Ja het klinkt echt heel vies en raar
Maar zal me even nader verklaren.. Al sinds mijn 6e ofzo ben ik een echte wangbijter. Ik trek velletjes los aan de binnenkant van mijn mond.. Heb al paar keer geprobeerd het af te leren, maar het is echt een tik en verslaving..Daarna begon ik met het bijten in mijn knokkels van mijn duimen en wijsvingers.. later ook de zijkanten van mijn vinger..
Het zijn vaak stress acties. Maar ook wanneer ik gewoon een boek zit te lezen kan ik het echt niet bedwingen.. Of een spannende film, of simpelweg naar de uitleg van een leraar luister.. dus ook uit verveling?
Maar nu laatst schrok ik een beetje van mezelf.. ik was aan het lezen in bed en lag een beetje raar op mijn arm.. halverwege betrap ik mezelf er gewoon op dat ik tot bloedens toe in mijn arm zit te knagen... my god.. ben er natuurlijk gelijk mee gestopt! Vond dit zo raar...
Iemand ook last van deze gewoonte?? Hoe ben je er vanaf gekomen? Wat zou het betekenen?
.
pff.. en dan zit er nog niks, vind je een oneffenheid en dan werk je die weg, wordt het alleen maar erger!
ik zit me ook écht af te vragen nadat ik het gedaan heb WAAROM ik het doe. Stom trekje... pff 
al zijn mijn wondjes wel vaak ontstoken... daarom dus