Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
XmissdaphX schreef:Hoii,
Ik heb zelf ook een eetstoornis maar wel iets anders dan jou omdat ik geen vreetbuien heb.
Heb je nu nog last van vreetbuien??
Als ik jou was zou ik hulp zoeken en ik weet dat het heel lastig is.
Als je vragen heb mag je me altijd pben of als je iets kwijt wil.
Ik snap je en weet wat je doormaakt.

DaniBanani schreef:En ik kan je nu al vertellen: hoeveel je ook af zou vallen, je gaat je er nóóit zekerder door voelen, of leuker, of mooier, of waar je ook op hoopt. Zo werkt het écht niet. Je gaat je pas beter voelen als je meer zelfvertrouwen krijgt; en dan zul je merken dat je gewicht daar veel minder belangrijk voor is dan je nu denkt.
Ik sluit me daar volledig bij aan. En zo te lezen merk je dat zelf ook al TS. Een eetstoornis ontwikkel je op een bepaald moment in je leven, om wat voor reden dan ook, en zo lang het je meer geeft dan ontneemt is het heel lastig om er vanaf te komen (want zo werkt het, al denk je misschien dat je er alleen maar last van hebt. Het geeft je ook iets, anders zou je zo kunnen stoppen.) En zelfs als de nadelen zwaarder gaan wegen dat de voordelen is het een hele strijd om er vanaf te komen. Maar het kan wel.
Ik wil je ook aanraden om goede (!) hulp te zoeken, waarbij zowel je eetprobleem als de achterliggende oorzaak (het pesten, je onzekerheid, misschien nog meer) wordt aangepakt. XmissdaphX schreef:[MW] Ja, ik ga er overheen komen! (Boulimia) Dit is van een vriendinnetje van mij.
En dit is die van mij:
[MW] Ik ga mijn ouders vertellen dat ik een ES heb...
Ja ik heb er hulp voor. Naja de titel van mijn topic zegt denk al genoeg
RedPassion schreef:DaniBanani schreef:En ik kan je nu al vertellen: hoeveel je ook af zou vallen, je gaat je er nóóit zekerder door voelen, of leuker, of mooier, of waar je ook op hoopt. Zo werkt het écht niet. Je gaat je pas beter voelen als je meer zelfvertrouwen krijgt; en dan zul je merken dat je gewicht daar veel minder belangrijk voor is dan je nu denkt.
Dit is heel belangrijk.Ik sluit me daar volledig bij aan. En zo te lezen merk je dat zelf ook al TS. Een eetstoornis ontwikkel je op een bepaald moment in je leven, om wat voor reden dan ook, en zo lang het je meer geeft dan ontneemt is het heel lastig om er vanaf te komen (want zo werkt het, al denk je misschien dat je er alleen maar last van hebt. Het geeft je ook iets, anders zou je zo kunnen stoppen.) En zelfs als de nadelen zwaarder gaan wegen dat de voordelen is het een hele strijd om er vanaf te komen. Maar het kan wel.
Ik wil je ook aanraden om goede (!) hulp te zoeken, waarbij zowel je eetprobleem als de achterliggende oorzaak (het pesten, je onzekerheid, misschien nog meer) wordt aangepakt.
horseees schreef:Meid, je weet wat ik je gezegd heb en daar blijf ik bij.
Ik zit hier nu in het ziekenhuis en ik kan je verzekeren, het is de hel.
Zoek ajb hulp, voor je ook zo diep geraakt..
Ik weet hoe moeilijk het lijkt, en ook is, daar wind ik geen doekjes om. Maar je lichaam zal je dankbaar zijn, en je geest later ook.
Dit wil je echt niet..
horseees schreef:Zoals hierboven al is gezegd, door maaltijden over te slaan krijg je honger en krijg je een eetbui. Ik ken het gevoel maar al te goed.
Ik wou het ook niet meisje, nog steeds niet om eerlijk te zijn. Maar eens je hier zit, moét je wel verder. Want je weet, als je nog zo verderdoet, ga je eraan kapot. Mentaal én fysiek.
Je moet jezelf wat tijd geven. Alles een plaats geven in je hoofd en wat orde creëren. Ik weet maar al te goed welke chaos je nu mee zit.
Het is goed dat je het hebt aangegeven aan je therapeute. Hoe reageerde ze?
horseees schreef:Ach meid, huilen is goed, dan komt alles er eens uit.
Ik raad je aan om naar je huisdokter te stappen. Als je je zorgen maakt over je lichaam kan deze al bloed afnemen, daar is al heel wat in te zien.
Hij/zij kan je ook doorverwijzen naar eventueel een therapeut met ervaring met eetproblemen & stoornissen.
Of eventueel een intake in een kliniek, je geeft aan het niet meer vol te houden.
Succes meid! Ga ervoor, je hebt hulp nodig en je bent nog in een toestand waar je uit kan klimmen!
Ik zou je echt willen uitnodigen hier, het zou je 'wakkerschudden' om zo'n afdeling te zien misschien. Is dat geen idee? Eens gaan kijken op zo'n eetstoornisafdeling?