Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 11:50

Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 11:50

Mijn vader is al een behoorlijke tijd zwaar depressief. Het lijkt nu gewoon mn vader niet meer

Loopt al geruime tijd bij psychiater en is in een molen gegaan van medicatie. telkens ook weer wat anders proberen.. afbouwen en weer nieuwe opbouwen..
Uiteindelijk heeft hij de stap genomen om deeltijdbehandeling te gaan doen (3 dagen p/w, 9 maanden lang)
Hiervoor heeft hij 2 voorbereidingsgesprekken gehad.

Tijdens zijn intake (om te kijken in welke groep hij zou instromen) is aangegeven dat ze hem op bepaalde medicatie willen hebben die alleen bij opname kan. Hij kreeg 2 dagen de tijd om te beslissen.
Uiteindelijk heeft hij op het laatste moment gezegd dat hij akkoord zou gaan met opname, maar dan na de feestdagen.

Eergister hebben ze gebeld dat hij terecht zou kunnen....en nu heeft hij alsnog geweigerd..

Is er misschien nog iemand die zoiets heeft meegemaakt?
Ik weet wel dat hij gewoon ontzettend bang is.. maar ik zie mn moeder ten onder gaan en het gezin uiteenvallen....
Ben bang dat straks niet alleen mn vader.. maar ook mn moeder opgenomen moet worden..
Weet totaal niet hoe wij (mijn broer en ik) hiermee om moeten gaan...

**Geplaatst**: 15-01-09 11:53

Geplaatst: 15-01-09 11:53

sterke meid, pb box staat voor je open. ik heb zelf geen ervaring hiermee hoor :(:)

**Geplaatst**: 15-01-09 11:54

Geplaatst: 15-01-09 11:54

Heftig zeg! Misschien kun je hem vertellen wat je ons verteld? Dat je bang bent dat het zo niet goed komt en dat je moeder er ook aan onder doorgaat en dat je graag wil dat ie beter word?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 12:00

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 12:00

Thnx

Ja ik heb het al zovaak aangegeven maar het blijft moeilijk omdat je niet in zijn hoofd kan kijken.

heb hem gister ook gebeld om zijn verhaal te horen.. (moeilijk te bereiken want hij had wat slaappillen genomen)
Dat vind ik ook eng.. hij zei laatst dat hij anders al zn pillen wel zou nemen.
uiteindelijk heeft mn moeder gezegd dat hij dat maar moest doen.. zodat zij een reden had om hem gedwongen te laten opnemen. Klinkt hard.. maar het is natuurlijk wel zo. Op dit moment is het nog steeds opname op vrijwillige basis...

Alleen wil je ook niet dat hem iets ergs overkomt..
Als ik een avond langs ben geweest ben ik al doodop.. lik heb dan zoveel respect voor mn moeder..

**Geplaatst**: 15-01-09 12:00

Geplaatst: 15-01-09 12:00

Mijn moeder is ook zwaar depressief geweest, ook opgenomen geweest.. En zij weigerde eerst ook, maar uiteindelijk is het een gedwongen opnamen geworden. Kan dat niet in je vaders geval?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-09 12:40

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-09 12:40

Weet je ook waarom het toen gedwongen opname is geworden?
Wij krijgen te horen dat het alleen kan als hij een gevaar vormt voor zichzelf of zijn omgevind.
Oftewel.. er moet eerst iets ergs gebeuren...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-09 09:13

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-09 09:13

Gister is hij alsnog opgenomen.. maar hij denkt dat hij vrijdag weer naar huis komt en niet teruggaat.. maar eens zien

**Geplaatst**: 21-01-09 10:32

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst: 21-01-09 10:32

Heel moeilijk Limerick...

Ik denk dat de meeste depressieve mensen gewoon niet zien dat er kans is op verbetering, en dat je zo'n kans dan wel met twee handen moet aangrijpen. Dat is ontzettend moeilijk, en ook niet te bevatten.

Hopelijk heeft je vader wel wat aan de opname en ziet hij dat ook. Helaas gaan dat soort dingen met vallen en opstaan.

Zelf heb ik geen ervaring met ouders die opgenomen worden, maar ik loop zelf wel in dagbehandeling één dagdeel per week en daar zitten ook een aantal mensen met een depressie. Mijn PB-box staat open hoor :(:)

**Geplaatst**: 21-01-09 10:34

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst: 21-01-09 10:34

Wat erg limerick..
Fijn dat hij nu uiteindelijk toch opgenomen is.. Ik wens je iig heel erg veel sterkte..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-09 11:01

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-09 11:01

Dank jullie wel
Gister zei hij alweer naar huis te willen omdat hij denkt dat hij daar zieker gaat worden.
Vandaag heeft hij gesprek met de psych en gaan ze zn behandeling bespreken... ben benieuwd!

Hij mag in de weekenden naar huis maar ben bang dat hij dan niet meer teruggaat...

**Geplaatst**: 21-01-09 11:04

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst: 21-01-09 11:04

Heel veel sterkte!!!!

mijn vader zat ook zo in de knoop met zichzelf en andere.
ook door hem viel ons gezin steeds meer uit elkaar.
de spanning was echt te snijden.

Hij ging pas hulp zoeken toen ik (mede door hem) met 18 het huis uit ging.

**Geplaatst**: 21-01-09 11:08

Geplaatst: 21-01-09 11:08

Mijn moeder heeft een psychose gehad en is daarna 2,5 jaar zwaar depressief geweest maar wij kregen het (hoe moeilijk we het ook hadden met haar) niet over ons hart om haar te laten opnemen..
De juiste medicijnen (van alles geprobeerd), psychiater en haar dwingen mee te gaan leuke dingen doen (weekend weg, kleinkinderen, uiteten,... allemaal tegen haar zin) hebben haar er uiteindelijk door gehaald..

Heel veel sterkte meid, volhouden, het kan echt weer goed komen.

**Geplaatst**: 21-01-09 11:08

Geplaatst: 21-01-09 11:08

Misschien kun je met iemand van schoolmaatschappelijk werk praten? En hoe gaan je broer, moeder en jij er met elkaar mee om; praat je er wel over? Dat lijkt me wel belangrijk namelijk, dat je met elkaar in gesprek blijft!

**Geplaatst**: 21-01-09 11:19

Geplaatst: 21-01-09 11:19

Limerick schreef:
Dank jullie wel
Gister zei hij alweer naar huis te willen omdat hij denkt dat hij daar zieker gaat worden.
Vandaag heeft hij gesprek met de psych en gaan ze zn behandeling bespreken... ben benieuwd!

Hij mag in de weekenden naar huis maar ben bang dat hij dan niet meer teruggaat...

Ik ben zelf pasgeleden opgenomen geweest en in de eerste weken had ik ook echt het gevoel dat ik daar alleen maar 'gekker' werd. Het is ook echt moeilijk. Ik mocht de eerste weken nog niet naar huis dus dat scheelt wel...
Misschien denkt je vader er straks wel anders over als hij zijn behandelplan gehoort heeft. Bij mij scheelde dat een hoop, dan weet je dat er iets gaat gebeuren en wellicht veranderingen aan zitten te komen. Voor het behandelplan had ik geen idee waarom ik daar zat en kon ik voor mijn gevoel ook beter thuis zitten.

Het is gewoon heel moeilijk... toen ik zo depressief was had ik dat zelf ook niet door. Ik had niet door hoe kwaad ik soms werd om niks en dat ik mensen in mijn omgeving pijn deed met mijn gedrag. Bij mij is het er zo ingeslopen dat ik het zelf echt niet door had. Ik heb toen wel opname geaccepteerd maar die eerste weken... dan denk je echt dat je daar niet thuis hoort en beter thuis kan zijn.

Sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 21-01-09 12:05

Geplaatst: 21-01-09 12:05

Wat vervelend dat je vader zo depressief is! Ik kan me goed voorstellen dat je, je veel zorgen om hem maakt.
Zelf werk ik als leerling-verpleegkundige in de psychiatrie, op een opnameafdeling (gesloten). Ik kom daar ook vaak in aanraking met mensen die tegen hun wil in opgenomen zijn. Soms kiezen mensen er toch voor om opgenomen te worden, maar eenmaal opgenomen bedenken ze zich en willen ze naar huis. Als verpleegkundige proberen wij dan eerst op de patient in te praten, soms bedenken ze zich dan en blijven ze alsnog. Maar als een patient vol blijft houden dat hij naar huis wil, moet er een arts komen voor een ontslaggesprek.
De psychiater ziet de patient dan, en als zij ziet dat de patient te ziek is om thuis te kunnen verblijven, kan er een IBS (inbewaringstellig) aangevraagd worden, waardoor de opname veranderd in een gedwongen opname.
Dit kan alleen, zoals jij zelf al zegt, wanneer de patient een gevaar is voor zichzelf en/of zijn omgeving. Dit kan inderdaad blijken uit het feit dat de patient iets 'raars' (gevaarlijks) doet, maar ook bijvoorbeeld suicidaliteit kan voor een IBS zorgen.

Ik hoop je hiermee wat meer duidelijkheid te hebben gegeven over gedwongen opname.
Als je nog vragen hebt, pb-en mag altijd!

Veel succes de komende tijd!

**Geplaatst**: 21-01-09 12:08

Geplaatst: 21-01-09 12:08

Heel veel sterkte meid! :(:)

Mijn vader heeft op een gegeven moment ook opname en medicijnen gewijgerd, maar ik was toen nog erg klein dus ik kan je er helaas niet mee helpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-01-09 12:40

Geplaatst door de TopicStarter : 21-01-09 12:40

Alet74 schreef:
Misschien kun je met iemand van schoolmaatschappelijk werk praten? En hoe gaan je broer, moeder en jij er met elkaar mee om; praat je er wel over? Dat lijkt me wel belangrijk namelijk, dat je met elkaar in gesprek blijft!

Wij praten er heel veel over met elkaar.. Ik heb nog nooit zoveel contat gehad met ze als de laatste tijd.
We hebben gelukkig veel steun aan elkaar

Fijn om de reacties te lezen.. ik heb er wel veel aan!
Zo apart.. mn vader was altijd mijn grote voorbeeld.. een sterke vrolijke man. Altijd lekker buiten bezig.
En nu lijkt het zo'n zielig hoopje...
En sommige mensen begrijpen je gewoon niet..
Ze denken dat een depressie 1,2,3 wel weer weggaat

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-09 08:11

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-09 08:11

Gisteravond op bezoek geweest.. wel apart om je pa daar te zien

**Geplaatst**: 23-01-09 08:14

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst: 23-01-09 08:14

dat lijkt mij ook jah! heel veel succes, ik hoop voor je dat het allemaal goed komt! :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-09 09:47

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-09 09:47

Hij had aardig wat praatjes.. denk dat het enge eraf is voor hem.

Ben in iedergeval met een goed gevoel weer naar huis gegaan

Gister zijn ze met de medicatie begonnen.. dus ben benieuwd

**Geplaatst**: 23-01-09 13:13

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst: 23-01-09 13:13

Fijn dat het goed lijkt te gaan Limerick!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-09 13:47

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-09 13:47

Dank je wel.
ben er ook erg blij mee
Wel apart dat hij dit weekend alweer naar huis mag.. maar hij gaf al wel aan zondagavond weer terug te gaan. terwijl hij di.dag zei dat als hij naar huis zou mogen.. niet weer erheen zou gaan. Dus dat is al iets..

**Geplaatst**: 23-01-09 13:49

Re: Mijn vader heeft zijn opname geweigerd..

Geplaatst: 23-01-09 13:49

Ik duim voor je dat hij inderdaad zondag weer terug gaat en niet een terugval krijgt of zo!

**Geplaatst**: 23-01-09 13:58

Geplaatst: 23-01-09 13:58

Limerick, heel veel sterkte in deze tijd...
Mijn vader is ook een tijdje heel depri geweest gelukkig niet zo erg dat hij opgenomen moest worden hoor...
Erg he om je pa zo te zien - weet precies wat je bedoelt!
De normaal zo grote sterke pappie die dan helemaal de weg kwijt is...
Weet je ook waardoor jouw vader depri is?? Die van mij kon op zn werk niet meer door 1 deur met zn baas en als je dan al in de 50 bent heb je niet zo maar een nieuwe baan. Vorig jaar november heeft mn pa de knoop doorgehakt en heeft iom zn baas ontslag gekregen. Nu 3 maanden verder begint ie weer op te krabbelen en praatjes te krijgen.
Mocht je behoefte hebben om te praten PB staat open!
Succes en knuffel je pa - dat hebben ze nodig hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-09 14:38

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-09 14:38

Rock schreef:
Ik duim voor je dat hij inderdaad zondag weer terug gaat en niet een terugval krijgt of zo!

Daar ben ik steikum wel een beetje bang voor.. even afwachten dus.

@ karina. Het is inderdaad erg raar om je pa zo te zien.
Weet niet precies wat de oorzaak is.. wat er wel mee te maken heeft is dat het tussen mijn vader en zijn zus niet goed meer ging. En inderdaad ook wat gedoe met werk.
Al met al is het een opeenstapeling van dingen denk ik. Mijn vader is altijd al iemand geweest die zijn emoties moeilijk uitte en veel opkropte.. denk dat alles er nu uitkwam.
van de week hefet hij zelfs gehuild.. dat heb ik hem nog nooit zien doen..