ik heb even een vraag die voor mij best belangrijk is,maar waar voor veel mensen toch een taboe op rust.
ik sta namelijk op dit moment voor een keuze die voor mij erg moeilijk is.
ik zal het even kort uitleggen
mijn gebit is altijd keurig geweest tot een jaar of 5 geleden.
toen werd ik ziek(waar ik verder niet over uit wil weiden) en kreeg daar verschillende medicijnen voor die oa het gebit aantasten.
Mijn glazuur verdween en de 1 na het andere gat begon te verschijnen.
ik poetste me suf,.. maar kon er niet tegen opboksen en de tandarts dus ook niet.
langzaam maar zeker is mijn gebit dus een wrak geworden en daar geneer ik me behoorlijk voor.
ik ben een verschrikkelijke blijhoofd,maar durf nauwelijks meer te lachen .
het beperkt inmiddels dus ook mijn sociale leven.
vorig jaar toen ik weer bij de tandarts kwam zei hij dat mijn gebit niet meer te redden was en dat ik toch echt aan een kunstgebit zou moeten.(dit zou dan onder narcose gebeuren,.in 1 x alle tanden trekken en dan met volle mond weer naar huis)
toen werd ik zwanger van mijn tweeling en kon dat dus niet meer doorgaan.
nu weet iedereen dat een zwangerschap ook niet echt bevorderlijk is voor de tanden en de combinatie van dat en oa de medicijnen zorgden ervoor dat mijn gebit nog slechter werd.
volgende week zou ik een afspraak hebben met de tandarts,maar werd gister zo knettergek vd pijn in mijn mond dat ik een tandarts heb gezocht waar ik bij terecht kon in het weekend(eigen tandarts was weg)
ik kwam toen uit bij een leuke tandarts in heerhugowaard.
heb toen een hele "checklist "in moeten vullen van medicijngebruik etc en ook zij zei dat dat een erg foute combinatie is voor mijn tanden(maar goed,.dat wist ik natuurlijk al)
ze heeft dus helaas gisteren ook twee achterste kiezen moeten trekken bij mij(bah,.weer een bevestiging hoe slecht mijn gebit is)
nu zei zij dat mijn gebit dus nog wel te redden is(op een aantal kiezen en tanden na die sowieso getrokken zullen moeten worden),hoewel er dan verschrikkelijk veel zal moeten gebeuren en het geen garantie is ivm mijn medicijnen en mijn gezondheid.
ook het prijskaartje is pittig.
het zal namelijk in de duizenden euro's gaan kosten om het te fixen.
nu heb ik dus twee opties:
1) mijn gebit laten herstellen voor tig duizenden euro's waar ik me voor in de schulden moet gaan steken)
-gebit word alleen gemaakt dan,.maar de afbraak door medicijnen zal door blijven gaan.
tis dus eigenlijk vechten tegen de bierkaai.
of
2)de rest van mijn tanden laten trekken en gaan voor een kunstgebit zodat ik in ieder geval een stralende lach zal kunnen hebben.
diep in mezelf heb ik eigenlijk al een keuze gemaakt.Ik denk dat het toch het kunstgebit moet worden,want a)ik heb geen geld voor de renovatie(en ziekenfonds betaalt lang niet alles) en b)de afbraak zal sowieso door blijven gaan.
maar goed,.. ik geneer me dus enorm om op mijn 32e een kunstgebit te krijgen.
wie heeft hier ervaring mee en weet de nadelen/voordelen?

)
Maar veel mensen maken de 'fout' om spierwitte tanden te nemen waardoor het er erg 'nep' uitziet. Mijn vader heeft ook een kunstgebit en die heeft een meer, tja, hoe zeg je dat, 'natuurlijke tint' genomen en iedereen trapt er in als hij zegt dat het zijn eigen tanden zijn