Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Toekie schreef:Ik heb ook PTSS. Op zich merk ik er in het dagelijkse leven niet zoveel van. Het hangt vaak ook wel af van mijn stemming. Het gaat nu al een paar maanden best heel goed en dan heb ik er weinig last van. Maar in een depri periode speelt het weer meer op (met name de prikkelbaarheid). Ik heb overigens geen therapie en ook nog nooit gehad.
Angelita schreef:Ik ben heel angstig voor mannen, gescheld, woede, slaanbewegingen.
Ook ben ik ontzettend bang in het donker, bang om alleen te zijn, klamp ik me heel erg vast aan mensen die mij liefde geven en schrik ik van iedere aanraking die ik niet aan zag komen.
Verder ben ik er niet minder sociaal door of wat dan ook. Maar ik merk wel vaak dat het invloed heeft op mijn gedrag zo nu en dan. Ik heb hier geen therapie voor gehad en heb daar ook geen behoefte aan, ik kan hier prima mee leven.
phormicola schreef:Ik heb er jarenlang last van gehad en m'n man nog steeds. We zijn er allebei niet voor behandeld.
Overigens heb ik precies hetzelfde als Lalidan mbt overgeven, vreemd...
Angelita schreef:Jep ik heb het ook (vastgesteld door de psychiater dmv testen). Ik ben heel angstig voor mannen, gescheld, woede, slaanbewegingen, geweld in films etc.
Ook ben ik ontzettend bang in het donker, bang om alleen te zijn, klamp ik me heel erg vast aan mensen die mij liefde geven en schrik ik van iedere aanraking die ik niet aan zag komen.
Verder ben ik er niet minder sociaal door of wat dan ook. Maar ik merk wel vaak dat het invloed heeft op mijn gedrag zo nu en dan. Ik heb hier geen therapie voor gehad en heb daar ook geen behoefte aan, ik kan hier prima mee leven.
Toekie schreef:Voor de mensen die wél hulp hebben (gehad): hoe zijn jullie daar terecht gekomen?
achteraf hebben we daar nog wel om kunnen lachen

Van daaruit dus dat onderzoek bij het TRTC. Toen volgde een wachtlijst van 14 maanden bij het GGZ in Eindhoven. Ik heb daar zulke slechte ervaringen (lang verhaal) en heb ondertussen nog steeds geen hulp. Ik voel me daar ook zwaar ellendig en zelfs een beetje onveilig (zo'n grote instelling, afstandelijk plus fouten die al gemaakt zijn). Maar een vrijgevestigde therapeut wil mij blijkbaar niet helpen (al geprobeerd). En zelfs bij een kleine ggz instelling die alles aanbiedt (inclusief traumabehandeling en EMDR) ben ik tweemaal weggestuurd omdat ze mij niet willen/kunnen helpen. Ik snap er niets van. Ik heb ''gewoon'' PTSS. Dat moet een gemiddelde therapeut toch kunnen behandelen? Ik ben alleen welkom bij een ggz fabriek als het GGzE.
wat een vreemde gewaarwording moet dat zijn voor je.. Dan wil je zo graag geholpen worden en er is er niemand die je te hulp schiet..
zaten we daar samen te huilen
Inmiddels ben ik alweer een tijdje klaar met EMDR maar ik mag haar altijd mailen of bellen wanneer het nodig is!
Ik loop wel bij een psychologe, en het praten met haar geeft een rustig gevoel!
Het heeft te maken met je 2 hersenhelften die door trauma niet goed meer met elkaar kunnen communiceren, en door middel van EMDR wordt dit weer opgewekt waardoor het makkelijker is om de gebeurtenissen achter je te laten.