Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-09 20:45

help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-09 20:45

hallo,

ik zit er echt al jaren mee,
ik durf en kan niet naar bloed kijken, en al helemaal
niet van mezelf, behalve als mijn paard bloed heeft val
ik nog net niet flau..
Zelfs naar mijn aders kijken lukt niet of ik begin te gillen,zweten en of duizelig
te worden...Bah, en zo vreselijk iritant.
als ik bio heb, en ik iets te lezen krijg over bloed, krijg ik hetzelfde
Ook ben ik bang dat mijn hart elk moment kan stoppen...
Dit is toch niet meer normaal?

Wat kan ik hier mee doen? Ik schaam en erger me dood...

groetjes

**Geplaatst**: 02-06-09 20:56

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 02-06-09 20:56

Misschien handig om dit aan te kaartten bij een huisarts, of via google opzoeken;) Volgens mij zijn er meerdere mensen die snel flauwvallen bij het zien van bloed.

**Geplaatst**: 02-06-09 21:00

Geplaatst: 02-06-09 21:00

Een keer jezelf goed open halen en je hebt er nooit meer last van.

Verder moet je je niet te erg aan stellen, een fobie praat je jezelf al te snel aan. Wat is er nu erg aan je eigen bloed?

**Geplaatst**: 02-06-09 21:02

Geplaatst: 02-06-09 21:02

Als het echt een supergrote hoeveelheid is, kan ik er ook niet zo goed tegen.
Probeer jezelf gewoon in te praten dat bloed iets heel natuurlijks is,
en iets wat ons leven verschaft: het vervoert zuurstof naar ons lichaam,
en dit is iets wat ons in leven houdt.
Je moet het niet associëren met vies of eng,
houd maar gewoon in gedachten dat je het nodig hebt.

**Geplaatst**: 02-06-09 21:05

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 02-06-09 21:05

shattered: uh.. meen je dat serieus?? sjemig. Er zijn zoveel die domweg gewoon flauwvallen van zulke dingen.. Fobie of niet, het is heel erg lastig..

**Geplaatst**: 02-06-09 21:07

Geplaatst: 02-06-09 21:07

Shatterd, helaas moet ik toch zeggen dat zoiets toch best eng kan zijn.

Het komt mij erg bekend voor, val zelf namelijk ook snel flauw van zulke verhalen. Het zien valt bij mij wel mee. (ondertussen ben ik zo'n 15 keer flauwgevallen door deze dingen, tips als 'het is niet eng' hebben geen zin.

)

De eerste keer dat ik ervan flauw viel was toen ik een jaar of 7 / 8 was. Volgens de docenten aanstellerij, er was niks aan de hand. Totdat ik een paar keer later weer flauwviel. Naar de dokter geweest, onderzoek gehad, niks uitgekomen.
Daarna was het een paar jaar rustig, totdat biologie wel erg veel over ledematen ging. Weer onderuit. Verhalen gingen ook niet altijd even goed. Laatste keer dat ik ben flauwgevallen was zo'n 2 jaar geleden (op mijn 18de). Stom genoeg nog door een leesboek ook, iets met chemo's. Was 'komt een vrouw bij de dokter.' Vind het zelf ook knap dat ik daarvan ben flauwgevallen :')

Boek wel uitgelezen, ben van plan binnenkort toch dat boek weer op te halen om te kijken of het deze keer wel normaal lukt. Overigens voelde ik het die keer flauwvallen niet aankomen.)

Maar wat ik er ondertussen aan doe ik toch lezen hoe je flauwvallen kan voorkomen. Had zelf al gemerkt dat als ik goed water drink, mij op andere dingen focus en mijzelf rustig hou al een goed eind kom. Verder heb ik altijd pepermuntjes bij mij. Als ik in een situatie beland dan pak ik er één. Ik kan mij dan focussen op de iets wat scherpere smaak. Verder weet ik dat als ik niks meer hoor ik al helemaal rustig moet worden, want dan zit ik op het randje. Ondertussen denk ik er al een stuk nuchterder over. Als ik flauwval so be it. Hoop alleen dat mijn omgeving weet wat ze moeten doen en me kunnen helpen

Weten jouw docenten op school dat je er niet goed over kan? Bij onder andere biologie kun je dat beter wel even vermelden, dan kunnen zij er rekening mee houden en mag je wellicht als je het moeilijk krijgt het klaslokaal wel uit. Overigens heb ik er ook last van gehad dat als ik mijn aders zag dat ik niet goed werd. Heb je er trouwens minder last van als je het zelf ziet of als je verhalen hoort? Bij verhalen maakte ik mijzelf gekker dan bij het zien.

Als tip kan ik je meegeven dat mocht je het idee hebben dat je flauw gaat vallen je je kont aan moet spannen. Flauwvallen betekend namelijk dat het bloed wegzakt naar beneden. Door je billen aan te spannen gaat je bloed weer omhoog en hierdoor voel je je al snel weer beter. :(:)

(even een dingetje die ik zelf heb gemerkt: simpel denken over bloed is het niet wat het beter maakt.)

Mocht je er over willen praten mag je me een pb sturen. Msn mag ook

**Geplaatst**: 02-06-09 21:11

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 02-06-09 21:11

Oke om een of andere heb ik dat ook. Ik denk dat het wel gedeeltelijk komt door mijnzelf en gedachtes die ik heb op zón moment.
Gelukkig voel ik het nog aankomen en lig zelde op de grond. Moet wel zeggen op nood situaties op bv werk dan word ik alleen heel bleek maar heb voor rest dan nergens last van

.
Goede tips Alette

zal er eens aandenken als weer gebeurt.

**Geplaatst**: 02-06-09 21:15

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 02-06-09 21:15

Ja en ik vergeet de belangrijkste :')

Mocht je het idee hebben dat je onderuit gaat, zorg dan dat je zit. Als je staat dan kan de grond nogal hard aankomen. Zitten ook met je hoofd tussen je knieën.

(..En het allerergste is nog wel dat ik het helemaal niet erg vind dat er meerdere mensen zijn die het ook wel eens hebben, voel ik mij tenminste niet zo abnormaal.... )

**Geplaatst**: 02-06-09 21:18

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 02-06-09 21:18

LZP -> MW

**Geplaatst**: 02-06-09 21:19

Geplaatst: 02-06-09 21:19

Ga naar jouw huisarts. Een fobie is een aandoening waarbij je wel degelijk beseft dat de angst buiten proportie is maar je kan de angst zelf niet onderdrukken. Van aanstellerij is absoluut geen sprake !. Iedereen die dit opmerkt heeft niet de nodige kennis omtrent de fysiologie van de hersenen. Laat je niet tegenhouden door schaamtegevoel maar ga naar je eigen huisarts en vraag voor een doorverwijzing naar een psychiater of gedragstherapeut, indien gewenst met de nodige medicamenteuze ondersteuning. Er zijn veel mensen die in Nederland echt lijden onder een fobie. Een fobie past in het rijtje dwangneurose, straatfobie. Het is een chemische dysbalans in de hersenen, voor een deel te wijten aan erfelijke eigenschappen. Nogmaals: doe er iets aan !. Zelf kun je dit niet alleen !. En bedenk: velen zijn met je....van professor tot bouwvakker...

**Geplaatst**: 02-06-09 21:21

Geplaatst: 02-06-09 21:21

Ik heb al aardig wat voorbeelden gezien van mensen die zichzelf gewoon letterlijk gek gingen maken. Als je alleen maar blijft denken "ik vind het eng, ik moet zo flauwvallen, ik vind het eng" dan val je ook flauw. Probeer, hoe moeilijk het ook is, je angst onder ogen te zien. (In je eigen tempo, dat is het belangrijkste)

Vroeger was ik ongelooflijk bang voor spinnen, ik begon te huilen zodra ik er een zag en rende de kamer uit. Zodra het woordje "spin" viel kroop ik in elkaar en begon ik te jammeren. Mijn vader heeft mij toen geholpen, eerst een dode spin opvegen. Toen een dode spin aan één pootje weggooien, toen een dode spin oppakken, daarna een levende spin uitzetten in een glaasje. Nu durf ik spinnetjes op te pakken en vind het niet erg om een kamer met ze te delen. Alhoewel ik nog steeds een béétje bang ben voor die langpootspinnen en kruisspinnen moet ik ook niet tegen komen. :')

Zolang je je fobie niet onder ogen komt, raak je er ook niet vanaf.

**Geplaatst**: 02-06-09 21:27

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 02-06-09 21:27

Tuurlijk je kan over een fobie heen komen, maar ik vind het niet logisch om te denken dat je een spin kan vergelijken met dit. Mag ik vragen hoe oud je was toen je over je angst voor spinnen heen was?

Maar eroverheen komen is gewoon 1 stap vooruit 2 achteruit. Pas geleden heb ik een flinke stap vooruit gedaan. Over 2 weken moet ik vaccinatie voor mijn vakantie naar Turkije. Het is niet verplicht, maar ik ga het toch doen. Ga ik onderuit, jammer dan. Gaat het goed, dan heb ik het toch weer gered. Maar zoiets heeft veel tijd nodig inderdaad.
Ik denk trouwens niet dat professionele hulp zoveel kan doen. De verhalen die ik erover heb gehoord met deze fobie zijn niet zo denderend.

**Geplaatst**: 02-06-09 21:31

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 02-06-09 21:31

Er was toch een jaar geleden een programma waarin mensen 'het gevecht' aangingen met hun fobie? Na verschillende oefeningen (olv een therapeut) zijn ze allemaal van hun angst afgekomen.

Denk dat de tips van Alette je goed kunnen helpen voorlopig, maar ik zou ook professionele hulp zoeken en kijken hoe je van deze fobie af kan komen. Kan me voorstellen (zover mogelijk

) dat dit heel erg vervelend en belemmerend werkt! Kan zelf ook nogal slecht tegen bloed, maar gelukkig is het bij mij de afgelopen jaren wel iets afgenomen...

Sterkte!

**Geplaatst**: 02-06-09 21:34

Geplaatst: 02-06-09 21:34

Ik heb iets soortgelijks. Ik kan niet tegen bloedsomloop. Hart, aderen, enz. Daar word ik helemaal naar van.

Bloed bij mezelf of bij een ander vind ik geen probleem, zolang ik maar geen ader zie of voel. (Je zou eens moeten zien hoe ik dit aan het typen ben.

) Kloppende aderen zijn mijn absolute nachtmerrie.

Mijn eigen hartslag voelen? Of die van een ander? Moet er niet aan denken!

Daar kan ik zo van overgeven of flauwvallen. Dat deed ik dan ook wijselijk niet toen je met gym je hartslag bij moest houden.

Biologie was een ramp bij het thema Bloedsoploop. Ik krijg meteen last van mijn polsen als ik er aan denk / iets hoor / iets zie. Ik kan ze dan niet bloot en onbeschermd laten. Dan houd ik ze in een houding die lijkt alsof ik mijn armen over elkaar heb. Zo zijn mijn polsen bedekt, maar voel ik ze niet. Mijn rechterpols is nog erger dan mijn linker. Ik heb nog geprobeerd met links de aantekeningen en oefeningen mee te schrijven, maar dat was ook geen succes. Uiteindelijk heb ik me zoveel mogelijk afgesloten voor alle beelden en geluid. Niet luisteren, niet aan denken en wachten tot het voorbij is.

Ik krijg 'last' van elke plek waar je een hartslag zou kunnen voelen. (o.a. hals) *duikt weer in elkaar en neemt even pauze*

Tot overmaat van ramp brak ik een paar weken terug mijn pols. Die breuk kon me niet schelen, maar er kwamen allemaal dikke bloedbulten op.

Ik kon er níet aan denken en níet naar kijken. Heel onhandig als het je eigen arm is.
Nog erger was, dat de arts aan die bulten moest voelen. Ik heb een wereldprestatie neergezet door niet flauw te vallen of over te geven. Jeetje hé. Het had ook geen seconde langer moeten duren. Ik word nog beroerd bij het idee.
Dat ze mijn breuk moesten zetten vond ik totaal niet erg en die pijn doet me niets, maar die vieze bloedbulten waren afgrijselijk. Ze zakten ook nog uit naar mijn vingers en toen was alles paars en opgezet.

Ik ben maar twee keer flauwgevallen (incl. overgeven) als gevolg van deze 'fobie'. (Ik val heel snel flauw, dus die twee keer is eigenlijk verwaarloosbaar.) En dat was toen ik nog op de basisschool zat. Controleren / voorkomen lukt me dus erg goed. Toch voel ik me vaak beroerd als ik ermee te maken krijg in het dagelijks leven. De mensen lachen erom en vinden volgens mij dat ik me erg aanstel, maar dat is het echt niet. Dat vind ik vervelend.

Goed of simpel over bloed denken, lost helemaal niets op. Ik moet gewoon mijn fijne houding aannemen en me afsluiten voor het enge. Even ergens anders aan denken en het is weer weg.

Ik heb wel 30 minuten gedaan over dit stukje, omdat ik niet meer kan schrijven of typen als het over dit onderwerp gaat. $:\$

**Geplaatst**: 02-06-09 22:17

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 02-06-09 22:17

Bij mij valt het dan gelukkig nog wel mee denk ik. Bloed bij anderen wordt ik alleen draaierig van, maar kan ik het flauwvallen vaak nog wel vermijden.

Bloed bij mezelf (en vooral bloed in mn mond) staat garant voor flauwvallen.

Bloeduitstortingen zijn het probleem niet, het gaat echt om bloed zelf. Vaccinaties, medische programma's, bloed op tv is ook allemaal geen probleem.

Als je voelt aankomen dat je flauw valt dan inderdaad gaan zitten.

De laatste keer dat ik iets serieus bloederigs had heb ik mn vriend eerst laten kijken of het ernstig was voordat ik zelf durfde te kijken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-09 14:21

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-09 14:21

bedankt voor jullie reacties,...
het is niet zo dat ik flauwval, ik word eerder vreselijk zenuwachtig, zweterig en nou ja,....ik weet op dat moment niet
wat ik moet. het is moeilijk uit te leggen,....
Ik word soms ook bewust getreiterd met bloed omdat ik het eng vind...vreselijk genant.., er over praten met iemand anders die dit ook
heeft lijkt me misschien iets te helpen..
Ik ben nog maar 13, jong voor jullie maar ik kan het gewoon niet
meer aan zien.,...ik word ook niet begrepen

**Geplaatst**: 04-06-09 14:24

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 04-06-09 14:24

ik heb het ook , maar ik ga echt van me graatje
ik heb een curses gevolgt , en weet nu wat er aan kan doen en nog beter het voorkomen ervan.

vraag is na bij je huisarts , ik heb er toch veel baat bij gehad bij de curses

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-06-09 20:33

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst door de TopicStarter : 04-06-09 20:33

Maar ik ben bang dat mijn ouders me een dom kind vinden,...hoe kan ik dit oplossen?

**Geplaatst**: 11-06-09 19:50

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 11-06-09 19:50

Meestal zit het ook wel in de familie

altans zón idee krijg ik, indien me hele fam er niet goed tegen kan. Dus denk dat ze je helemaal niet raar vinden. Misschien kun je eerst peilen beetje hoe ze erover denken?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-09 16:10

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-09 16:10

Sorry voor dit 'omhoogschoppen'... maar ik weet nog steeds
niet echt wat ik nu moet doen als ik angstig word...
Iemand hetzelfde en iemand die er over wil praten?

**Geplaatst**: 23-06-09 16:14

Geplaatst: 23-06-09 16:14

zoals al is gezegt ga naar je huisarts

**Geplaatst**: 27-06-09 11:07

Geplaatst: 27-06-09 11:07

lodo schreef:
Ga naar jouw huisarts. Een fobie is een aandoening waarbij je wel degelijk beseft dat de angst buiten proportie is maar je kan de angst zelf niet onderdrukken. Van aanstellerij is absoluut geen sprake !. Iedereen die dit opmerkt heeft niet de nodige kennis omtrent de fysiologie van de hersenen. Laat je niet tegenhouden door schaamtegevoel maar ga naar je eigen huisarts en vraag voor een doorverwijzing naar een psychiater of gedragstherapeut, indien gewenst met de nodige medicamenteuze ondersteuning. Er zijn veel mensen die in Nederland echt lijden onder een fobie. Een fobie past in het rijtje dwangneurose, straatfobie. Het is een chemische dysbalans in de hersenen, voor een deel te wijten aan erfelijke eigenschappen. Nogmaals: doe er iets aan !. Zelf kun je dit niet alleen !. En bedenk: velen zijn met je....van professor tot bouwvakker...

Dan hier nogmaals mijn serieus gemeende bericht !

**Geplaatst**: 27-06-09 11:08

Geplaatst: 27-06-09 11:08

JE KUNT HIER WEL VRAGEN OF IEMAND ANDERS ERVARINGEN MET JE DEELT MAAR DAAR HEB JE NIETS AAN. HEB LEF EN ONDERNEEM !.

**Geplaatst**: 27-06-09 11:18

Geplaatst: 27-06-09 11:18

lodo schreef:
JE KUNT HIER WEL VRAGEN OF IEMAND ANDERS ERVARINGEN MET JE DEELT MAAR DAAR HEB JE NIETS AAN. HEB LEF EN ONDERNEEM !.

Dit vind ik te hard gezegd.
Een fobie is niet zomaar "weg"
Vragen aan iemand met ervaring is misschien voor haar een fijn gevoel,
zodat ze weet, wat er zoal gebeurd, en dat ze niet de enige is.
Als je zelf geen fobie hebt, is het makkelijk praten.

**Geplaatst**: 27-06-09 12:10

Re: help! Ik heb een bloedfobie

Geplaatst: 27-06-09 12:10

Heerlijk om lotgenoten tegen te komen! Ik wil in mijn geval niet meteen spreken van een fobie, maar ik heb ook iets tegen aderen. Als ik er teveel bij nadenk, dan kan ik niet eens normaal zitten of liggen soms, in de angst dat ik bepaalde aderen afknel. Het idee ervan, brrr...mensen moeten bij mij ook NIET aan mijn aderen komen, dan word ik 'gek'.

Het beheerst mijn leven niet hoor, ik denk er niet constant aan gelukkig