Geplaatst 
Maar ik zit dan ook werkelijk met mijn handen in mn haar.
Maandag begon het, bloed toen ik naar de wc ging. Ik dacht dat ik ongesteld was, maar het bleek uit het andere gat te komen.
Ik voelde me ook wat grieperig en bleek verhoging te hebben. Dinsdag de hele dag op de bank gehangen. Nog steeds verhoging en pijn aan de achterkant zelfs als ik moest plassen. Weer bloed.
Woensdag naar de huisarts geweest, die zag een ontsteking. Geen aambeien of gesprongen ader. Hij wilde eerst een Clamydia test doen. Moest tot vrijdag op de uitslag wachten. Donderdag trok ik de buikpijn niet meer en belde. Kreeg laxeermiddel. Hierdoor werd het alleen maar erger. Geborrel, gekramp maar ik kon nog steeds niet naar de wc. Vrijdag negatieve test terug gehad en ontstekingsremmers gekregen, ik moest maar stoppen met de laxeermiddelen volgens de dokter want mijn darmen moesten eerst tot rust komen. Dokter zei dat als het volgende week donderdag nog steeds zo was, ik maar voor vrijdag een afspraak moest maken. Hij is niet zo van het doorsturen van mensen. Ben al maanden aan het zeuren voor een doorverwijzing naar de KNO bijvoorbeeld.
Nu is het zondag en heb ik vanaf maandag geen grote boodschap meer gehad dus. Ik ben helemaal opgezet, pas eigenlijk in geen enkele broek meer.
Ik krijg geen hap door mn keel omdat ik het gevoel heb dat mijn buik gewoon vol zit. (al dagen) Ik heb geen aandrang mbt grote boodschap. Heb niet eens het idee dat het laatste deel van mijn darmen vol zit ofzo. Ik lijk wel 20 weken zwanger, zo dik is mijn buik (serieus!). Ik heb continu een kramp gevoel, ook drukt het op mijn middenrif. Als ik ga plassen krijg ik accuut kramp in mn darmen, maar er komt niets. Ook de hele week verhoging.
Mijn moeder die ziet het ondertussen niet meer zitten. Die vindt dat er nu gewoon echt serieus naar gekeken moet worden. Dadelijk is er iets serieus aan de hand en ben ik veel te laat. Ze vindt eigenlijk dat ik naar de Eerste Hulp moet gaan zodat een arts uit het ziekenhuis zijn oordeel eens kan vellen hierover. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Wachten totdat ik niet eens meer door de deur pas? Zelf maar gaan aanmodderen met meerdere laxeermiddelen? Weer de huisarts bellen met het risico weer eens afgescheept te worden? De centrale huisartsenpost bellen (tis nu toch weekend)?
Vind het een beetje naar om hier een topic over te maken, maar ik weet gewoon serieus NIET meer wat ik moet doen en ik voel me zo rot.
Wat zouden jullie doen?
