijn oog soms gewoon een eigen leven als ik wat op heb