Die dokter vertelde me dat mijn pezen een opdonder hadden gehad, dat de vinger daaroms scheef stond en dat er verder niks aan de hand was en dat het vanzelf wel recht zou gaan trekken.
Ik hoefde verder geen foto's te maken, wat ik nogal vreemd vond. Hij zei dat ik de vinger moest intapen en dat het vrij snel weer genezen zou zijn.
Toch vertrouwde ik het niet helemaal en ben daarna naar mijn eigen huisarts geweest, die stuurde mij wel door naar het ziekenhuis voor foto's en mijn vinger bleek wel gebroken te zijn.
Hij zei: gewoon blijven intapen dan komt het vanzelf goed.
(meestal spalk je een vinger toch als hij gebroken is ????
)Ik was niet echt tevreden over de genezing, het zou in 3 weken weer ''over'' moeten zijn. Ik ben nu 10 weken verder en hij staat nog net zo scheef en doet nog steeds erg pijn. Ook door het tapen knelt de zijkant van mijn vinger wat af en krijg ik er een dood gevoel in.
Vanochend maar wéer naar de dokter. Die vertelde mij toen dat er niks aan gedaan kon worden en dat mijn vinger altijd zo scheef zou blijven staan.
Hij zei dat de vinger van een spalk niet recht wordt en dat ik er maar mee moest leren leven. Omdat mijn vinger afgeknelt voelt moet ik de tape ook maar achterwege laten en de pijn trekt zal van zelf weg trekken. Ik vind dit echt heel apart...... Je vertrouwt erop dat een dokter er verstand van heeft, eerst wordt er een verkeerde conclusie getrokken en nu word ik aan mijn lot overgelaten en moet ik er maar mee leren leven.
Vroeg me af of er meer mensen ''ervaring'' met een gebroken vinger hebben gehad? Kan er echt niks aan gedaan worden??

Ik heb mijn middenhandsbeentjes zwaar gekneusd, maar die konden ze al niet eens intapen, laat staan gipsen. Zoals het mij is uitgelegd kan je wel intapen/gipsen als het redelijk voorin de vinger zit, maar meer richting je hand wordt het steeds moeilijker.
haha..
is dit gelukt, maar door de onkunde van deze arts heb ik dus ook een kromme vinger. In het begin ook veel pijn aangehad (ook veel moeite gehad om mn hand te ontspannen met rijden). Het gevolg was een jaar bij de fysio en begeleiding van een haptonoom met paardrijden. Vinger is nog altijd krom en dat zal die ook altijd wel blijven en is alleen pijnlijk met koud en vochtig weer. Maar ik mag zeker niet mopperen, het gaat verder best goed.
)
Dus je ziet het niet dat me pink ooit gebroken is.