Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-11 11:11

Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-11 11:11

Dit vraag ik mij af omdat een vriendin van mij nu zwanger is van haar eerste kind.
Zij is 41 jaar en haar man is 48 jaar.
Het is natuurlijk hartstikke leuk voor hun, ze zijn er ook erg blij mee.
Maar ik vroeg mij af of het voor hun moeilijker is om hun kind op te voeden dan voor jonge mensen.
Er zit toch een behoorlijk generatieverschil tussen.

En of er misschien hier iemand is die zelf 'oude' ouders is en hoe dat is?

**Geplaatst**: 08-01-11 11:15

Geplaatst: 08-01-11 11:15

Ik denk niet dat je daar in het algemeen iets over kunt zeggen.. Ik had vroeger iemand op school die 'oude' ouders had (vooral pa was oud). Die waren ook behoorlijk ouderwets en zij had regelmatig heftige problemen met haar ouders. Maar ik heb nu iemand in mijn vriendengroep die ook 'oude' ouders heeft en zij heeft een hele goede band met haar ouders.
Mijn ouders waren 28 en 26 toen ze mij kregen, zelf ben ik ook 26 en heb pas een dochter (vriend is 31). Persoonlijk vind ik het wel fijn dat ik geen 'oude' moeder ben en geen 'oude' ouders heb. Zo zijn zij nog vitaal genoeg om van hun kleindochter te genieten.

Laatst bijgewerkt door Figaro op 08-01-11 11:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-01-11 11:17

Re: Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst: 08-01-11 11:17

Het ligt denk ik vooral hoe de ouders in kwestie in het leven staan. Als ze een brede interesse hebben en een beetje modern zijn dan maakt leeftijd denk ik niet zoveel uit. En natuurlijk of ze lichamelijk fit zijn. Een jonge fitte vader kan mss makkelijker met zijn kids voetballen dan een vader die de 60 dan is gepasseerd. Maar verder maakt het denk ik niet zoveel uit.

**Geplaatst**: 08-01-11 11:19

Re: Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst: 08-01-11 11:19

Hoe ouder je wordt, hoe meer risico's er aan de zwangerschap zitten.
Ik denk dat het kind er eerst niet zo veel van merkt dat het ''oude'' ouders heeft.
Wellicht als een ander kind er over begint.

De vader had al bijna opa kunnen zijn.

**Geplaatst**: 08-01-11 11:21

Geplaatst: 08-01-11 11:21

Mijn moeder was ook 40 toen ze mij kreeg, en ik merk nu wel dat het onwijs moeilijk is, omdat je toch wel een generatiekloof hebt.. Als ik haar eens iets vraag krijg je nogal gauw van 'ja maar in mijn tijd ging dat ook niet zo, toen moesten we al op ons 16e werken...' enzovoorts. En ja helemaal met deze leeftijd is het lastig hè, het zal op den duur wel minder worden natuurlijk. Maar ik geloof niet dat het de band tussen mijn moeder en mij goed heeft gedaan.

**Geplaatst**: 08-01-11 11:23

Geplaatst: 08-01-11 11:23

Mijn moeder was 39 toen ze mij kreeg. Ik ben nu 21 en zij 60. Niks mis mee hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-11 11:24

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-11 11:24

Ja, de baby die hun krijgen heeft sowieso al geen opa's en oma's meer, die zijn al overleden.
Mijn vriendin is altijd vrij behoudend geweest met haar opvattingen. Zoals de man hoort aan het werk, de vrouw hoort thuis.
Helaas zou ze dat nu ook willen, zelf thuis blijven met de baby en haar man aan het werk.
Maar omdat zij meer verdient dan haar man, moet zij straks 32 uur per week blijven werken en gaat haar man minder werken om op de baby te passen. (anders is het financieel niet haalbaar)

**Geplaatst**: 08-01-11 11:24

Geplaatst: 08-01-11 11:24

Toen ik geboren werd (24 jaar geleden) waren mijn ouders 35 en 55 jaar, nu 58 en 78. Ik zou niet kunnen zeggen in hoeverre mijn ouders anders zijn dan die van vriendinnen wiens ouders wel jonger waren. Ze waren wel eens streng (pertinent niet uitgaan voor m'n 16e) en soms erg bezorgd (vader wilde me altijd brengen en halen), maar ik denk dat dat er meer mee te maken heeft dat ik hun enige kind ben dan met hun leeftijd. Wat ik nu wel naar vind, is het idee dat mijn vader misschien ernstig ziek kan worden binnenkort, gezien zijn leeftijd, of dat hij niet zo lang zijn kleinkinderen zal mee maken. Aan de andere kant, die zekerheid heb je nooit, dus we nemen het maar zoals het komt

**Geplaatst**: 08-01-11 11:24

Geplaatst: 08-01-11 11:24

Mijn mama was 19 bij de eerste en 36 toen ze mij kreeg (beetje een ongelukje). Mijn vader was al 45 toen ik geboren werd.
Ze waren vooral bang voor mijn gezondheid, gelukkig heb ik er niks aan over gehouden.
Qua opvoeding heb ik nooit problemen gehad, ik was ook geen lastige. Mocht uitgaan, drinken, vriendjes,... Ze wisten wel dat ik een brave was.
Ik vind het alleen jammer, mijn vader is al bijna 70. Hij is nog tip top en kan alles, maar veel mannen van 70 kunnen dat niet. Ik kan me niet voorstellen dat hij er niet meer zou zijn. Had hem liever een paar jaar jonger, maar je hebt het niet voor het kiezen.

Ik zou er zelf niet voor kiezen, op die leeftijd. Komt het dan komt het. Kinderen neem je niet, die krijg je zegt mijn mama altijd. Alleen al dat kunstmatige op die leeftijd, ben ik geen voorstander van (ik weet niet of dat hier het geval is, gewoon een algemene opmerking).

**Geplaatst**: 08-01-11 11:24

Geplaatst: 08-01-11 11:24

peacehorses schreef:
'ja maar in mijn tijd ging dat ook niet zo,

Dat heb ik nu heel erg met mijn schoonmoeder.. Wij schelen 33 jaar. Maar ze is in veel dingen veel ouderwetser dan mijn eigen moeder.

**Geplaatst**: 08-01-11 11:26

Geplaatst: 08-01-11 11:26

Mijn ex vriend had 'oude' ouders .
Zijn vader was met pensioen en zijn moeder ging een van de jaren op pensioen gaan.
Ik vond het vreselijk !

Zij hadden een totaal verkeerd beeld van de jeugd nu, konden zich moeilijk inleven en ja wanneer zij beginnen 'af te takelen' beginnen de kinderen te puberen en die combinatie was totaal niet goed.

Mijn nonkel heeft nu kinderen van 5 en 3 . Hijzelf is ook al goed eind de 40. Geen goede combinatie vind ik. Want zelf takel je af wanneer je kinderen meer en meer aandacht nodig hebben

**Geplaatst**: 08-01-11 11:27

Geplaatst: 08-01-11 11:27

Mijn moeder was circa 42 jaar toen ik geboren werd - het "daar-hadden-we-niet-op-gerekend-nakomelingetje" (met een leeftijdsverschil van 17 en 15 jaar met m'n broer en zus) .. mijn vader was 46.
Ik heb dat nooit als probleem ervaren: mijn ouders waren zeer ontwikkelde, bereisde en actieve mensen die volop in het leven stonden. Het enige wat ik als 'consequentie' van het hebben van oudere ouders ervaren heb, is dat ik ze al op relatief jonge leeftijd moest missen omdat ze overleden. Ik had ze wat langer in mijn leven willen hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-11 11:28

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-11 11:28

Het scheelt denk ik wel, als je 'oude' ouders hebt, of je enigst kind bent of niet.
Een collega van mij heeft ook op haar 40ste jaar een nakomertje gekregen omdat ze dat graag wilde.
Maar ze heeft nog 3 kinderen thuis (wonen nog thuis)
Dat lijkt me toch anders want dan ben je al helemaal gewend aan kinderen en weet je wat voor ouder je bent.

**Geplaatst**: 08-01-11 11:33

Re: Hoe is het om 'oude' ouders te hebben?

Geplaatst: 08-01-11 11:33

Mijn vader is 48, ik ben 23 en mijn jongste (half)zusje is 2.
Als kind zijnde weet je niet anders. Maar het ligt er ook wel aan hoe de ouders zijn. Mijn vader is geen grijze dakduif, maar gewoon nog een vlotte vader

**Geplaatst**: 08-01-11 11:35

Geplaatst: 08-01-11 11:35

Het hangt ook maar helemaal van het karakter van de ouders af. De een is 60 en écht oud. De ander is 60 en nog hartstikke fit!

Mijn moeder is 60 (bijna 61) en geeft nog 4 dagen in de week hele dagen les op het MBO. Tussen de meiden van uiterlijke verzorging blijft ze wel jong

**Geplaatst**: 08-01-11 11:35

Geplaatst: 08-01-11 11:35

Ik heb geen oude ouders maar 'oude grootouders'. Mijn beide ouders zijn nakomertjes dus hadden dus wel oude ouders.
Bij mijn vader heeft dit geleid tot 'vluchten' naar t buitenland voor een jaar op zijn 16e. Maar dat lag ook wel een deel aan t karakter van zijn vader. Maar het werd thuis moeilijk toen zijn broers trouwden en hij aleen achter bleef.

Mijn moeder is eigenlijk bijna opgevoed door haar zus (en haar man). Heeft nooit veel aan haar ouders gehad.

En ik heb nooit echt iets aan mijn opa's en oma's gehad.
Waar vroeger iedereen bij opa en oma ging logeren gingen mijn zus en ik naar mijn oom & tante.

Maar dit is wel een extreem voorbeeld denk ik. Ik denk dat het ook heel goed kan gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-11 11:36

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-11 11:36

Dat is fijn, met 48 jaar hoef je ook nog lang niet een grijze dakduif te zijn.

Misschien inderdaad in de puberteit dat er kan kans is op problemen omdat de ouders dan al midden 60 zijn.
Als je dan wel broers of zussen hebt , ook al zijn ze ouder, dan heb je daar nog wat aan.
Als enigst kind met oude ouders lijkt me wel moeilijker.

**Geplaatst**: 08-01-11 11:42

Geplaatst: 08-01-11 11:42

Mijn moeder is 70 en mijn vader 75, ik ben 21.

Met mijn moeder merk ik er niet heel veel van, behalve dat ze vanwege hartproblemen veel dingen niet lang volhoudt en een dagje shoppen bijvoorbeeld erg vermoeiend voor haar is.

Mijn vader heeft toen ik 5 was een aantal hartaanvallen gekregen. Het is nu ook echt een ouwe zak die de hele avond voor de tv hangt.

Overdag is ie bezig met oude auto's en zijn volkstuintje, waar hele dagen aan op gaan dus ik merk niet echt dat ik een vader heb, maar dat ligt niet aan de leeftijd, van mijn oudere zussen hoorde ik dat hij vroeger ook al in zn eigen wereldje leefde en niet veel in bijv. hun hobbys interesseerde. :))

Hij zal nooit iets met een computer doen en zelfs een mobieltje wil ie niet.

Maar het zijn beide top ouders, en ook mijn vader doet op zijn manier z'n best.

Ik heb wel regelmatig dat ik bijna een paniekaanval krijg bij het besef dat het ook zomaar afgelopen kan zijn met 1 van hun. Als heel klein kind had ik dat al.. Het is niet leuk dat mijn ouders wss mijn kinderen (als ik die krijg) nooit zullen meemaken..

Ik zou zelf niet op die leeftijd kinderen nemen, maar ik begrijp dit geval wel.. Ze waren beide eerder getrouwd geweest met kinderen etc, en tussen hun moest er natuurlijk ook nog even een kotertje komen; ik dus. :')

**Geplaatst**: 08-01-11 11:43

Geplaatst: 08-01-11 11:43

mika11 schreef:
Dat is fijn, met 48 jaar hoef je ook nog lang niet een grijze dakduif te zijn.

Misschien inderdaad in de puberteit dat er kan kans is op problemen omdat de ouders dan al midden 60 zijn.
Als je dan wel broers of zussen hebt , ook al zijn ze ouder, dan heb je daar nog wat aan.
Als enigst kind met oude ouders lijkt me wel moeilijker.

Dat lijkt mij ook.
Ik ben blij dat mijn broertje(4) en zusje op mij en mijn oudste zusje(20) kunnen terugvallen.
Hoe het zal gaan als ze in de puberteit zijn zal mij ook benieuwen. Maar ik denk dat mijn vader, zoals zijn vader, altijd een jeugdig iemand blijft.

**Geplaatst**: 08-01-11 11:44

Geplaatst: 08-01-11 11:44

Ik heb een oudere papa.
Ik woon alleen met hem nu. ( gescheiden.)
Ikzelf ben 17 en mijn papa 59.

Valt best goed mee, buiten soms conflicten etc.
Maar denk dat dat ook wel aan zijn ouderdom vasthangt..
Want meestal gaan die conflicten over meningsverschillen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-11 11:45

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-11 11:45

Marloez: heb je dan wel een goede band met je zussen? Die zijn dan zeker ook veel ouder dan jij?

**Geplaatst**: 08-01-11 11:47

Geplaatst: 08-01-11 11:47

mika11 schreef:
Marloez: heb je dan wel een goede band met je zussen? Die zijn dan zeker ook veel ouder dan jij?

Alleen de zus die 4 jaar ouder is als mij zie ik écht als zus.. Want mijn moeder was in verwachting toen ze scheidde. Ik scheel 4 jaar met haar en tot mijn 17e ongv heeft ze thuis gewoond.

De rest zie ik idd meer als.. ja wat eigenlijk. Ik bezie ze wel als naaste familie maar ik heb er geen broer/zus gevoel bij!

**Geplaatst**: 08-01-11 11:47

Geplaatst: 08-01-11 11:47

Eigenlijk hoort niemand zich daar me te bemoeien lijkt mij. Overal wordt al een menig over gevormd. Laat iedereen in zijn waarde en gelukkig zijn.

**Geplaatst**: 08-01-11 11:50

Geplaatst: 08-01-11 11:50

Johanna59 schreef:
Eigenlijk hoort niemand zich daar me te bemoeien lijkt mij. Overal wordt al een menig over gevormd. Laat iedereen in zijn waarde en gelukkig zijn.

Ik vind het niet zo vreemd om meningen te delen van mensen die daar zelf ervaring mee hebben.. Als kind kan je niet kiezen, ik had ook liever jongere ouders gehad hoor, zeker weten!

**Geplaatst**: 08-01-11 11:51

Geplaatst: 08-01-11 11:51

Mijn ouders waren bijna 40 toen ik kwam, ik ben niet de eerste..heb 3 oudere broers/zussen maar kom wel behoorlijk achteraan. En ik heb altijd wel die generatiekloof gemerkt..werd vergeleken qua alles met bijv. zus die 16 jaar ouder is..dat is hele andere tijd. Maar verder hoeft het echt niet uit te maken, maar als ik de keus had zou ik er eerlijk gezegd niet voor kiezen.