Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-10 08:19

Hoe blijf je gemotiveerd als je wat mankeerd

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-10 08:19

Dat is mijn vraag dus, hoe blijf je gemotiveerd.Hoe zorg je dat je een schop onder je kont krijgt? Ik ben dus al jaren heel erg moe iedere dag,ik ben moe van het moe zijn.Nu zit ik al weer tegen de dag aan te hikken,ik wil graag weer zo,n 2 keer per week naar de sportschool.Hoe zorg ik dan dat ik ook echt ga,Hoe zetten jullie door? Ik neem mezelf van alles voor en er gebeurd gewoon niks, ik baal daar wel van.Ik heb ook al zo,n 4 maanden een schouderblessure en wordt s,nachts wakker van de pijn, dat zit dus ook niet mee.Ik huil ook heel snel de laatste tijd,zit dus ook niet lekker in mijn vel.Dat heb ik altijd zo,n 2 keer per jaar,dan ben ik veel vemoeider dan ik normaal al ben.Ik vergeet van alles, en voer weinig uit.Hoe doen jullie dat,ben je bv chronisch ziek hoe zorg je voor zelf dicipline?

**Geplaatst**: 19-01-10 08:20

Geplaatst: 19-01-10 08:20

probeer doelen te stellen. wel doelen die haalbaar zijn.

En als je gaat sporten kan je misschien iemand meenemen.en probeer ook iets te kiezen wat je echt leuk vind

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-10 08:22

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-10 08:22

Als ik heb gesport moet ik daarna altijd een half uur gaan liggen,dat houd me ook tegen terwijl ik juist weet dat ik er op den duur wat aan zal hebben.

**Geplaatst**: 19-01-10 08:23

Geplaatst: 19-01-10 08:23

dat gaat met up's en douwn's

idd doelen stellen en daar heen werken doet vaak al wonderen

**Geplaatst**: 19-01-10 08:23

Geplaatst: 19-01-10 08:23

en je gaat dan liggen omdat je zo moe bent?

en als je s'avonds gaat sporten?en daarna gelijk naar bed?

**Geplaatst**: 19-01-10 08:24

Geplaatst: 19-01-10 08:24

Ik volg dit even....

Met q-koorts en een ernstige hartafwijking is mijn energie ook ver te zoeken ( zeker in de winter)
Na mijn werk en mijn paard is er nergens puf meer voor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-10 08:25

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-10 08:25

Dat s,avonds sporten is een heel goed idee.

**Geplaatst**: 19-01-10 08:27

Geplaatst: 19-01-10 08:27

Motivatie kan je halen uit het feit dat je het toch gedaan hebt

En dat je in elkaar stort na afloop, so be it, maar je hebt het wel gedaan

Probeer de lat niet zo hoog te leggen en geniet van alle kleine dingen die lukken

en kijk niet terug op de mislukkingen

**Geplaatst**: 19-01-10 08:27

Geplaatst: 19-01-10 08:27

vaak doet goede begeleiding ook wonderen
dan ben je meer geneigd om toch door te gaan dan dat je het alleen moet doen

**Geplaatst**: 19-01-10 08:28

Geplaatst: 19-01-10 08:28

rommulus schreef:
vaak doet goede begeleiding ook wonderen
dan ben je meer geneigd om toch door te gaan dan dat je het alleen moet doen

of schema laten opstellen door iemand

**Geplaatst**: 19-01-10 08:29

Geplaatst: 19-01-10 08:29

Met iemand anders gaan sporten kan misschien ook al helpen,dan voel je je meer verplicht om te gaan want anders gaat die ander ook niet..
Misschien eens beginnen met iedere dag stuk gaan lopen..

**Geplaatst**: 19-01-10 08:29

Geplaatst: 19-01-10 08:29

Ik ben hartpatiënt en ik doe gewoon door. Zoek dingen uit waar je intrinsieke motivatie uit haalt! Dus dingen doen waar je zelf de waarde van in ziet. Dat alleen sleept me elke dag naar mijn werk. En als je eenmaal op weg bent, krijg je vanzelf motivatie om meer dingen aan te pakken. Tenminste, zo werkt het bij mij.
In het begin is het heel moeilijk om je ergens toe te zetten, maar je moet eens de eerste stap nemen. Begin klein, en kijk dan hoe je het verder kan uitbouwen. Ga bij wijze van spreken eerst eens bij iemand op de koffie een uurtje. En als dat gaat, ga dan eens met iemand een half uur wandelen ofzo. Zo heb ik het opgebouwd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-10 08:31

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-10 08:31

Mijn dochter moet ik iedere dag naar school brengen dan moet ik over de snelweg,dan ben ik meteen aardig wakker.maar nu is ze ziek en hoef ik niet zo vroeg de deur uit en dan gaat het mis.

**Geplaatst**: 19-01-10 08:35

Re: Hoe blijf je gemotiveerd als je wat mankeerd

Geplaatst: 19-01-10 08:35

Dan houu jij je vast aan je ritme en maak je een ochtend wandelingetje

**Geplaatst**: 19-01-10 08:37

Geplaatst: 19-01-10 08:37

miep1979 schreef:
rommulus schreef:
vaak doet goede begeleiding ook wonderen
dan ben je meer geneigd om toch door te gaan dan dat je het alleen moet doen

of schema laten opstellen door iemand

Ik sluit me hierbij aan

Ik had na een zware burnout moeite om dingen weer op te pakken en meer energie te krijgen. Ik wilde ook gaan sporten, maar liep mezelf daarin toch telkens voorbij (deed zonder dat ik het doorhad teveel), waardoor ik snel weer afhaakte. Ik had door de burnout echt bijne geen energie en was al moe na de trap op lopen.

Ik toen bij Koen de Jong in Amsterdam geweest (http://www.kiwiamsterdam), en zo zijn er zeker meer in Nederland. Ik heb een uitgebreide inspanningstest gedaan om te kijken wat ik op dat moment aan kon. Aan de hand daarvan heeft hij een heel persoonlijk trainingsschema opgesteld en toen ben ik weer gaan sporten. Doordat het nu haalbaar was hield ik het vol en langzaam kreeg ik weer meer energie om ook andere dingen te gaan ondernemen.

Alleen was me dit nooit gelukt, omdat het heel moeilijk is om het juiste punt te zoeken, wanneer weet je dat je genoeg doet? Als je maar weinig energie hebt loop je het risico jezelf te overlopen, waardoor het sporten alleen maar averechts werkt. Of je doet te weinig en dan heeft het uiteraard ook geen zin!

Succes!

**Geplaatst**: 19-01-10 08:38

Geplaatst: 19-01-10 08:38

Ik ben ook altijd moe. Ik heb dagen dat ik geparkeerd sta, dagen dat ik onderweg ben en niet meer weet hoe ik thuis moet komen. Ik moet alles plannen, veel afzeggen en altijd rekening houden met, veel normale dingen zijn een opgave. Huil je veel door je moeheid of spelen er ook psychische dingen mee? Waar je moeheid misschien ook veroorzaakt door wordt? Bij mij komt het door chronische lichamelijke ziekte.

Je moet je niet tegen laten houden omdat je na het sporten een half uur moet slapen. Wat er na het sporten gebeurt is niet belangrijk voor het sporten zelf. En een half uurtje een uiltje knappen is niet erg toch. Heb je toch maar mooi gesport. Ga iets doen wat je echt leuk vind, zodat je zin hebt om te gaan. Geldt niet alleen voor sport maar voor alles wat je zou willen doen. Probeer ook al zie je er tegenop toch te gaan.

Het is moeilijk maar de voldoening die je er van krijgt maakt ook dat je in je hoofd helder blijft en dus niet depressief wordt. En zorg vooral voor regelmaat. Ook als je dochter niet naar school gaat, sta op een vaste tijd op, plan je boodschappen, plan je huishoudelijke klusjes, plan een slaapuurtje . Als je regelmaat hebt wordt je dag overzichtelijker en dan hoef je daar niet over na te denken. En dat scheelt als je het allemaal te zwaar vindt.

Sterkte!

**Geplaatst**: 19-01-10 08:48

Geplaatst: 19-01-10 08:48

Ik heb 2 jaar chronische pijn aan mijn onderbenen gehad. En daar wordt je moe van zeker als je alle onderzoeken hebt gehad die je maar kan bedenken bij artsen, specialisten, orthopeten alternative genezers.... noem maar op ik heb ze gehad. Het laatste wat ik van de heren heb gehoord "Wij kunnen niets vinden je moet er mee leren leven" Heel makkelijk gezegd.....
Het was zo erg dat ik plannen hebt gehad om mijn paard te verkopen. Ik had er al 6 maanden niet meer op gereden.
Ik was het zo zat dat ik alle adviezen opzij heb gelegd en gewoon ben gaan doen wat ik zelf dacht wat goed voor me is. De eerste was paardrijden. Met pijn in mijn ogen heb ik erop gezeten. Maar het was goede therapie.
Ik heb dingen gedaan waarvan ik achteraf dacht dat was heel dom om te doen. Maar wat helemaal goed is afgelopen en dat gaf me zoveel zelfvertrouwen dat ik helemaal vanaf ben.

Wat heb ik gedaan:
Een van mijn grootste hobby's voor ik die pijn heb gekregen is bergwandelen toen we vorig jaar in Canada bij een beginpunt van een lange wandeling stonden (let wel ik kon maximaal 1 uur wandelen). 6 km lang en een hoogte verschil van 300 meter. Heb ik zomaar uit het niets gezegd "what the fiets" soms moet je over de grenzen gaat het vreselijk mis dat zitten we in Canada en gaan wel naar een ziekenhuis o.i.d. We namen een gigantische risico, want als er tijdens de wandeling ook maar iets gebeurd dan komen de hulptroepen niet zomaar bij je. Maar weet je het was een van mijn mooiste wandelingen in mijn leven. We hebben er 4 uur overgedaan ik heb nergens last van gehad.
En nu? Af en toe heb ik nog pijn, maar dan ga ik wandelen met de hond denk aan die wandeling en ik ben weer pijnvrij.

Ik denk dat je af en toe eens over de grens moet gaan. Wat de consequenties zijn moet je even afwachten belangrijk is dat je gewoon iets doet. Ben je moe en lusteloos blijf daar niet over nadenken, want daar wordt je pas moe van. Ga lekker naar buiten, paardrijden of ga met een vriendin eens lekker wandelen in een andere omgeving (dat is mijn manier om mijn kop leeg te maken) lekker uiteten gaan of de bios.
Er is een ding wat je niet moet doen op de bank zitten en denken ik ben moe,.... dat is het begin van het einde.
Dit is wat ik heb geleerd in de afgelopen 3 jaar

**Geplaatst**: 19-01-10 08:50

Geplaatst: 19-01-10 08:50

Niet opgeven, en goed luisteren naar je lichaam, en als het een dag minder gaat moet je denken, er komen ook goede dagen en daar moet je van genieten.

**Geplaatst**: 19-01-10 08:52

Geplaatst: 19-01-10 08:52

Proberen door te gaan en zorgen dat je conditie goed op peil blijft..
En zoals Sleeper zegt, regelmaat proberen te houden in je leven

**Geplaatst**: 19-01-10 09:00

Geplaatst: 19-01-10 09:00

miep1979 schreef:
Motivatie kan je halen uit het feit dat je het toch gedaan hebt
En dat je in elkaar stort na afloop, so be it, maar je hebt het wel gedaan

Probeer de lat niet zo hoog te leggen en geniet van alle kleine dingen die lukken en kijk niet terug op de mislukkingen

Dat is mijn ervaring ook.
Gewoon doen!!!

**Geplaatst**: 19-01-10 09:04

Geplaatst: 19-01-10 09:04

Het is al genoemd: motivatie haal je door HAALBARE doelen te stellen.
Haalbaar moet ook 'meetbaar' zijn. "Naar de sporstschool gaan" is te vaag. Als je namelijk "ooit" stopt (al is het na een half jaar) dan bekruipt het gevoel van falen je misschien alsnog. Terwijl het een hele prestatie is om een half jaar lang bv 2x per week te sporten.

Als je bijvoorbeeld zegt: ik ga 3 maanden lang 2x per week 1 uur sporten en daarna bepaal ik of ik wil doorgaan. Dan kun je tegen jezelf zeggen:"Als ik vandaag oversla is de de week om en haal ik mijn doel niet (3 maanden lang 2x per week) dus ga ik toch." Je kunt dan ook aftellen: de eerste keer dat je gaat moet je nog 24 x, dan nog 23.... enz. Dat helpt erg goed om het niet snel een keertje over te slaan.

**Geplaatst**: 19-01-10 14:23

Re: Hoe blijf je gemotiveerd als je wat mankeerd

Geplaatst: 19-01-10 14:23

Waarvoor doe je het sporten? Zorg dat je een bepaald doel bereikt.
En je geeft zelf aan dat je moe bent. Waarom sport je dan niet wat minder lang, of met pauzes ertussen? Of doe je dat al?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-01-10 17:15

Geplaatst door de TopicStarter : 19-01-10 17:15

Mijn sporten is minimaal, dus ik sport heel weinig.

**Geplaatst**: 19-01-10 21:11

Re: Hoe blijf je gemotiveerd als je wat mankeerd

Geplaatst: 19-01-10 21:11

Ik hou dit even in de gaten... Ben al 7 weken niet lekker (gaat wel steeds beter, maar een of ander virus vind het nodig om mij lekker ziek te maken en dan met name duizeligheid).

Ik zit ook behoorlijk in een dip. Ik sport wel zo nu en dan weer een beetje (30 minuten wandelen per dag, sport normaal 1 a 1,5 uur per dag) als ik me goed genoeg voel... En verder ben ik ook moe van het ziek zijn zeg maar. Erg vervelend!

**Geplaatst**: 19-01-10 22:50

Re: Hoe blijf je gemotiveerd als je wat mankeerd

Geplaatst: 19-01-10 22:50

heftig allemaal.

Ik heb ook in een behoorlijk diep dal gezeten, maar weet dat de paarden me erdoorheen trekken, die gedachten eraan maken me alleen al weer vrolijk.

Mams zegt ook vaak: Als Karin de paarden niet had, dan had ze nog steeds op de bank gelegen en was ze lang niet zo ver als dat ze nu is.