Geplaatst Ook ik lijd aan agorafobie; geen treinen, tunnels, liften etc voor mij. Alles natuurlijk al geprobeerd gesprekken met psychologen, medicatie (eventjes hooguit twee maanden, hielp niets) en hypnotherapie wat nog het beste heeft geholpen. Daardoor kreeg ik mijn leven weer terug, haalde mijn rijbewijs en kon Noord-Holland weer uit stapje bij beetje.
Maar nog altijd ga ik niet in liften, hou niet van lange tunnels, ga niet in de trein en heb ooit 6 minuutjes gevlogen in een chessna (moest wel even een oxazepam nemen). En als ik naar Groningen wil pak ik niet de afsluitdijk, maar rij helemaal beneden langs
De laatste tijd begint de agorafobie weer te knagen aan mijn opgebouwde vrijheid. Files kon ik redelijk aan, maar nu ineens niet meer. Grote afstanden rijden waren geen probleem, maar nu ik het wekelijks moet doen ontstaan er problemen.
En examens doen ik ruimten zonder ramen die openkunnen en veel mensen doen mij van mijn stoel afspringen en niets meer invullen en vervolgens mijn tentamen niet halen.
Soms is mijn 'weerstand' ertegen beter en kan ik het beter handelen. Maar als er teveel op mijn bordje komt, neemt die weerstand af en nemen de angsten toe lijkt wel. Ik zie het ook als een waarschuwing, waar een ander migraine krijgt omdat ie teveel hooi op zijn vork heeft, zo heb ik dit waarschuwingslampje.
Ik heb genoeg van psychologen die lijstjes maken met stapjes van 1 tot en met 10, met 10 het allermoeilijkste en 1 het makkelijkste en dan alles stap voor stap proberen bla bla bla. Ontspanningsoefeningen, ja ik ken ze van buiten, dat helpt mij niet op zo'n moment waarbij ik overvallen word door de paniek. Ik weet ook precies waarom mijn lichaam het doet, inderdaad die mens-etende tijgers in de tunnel, liften etc, maar ook die wetenschap heeft mij nooit kunnen redden. Ik heb nog altijd het gevoel dat het mij overkómt en ik stuurloos overgeleverd ben aan de angst en alleen een ontsnappingsroute of uitgang me kan redden.
Een gebrek aan zelfvertrouwen heb ik ook niet (meer) en ik laat ook niet over me heenlopen, ook zoiets waar veel therapeuten altijd weer mee beginnen. Of graven in je verleden. Ja ik ben aangerand geweest, maar daar heb ik al zo vaak over gepraat en dit en dat, dat dat echt geen rol meer speelt.
En nee ik hoef ook geen schaduwaccount, want ieder mens heeft wel wat, ik schaam me er niet voor
Wie? Wát werkt nou écht??
en bij mij ook mede als je met veel mensen in een ruimte bent. En daardoor liggen beide fobieën dichter bij elkaar dan dat je eigenlijk zou denken. 
en zonder medicatie kwam ik toen een stúk verder.
, vroeger moest je de héle route lopen. Nu niet meer, maakt het makkelijker voor mij 
) en sinsdien ben ik eigenlijk niet meer 'echt' uit gegaan. 
