Alles ging prima, ik hielt me netjes aan de regeltjes, Veel ijswater, ijsjes en rust. Er is altijd kans op een nabloeding maar na 10 dagen is dat een uitzondering.
Gisteravond, ik besloot er even uit te gaan. Ik ben niet iemand die 2 weken lang binnen kan blijven. Het ging best goed, ik had op 1 plek nog wel
last. Ik keek bij de voetbalwedstrijd van me vriend, daarna had ik zo'n honger! Tja heb 2 weken amper gegeten. Hij kocht een cakeje voor me en die at ik in de auto op. Na de tweede hap voelde ik erorm veel slijm in me mond. Dit vond ik raar! Ik haalde een vinger door me mond en daar zat vervolgens allemaal bloed aan! Een nabloeding, bijna 2 weken na de ingreep.
Ik zei tegen me vriend we moeten na het ziekenhuis, gelukkig vond ik een keukenrol in de auto. De hele weg kwam er heel veel bloed uit me mond. Ik was me rot geschrokken! Toen we bij de spoedeisende hulp waren hadden ze de KNO arts gebeld. Mensen keken me aan of ik een moord had gepleegd, ik zat onder het bloed! Me broek, me handen me mond alles. Na een tijdje wachten kwam de KNO arts (die moest van huis komen want het was 1 uur snachts) Ze keek in me keel, en ik vertelde het verhaal. Ze zag een prima genezende wond.... En ze kon het moeilijk geloven dat het zo had gebloed. Voor de zekerheid moest ik een nachtje blijven. Ik was blij dat ik niet weer onder narcose moest. Me vriend had me moeder gebeld en ik werd na me kamer gebracht. Wat een eng kamertje was dat, ik vond het lijken op zo'n kamertje waar mensen opgenomen worden die geestelijke problemen hebben. Daar wou ik echt niet slapen! Gelukkig mocht ik na de kinderafdeling, ik sliep bij een jongetje van 11 en zijn moeder. Ik was moe, alles sliep maar me hoofd was te druk.
Opeens voelde ik het weer, het bloed stroomde me mond uit. Ik op de bel drukken en ineens vier dames aan me bed, Ze brachten me na een andere kamer en belde direcht weer de KNO arts en een operatie team. Ik kreeg een infuus, en allemaal rare plakkers, Tja daar was ik nu mee bekend want 2 weken geleden was hetzelfde gebeurt. Me moeder en me vriend werden gebeld dat ik direcht onder het mes ging.
Ik werd na de operatie kamer gereden en heb de mensen die me erheen reden wel 100 keer verteld dat ik dit keer niet alleen wakker wou worden! Eenmaal op de operatietafel raakte ik toch wel in paniek. Weer onder narcose,,,,
Ik werd wakker, in me eigen kamer met me MOEDER en me VRIEND
de KNO arts vertelde wat ze had gedaan, Ik was duf van de narcose en heb niet alles begrepen.De hele nacht durfde ik niet te slapen, bang dat weer het bloed uit me mond stroomde,,,,
Toen 8 uur vanochtend de lamp aan ging was ik blij! Me moeder en vriend kwamen 10 uur en de KNO arts kwam 12 uur vertellen hoe het is gegaan. Ze vond het heel bijzonder dat ik zo laat nog een nabloeding kreeg, Ze heeft de adertjes dichtgebrand en er een hechting in gezet. Als alles goed gaat mag ik eind van de middag weer na huis!
Wat ben ik geschrokken! Ik was zo blij toen de 10 dagen om waren en de kans op nabloeding er bijna niet meer was. Pfff hoop dat ik met de kerst weer in orde ben...


Hopelijk kan ik met de kerst ook weer lekker eten!