Samen met m'n moeder zouden we die ochtend kijken naar een nieuw konijntje omdat mijn andere konijn een paar weken ervoor was overleden. Vrolijk fietsten we naar de eigenaar die we gevonden hadden via marktplaats. We kwamen daaraan en ik vond het witte konijn meteen geweldig. De hobbyfokker had ook een Vlaamse reus en wij hadden niet verwacht dat die dieren zo groot waren. Hij vertelde dat zijn vorige Vlaamse reus overleed aan een hartaanval door de warmte. Nou wij beloofden de man dat ik die middag terug zou komen omdat we nu nog wat boodschappen moesten doen. We vertrokken op naar de supermarkt. Onderweg praatten we nog wat na over het konijntje. Mijn vader wist niet dat we naar dit konijn gingen kijken en m'n moeder vond het een leuke verassing voor hem want hij zou die eind van de middag thuis komen van zijn werk. Hij woonde voor de helft van de week een stukje verder weg omdat hij daar zijn werk had, mijn broer zat op kamers dus in het weekend waren we altijd weer met het hele gezin bij elkaar. Toen we de supermarkt uitkwamen en onze fiets tassen aan het vullen waren werd ik plots gebeld. Niet dat ik nooit gebeld werd maar ik zag op mijn mobieltje dat m'n broer belde. Ik nam op en hij vroeg waar onze moeder was en ik gaf haar mijn mobieltje. Ik hoorde aan de stem van m'n moeder dat er iets niet goed was. Gedachten kwamen in mij op. Ze legde neer en vertelde dat mijn vader was opgenomen in het ziekenhuis omdat hij iets aan zijn hart had. Snel fietsten we naar huis. M'n moeder zei dat ze nogal aan het trillen was en ze hoopte dat het ze het verkeerd hadden en dat er niks met zijn hart was. Ik was wonderlijk genoeg nog best wel rustig, ik dacht dat komt wel goed. Hij heeft immers nooit wat gehad met zijn hart. We kwamen thuis aan en mijn moeder belde gelijk naar het ziekenhuis. Het bleek dat mijn vader een hartinfarct had en dat hij het MISSCHIEN zou overleven. Ik schrok me dood, dit had ik niet verwacht! Mijn moeder belde een vriendin op en zij gingen snel naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis was een behoorlijk stuk rijden omdat hij naar een ziekenhuis was gebracht waar hartbewaking was. Ik bleef thuis en vroeg een vriendin of ze wilde komen. Samen hebben we toch maar het konijntje even opgehaald. Toen we weer thuis waren belde ik gelijk mijn moeder op of ze al meer wist. Maar ze waren er nog niet eens! Ik ging het hok maar even goed klaarmaken en toen... werd ik gebeld. Ik nam de telefoon op en met een rustige stem vroeg mijn moeder waar ik was en ze zei: 'De operatie van papa is niet gelukt.. Hij heeft het niet gehaald.' Paniekaanvallen gingen door mijn lijf, dit kon niet, ik slaap gewoon. Ik legde te telefoon neer en liep wat heen en weer zonder te weten waar. Ik stond te trillen op mijn lijf, liep naar binnen en weer naar buiten. Ik hoorde nog iets vaags dat m'n moeder zei dat ik door een kennis werd opgehaald. M'n vriendin gaf me wat water. Ik snapte het niet. Maar toch was ik nog best rustig, dat was het vreemde. Het is zo ontzettend onwerkelijk, van het ene op het andere moment. Waarom viel ik niet flauw? Voordat ik het door had kwam die 'kennis' met zijn dochter waar ik lang mee bevriend ben geweest.
Toen begon het, al het geregel. De begravenisondernemer kwam en we moesten alles in no time regelen. De begravenis was in onze grote achtertuin, mijn vader werd met paard en wagen naar de begraafplaats gebracht en we hadden een koortje die liedjes zong. De begravenis was zo mooi en zo moeilijk. 55 jaar is hij geworden. Hij werd beroerd toen hij voor de klas stond en het daarvoor over michael Jackson had want die was die nacht overleden aan een hartinfarct....
Ik weet niet wat ik moet zeggen meis ... ik krijg tranen in m'n ogen van jou verhaal ...
Ik wil jou, en je familie ontzettend veel sterkte wensen
PalermoZ
Berichten: 805
Geregistreerd: 15-07-07
Geplaatst: 01-11-09 12:35
Jezus meid, ik vind het echt verschrikkelijk voor jou en jullie dierbaren. Heel veel sterkte en als je wilt staat mijn PB altijd open voor je!
Tamadine
Berichten: 4658
Geregistreerd: 17-01-07
Woonplaats: Petten
Geplaatst: 01-11-09 12:36
Jeetje wat een verhaal zeg.Ik word er stil van. Heeeeel veel sterkte in deze moeilijke tijd!!!
Joyce_
Berichten: 6430
Geregistreerd: 03-01-06
Woonplaats: Amsterdam
Geplaatst: 01-11-09 12:36
Jeetje, wat heftig zeg! Zo onwerkelijk, van het ene op het andere moment heb je gewoon geen vader meer. En zo jong nog.
Wel fijn (alhoewel fijn een te mooi woord is voor de situatie) dat het snel is gegaan en er geen lange ziekte aan vooraf is gegaan. Maar het is nooit goed, altijd te vroeg, te snel en het gemis blijft.
Heel veel sterkte!
IKbenEllen
Berichten: 9937
Geregistreerd: 17-01-06
Geplaatst: 01-11-09 12:37
Veel sterkte meis
Mitchall
Berichten: 2741
Geregistreerd: 14-06-08
Woonplaats: Sleeuwijk
Geplaatst: 01-11-09 12:37
Wat een verhaal ! Heel veel stertke, m'n BP box staat altijd open !
Theeglas
Berichten: 2570
Geregistreerd: 31-08-04
Woonplaats: Avenhorn (Noord-Holland)
Geplaatst: 01-11-09 12:38
Pff heftig hoor! Ook toevallig allemaal met de hartinfarcten. Heel veel sterkte!
Laatst bijgewerkt door suuzepuus op 01-11-09 12:53, in het totaal 1 keer bewerkt
_Tara_
Berichten: 13203
Geregistreerd: 22-11-04
Geplaatst: 01-11-09 12:39
Van mij ook heel veel sterkte Kan me voorstellen dat je nu totaal nog niet beseft wat er allemaal gebeurd is als er iemand zo plots uit je leven verdwijnt...
Wietsje92
Berichten: 3673
Geregistreerd: 25-10-08
Geplaatst: 01-11-09 12:39
jeetje wat heftig! Sterkte!
funnyhorses
Berichten: 8047
Geregistreerd: 30-06-09
Geplaatst: 01-11-09 12:41
heel herkenbaar!Mijn vader is ook aan hartinfarct overleden,was 56 jaar. Geen leeftijd om te sterven,heel erg veel sterkte voor jou en je familie.
Anoniem
Geplaatst: 01-11-09 12:42
Heel veel sterkte. Zo heeft mijn ex ook zijn vader verloren(ook 56). Het gaat allemaal zo snel, de klap komt later pas... Te heftig en oneerlijk.
Sterkte nogmaals!
Alja
Berichten: 27590
Geregistreerd: 05-10-02
Woonplaats: Emmercompas-cuum
Geplaatst: 01-11-09 12:43
wat verschrikkelijk om je vader te verliezen.. heel veel sterkte gewenst de komende tijd voor jou en de andere nabestaanden.
saskiakefie
Berichten: 18434
Geregistreerd: 14-01-07
Woonplaats: Mariënheem
Geplaatst door de TopicStarter: 01-11-09 12:43
Bedankt voor de lieve reacties.
Theeglas: Ja het is inderdaad toevallig. Want ongeveer op het moment dat de fokker vertelde over zijn konijn werd mijn vader beroerd. Ook sloeg die avond de bliksem heel dicht bij in en viel al het licht uit, dit hadden we nog nooit gehad.
Jeetje meis, kan heel goed begrijpen dat het allemaal zo onwerkelijk is, omdat het allemaal zo snel gaat.. Ik wens jou, je familie, en alle nabestaanden heel veel sterkte met het verlies en het verwerken!
Ragdollcat
Berichten: 14838
Geregistreerd: 03-08-08
Woonplaats: Daar waar ik woon
Geplaatst: 01-11-09 13:00
Jeetje wat een afschuwelijke nachtmerrie, bah, ik vind het zoooo erg.
Heel veel sterkte met het verlies en het verwerken van het verdriet.
kehdra
Berichten: 6391
Geregistreerd: 29-07-06
Woonplaats: Groningen
Geplaatst: 01-11-09 13:00
heel veel sterkte, zorg goed voor jezelf!
Karlijntjee
Berichten: 1457
Geregistreerd: 07-08-07
Woonplaats: Oisterwijk (N-B)
Geplaatst: 01-11-09 13:04
Bah wat een vreselijk verhaal, ik heb hier echt met een brok in mijn keel zitten lezen. Praat er vooral veel over, zorg goed voor jezelf En mijn PB staat voor je open!
Sterkte ermee!
BiBiQ
Berichten: 4795
Geregistreerd: 01-08-07
Woonplaats: Ede
Geplaatst: 01-11-09 13:04
Jeetje... Wat erg! Gecondoleerd! Wat verschrikkelijk zeg dat dit gebeurt is. Je vader was nog zo jong. Ik wil jou en je familie heel veel sterkte toewensen!