Hebben jullie dat ook, ben je ergens, gezellig aan het kletsen of aan het doen wat je moet doen, komt het gesprek op leeftijden. Ze mogen de mijne altijd raden, en het gebeurt maar zelden dat ze goed raden, meestal 10 jaar te jong, soms zelfs meer. Ik vind het echt niet erg om jonger geschat te worden, maar 10 jaar, nee, dat is toch echt te gortig vind ik.
Voorbeeld: Een aantal jaren geleden, we moesten stemmen voor de gemeenteraad. Mijn man had mij gemachtigd zijn stem uit te brengen zodat hij bij de kinderen kon blijven. Ik moest dus mijn paspoort laten zien om zijn stem uit te brengen. Die stembureau medewerker bekeek mijn paspoort aandachtig, en vroeg vervolgens of dit de eerste keer was dat ik mocht stemmen, oftewel, hij schatte mij net aan 18. Ehm, sorry meneer, ik ben 28, getrouwd en heb twee kinderen. KIJK MAAR IN MIJN PASPOORT...
Twee jaar geleden had ik het op de voetbalclub van mijn zoon, toen vroegen ze me of ik misschien interesse had om mee te gaan doen in het eerste MEISJES-elftal...
Toen ze mijn kinderen iets aan me hoorden vragen, wisten ze niet hoe gauw ze weg moesten zijn...Natuurlijk is het fijn als je jong geschat wordt, is soms een compliment. Aan de andere kant, je wordt ook vaak niet serieus genomen. Aangezien voor een broekie die net om de hoek komt kijken. Alsof een jonger iemand per definitie onzinnige dingen staat uit te kramen.
Natuurlijk zegt je leeftijd niet alles, je bent zo oud/jong als je je zelf voelt, maar toch, met een paar rimpeltjes her en der, zou ik geen moeite hebben!
Toen ik 13 was werd ik zelfs uitgenodigd door hoge schoolstudenten voor naar studentenfeesten te gaan, toen ik hun vertelde dat ik maar 13 was waren ze vol ongeloof ze dachten echt dat ik zeker 18 was. In winkels word ik altijd mevrouw genoemd en mijn vriendin die een jaar ouder is juffrouw. Ik erger me er dood aan. Ik voel mij altijd stokoud als iemand mevrouw tegen mij zegt.
!



hihi!