Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-10 15:55

13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-10 15:55

Ik weet het.. er zijn al zoveel zwangeren en bla.. maar ik moet het gewoon even kwijt. Ik zit er inmiddels écht doorheen.

Al na 3 weken wisten we dat we zwanger waren. In het begin natuurlijk alleen maar happy happy joy joy, maar de ellende begon al snel... Met 4 weken kreeg ik een week lang last van zeer heftige innestelingskrampen. De krampen duurden een kwartier waarin ik alleen maar rondjes kon lopen (zachtjes) en jammeren. Naderhand was ik kapot.
Vervolgens heb ik 2 goede weken gehad, maar met 7 weken (stipt!!) begon de misselijkheid. En vooralsnog is die niet meer van mijn zijde geweken. Maar je denkt; dat zal er wel bij horen.

Inmiddels 6 weken later, waarvan ik er al ruim 2 weken plat in bed lig. Ik ben gewoon op. Door de misselijkheid is mijn eetlust compleet verdwenen en ook drinken gaat met grote moeite. Toen ik maandag voor controle bij de verloskundige was, kwam pas het besef hoe erg het is: ik ben in die 6 wkn ruim 6kg afgevallen. Vanaf maandag is het ook erger. Voorheen was het niet zo dat het eten er per definitie uit kwam; ik kreeg het er niet eens in. Maar als ik iets binnen kreeg, bleef dat meestal wel zitten. Sinds maandag komt alles er binnen het uur weer uit. Mijn maag doet enorm veel pijn en niks helpt. Voor mijn gevoel blijf ik aan het overgeven.
Ik heb op dinsdag eindelijk medicijnen (Emesafene) gekregen, maar ook die maken geen verschil.

Naast dat het lichamelijk dus nogal een aanslag is, trek ik het geestelijk ook gewoon niet meer. Ik ben blij dat de baby er nog zit en dat ik het tenminste érgens voor doe, maar mensen hoeven me niet te feliciteren want daar word ik op slag chagerijnig van. Mensen die zeggen; 'geniet ervan!', heb ik de neiging om de kop af te rukken. Wáár moet ik van genieten?? Dat ik niet eens meer voor mijn paarden kan zorgen? Dat ik niet kan gaan werken? Dat ik niet eens de trap op kan lopen zonder een half uur bij te moeten komen? Dat ik niet fatsoenlijk kan douchen zonder om de minuut te moeten gaan zitten?

Ik voel me er gewoon zwaar kl*te onder en het ergste lijkt nog te komen; ik heb morgen een controle bij de dokter en als dat niet goed zit (waar dus grote kans op is) lig ik dit paasweekend heerlijk in het ziekenhuis.
Ik weet van gekheid niet meer waar ik het zoeken moet. Ik wil me gewoon weer goed en normaal voelen. Waarom moet het bij mij allemaal zo extreem verlopen?

**Geplaatst**: 01-04-10 15:59

Re: 13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst: 01-04-10 15:59

Jeetje... Ik wil je heel veel sterkte toewensen. Meer kan ik denk ik ook niet zeggen.

**Geplaatst**: 01-04-10 16:00

Geplaatst: 01-04-10 16:00

hoi ja dit is heeeel erg vervelend maar helaas loopt niet bij indereen de zwangerschap van een leie dakje.
en jij behoort echt tot de pech vogels.
helaas is kinderen krijgen met ongemakken soms heel veel ongemakken.
ik heb het veel gezien om mij heen en zelf ondervonden.
maar geloof me het kan allemaal nog veel erger.
ik wens je veel sterkte en hoop dat je niet ziekenhuis in en uit moet straks maar het scheeld geloof dat je nog geen kinderen had toch?

**Geplaatst**: 01-04-10 16:01

Geplaatst: 01-04-10 16:01

Ook vanuit hier heel veel sterkte toegewenst en ik hoop dat je gewoon thuis mag blijven dit weekend... :(:)

**Geplaatst**: 01-04-10 16:03

Geplaatst: 01-04-10 16:03

Het is wel heel vervelend dat je nu zo nare associatie met je zwangerschap hebt. Op deze manier kan je er natuurlijk totaal niet van genieten.
Kan er echt niets iets voorschreven worden door een arts?
Veel sterkte in ieder geval, ik hoop dat je met pasen thuis mag blijven.

**Geplaatst**: 01-04-10 16:04

Geplaatst: 01-04-10 16:04

Sterkte ermee.

Mijn buurvrouw had het ook, en het wat ook gelijk extreem bij haar en ook nog eens bekkeninstabiliteit erij

, de hele zwangerschap was klote

, ze werd erg mager, maar wat kwam eruit? een 9 pond baby

**Geplaatst**: 01-04-10 16:04

Geplaatst: 01-04-10 16:04

Zeer herkenbaar, ik was de eerste drie maanden ook voortdurend aan het overgeven, was echt dood en doooodop kon helemaal niks meer! Maar, na de eerste drie maanden ging het echt stukken beter! Daarna nog een poosje last van mijn bekken gehad maar dat is nu ook weg en nu gaat het erg goed en voel ik me over het algemeen erg fit. Ik moet alleen niet te veel doen want een nieuw mensje maken kost heel veel energie en je moet je lijf dat ook gunnen. Dus ik plan niet teveel op 1 dag, en neem af en toe een Noor-dag waarop ik heeeeeluuuuumaaaaal niks doe behalve op de bank liggen.

Ik heb nu elke week op donderdag stipt een dag dat ik buikkrampen(voorweeen) heb, dat komt omdat ik dan de eerste helft van de week te druk geweest ben. Dus daar moet ik nu op gaan letten, nog iets rustiger aan doen dus.

Ik kan er nu bij vlagen echt van genieten hoor, en de eerste weken dacht ik ook, moet dit LEUK zijn??????

Heel veel sterkte morgen en je gaat je vast snel beter voelen. Luister naar je lijf en ga je niet schuldig voelen dat je dingen nu niet kan doen, gewoon rust nemen. Ga wat boeken inslaan zodat je wat te doen hebt op de bank of koop een dvd box van je favo serie en laat de rest lekker over aan mensen die niet zwanger zijn

Sterkte!!

**Geplaatst**: 01-04-10 16:05

Geplaatst: 01-04-10 16:05

Hallo Jose,
Ik ben zelf 12 weken zwanger en heb ook veel last.
Sinds de 7e week ook was ik giga-misselijk en werd eten echt een probleem. Veel erger dan ik had verwacht. Ook moe, hoofdpijn etc. Toch klinkt het alsof jij het nog een paar slagjes erger hebt allemaal!. Dat je zwanger mag zijn is een wonder, maar het is niet altijd leuk inderdaad. Heel veel sterkte en ik hoop dat het gauw voorbij is. In ieder geval vanaf de 16e week moet het echt afgelopen zijn!

**Geplaatst**: 01-04-10 16:09

Re: 13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst: 01-04-10 16:09

Veel sterkte.

Mijn zusje is ook zo ziek geweest, heeft uiteindelijk een week in het ziekenhuis gelegen.
Het is even doorbikkelen.....
Maar in het ziekenhuis is ze zeer goed opgevangen en behandeld. Ze zag er als een berg tegenop maar achteraf zo blij dat ze opgenomen was.

**Geplaatst**: 01-04-10 16:10

Geplaatst: 01-04-10 16:10

Sterkte.
Ik zelf heb tm week 18 alleen maar lopen overgeven. Wij hebben er zelfs onze vakantie voor moeten annuleren.

Maar daarna ging het beter, ik kreeg weer energie, en voelde me echt weer goed.
Met 36 weken werd ik weer misselijk, dat kwam door het getrap van de baby in mijn maag. Het ergste was nog dat ik tijdens de bevalling bij de helft van de wee-en over mijn nek moest. Een positief ding: als de baby er tzt uit is, is het allemaal over.
Voor nu: denk vooral aan jezelf, ik begrijp dat je niet naar het ziekenhuis wilt, maar misschien dat je met een paar dagen ziekenhuis behoorlijk opknapt. Hoewel geen hotel, kan je daar lekker rusten en je laten verwennen, ik hoor om me heen toch vaak dat mensen daar behoorlijk van opknappen.
Nog ff doorbijten, bij de meeste zwangeren gaat de misselijkheid echt rond 13 weken over (bij mij dus wat later)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-10 16:16

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-10 16:16

De verloskundige heeft al half/ half voorspelt dat ik er waarschijnlijk de hele zwangerschap last van ga hebben. Dat vraag ik me inderdaad ook af; dit moet leuk zijn? Vriendlief heeft het al over een tweede.. Nou, die mag hij dan mooi zelf dragen!

Zwanger zijn op zich is inderdaad een klein wonder. Goede vrienden van ons zijn al 4 jaar bezig en zouden hier een moord voor doen. Maar ik kan maar met moeite blij zijn. Toen ik ons kleine monster afgelopen dinsdag op de echo het vruchtwater op zag drinken, voelde ik een steek van jaloezie. Slaat toch ook nergens op? Jaloers zijn op de baby...

Ik ben wel blij te horen dat ik niet de enige ben

Als de dokter morgen adviseert me op te laten nemen, dan zal ik dat ook zeker doen. Maar ik baal er dan wel van.. Ik kan alleen maar hopen dat ik me dan snel weer beter voel.

**Geplaatst**: 01-04-10 16:26

Geplaatst: 01-04-10 16:26

He wat klote Jose :(:)

Dat is idd niet hoe je het je voorstelt!
Ik hoop dat het snel beter met je gaat en wél kan gaan genieten. Als je ooit hulp nodig hebt op stal ofzo dan hoor ik het wel

**Geplaatst**: 01-04-10 16:29

Re: 13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst: 01-04-10 16:29

Emasefene heb ik ook gehad was heel verschillend.De ene keer hielp het wel de andere keer nietDe dokter adviseerde me toen Coca cola.................en dat heeft geholpen.
Mijn zusje heeft het ook gehad en bij haar hielp niks,zij heeft meerdere malen in het ziekenhuis gelegen.

**Geplaatst**: 01-04-10 16:44

Re: 13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst: 01-04-10 16:44

He bah, herkenbaar!!!!
Hopelijk is opname niet nodig, maar als het wel zo is kan het je wel helpen. Toen ik net opgenomen werd met vroegtijdige weeën kwam er een mevrouw naast me liggen die 8 weken zwanger was met hetzelfde probleem. Die was heel snel heel erg veel sterker door een infuus.
Maar hoop uiteraard voor je dat het niet nodig is, maar denk dat het wel het beste is als je 6 kilo afgevallen bent...

Hier was het met week 16 weg. Maar maakte het plaats voor andere dingen.
Een zwangerschap leuk, dat hoeft niemand mij ooit meer te vertellen hoor.

Sterkte verder!!!

**Geplaatst**: 01-04-10 16:48

Re: 13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst: 01-04-10 16:48

Hyperemesis gravidarum heet het en ja dat is erg zwaar!
(had t zelf niet maar iemand die ik ken) Je krijgt in het ziekenhuis allerlei infuzen om je beter te voelen. Hopelijk helpt het! Sterkte!

**Geplaatst**: 01-04-10 16:48

Geplaatst: 01-04-10 16:48

Je bent al door de eerste 13 weken heen, waarschijnlijk zal de misselijkheid en vermoeidheid toch wel verminderen.
Ik lag hele dagen te slapen tot een week of 14-15, daarna werd het minder.

**Geplaatst**: 01-04-10 20:28

Re: 13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst: 01-04-10 20:28

Het goede nieuws is: het kan nog minder worden met een paar weken. Bij mij was het ook de eerste 16 weken afschuwelijk, gelukkig hielp de emesafene iets zodat ik in ieder geval op de been kon blijven. Daarna werd het beter en met een week of 18 was ik van de misselijkheid en vermoeidheid verlost. Dus hopelijk is het bij jou ook zo...

**Geplaatst**: 01-04-10 20:47

Geplaatst: 01-04-10 20:47

Houd vol meisje, ik ben nu 36 weken zwanger en ben
blij dat het kindje over twee weken gehaald wordt
i.v.m zwangerschapsdiabetes.
Ik ben ook heel erg ziek geweest van deze zwangerschap
en de gedachte dat je jaloers bent op je baby is vrij normaal
ten slotte zit die mooi hoog en droog en is die niet ziek.
Mocht je je hart willen uitstorten, mijn pb staat open

**Geplaatst**: 01-04-10 20:51

Geplaatst: 01-04-10 20:51

Jose22 schreef:
De verloskundige heeft al half/ half voorspelt dat ik er waarschijnlijk de hele zwangerschap last van ga hebben. Dat vraag ik me inderdaad ook af; dit moet leuk zijn? Vriendlief heeft het al over een tweede.. Nou, die mag hij dan mooi zelf dragen!

Zwanger zijn op zich is inderdaad een klein wonder. Goede vrienden van ons zijn al 4 jaar bezig en zouden hier een moord voor doen. Maar ik kan maar met moeite blij zijn. Toen ik ons kleine monster afgelopen dinsdag op de echo het vruchtwater op zag drinken, voelde ik een steek van jaloezie. Slaat toch ook nergens op? Jaloers zijn op de baby...

Ik ben wel blij te horen dat ik niet de enige ben Als de dokter morgen adviseert me op te laten nemen, dan zal ik dat ook zeker doen. Maar ik baal er dan wel van.. Ik kan alleen maar hopen dat ik me dan snel weer beter voel.

ja om nu al aan een tweede te denken daar moest mijn vriend toen ook niet mee aan komen.
maar 1 ding scheeld het is niet zo dat het bij een tweede weer zo is hoor ik heb 2 totaal verschillende zwangerschappen gehad.

**Geplaatst**: 01-04-10 21:01

Geplaatst: 01-04-10 21:01

Equidea schreef:
Ik lag hele dagen te slapen tot een week of 14-15, daarna werd het minder.

Ik ook! Echt erg was het. Maar ging indd over.

**Geplaatst**: 01-04-10 21:10

Geplaatst: 01-04-10 21:10

Tjee wat goed om dit te lezen. Ik bedoel, rot natuurlijk voor diegenen, maar het doet me goed om te lezen dat bij anderen zwanger zijn ook niet altijd leuk was. Ik hoop dat het jou ook een klein beetje helpt ts. Ik heb ook een zware zwangerschap gehad. Soms lag ik op de bank en wilde ik bijna dat ik dood was zo ziek voelde ik me. Destijds had ik er niks aan als ze zeiden: wacht maar als de baby er is ben je alles vergeten. Ja daaag. Maar nu mijn kleine meisje 9 maanden is, weet ik...ze hadden toch gelijk! (Alhoewel ik niet aan een tweede moet denken

) Sterkte!

**Geplaatst**: 01-04-10 21:13

Re: 13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst: 01-04-10 21:13

Echt balen voor je dat je je zo slecht en verrot voelt maar meis knijp alsjeblieft in je handjes om het feit dat je uberhaupt zwanger bent!
Hoop voor je dat het snel wat minder wordt en dat je ook kunt gaan genieten van je zwangerschap in plaats van dat je er beroerd en ongelukkig van wordt.

**Geplaatst**: 01-04-10 21:29

Geplaatst: 01-04-10 21:29

Ik begrijp je heel erg goed! Jouw zwangerschap is geen roze wolk, maar een donderwolk!!!
Op deze manier is het niet leuk om zwanger te zijn. En ook al moet je blij zijn (volgens iedereen), je voelt je vreselijk en stiekem zou je wel willen dat je niet meer zwanger bent! Maar dat mag je niet zeggen, want het is zo leuk!!!
Ik heb tot 2x toe, zo'n zwangerschap gehad.
Bij mijn eerste, heb ik 3 keer in het ziekenhuis gelegen. Ze geven je een infuus en vitamine B12. Dan hoef je even niet te eten en drinken en kan je even bijkomen. Als het goed gaat mag je weer naar huis. Maar bij de 3e keer was ik helemaal op. Ik was zo ontzettend veel afgevallen, dat een infuus niet meer hielp. Ik heb sondevoeding gekregen en toen ging het veel beter. Ik kreeg een mobiele pomp mee naar huis en heb die sondevoeding 4 weken gehad. Uiteidelijk werd het spugen rond de 20 weken minder. Maar ben tot het eind van mijn zwangerschap een wrak geweest. Toen mijn dochter geboren werd, voelde ik me met de dag opknappen en vooral weer mezelf worden. Ik heb me 9 maanden niet mezelf gevoeld en dat vond ik nog het ergste!
Mijn tweede zwangerschap was niet veel beter. De gynaecoloog kon me niet geranderen dat het bij een tweede weer zo zou gaan, dus we waagden het er maar op. Pech dus! Weer ellede, maar nu nog erger! Uiteindelijk weer verschillende keren ziekenhuis, 6 weken sondevoeding, niet voor mijn dochter kunnen zorgen en 9 maanden niet mezelf!!! Gelukkig was het meteen over, toen mijn tweede meisje eruit was! Kortom ik heb 2 gezonde meiden, maar ik ben helemaal klaar met zwanger zijn!
Ik heb me wel vaak eenzaam gevoeld, omdat niemand in mijn omgeving dit eerder meegemaakt had. Ik kreeg (vooral in het begin) het gevoel dat ik me aanstelde! In het ziekenhuis lagen er gelukkig wel meer meiden met deze klachten: hyperemesis gravidarum!
Ik wens je heel veel succes en hopelijk heb je het ergste gehad!
Als je behoefde heb aan iemand die je echt begrijpt, mag je me wel mailen (maar hoeft niet hoor, wat je zelf wilt.) Ben alleen nog niet zo handig op bokt.
Sterkte he!!!

**Geplaatst**: 01-04-10 21:31

Re: 13wkn zwanger, wat een ellende!

Geplaatst: 01-04-10 21:31

Ik was de eerste tijd ook ziek, niet alleen 's ochtends, maar echt de hele dag beroerd. Viel kilo's af. Heb veel baat gehad bij een klassiek homeopaat en dan heb je ook niet het gevoel dat je allerlei chemische troep naar binnen werkt.

**Geplaatst**: 01-04-10 21:36

Geplaatst: 01-04-10 21:36

Heel veel sterkte :(:)