Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-10 07:00

Hoe kom je ooit over zoiets heen?

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-10 07:00

Vrijdag avond hadden we een 'pretecho' om naar ons kindje te kijken, na 1 seconde had ik door dat het niet goed was, het hartje klopte niet meer en ons kindje bewoog niet.
Daarna bij onze verloskunde nog een echo laten maken waarop het definitief vastgesteld werd dat ons kleine kindje overleden was.

Zaterdag om 12 uur naarhet ziekenhuis gegaan voor een gesprek en daar kreeg ik de eerste pil om de bevalling mee op te wekken.

Zondagochtend 10:00 ben ik opgenomen in het ziekenhuis en kreeg ik opnieuw 2 pillen om de bevalling op gang te brengen. Na wat lichte ween gebeurde er vrij weinig. Om 13:00 kreeg ik de volgende dosis, hierna werden de weeen een stuk heftiger, elke 2 minuten (Wout heeft dit bijgehouden) langer dan 1 minuut een wee. Uiteindelijk heb ik besloten een Morfine spuit te nemen zodat het iets draaglijker zou worden, hierop hebben ze ook meteen een infuuskoppeling? aangesloten voor het geval dit later nodig zou zijn. Om 16:00 heb ik de derde dosis gekregen, na een uurtje was de morfine uitgewerkt en kwamen de weeen weer om de 4 minuten (Wout heeft het weer bijgehouden, die lieverd is geen moment weggeweest, heb nog nooit zoveel kusjes en knuffels gekregen als deze paar dagen). Om 19:00 heb ik de vierde dosis gekregen en tegelijkertijd een morfine spuit, die helaas niet werkte. Om 12 uur kreeg ik weer een morfine spuit die heel lichtjes hielp, om 1 uur zou ik slaapmedicatie kunnen krijgen, toen was ik gelukkig net in slaap.
Om 2 uur werd ik wakker met weer heftige weeen die ik tot half 5 volgehouden heb, toen hebben ze me aangesloten op een pijnstilling via infuus met een handpompje.
Om 06:40 voelde ik ons kindje komen, Wout gevraagd nog even niet op de bel te drukken, we hebben elkaar eerst heel emotioneel vastgehouden en gehuild voor we op de bel drukten.
de verpleegsters hebben ons kindje uit het vlies gehaald en bekeken.

Toen we wisten dat het een meisje was hebben we haar officieel Isabella genoemd, de naam die we een tijd geleden al bedacht hadden en waar we het meteen over eens waren, Ze is toen ook gewogen en gemeten.

Helaas moest ik om 12 uur nog naar de OK om daar de placenta te laten verwijderen. Uiteindelijk zijn we om ongeveer 16:00 uur thuisgekomen met onze kleine meid.

Op 26-07-10 om 06:40

Na 19 weken en 6 dagen is in het Rode Kruis Ziekenhuis te Beverwijk onze dochter
Isabella geboren.

17 cm klein
130 gram licht.

Zo gewenst, zo welkom en voor altijd in ons hart.
Je leren kennen en bijna meteen afscheid moeten nemen.

**Geplaatst**: 27-07-10 07:03

Geplaatst: 27-07-10 07:03

Jeetje wat erg zeg, heel veel sterkte. :(:)

En dan denk je een pret echo te hebben, zoiets hoort mooi en leuk te zijn en dan dit.
Nogmaals :(:)

Laatst bijgewerkt door pantuf op 27-07-10 07:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-07-10 07:04

Geplaatst: 27-07-10 07:04

Er zijn eigenlijk geen woorden voor. Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 27-07-10 07:05

Geplaatst: 27-07-10 07:05

Jeetje ts, ik wens jouw en je man/vriend hier heel veel sterkte mee :(:)

Ik heb er eigenlijk geen woorden voor, je verwacht iets moois te zien en dan krijg je dit....
Nogmaals heel veel sterkte..

**Geplaatst**: 27-07-10 07:07

Geplaatst: 27-07-10 07:07

vreselijk, sterkte.

**Geplaatst**: 27-07-10 07:09

Re: Hoe kom je ooit over zoiets heen?

Geplaatst: 27-07-10 07:09

Veel sterkte de komende periode.

Het zal ongetwijfeld erg emotioneel zijn.

**Geplaatst**: 27-07-10 07:10

Geplaatst: 27-07-10 07:10

heel veel sterkte...

**Geplaatst**: 27-07-10 07:12

Re: Hoe kom je ooit over zoiets heen?

Geplaatst: 27-07-10 07:12

Heel veel sterkte met dit verlies !!

**Geplaatst**: 27-07-10 07:14

Geplaatst: 27-07-10 07:14

wat vreselijk voor jullie!
Je komt hier wel overheen...tenminste je leert er mee om te gaan.
Het blijft altijd jullie eerste kindje..Isabella...mooie naam!
Heel veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 27-07-10 07:14

Geplaatst: 27-07-10 07:14

*kippenvel*
Vreselijk TS, ik wens jullie 2 heel veel sterkte..

**Geplaatst**: 27-07-10 07:15

Geplaatst: 27-07-10 07:15

Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies...

**Geplaatst**: 27-07-10 07:19

Re: Hoe kom je ooit over zoiets heen?

Geplaatst: 27-07-10 07:19

Onwijs veel sterkte met het velies van jullie kindje Isabella..

**Geplaatst**: 27-07-10 07:20

Geplaatst: 27-07-10 07:20

Sterkte, een vriendin van mij heeft hetzelfde gehad behalve dat ze nog naar de ok moest, ook rond de 20 weken, het beste is wat ik van haar begrepen heb er vooral over praten met iedereen als je daar behoefte aan hebt zodat je het op die manier kunt verwerken en het niet weg stopt.

**Geplaatst**: 27-07-10 07:25

Geplaatst: 27-07-10 07:25

heel veel sterkte toegewenst voor jullie beiden :(:)

**Geplaatst**: 27-07-10 07:26

Geplaatst: 27-07-10 07:26

Heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie lieve kleine meid

**Geplaatst**: 27-07-10 07:27

Geplaatst: 27-07-10 07:27

Wat een vreselijk gebeuren. Wens jullie heel veel sterkte.
Hoe je daar overheen komt?
Praten, praten, praten en herbeleven totdat de 'lading' er uiteindelijk beetje bij beetje afgaat. Professionele hulp kan hierbij gewenst zijn.

**Geplaatst**: 27-07-10 07:29

Geplaatst: 27-07-10 07:29

heel veel sterkte met jullie verlies

**Geplaatst**: 27-07-10 07:30

Geplaatst: 27-07-10 07:30

Kippenvel na het lezen van je bericht... Heel erg veel sterkte toegewenst voor jullie beiden!

**Geplaatst**: 27-07-10 07:33

Geplaatst: 27-07-10 07:33

Heel erg veel sterkte gewenst bij het lezen van je verhaalt
Word het me zo zichtbaar dat ik er zo hard de kriebels van krijg en tranen in mijn ogen

Wat moet die pretecho een hel zijn geweest om er achter te komen dat jullie kleine meid niet meer leeft

Heel erg veel sterkte met jullie verlies van jullie Issabella
Ranna je hebt gelijk je moet praten praten en praten
Huilen is heel normaal

Je zou zoiets binnen nu en een paar weken geen plekje kunnen geven daar gaan jaaaaaren over heen helaas ik weet inmiddels hoe het is en dan is het voor mij nog anders daar het mijn broertje was en voor jullie is het min of meer jullie eigen vlees en bloed

Heel erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 27-07-10 07:33

Geplaatst: 27-07-10 07:33

wat verschrikkelijk !
helaas weet ik hoe je je voelt,.ben met 26 weken ook een babytje verloren,.een jongetje die we Sander genoemd hebben.
vergeten doe je het nooit,... maar je zult zien dat je het op een dag een plekje zal weten te geven zodat het iets dragelijker is.
ik wil jullie heeeeeeel veel sterkte wensen met dit grote verlies....

een hele dikke virtuele knuffel van mij

toen ik mijn kindje was verloren heb ik dit liedje suf gedraaid,.. voor mij een manier van verwerken,
mischien heb jij er ook iets aan.

http://www.youtube.com/watch?v=DIoUbNxBLTA

**Geplaatst**: 27-07-10 07:34

Geplaatst: 27-07-10 07:34

Oh Bon-Bon, wat vind ik dit erg voor jullie.
Heel veel sterkte en kracht gewenst met het verlies van Isabella.

**Geplaatst**: 27-07-10 07:37

Re: Hoe kom je ooit over zoiets heen?

Geplaatst: 27-07-10 07:37

Jeetje wat erg! Heel veel sterkte gewenst met dit verlies!

**Geplaatst**: 27-07-10 07:39

Geplaatst: 27-07-10 07:39

Tranen in mijn ogen, ik kan me een heel klein beetje indenken hoe hoe jullie je voelen, heb 2 gezonde kinderen, maar ook 3 miskramen (10-12 wkn) gehad, ook dan is het verdriet groot, maar niets in vergelijking met echt bevallen.
Ik wens jullie heel heel veel sterkte toe, en kan je ook alleen maar adviseren om er veel over te praten en haar te blijven koesteren in je hart.
Ik heb nadat onze zoon is geboren een diamantje in mijn trouwring laten zetten, nadat ons dochterje is geboren (ervoor 2 miskramen) heb ik weer een diamantje erin laten zetten + 3 sterretjes (mijn eerste zwangerschap eindigde ook in een miskraam) voor mijn gevoel heb ik zo al mijn kindjes bij me.

**Geplaatst**: 27-07-10 07:39

Geplaatst: 27-07-10 07:39

Heel veel sterkte gewenst met dit verlies!

**Geplaatst**: 27-07-10 07:41

Geplaatst: 27-07-10 07:41

Oh jee, echt, in ik heb de tranen in m'n ogen staan, wat ontzettend naar zeg!

Heel erg veel sterkte, al is dat natuurlijk lang niet genoeg voor zo'n verlies :(:)