Opzich niet heel ernstig, maar ach wat word ik er af en toe gek van. Soms heb ik ze hele dag door aan een stuk door, en soms maar 2 of 3 keer. Ik heb ze het minste als ik goed bezig ben, op mijn werk of bij mijn vriend of een vriendin. Maar zodra ik dan weer alleen ben, dan kan het zo weer omslaan.
Ik kan ze soms zien aankomen, dus af en toe probeer ik mezelf er op 'voor te bereiden'. aan de ene kant went het, maar aan de andere kant is het ook weer niet te doen. Zoals vandaag weer. Ik heb de hele dag gewerkt, en vervolgens lekker paardgereden. Dan voel ik me volkomen rustig en is er niets aan de hand. Maar dan kom ik weer thuis, en ik voelde me nog redelijk lang vrolijk, en dan in 1 keer kan ik wel janken, en moet ik mijn best doen om niet hartstikke overstuur te worden.
Het is onderhand gewoontete worden, en zit ik elke avond dus weer van het ene op het andere moment te janken op mijn kamer.
Eens in de zoveel tijd wordt het verdrietige omgewisseld in een waanzinnige woede aanval waar bij ik mezelf dus ook niet meer onder controle heb en alleen maar kan schreeuwen en janken, en dus ook alles sloop. (o.a. voorwerpen en mezelf).
Redelijk vermoeiend zou je het kunnen noemen.

Dus wat kan ik het beste doen tegen stemmingswisselingen, of op het moment zelf? Het proberen te voorkomen vind ik heel moeilijk, omdat ze grotendeels onverwachts zijn, en meestal zonder reden. Ik weet van mezelf dat eten een oorzaak kan zijn. Dit omdat ik moeilijk zonder schuldgevoel kan eten, en heel erg inzit over gewicht e.d.
Maar door de stemmingwisselingen eet ik in een vrolijke bui heel rustig wat, met een goed gevoel, en daardoor krijg ik dus weer een 'aanval', waardoor ik echt wel gek kan worden van schuldgevoel en walging. Het lijkt ook wel alsof ik permanent een vreetaanval moet onderdrukken, en hierdoor heb ik het idee dat ik meer vermoeid wordt waardoor weer een stemmingswisseling ontstaat.
Natuurlijk is dit niet de enige oorzaak. De wisselingen zijn vooral, naar mijn idee, 'oorzaaksloos.'
Ik heb gewoon heel graag tips hoe er mee om te gaan, vooral op het moment zelf. Hoe ik het moet voorkomen weet ik zelf echt niet. de pil is geen optie, dat heb ik al geprobeerd en ik kreeg het hier echt zo erg van dat ik de hele dag niet anders deed dan om de zoveel tijd instorten.
Zoals ik al zei, het is geen ramp, maar wat zou ik het fijn vinden om met wat tips er beter mee om te kunnen gaan!


Iig heb ik wel een vast slaapritme.

.