Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-11 20:19

Beelddenkers.

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-11 20:19

Wij hebben het vermoeden dat onze jongste zoon een beelddenker is. Tot voor kort was dit fenomeen niet bekend bij mij, maar door een gesprek met een kennis over hun dochter vielen bij mij wat puzzelstukjes op hun plaats. Over 1 week wordt onze zoon hierop getest.
Ik ben benieuwd of er mensen op Bokt zijn die dit kennen en/of hier mee te maken hebben.
Via google ben ik al wat meer te weten gekomen en zo zijn wij ook op test uitgekomen, maar ik zou graag wat meer willen weten hoe je hier mee om kan gaan in deze maatschappij, omdat alles op taal gebaseerd is.

**Geplaatst**: 19-01-11 20:43

Re: Beelddenkers.

Geplaatst: 19-01-11 20:43

Wauw, bestaan daar tests voor? Wist ik helemaal niet...
Maarreh, wat wil je eigenlijk met dit topic? Tis geen handicap ofzo hoor, tis niet zo dat je mensen die beelddenken anders moet behandelen oid

**Geplaatst**: 19-01-11 21:05

Re: Beelddenkers.

Geplaatst: 19-01-11 21:05

Het klinkt een beetje raar, maar hoe zou je anders moeten denken dan in beelden?
Ik bedoel, ik denk volgens mij altijd of in elk geval heel veel in beelden, maar ik kan me dus ook moeilijk iets anders voorstellen, dus ik vind het zelf normaal (hoewel ik het dus wel heel vervelend vind dat ik wel gezichten maar dus helemaal geen namen kan onthouden en ook geen namen van dingen). Ik wist ook niet dat je er op getest kunt worden.

Ik meen trouwens dat het "eidetisch geheugen" genoemd wordt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-11 21:09

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-11 21:09

Nouks schreef:
Wauw, bestaan daar tests voor? Wist ik helemaal niet...
Maarreh, wat wil je eigenlijk met dit topic? Tis geen handicap ofzo hoor, tis niet zo dat je mensen die beelddenken anders moet behandelen oid

Ik zeg ook niet dat het een handicap is, maar hij loopt tegen leerproblemen aan zoals begrijpend lezen en dat heb je nodig om te studeren.
Ik was alleen benieuwd of dit bij meer mensen bekent is zodat ik mij daar beter in kan verdiepen hoe wij hem met leren kunnen helpen.

**Geplaatst**: 19-01-11 21:13

Geplaatst: 19-01-11 21:13

Hannahfrouk; ik heb ff gegoogled (pure nieuwsgierigheid) maar een eidetisch geheugen is een fotografisch geheugen, denk dat ts wat anders bedoelt?

TS; ik snap niet precies wat je bedoelt met beelddenker? Sommige termen zijn streekgebonden (ben ik hier op bokt tot de ontdekking gekomen hihi) en ik ken geen andere betekenis van een beelddenker dan ''iemand die in plaatjes denkt''. (dus iemand schetst een bepaalde situatie, meestal zo eentje die je níet wil zien, en jij ziet t exact voor je). Miss is t ''streektaal'' en is t stiekem iets heel anders hoor, zou me niks verbazen iig..

Dus als je het voor mij (en miss nog anderen?) zou willen uitleggen wat je er mee bedoelt?

Edit; even gegoogled (ik denk, beelddenken is geen ''echte'' term, maar dan komt er een hoop info

)

Kan je hier niet mee helpen TS, sorry... Wel heel fijn dat je nu misschien weet wat er ''mis'' is, kom je al een heel eind mee

Overigens heb ik 80% van de kenmerken van een beelddenker blijkbaar ook, alleen is mijn taalgevoel heel goed, dus misschien bestaan er gradaties in? (dat, of ik ben gewoon een hopeloos geval in een hoop opzichten :')

)

Succes iig!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-11 21:32

Re: Beelddenkers.

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-11 21:32

Ik ben er zelf nog maar net achter gekomen, maar het schijnt dat deze mensen moeite hebben met het onthouden van woorden, dus studeren is moeilijk voor ze, maar beelden of foto's/plaatsjes kunnen zij feilloos onthouden.
Ik heb het begrip beelddenken niet bedacht, maar mensen die zich hier in verdiept hebben, zo is dyslectie ook ontdekt. Bestond vroeger ook niet en nu is het maatschappelijk erkent en sinds april vorig jaar is het eerste proefschrift over beelddenken uitgekomen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-11 21:33

Re: Beelddenkers.

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-11 21:33

Amyz er zijn idd gradatie's in van 1 tot 5.
Bedankt.

**Geplaatst**: 19-01-11 22:38

Re: Beelddenkers.

Geplaatst: 19-01-11 22:38

Heb je misschien een site met goed informatie? Of iets waar in informatie aan kan vragen hierover?
Dit klinkt mij heel erg bekend in de oren, zeker nadat ik er net het e.e.a. over gelezen heb.

**Geplaatst**: 19-01-11 23:07

Geplaatst: 19-01-11 23:07

Ik heb het zelf niet, maar een leerling van me wel.

Zij heeft inderdaad moeite met begrijpend lezen (en vervolgens termen toepassen op de tekst als 'signaalwoorden') en ook gaat stugge stof leren erg moeizaam. Ze raken snel afgeleid en gaan over op visueel denken.

En wat doen je dan? Ik loop altijd door een tekst heen met ze.
'Wat is de titel?'
'Wat vertelt de mogelijke afbeelding je?' (Zorg ervoor dat je bij de kern blijft. Dit is vaak het punt dat beelddenkers afdwalen. Probeer aan te sturen op een connectie tussen titel, afbeelding en eventueel tussenkopjes.)
'Wat weet je hier al van?'

Lees vervolgens een stuk tekst en laat hem vervolgens jou vertellen wat hij gelezen heeft. Doe dit in stukjes en loop op deze wijze de tekst door. Laat hem dan het onderwerp en de hoofdgedachte benoemen. De hoofdgedachte staat soms letterlijk in de tekst. Ook raadzaam is het om de kernzinnen, de belangrijkste zinnen uit de tekst, even op te schrijven van de alinea's. Dan heb je een structurele samenvatting en deze kern kan als goede houvast dienen bij het beantwoorden van vragen.

Over begrippen leren:
Begin vooral op tijd met leren. Stel hij moet voor geschiedenis 25 begrippen leren, begin dan dik een week van tevoren. Knip uit een vel allemaal vierkantjes en schrijf op de bovenkant het begrip en op de achterkant de definitie. Begin dan eerst met de definities naar boven. Als hij er een weet, mag hij het zeggen en omdraaien. Maak hier een soort spel van.

Houd het vervolgens niet alleen bij het leren van de woorden, maar plaats ze ook in een context. Het beste is om deze context zélf door jouw zoon te laten maken. (Voorbeeld: 'geallieerden'. Laat hem een zin maken met 'geallieerden'. Lukt dit niet zelf? Maak dan een begin voor hem. 'De geallieerden liepen ........laat hem dit aanvullen.'
Iedere dag een stuk of 5 woorden leren en dan voor de toets alles met de kaartjes herhalen, herhalen, herhalen!

*Vakidioot gaat weer haar hokkie in. :')

*

**Geplaatst**: 19-01-11 23:10

Geplaatst: 19-01-11 23:10

Ik ben zelf een beelddenker.
Maar ben ook heel talig. Dat is eigenlijk gek. Maar dat komt doordat mijn vader mij al vroeg heeft gestimuleerd om bij woorden die ik lastig vond een beeld te plaatsen. Voorbeeld: het woord eigenlijk schreef ik als kind verkeerd. Ik vergat de N. Mijn vader maakte een grapje over een jongetje in de klas die ik heel vervelend vond. Hij heette Niels. Zei mijn vader: die Niels is vervelend...dat woord eigenlijk is vervelend...Niels begint met een N...dus eigeNlijk... Vanaf dat moment zag ik in een dictee Niels voor me als het woord eigenlijk voorbij kwam en schreef ik het niet meer fout. Het woord en het beeld van Niels werden één (en zit nu als veertigplusser nog steeds zo in mijn hoofd)
Wat belangrijk is om kinderen hiermee te helpen is dat ze van woorden een beeld vormen. Dat ze weten hoe een woord er uit hoort te zien. Ik zie in één oogopslag als een woord niet goed gespeld is. Omdat het woord er dan niet goed uitziet.... Ook woorden waarbij anderen dan moeten nadenken over de bijbehorende spellingsregel. Ik "zie" gewoon dat het plaatje van het woord niet klopt.
Ik denk eigenlijk ook in beelden in mijn onderbewuste. Het kan gebeuren dat mensen praten en praten over een kwestie, waar de oplossing lastig in is. En ik hoor de woorden dan half. Ik besef zelf niet wat er dan gebeurt, maar ineens biedt zich de oplossing dan klip en klaar aan (in een plaatje, ik zie het dan echt voor me) en gooi ik het eruit. Als ik het niet meteen doe...kan ik het ook zo maar weer kwijt zijn.

Soms ben ik iets anders aan het doen en komt er ineens iets omhoog waar ik een paar dagen terug mee te maken had en over nagedacht heb.

Ik visualiseer heel veel in mijn hoofd. Het kan heel ver gaan. Zo kan ik de muziek van Queen niet zo goed meer luisteren. Omdat iemand mij ooit eens iets heel erg ranzigs heeft verteld over een gebeurtenis met de zanger Freddy Mercury. Zodra ik zijn stem nu hoor, zie ik die gebeurtenis. Als een film. Opnieuw, opnieuw, opnieuw....heel vermoeiend soms. Terwijl ik de gebeurtenis alleen van horen zeggen heb.

Ik maak ook nauwelijks foto's. Ik heb alle beelden van belangrijke gebeurtenissen in mijn hoofd zitten. Ik kan van bepaalde dingen die ik meegemaakt heb nog tot in detail vertellen hoe het er uit zag.
Bijvoorbeeld hoe het lokaal er uit zag van de zesde klas van de lagere school, de vijfde klas, de vierde klas. Hoe de leerkracht er uit zag, welke kleding die had. Wat voor schoenen. Wie waar in de klas zat. Ik kan het tot in detail vertellen. Zelfs dingen van de kleuterschool.

Ik heb lang gedacht dat iedereen dat zo kon. Maar na verbaasde reacties van anderen: goh...ja..inderdaad, zo zag het er uit... dat je dat nog weet.... kwam ik er achter dat dit niet voor iedereen zo is.

Beelddenkers hebben ook een rijke fantasie en een groot voorstellingsvermogen. Ik kan ook heel wat luchtkastelen bouwen als ik bezig ben met brainstormen voor mijn eigen bedrijf. Maar uiteindelijk maak ik er wel een realistisch plaatje van. Soms begrijpen mensen dat niet. Dan denken ze dat ik doordraaf en mezelf aan het kwijtraken ben. Maar dat is helemaal niet zo, ik vind het gewoon fijn om van het één naar het ander te associëren. Om vervolgens weer op aarde te landen en na te genieten van mijn verblijf in mijn luchtkasteel (zo heb ik in gedachten al eens een heel groot bedrijf opgezet in Italië, waar ik allerlei dingen deed en waarvan ik nu twee kleine dingen in het echt in mijn bedrijf doe).

Andersom werkt het ook bij mij. Als ik een foto zie komt er bij mij gelijk een heel verhaal bij. Bijv. bij de eerste foto in dit topic heb ik gelijk een heel verhaal (dat zeg ik ook in het topic): [FK] [FOTO] De oogst van 2010

Dus bij mij werkt het twee kanten op.

Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal?

**Geplaatst**: 19-01-11 23:13

Geplaatst: 19-01-11 23:13

Als ik bv aan bokt denk of een andere site dan zie ik die site ook in mn hoofd, mn eigen icoon bv of de lijst met berichten zie ik dan voorbij komen en dat zal dus wel beelddenken zijn.

**Geplaatst**: 19-01-11 23:16

Geplaatst: 19-01-11 23:16

franka75 schreef:
Als ik bv aan bokt denk of een andere site dan zie ik die site ook in mn hoofd, mn eigen icoon bv of de lijst met berichten zie ik dan voorbij komen en dat zal dus wel beelddenken zijn.

Het gaat net even wat verder, Franka.

**Geplaatst**: 19-01-11 23:27

Geplaatst: 19-01-11 23:27

dejavu schreef:
franka75 schreef:
Als ik bv aan bokt denk of een andere site dan zie ik die site ook in mn hoofd, mn eigen icoon bv of de lijst met berichten zie ik dan voorbij komen en dat zal dus wel beelddenken zijn.

Het gaat net even wat verder, Franka.

Ja...het is meer dat er in je onderbewuste allemaal beelden voorbij komen en dat er dan ineens out of the blue een beeld naar voren komt wat jou vertelt wat bijv. de oplossing is voor een probleem. Terwijl je bijvoorbeeld helemaal niet daarmee bezig was.
En je redeneert dan in je hoofd ook niet over dat probleem, niet in woorden tenminste.
Bij mij is het inmiddels doorontwikkeld naar dat ik heel bewust me ga inbeelden hoe de oplossing er uit zou moeten zien. En dan schiet ik door en kom ik in een luchtkasteel. Dan denk ik ineens aan andere dingen en daar dwars doorheen komt ineens de oplossing als in een plaatje. En dat kan dan dusdanig logisch zijn, dat ik me niet kan voorstellen dat ik dat niet eerder had kunnen bedenken.....of dat een ander dat niet ziet of kan bedenken....

Ik krijg wel eens letterlijk de feedback van anderen: hè....waar heb jij het nu over? Ik volg je even niet. En dat is voor mij dan heel raar, want het voelt voor mij alsof datgene dat zich in mijn hoofd heeft afgespeeld ook zichtbaar was voor anderen. Ik kan nu zo gauw niet een voorbeeld bedenken.

Edit: typefout

Laatst bijgewerkt door polly2 op 19-01-11 23:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-01-11 23:28

Geplaatst: 19-01-11 23:28

Het was ook even een klein voorbeeldje vaak zie ik mn huis in mn hoofd terwijl ik dan vergeet dat ik in datzelfde huis aanwezig ben

Laatst bijgewerkt door franka75 op 19-01-11 23:29, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-01-11 23:29

Geplaatst: 19-01-11 23:29

Denk dat iedereen dat wel heeft Franka.

Heel normaal.

Ga me er is in verdiepen, vind het wel interessant.

**Geplaatst**: 19-01-11 23:31

Geplaatst: 19-01-11 23:31

Ik heb wel eens mensen gesproken die dat niet leken te herkennen, ik ben een keer naar een huis toegelopen van een vrioeger vakantie vriendinnetje en wist precies welke deur het was en waar ongeveer en het klopte gewoon en heb niet aangebeld want had geen tijd maar was er in de buurtzon 25 jaar geleden was ik deaar geweest

**Geplaatst**: 19-01-11 23:34

Re: Beelddenkers.

Geplaatst: 19-01-11 23:34

Is toch wat anders. Zou me er is in verdiepen, dan begrijp je het verschil misschien beter.

**Geplaatst**: 19-01-11 23:40

Geplaatst: 19-01-11 23:40

Ik ben een beelddenker en laatstejaars geneeskunde. Het hoeft dus geen beperking te zijn (maar zou het wel geweest kunnen zijn, juf vond mij maar een dom kind toen ik 10 was en mijn ouders, grootouders en broer hebben een tijd lang echt veel moeite en creativiteit gekost om mij te leren leren vanuit woorden en er mij van te overtuigen dat ik geen dom kind was, zoals de juf mij had doen geloven). Ik heb wel altijd heel anders geleerd/gestudeerd dan mijn broer. Zo leerde ik ook altijd veel langzamer als mijn broer omdat ik veel langer bezig was om het geheel uit een tekst te halen en dan ook nog eens details te leren, maar het bleef er altijd wel veel langer inzitten dan bij mijn broer. Juist omdat ik het plaatje dat ik voor mezelf fabriceer, voor mij duidelijker was. Details vergeten woorddenkers ook.

Verder heeft beelddenken ook voordelen. Ik denk sneller (niet gebonden door woorden en teksten) en maak dus snel, hele andere gedachtesprongen, wat wel kan leiden tot handige oplossingen waar 'men' niet aan denkt. Voor mij is het dan weer even op de rem drukken, intern formuleren wat ik wil zeggen en hoe ik er aan kom en dan uitspreken...dat schiet er wel eens bij in.En dan heb je vrienden, die dan extern dat verhaal wel weer even ordenen door een paar simpele vragen zodat het voor de rest ook weer duidelijk is.

Dat op de rem drukken en systematisch beginnen werken is iets wat ik echt aangeleerd heb gekregen.

Ik was mijn kennis nog eens aan het opfrissen en herken mezelf er nog steeds enorm in. Zo heb ik ook nog steeds dyslectische en dyscalculie/neigingen. Anders dan iemand die dat daadwerkelijk heeft, zie ik mijn fout, als ik er op let vrij vlot. Je leest een plaatje van een woord, dat gaat altijd goed tot het op elkaar begint te lijken en je dus iets verkeerd gelezen hebt. Tot verzuchting van mijn leraar wiskunde omdat ik weer eens de verkeerde oefening gemaakt had (22.3 ipv 23.2 ofzo, maar dan wel een volledige correcte oefening, mijn rekenwerk controleerde ik braaf, maar tja die opdracht, daar keek ik dan weer over) en hij nooit goed wist wat daar mee aan te vangen punten. Letterlijk automatiseren van altijd, weer op die rem te drukken en te controleren of ik het correcte heb overgeschreven. Niet kwaad worden gewoon opnieuw laten controleren, details kijken.

Als je nog vragen hebt, shoot!

Laatst bijgewerkt door wizewo op 19-01-11 23:59, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-01-11 23:47

Geplaatst: 19-01-11 23:47

Ja...heel herkenbaar Wizewo!

Ook met studeren...een heel andere manier idd dan de meeste mensen.
Merk ik nu opnieuw nu ik op mijn oude dag weer aan een studie begonnen ben.

Maar vooral de snelheid van verbanden leggen idd....dat is wel een opmerkelijk verschil met studiegenoten.

**Geplaatst**: 20-01-11 00:01

Geplaatst: 20-01-11 00:01

Nog net een stukje bijgevoegd

Hehe, inderdaad, soms is dat leuk, maar als je foute verbanden gelegd hebt, wel lastig te corrigeren om dan alles trager als "gewonen" letterlijk stap voor stap opnieuw te doen. Kijken waar je fout gegaan bent. Liggen die verbanden wel goed, zitten ze je kwaad aan te kijken omdat je "gewoon maar iets roept", wat achteraf inderdaad correct is.

hehe, ik herken net iets typisch beelddenker in mijn tekst...ik laat het staan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-01-11 07:39

Geplaatst door de TopicStarter : 20-01-11 07:39

Dank jullie wel allemaal, ik herken mijn zoon in jullie verhalen.
Hij voelt zich ook vaak niet begrepen, omdat hij het moeilijk vindt om iets onder woorden te brengen terwijl hij het zo duidelijk ziet in zijn koppie.
Hebben jullie ook moeite met tijd? Als hij ergens aan het spelen is dan zeg ik hoe laat hij naar huis moet gaan, niet hoe laat hij thuis moet zijn. Hij weet dan niet hoe laat hij weg moet, want hoelang doe ik over die afstand, dus hoe laat moet ik dan weg! Daar kan hij al van in paniek raken, dus om 5 uur naar huis dat snapt hij en dat gaat ook goed. Hij heeft ook nog steeds moeite met de tafels ( hij is trouwens 12 jaar ) en dat hoort er ook bij. Wat wij ook regelmatig van lerearen horen over Lucas is: Er zit veel meer in Lucas dan dat eruit komt. Ik hoop echt dat er wat uitkomt bij de test zodat wij hem kunnen helpen, want hij kan erg onzeker worden en dat wil ik graag wegnemen bij hem.

**Geplaatst**: 20-01-11 09:00

Geplaatst: 20-01-11 09:00

Nee...ik heb nooit moeite met tijd gehad op de manier zoals je bij je zoon beschrijft.
Ik had als kind wel (en nog als volwassene) dat tijd helemaal kon verdwijnen als ik ergens mee bezig was.
Als ik voor mijn studie bijv. aan mijn scriptie zit te werken, dan kan het zo maar ineens 's nachts drie uur zijn. Terwijl ik om zes uur al weer op moet.
Met het automatiseren van de tafels heb ik ook geen problemen gehad.

Is jouw zoon wel eens getest op dyslexie? Zou ik aanbevelen, al is het alleen maar om dat uit te sluiten.

**Geplaatst**: 20-01-11 09:01

Geplaatst: 20-01-11 09:01

wizewo schreef:
Nog net een stukje bijgevoegd

Hehe, inderdaad, soms is dat leuk, maar als je foute verbanden gelegd hebt, wel lastig te corrigeren om dan alles trager als "gewonen" letterlijk stap voor stap opnieuw te doen. Kijken waar je fout gegaan bent. Liggen die verbanden wel goed, zitten ze je kwaad aan te kijken omdat je "gewoon maar iets roept", wat achteraf inderdaad correct is.

hehe, ik herken net iets typisch beelddenker in mijn tekst...ik laat het staan.

Hahaha...zo zeg ik het ook altijd. Het viel me pas op toen je het zei...

**Geplaatst**: 20-01-11 09:06

Geplaatst: 20-01-11 09:06

oh dear... de tafels...ik werd letterlijk gedrild kan ik mij herinneren. In de wagen, achter de kassa, bij het koken, tijdens een reclame. Ik werd er op elke moment van de dag mee overvallen. Nooit lang,telkens maar een paar (stuk of 3 a 4) en altijd gestopt en geprezen als het goed ging. Er kwam dan een nee als het niet goed ging, dan kon ik hertellen met de rem erop. Hoofdrekenen is echter nog steeds zeer vervelend. Dat is steeds weer aanpassen naar andere mannier van denken.Dat lukt me echt niet in beelddenk mannier. Dat gaat langzamer dan iemand die van nature zo denkt, dus dat wekt weer frustratie op en stress als er iets op tijd moet gebeuren.

Euhm wat betreft tijd. Ik ben er wel een die standaard veel te vroeg is op afspraken. Hoe zouden mijn ouders dat hebben aangepakt? Euhm...ze zouden niet zeggen wanneer ik moest vertrekken. Dat neemt de onrust wel weg, maar leert hem niet hoe hij iets moet aanpakken. Ik denk dat ze het zo zouden aanpakken dat je op dat moment even gelijk met hem denkt, letterlijk uitspreken hoe jij redeneert. Kijk om 17.00 uur zou je ongeveer terug moeten zijn. vriendje A woont op 5 km afstand. Je fietst 15?km/u, dat betekent dat je ongeveer 20 minuten onderweg bent. Reken daar dan 10 minuten reserve bij. Dus dan moet je om half 5 weg. (Evt.paar keer doen en dan hem op weg zetten met te vragen Wanneer hij thuis komt, waar hij is, hoe snel hij fietst, hoe lang dat dan duurt. Zelf laten uitzoeken hoe hard hij fietst, hoe ver vriendje B woont,... En sterren in prijzen als hij op tijd binnen is. Als het echt veel te laat is, samen weer rem erop en hardop laten meedenken waar het fout gegaan is. Ik ben er nooit een geweest die "straf" nodig had, meestal was op mijn fout wijzen al erg genoeg, maar juist uit die fouten en de manier waarop ze hersteld werden heb ik veel geleerd.

Abstracte dingen zijn voor mij echt niet makkelijk. Ik moest echt leren redeneren, want dingen zonder plaatje/zonder verhaal, zijn echt moeilijk om op beelddenkermannier op te lossen.

Waarom grijpt een beelddenker dan steeds terug naar beelddenken? Omdat "gewoon" denken zoveel langzamer gaat en veel meer moeite kost. Vergelijk het maar met zo snel mogelijk de essentie van een verhaal meekrijgen als het je opgedragen wordt. Kijk je liever een film of lees je liever het boek? (Ik heb het niet over details he, gewoon puur de essentie meekrijgen van een verhaal). Beschrijf maar eens een foto, kijk eens hoe ver je komt met beschrijven, linken legge, verhalen schrijven. Met die ene foto, kun je een heel boek schrijven. En daarom is het ook zo moeilijk om iets uit te leggen. Er is zoveel ineens dat je kan zeggen en dat krijg je het er niet allemaal tegelijk uit en er is al snel iets uitgeflapt waar iemand anders echt even voor moet nadenken.

**Geplaatst**: 20-01-11 09:42

Geplaatst: 20-01-11 09:42

astridelise schreef:
Hij voelt zich ook vaak niet begrepen, omdat hij het moeilijk vindt om iets onder woorden te brengen terwijl hij het zo duidelijk ziet in zijn koppie.

Erg herkenbaar...(leuk, leuk, leuk! - dat herkennen dan, hé

)
Ik denk sowieso erg weinig in woorden, veel in plaatjes, filmpjes, geuren, geluid en gevoelens. Leuk, handig bij dingen die ruimtelijk inzicht vereisen maar erg lastig als je het onder woorden moet brengen. Frustrerend soms, als het er gewoon niet uit wil komen zoals het in je hoofd zit en roep dan ook regelmatig dat ik wou dat er een printer bestond die de plaatjes uit je hoofd kon printen (en nee, zelfs met tekenen komt het er niet altijd goed uit).

Snel verbanden leggen, gezichten herkennen maar geen naam, sowieso dingen herkennen maar namen vergeten (ik weet nog steeds alle onderdelen van een paard en ik rij pas weer 10 jaar dagelijks

). Maar ook feilloos de weg weten als je ergens maar één keer bent geweest, hoe mijn kamertje eruit zag toen ik negen was, heb zelfs nog filmpjes in mijn hoofd van toen ik twee was.
O, en dat doordraven in je hoofd, al met heel andere dingen bezig zijn en vergeten dat anderen die tussenstappen niet meekrijgen. Niet meer weten hoe dat ding ookweer heet, jeweetwel, met die rondjes waar je op kookt

.
Maar communicatie, nee...dat wil niet. Ja, zo op Bokt of op een andere manier waarbij je rustig kunt nadenken over hoe je iets moet formuleren, dat gaat goed maar praten blijft een probleem. Dingen uitleggen moet ik ook niet doen, tenzij er publiek is dat het leuk vindt om totaal verbijsterde gezichten te zien.

Abstracte zaken gaan volledig aan mij voorbij. Als ik er geen plaatje van kan maken blijft het niet hangen. Cijfers zijn me ook een beetje te abstract dus daar ga ik regelmatig de mist mee in. (vriendjes van vriendinnen naar verkeerde huizen sturen bv. 67 ipv 76

)
Ruimtelijk inzicht is daarentegen wel erg goed ontwikkeld. Die puzzeltjes die je bij bv IQ testen krijgt zijn zó simpel als je ze gewoon in je hoofd kunt ronddraaien en plakken, tellen of bekijken.
Klokkijken is ook zo wat. Ik heb nog altijd moeite met goed uitspreken hoe laat het is als de wijzers op een bepaalde stand staan of als het 9.28 is. Ben dus ook de enige die om bv. vijf over kwart voor vier aankomt én dat snapt

. Als treinen of bussen ineens hun diensttijden veranderen ben ik ook weken van slag omdat je dan ineens weer moet nadenken over de tijd ipv simpelweg plaatje van klok volgen.

Ik schrijf alles op. Alles wat ik moet onthouden komt op papier en dat werkt aardig zo. Deed dat vroeger met leren ook. Wat wizewo ook zegt systematisch werken en bij mij werkelijk alles opschrijven en bij voorkeur er filmpjes van maken in je hoofd of tekeningen op papier.

Grappig toeval is dat miijn eigenaar ook een echte beelddenker is en dat hij het dus helemaal begrijpt als ik weer eens zeg 'joh, teken het eens?'.