Geplaatst 
Toen kon het huis binnen een minuut tijd door als decor voor horror film want het bloed spoot er uit. Snel een handoek om de wond, even gekeken en het was wel erg diep. Ik ben door een vriendin meegesleept naar de huisartenpost. We werden daar niet bepaald hartelijk ontvangen, weigerde om de deur open te doen omdat we niet eerst hadden gebeld dus we moesten voor de deur eerst maar even bellen en een afspraak maken. Vond ik raar, maar ja als dat nu eenmaal de procedure is daar dan kunnen ze ook weinig anders. Was alleen zo dat je van binnenuit, dus vanuit de wachtkamer wel de deur kunt openen en de wachtende mensen zagen mij daar met een bloedende wond staan en deden de deur open zodat we iedergeval binnen stonden. Het was 23:40 en we kregen via telefoon te horen dat we om 00:20 terug konden komen omdat ik dan aan de beurt zou zijn
Eigenlijk had ik toen naar de naast liggende spoed eisende hulp moeten gaan, maar dacht daar op dat moment niet aan, ook omdat andere mensen in de wachtkamer het belachelijk vonden en mij voor lieten gaan. Huisarts die mij hiep was een wat oudere man en kende ik niet maar hij gaf geen hand. Hij keek naar mijn wond, vroeg of er nog glas in kon zitten terwijl ik toch echt duidelijk had gezegd dat het een kattenbeet was... Hij heeft 2x er met een lapje deinfecterend spul over heen gewreven en pakte toen hechtmateriaal. Vriendin vroeg aan hem wat hij ging doen. Ja, hechten want de wond staat te ver open en anders blijft het ook bloeden. Ik vroeg of je een dierenbeet wel mocht hechten, mij is altijd geleerd dat je dat beter niet kan doen omdat dierenbeten erg vies zijn en als je het hecht de troep er niet uit kan. Ja zei de huisarts maar ik doe 2 hechtingen zodat de wond niet helemaal dicht is en er nog wel troep uit kan. Nou ja, oké hij heeft er voor geleerd dus zou wel weten wat hij doet dacht ik. Het hoefde volgens hem niet verdoofd te worden want ik had nu toch al pijn en het waren maar 4 kleine prikjes.
Ik voelde mijn pink meteen naar de beet al niet meer en wijsvinger tintelde erg. Ik heb dit ook naar de huisarts benoemd maar hij zei dat ik mijn vingers nog kon buigen dus dat zou vanzelf goed komen.
Na het hechten een verbandje, zelf gevraagd om tetanusspuit want het was langer dan 10 jaar geleden dat ik die gehad had en toen kon ik weer gaan. Anti biotica vond de huisarts niet nodig omdat de wond erg had gebloed dus alle troep zou er wel uit zijn....
Die dinsdag erop moest ik naar het ziekenhuis voor knie controle bij de orthopeed (in maart grote knie operatie gehad)
Hij wat ik met mijn pols had gedaan omdat hij die hechtingen zag. Verhaal van zaterdag verteld en hij wilde mijn wond beter bekijken want het was ontstoken.
Hij heeft hechtingen verwijderd, wond weer open en schoon gemaakt (auw) Er kwam echt veel pus en geel plakkerig wondvocht uit. Orthopeed vroeg of het gevoel in mijn hand wel goed was en ik zei dat ik sinds de beet mijn pink al niet meer voelde. Huisarts vond dat toen dus niet verontrustend, orthopeed dinsdag juist wel. Hij heeft plastisch chirurg gebeld en die vertrouwde het ook niet dus ik moest daar meteen heen.....
Testjes gedaan, met naald in pink geprikt maar ik voelde echt niks, had ook last van functie uitval. Ze dachten dat de pees door was en daarom moest hand en pols open, zou wel onder plaatselijke verdoving vanaf oksel kunnen.
Ik voelde me ondertussen steeds beroerder worden, werd misselijk en het koude zweet brak me uit
Ik dacht dat dat door ziekenhuislucht kwam maar toen ik sorry ik moet spugen riep en uit onderzoekskamer naar het toilet sprinte, vertrouwde de chirurg het niet en nam tempratuur op. Ik had koorts en moest meteen worden opgenomen en aan infuus met anti biotica. Uur later kwam Anesthesist kwam bij me om te verdoven maar infectie was volgens hem al te ver/hoog in mijn arm dus plaatselijke verdoving zou niet (goed) werken dus moest volledige narcose en toen ging t heel snel.
Plastisch chirurg is een tijd bezig geweest met pees en om al het weefsel schoon te maken want het was erger ontstoken dan ze hadden gedacht en ze hebben flink moeten snijden. Donderdag op controle geweest en toen zag het er nog niet goed uit.
Ik moest gister weer terug en de plastisch chirurg is iets positiever maar er zit nog steeds een ontsteking. Vreemd want ik slik me rot aan de a.b en mag niet werken dus dat is saai... Ook voel ik mijn pink nu nog niet, kan volgens de chirurg nog lang duren voordat dat (helemaal )terug komt dus nu moet ik beginnen met hand therapie.
De orthopeed vroeg dinsdag al waar en hoe laat ik zaterdagavond/nacht ben gezien bij de huisartsenpost omdat hij wilde weten wij mij zo behandeld heeft en hij zei toen al iets over klacht indienen. Nu benoemde de plastisch chirurg gister ook dat ik een klacht kan indienen tegen die huisarts. Plastisch chirurg en orthopeed zeiden allebei dat die wond nooit gehecht had mogen worden, ik meteen anti biotica had moeten krijgen en eerder onderzoek naar de pees noodzakelijk was geweest.
Eigenlijk ben ik niet zo van het klagen over personen, maar door onjuist handelen van die huisarts heb ik nu dus wel een behoorlijke ontsteking en daardoor aangetast weefsel bij pees. Ik mag niet werken terwijl het nu erg druk is op mijn werk dus ik voel me schuldig (ja, ik weet dat dat niet hoeft, dat benoemen collega's ook maar toch ...)
Mijn vraag is nu wie heeft er wel eens een klacht tegen huisarts gedaan, hoe ging dat en heb je er nog iets van gehoord?
super van je orthopeed dat hij er meteen naar gekeken heeft 
. Dat had ook in jouw geval een hoop ellende kunnen voorkomen. Sterkte ermee!
De tip die ik wilde geven is al gegeven, maar wil je wel even veel beterschap wensen! 