Geplaatst 
't is een lang verhaal, maar als je het leest snap je waarom ik het zo spuugzat ben...
In 2006 kreeg ik een ongeluk met een paard. Arm deed zeer, wou niet meer bewegen, rug deed ook behoorlijk veel pijn.
Volgende dag toch maar naar de dokter, en jahoor arm gebroken. Mijn rug deed ook nog steeds veel pijn, maar volgens de dokter was dat spierpijn, en was die arm nu belangrijker. (Het lijkt me dat dat wel serieuzer genomen had moeten worden, zeker omdat ze weten dat ik vrij bescheiden ben en dus geen moord en brand schreeuw als ik pijn heb.)
Nouja na twee maanden verging ik nog steeds van de pijn in mijn rug, dus toch maar eens fototje laten maken. Jahoor, twee wervels vol fracturen, plus een soort van ingezakt. (Sorry ben nooit zo goed in uitleggen.) Maarja, ze konden er nu niets meer aan doen. Ik moest maar eens gaan kijken of fysiotherapie hielp.
Dat een half jaar gedaan, en oké, ik gebruikte mijn lichaam beter (had ik verkeerd belast om die rug te ontzien) en het ging beter. Ik bleef wel altijd last hebben van zeurende pijn bij dingen als lang staan, musea's, etc. Maar vooruit ik kan wel wat hebben.
De laatste tijd echter, word het steeds erger. Het begint als de gebruikelijke zeurende pijn in mijn rug, maar erger dan normaal. Vervolgens slaat het over op mijn spieren, en binnen no-time ben ik helemaal verkrapt van m'n kont tot aan m'n schouders.
Natuurlijk kan ik oefeningen doen om die spieren weer op te rekken en los te maken, maar het blijft terugkomen, omdat het gewoon symptoonbestrijding is.
Mischien verkramp ik onbewust door de pijn in m'n rug en komt het daardoor?
Afijn, ik net naar de dokter, maar ik krijg die man gewoon niet aan zijn verstand gepeuterd dat het echt begint bij m'n rug. Hij onderbreekt me constant, en wil gewoon niet luisteren. Ik kan niet zo best aanwijzen waar de pijn nou echt zit, omdat het van dat vage zeurende is. Op een gegeven moment dacht ik laat ook maar weetje... Want hij kwam wéér met houdingtherapie, terwijl het probleem daar niet zit...
Ik weet nu echt even niet meer wat ik ga doen. Al mijn ervaringen met dokters zijn gewoon slecht en dit bestigd het alleen maar. Momenteel wil ik het liefst gewoon goede pijnstillers want ik zit nu weer met een zere rug te typen.
Sorry voor het lange verhaal, ik wil het gewoon even kwijt. Deze lijdensweg duurt nu al vier jaar, en niemand lijkt het te begrijpen. Ik weet dat het moeilijk te begrijpen is, ik zit niet in een rolstoel en loop niet met krukken, maar ik heb wel degelijk een probleem. Wie weet raad want ik zie het niet meer zitten zo...
Ik ken het helaas ook. Na één of andere overbelasting blijk ik uiteindelijk na jaren onderzoek kalkvorming in mijn schouder te hebben. Wat dus enorm pijnlijk is zo nu en dan!
