
Ik zit met een heel erg naar probleem.. misschien zijn er mensen die me doorverwijzen naar een psycholoog oid. en daar denk ik ook sterk aan, maar ik moet dit even van me aftypen..
Sinds ruim 3 jaar ben ik het huis uit.. het eerste jaar daarvan woonde ik met een huisgenoot, nog niet zoveel aan de hand..
Het 2e jaar kreeg ik mn eigen huurhuisje.. Mijn vriend is toen meteen bij me ingetrokken.. Alles ging prima.. tot het uit ging,, Hij ging weg, en daar zat ik.. nachtenlang doorgehaald op de bank omdat ik maar niet naar bed durfde.. Nu woon in niet eens in een echt slechte buurt, maar toch vooral sweekends best wat gebulder van jongelui uit de stad.. Daarbij vertelde mijn buurvrouw me dat hier in de straatjes aardig wat ingebroken wordt..
Anyways,, nachtenlang bevend van angst.. ik durf maar niet naar bed, krijg beelden van inbrekers of agresieve mensen in mijn hoofd en het gaat van kwaad tot erger.. het ging zelfs zo ver dat ik een jaar lang die vriend heb aangehouden om maar niet alleen te hoeven zijn!
Op een gegeven moment kreeg ik een nieuwe vriend.. je raadt het al, niks aan de hand.. weer samenwonen en een goede nachtrust!.. en ook dat ging uit.. het zit weer zo diep ik blijf weer tot 5 uur op de bank zitten en uit mn raam kijken tot mn lijf op is en ik in slaap val..
Een goede vriendin van me slaapt hier sindsdien elke dag.. maar vandaag dus even niet.. en nu zit ik hier.. alleen..
Het zit zo diepgeworteld.. overdags heb ik nergens last van.. ik denk mezelf moed in, vanavond ff lekker alleen, ff ekker douchen en dan in bed hup.. maar ik KAN het gewoon niet.. ik ben zo doodsbenauwd om alleen te slapen.. naar mijn idee ben ik verder psygisch prima in orde.. overdag heb ik NOOIT waanbeelden, ruzies los ik op een normale manier op.. Maar snachts beef ik als een rietje
Verder toch de tv aandoen, dan hoor je niet alles meer.
en nu ben ik over mn slaap heen..
) en ik wordt vaak een beetje melig dan.

