Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-01-11 11:07

Waarschijnlijk een hernia...

Geplaatst door de TopicStarter : 05-01-11 11:07

Ik tob al bijna twee jaar met mijn rug. Dat gaat met pieken en dalen. Ik heb in de afgelopen twee jaar: twee fysiotherapeuten, twee menschendiecktherapeuten en een chiropractor versleten. Bij deze laatste ben ik nog steeds onder behandeling. Ik was juist aan het afbouwen, want het ging zowaar beter, maar sinds vorige week is het helemaal mis.

Onderweg naar huis van een leuke avond TVOH, ging mijn rug steeds meer zeer doen. Waarschijnlijk de combi van lang autorijden en veel staan die avond, deden mijn ruggetje geen goed. Uiteindelijk thuis ben ik de auto uitgestrompeld en mijn bed in gekropen. Na een slechte nacht kwam ik gebroken uit bed. De hele dag flinke rugpijn gehad. Zitten ging slecht. Lopen en liggen was het enige wat kon. Volgende dag nog hetzelfde en toch maar afspraakje bij de chiropractor vervroegd. Die constateerde een verschoven rugwervel en hierdoor is mijn zenuw bekneld geraakt. Hij heeft deze weer gecorrigeerd, maar 'beloofde' me wel nog flinke pijnen in het weekend en heeft me geadviseerd diclofenac te gaan halen bij de dokter. Plus vooral veel te liggen en tussendoor te wandelen. Met rust zou het wel beter gaan. Het advies was om de week erop maar halve dagen te gaan werken. Met een vervolgafspraak voor dinsdag stond ik weer buiten.

In de loop van het weekend is de rugpijn wel iets gezakt, maar de uitstraling in mijn been werd erger. Diclofenac helpt niet. Soms wist ik van gekkigheid geen houding meer aan te nemen en was lopen het enige wat een beetje hielp. Al was het 4 uur 's nachts. Alsof een kleine, gemene kabouter iedere keer je been onder stroom zet. Zo voelt het. (Ik verdenk Wesley.)

Werken begin deze week ging maandag nog een beetje, maar dinsdag was niet uit te houden. Ik kan max een kwartiertje zitten en dan moet ik met veel pijn en moeite - letterlijk - opstaan en rondlopen.

En ik mocht weer naar de chiropractor. Hij keek het eens aan, hoorde de klachten aan en zei toen: "Ik vermoed nu toch wel zeker een kleine uitstulping, dus een hernia. Je klachten lijken er steeds meer op, het zit in je familie en je had na het weekend toch wel minder pijn moeten hebben." O... dat is &%@$#. Hij heeft me wel behandeld om de pijn iets te verminderen, maar ik moet wel naar een neuroloog om foto's te laten maken, zodat we het zeker weten. Of kunnen uitsluiten. Het kan zijn dat het alsnog alleen die zenuw is die zwaar geirriteerd is of een hele kleine uitstulping. In die gevallen ben ik er alsnog snel vanaf en kan ik de afspraak met de neuroloog afzeggen. Dat hoop ik dan maar.

Morgenochtend naar de dokter, zodat hij een doorverwijzing voor de neuroloog kan geven. Dat zal nog wel een paar weken duren. Zeker zo na de Kerstvakantie. Er schieten nu zoveel dingen door me heen: hoe moet dat nu met de kids (twee meisjes van bijna 2 en 4 jaar), m'n werk, de paarden, het huishouden, etc.

Ik lig dus op de bank, benen opgetrokken en laptop op schoot. Liggend te computeren... om de tijd te doden. En wandelen... en wat rommelen in huis: de dingen die ik wel kan doen zoals beetje aanrecht schoonhouden, boterhammen smeren voor de meiden, kleren opruimen.

Herkennen anderen dit?
Hoe lang duurde bij jullie het herstel? En voor wie ook kleine kinderen heeft: hoe hebben jullie dat opgelost? Ik kan wel een paar dagen een beroep doen op mijn man, familie en vrienden, maar geen weken lang. En mijn man moet toch ook werken. Maar ik kan mijn kleine meid niet de luier verschonen of optillen... en de oudste naar school brengen is een ramp (dan moet de jongste mee, in en uit de auto tillen, riemen vastmaken, etc.). Autorijden is toch al een ramp en het is te ver om te lopen. Fietsen zelfde probleem met op en van de fiets tillen.

**Geplaatst**: 05-01-11 11:15

Geplaatst: 05-01-11 11:15

Ik herken je verhaal. Diclofenac hielp bij mij ook niet, ik werd er alleen maar heel sloom van. Bij mij waren een paar bandjes die om de tussenwervelschijf heeft zitten kapot waardoor deze als een soort ballon ging uitstulpen tegen een zenuw aan. Ik heb 6 weken niet kunnen werken (kantoorbaan) en ben toen begonnen met 2 uur per dag. Dat opgebouwd totdat ik weer 8 uur per dag werkte. En toen kreeg ik weer een terugval en kon ik opnieuw beginnen met opbouwen. Ben er in totaal zo'n 6 maanden mee zoet geweest en heb nu nog regelmatig last van mijn rug, vooral als ik te lang achter elkaar zit.
Ik heb geen kleine kinderen (er is er nu wel één op komst

), dus kan je daar geen tips over geven.

**Geplaatst**: 05-01-11 11:59

Geplaatst: 05-01-11 11:59

Duke schreef:
Herkennen anderen dit?
Hoe lang duurde bij jullie het herstel? En voor wie ook kleine kinderen heeft: hoe hebben jullie dat opgelost? Ik kan wel een paar dagen een beroep doen op mijn man, familie en vrienden, maar geen weken lang. En mijn man moet toch ook werken. Maar ik kan mijn kleine meid niet de luier verschonen of optillen... en de oudste naar school brengen is een ramp (dan moet de jongste mee, in en uit de auto tillen, riemen vastmaken, etc.). Autorijden is toch al een ramp en het is te ver om te lopen. Fietsen zelfde probleem met op en van de fiets tillen.

Ik heb er drie, en ben eigenlijk nog steeds niet echt hersteld. Ik kan nu weer mijn ding doen, maar heb regelmatig wel 'stroomstoten' naar mijn bil of bovenbeen, of zo'n zware 'spierpijn' dat ik er niet van kan slapen. Ook slaat regelmatig mijn hele rug vast dat ik weer niet rechtop kan lopen en dan moet ik een week plat met pijnstillers en spierontspanners en evt. aanvullende massages van de fysio. Het herstel van rechtop lopen, tillen en rechtop op mijn paard blijven zitten, heeft ongeveer anderhalf jaar geduurd.
Tillen van kind: zoveel mogelijk vermijden en als het moet, tja, dan moet het dus dan de kiezen op elkaar en proberen. Verschonen deed ik dan op bed, dat staat vrij hoog. Als het naar school brengen een probleem is (autorijden is idd een ramp, ik kan niet meer uitstappen als mijn rug opspeelt, lage auto) gaat mijn vriend later werken en neemt hij de honneurs waar, ze gaat dan na school naar de opvang en hij haalt haar ook weer op. Of ze blijft thuis, ze heeft nu de leeftijd dat ze mama ook wel kan helpen met dingetjes dus dat is ook fijn.
Het manipuleren van de wervels mag bij mij trouwens absoluut niet meer, dan zou ik mijn hele rug om zeep helpen. Ik laat dus alleen masseren en verder warmtegels, warmtekussens, spierontspanners en pijnstillers.