Bokt.nl

Paula schreef:

Vervelend zeg, heb je in het ziekenhuis medicatie gehad waardoor het over ging? En nu is alles weer als vanouds?

Ik heb een hartslag van 160 in rust zonder medicatie, maar dat is geen fibrillatie. Dus ik weet niet of je wat aan mijn ervaringen heb.

Jessix schreef:

Ik heb ook hartritme stoornis. Ik gebruik er geen medicijnen voor en raak er niet van in paniek. Wel ben ik na ontzettend moe.. Waarschijnlijk omdat je lichaam even heel hard heeft gewerkt.

Probeer er rustig onder te blijven is de tip die ik je mee wil geven. Ga rustig zitten of liggen en concentreer je op je ademhaling. Weet dat je er niet dood aan gaat en dat het straks weer over is. Soms moet je dat echt even tegen jezelf zeggen.. Als je er veel last van hebt zou je medicijnen kunnen overwegen..

Wendel schreef:

Mijn vader heeft het ook gehad. Eerste op tweede kerstdag in 2005. Midden in de nacht werd ik gebelt door mijn moeder. Ik zat met vrienden in de kroeg.
We hebben mijn vader naar het ziekenhuis gebracht en daar heeft hij de nacht verder door gebracht op de IC.
De volgende dag mocht hij naar huis. Hij heeft nu wel medicijnen hier voor. Hij heeft zelf eens geprobeerd om dit af te bouwen maar hij kreeg weer ritmestoornissen. Hij zit waarschijnlijk nu voor altijd aan de medicijnen. Er is niets aan te doen. Er is eigenlijk ook niets mis met zijn hart alleen dat hij af en toe op hol sloeg.
Heel vervelend maar er is mee te leven. Hij was toen het gebeurde 50 jaar dus ook niet super oud

Adin schreef:

Ook ik heb een hartritmestoornis en een heel klein gaatje in mijn hart. Klinkt ernstig maar is het totaal niet.
Het gaatje merk ik niet maar de stoornis wel. Het is niet zo dat mijn hart heel snel gaat kloppen, juist heel onregelmatig waardoor ik benauwd en een beetje duizelig wordt.
Heb er geen medicatie voor, zolang het niet nodig is doe ik het liever niet.

Shyla25 schreef:

Ik heb al jaren een onregelmatig hartritme
De ene keer slaat hij een keertje over de andere keer slaat hij op hol.
Je weet nooit wanneer maar ik heb het op hol slaan vaak na inspanning bv traplopen, dan duurt het gewoon een hele tijd voor alles weer normaal is.

Je kunt er idd gewoon mee leven als het maar af en toe is.

simpie schreef:

Mijn vader heeft het nu zo'n 9 jaar. Hij slikt er medicijnen voor en heeft er bijna geen last van. Wel kan hij niet meer sporten wat hij vroeger veel deed. Hij liep marathons en kreeg er toch last van. Artsen kunnen het niet verklaren, want hij heeft een hartspier van iemand van 20 terwijl hij inmiddels 60 is. Advies: inderdaad rustig blijven en vertrouw je het niet, je huisarts bellen.