Geplaatst Ik zou gaan rijden met een stalgenootje.
Zij zag dat haar paard wat wondjes had, ik had Drop al gepakt en liep naar haar paardje toe om te kijken en net toen ik voorover boog, haald haar paardje uit naar Drop, maar helaas zat mijn hoofd ertussen.
Dus met volle kracht kreeg ik de hoef tegen mijn oogkas en wang.
Ben in de wei neer gevallen en er werd meteen actie ondernomen, paarden bij me uit de buurt en jassen en dekens over me heen omdat het regende en 112 gebeld.
De ambulance hoorde we al snel aankomen en kwam de wei in rijden.
Daar ben ik meteen nagekeken en op ee plank en in een hoofd en nekbrace gespalkt.
Ik ben niet weg gevallen, kon overal goed op antwoorde al was het mondjes maat.
Politie is er ook nog bij geweest,maar die heb ik niet gezien, want ik had steeds mijn ogen dicht.
hoorde wel dat er gezegd werd dat een paard de dader was van deze zware mishandeling en die gearresteerd diende te worden, iemand anders zei toen, nee, naar de slager, daarop heb ik nog geantwoord met "NEE", had niet meer door wat echt en gekheid was.
eenmaal in de ambulance kreeg ik infuus wat helaas weer op de hand mis ging en toen maar in de ader van mijn binnenkant elleboog gezet waar ik meteen een middel kreeg tegen de misselijkheid en morfine.
De sirenes gingen erop en zo naar Rijnstate gebracht.
er zijn meteen heel veel foto's gemaakt van alle delen van hoofd, kaak en bovenlijf.
Wonderbaarlijk genoeg was er niets gebroken wat de artsen bijna onmogellijk vonden en dus voor de zekerheid nog een keer een foto van mijn oogkas hebben gemaakt.
Gelukkig....echt geen breuken....zij hadden echt zoiets van....jij hebt een hele goede bescherm engel bij je (ja, das mijn mam).
Na wat info over de komende dagen konden we naar huis.
Mijn linker oog is niet zichtbaar meer, ook mijn kiezen en tanden en wang doen erg pijn.
Maar dit is allemaal erg zwaar gekneusd uiteraard.
De eerste 24 uur goed opletten of ik geen hoofdpijn en/of misselijk word, maar dat denk ik niet.
Nu dus aan de pijnstillers en hopelijk kan ik slapen.
Zo zie je maar weer, al bijna mijn hele leven tussen de paarden en dan ineens zit een ongeluk in en klein hoekje.
Ik had ook nooit VOOR dat paard moeten gaan staan met Drop al aan het touw want Drop was vandaag voor het eerst de echte pony wei in gegaan.
En tja...dat andere paardje was de enige ruin in de kudde en dacht hey, jou zal ik nu eens een flinke knal geven.
Toen ik daar in de wei lag dacht ik echt dat de hele boel verbrijzelt was....want wat kan er harder aankomen dan een paardenhoef die voluit trapt???
Blijkbaar heb ik een kop van beton.
Ik zie er nu uiterst charmant uit;)
Eigenaresse van dat paardje voelde zich erg klote, maar dat is natuurlijk overbodig want het zijn dieren die rangorde moeten bepalen en mijn positie was niet erg slim gekozen.
Een zeer pijnlijke les maar heb er zeker ook weer van geleerd, altijd alert blijven ook al gaat het decennia lang goed.
Nu weet ik weer even dat je altijd op moet letten met paarden.
Mijn oog is mooi paars/rood gekleurd, dus hoef daar effe geen make-up meer op te doen
...