







Ben zo blij zo blij zo blij..
Ik ging na de dokter omdat ik een bultje op me hoofd had.. Vetbultje was het antwoord als ik er last van kreeg of het weg wou hebben kon ik weer komen..
Jaar later begon het zeer te doen.. Uit te breiden..Adertjes er door heen en groeide geen haar meer..Als ik me haar in een staart had zag je het anders niet.. Dokter keek, en toen keek hij ernstig en zei ga direct maar heen.. Dus nouja voor mij was het duidelijk dat ik kanker had. Eerst een biopt gedaan..Conclusie Basaalcelcardinoom. (Goed aardig vertelde hij..) Week later onder het mes..Werd wakker te weinig morfine dus ging dood van de pijn.. Weer op kweek gezet.. Week later weer terug.. Ik moest weer onder het mes.. Want niet alles was weg..Ik zei prima maar ik ga niet weer onder narcose..Nou dat heb ik ook geweten lap vel op me hoofd werd weggesneden van 10 bij 6.. Het leek wel een mislukte facelift..En zo voelde het ook..
Ik kon niet meer praten, niet lachen, niet huilen niks... Dus vrijdag nacht nog bij de dokter gezeten voor morfine pillen (Ik moest het doen met een paracetamol..) Toen zei de chirurg er ook nog achter aan (voor de 2de operatie) Dat het kwaadaardig was.. Nouja toen ben ik even 10 min ingestort.. (Vader overleden aan kwaadaardige kanker).. Heb er verder geen traan om kunnen laten want tja..Wie heeft het tegenwoordig nou niet?
De reactie's van sommige waren wel heftig (Heb het dan ook de helft maar niet verteld), wanneer ik dood ging e.d. Maar goed..
IK BEN BLIJ!
Ik heb grote kans dat het weer komt..En zal het dus altijd in de gaten moeten houden.. Maar de grootste stap is voorbij!
