Ik moet dit eindelijk toch even ergens kwijt...

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
nieniet

Berichten: 130
Geregistreerd: 24-03-14

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-02-18 23:49

The_Cat schreef:
Ik zou misschien toch eens overwegen om naar een psycholoog te gaan. Die mensen zijn er echt voor je, niet omdat er 'iets mis is', maar omdat ze je echt kunnen helpen. Ik zou misschien gewoon eens naar iemand zoeken, eens kijken wat ze voor je kunnen betekenen. Misschien kunnen ze je wel verder helpen met dit verhaal, maar ook wel naar een nog dieper liggend probleem. Ik zou het toch eens overwegen ! :)


Wat jij hier zegt is inderdaad hoe ik het voel. Misschien kunnen ze me toch meer vertellen over hoe het er nou aan toe is gegaan in mijn hoofd en kunnen mij meer uitleg geven over de (on)bewuste keuzes die ik heb gemaakt en inderdaad het dieper liggende probleem

Suzanne F.

Berichten: 49347
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-18 08:07

Ik denk inderdaad dat het goed is. Toen ik 14/15 was heb ik ook dingen meegemaakt, iets andere context maar wel vergelijkbaar. Ik heb daar ook nog jaren later laat van gehad. Kwam pas vele jaren naar boven toen ik al ruim volwassen was. Toen ik daar met hulp over ging praten kon ik het een plek geven.

nieniet

Berichten: 130
Geregistreerd: 24-03-14

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 20-02-18 14:40

Suzanne F. schreef:
Ik denk inderdaad dat het goed is. Toen ik 14/15 was heb ik ook dingen meegemaakt, iets andere context maar wel vergelijkbaar. Ik heb daar ook nog jaren later laat van gehad. Kwam pas vele jaren naar boven toen ik al ruim volwassen was. Toen ik daar met hulp over ging praten kon ik het een plek geven.


Wat vervelend dat je zoiets hebt meegemaakt. Maar goed dat je het een plek hebt kunnen geven na het erover praten.

Na al deze reacties en adviezen ben ik inderdaad overtuigd om toch even hulp te gaan zoeken. Ik ben blij dat ik dit gedaan heb. Het is een stap verder in de verwerking en het begrijpen van mezelf. Dank jullie wel voor de lieve woorden, adviezen en meningen. Ik stel het zeer op prijs dat jullie de tijd hebben genomen om dit te lezen en op mijn verhaal te reageren. Jullie hebben mij geholpen om toch de stap te durven nemen. Ik hoop dat ik net als enkelen van jullie die eenzelfde situatie hebben meegemaakt, het een plek zal kunnen geven in de toekomst.

Janneke2

Berichten: 22828
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-18 22:06

First things first: TS +:)+ goed gedaan.
Ik vind dat je alle verschillende aspecten keurig onder woorden hebt gebracht.
Datgene wat wellicht alleen maar goed was, maar wellicht ook 'grooming'.
Jij was kwetsbaar, als puber, maar ook omdat er gepest werd en he ouders scheidden.
...en dan sluipen er dingen in.
Het voelt niet goed - maar het is hartstikke subtiel en juist daarom vreet het energie.

En goed, dat je het op gegeven moment verteld hebt.
Jammer dat de vertrouwenspersoon weinig professioneel handelde. Ik begreep dat jij 1x gepraat hebt, wat uiteraard chaotisch ging - en daarna was het maar meteen dat er een beslissing moest komen.
Ook de schoolleiding heeft het niet fraai aangepakt. En die opmerking van je moeder over zijn gezin vind ik erg ingewikkeld (om niet te zeggen raar) je weet nooit hoe iemands gezin zal reageren, en sowieso: wat weegt er nou zwaader: je eigen dochter of het gezin van heel iemand anders...?

En ik citeer nadrukkelijk zonder instemming.
Wat voor mij een belangrijk iets in het totale verhaal is, ontgaat sommigen totaal.
Citaat:
ik ben het helemaal met je eens, aanranding of gebruik maken van een machtspositie is absoluut fout maar we moeten er ook met zijn allen voor waken dat we niet van een goedbedoelde hand op de schouder of op een knie overstuur raken. Het zal best moeilijk zijn om daar in een middenweg in te vinden maar zelfs het ambulance personeel begint zich zorgen te maken over klachten van patiënten die ze voor hun eigen bestwil moeten aanraken. Als het je oplucht ts dan moet je zeker die brief schrijven en proberen een gesprek aan te gaan met meneer x, ieder verwerkt emotionele gebeurtenissen op zijn eigen manier en hopelijk kun je het dan een plaatsje geven.


Vwb ambulancepersoneel: medische mensen mogen erg veel.Daar zijn regels voor, dus zorgen zijn overbodig.

En om hier te spreken over 'een goedbedoelde hand' en 'overstuur raken' is kwalijk.
Bagetelliserend.
Uiteraard - de grens OF het goedbedoeld is, kan lastig zijn: dat is nou juist waarom het energie vreet.
Overstuur raken - was dat maar zo. Na grooming ('wat is hij aardig, wat voel ik mij gezien', etc) komt juist twijfel, zelfverwijt of komen er nachtmerries.

En in middenwegen geloof ik niet zo: ik mag graag mensen aanraken maar ik doe dat vanuit respect. Niet om er zelf beter van te worden.

maximuss

Berichten: 3224
Geregistreerd: 15-09-11
Woonplaats: Down with the fishes

Re: Ik moet dit eindelijk toch even ergens kwijt...

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-18 22:18

Ivm de opmerking over ambulancepersoneel: ja,er komen tegenwoordig veel klachten, al dan niet gegrond. Als je gewoon je gezond verstand gebruikt dan kunnen die vaak voorkomen worden: zeg wat je gaat doen, begin niet zomaar te grabbelen. Tast ook niet af als het niet nodig is.
Omgekeerd is het ook veel voorkomend: patiënten die vrolijk rond grabbelen (al dan niet goedbedoeld ;-)). Daar moet je dan ook diplomatisch mee omgaan ;-)...

Sizzle

Berichten: 35710
Geregistreerd: 21-04-06
Woonplaats: Zwitserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-18 22:19

Wat akelig dat dit zo in je hoofd blijft spoken. Mijn eerste vermoeden zou zijn dat het in je dromen zo uit de hand loopt is omdat je je destijds niet hebt durven verweren. Wellicht heb je een onbewuste angst dat je in een andere situatie weer in een ‚freeze‘ terecht komt die slechter afloopt. Ik zou daar ook zeker passende hulp bij proberen te zoeken.

The_Cat

Berichten: 7294
Geregistreerd: 04-11-15
Woonplaats: BE

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-18 23:16

nieniet schreef:
Suzanne F. schreef:
Ik denk inderdaad dat het goed is. Toen ik 14/15 was heb ik ook dingen meegemaakt, iets andere context maar wel vergelijkbaar. Ik heb daar ook nog jaren later laat van gehad. Kwam pas vele jaren naar boven toen ik al ruim volwassen was. Toen ik daar met hulp over ging praten kon ik het een plek geven.


Wat vervelend dat je zoiets hebt meegemaakt. Maar goed dat je het een plek hebt kunnen geven na het erover praten.

Na al deze reacties en adviezen ben ik inderdaad overtuigd om toch even hulp te gaan zoeken. Ik ben blij dat ik dit gedaan heb. Het is een stap verder in de verwerking en het begrijpen van mezelf. Dank jullie wel voor de lieve woorden, adviezen en meningen. Ik stel het zeer op prijs dat jullie de tijd hebben genomen om dit te lezen en op mijn verhaal te reageren. Jullie hebben mij geholpen om toch de stap te durven nemen. Ik hoop dat ik net als enkelen van jullie die eenzelfde situatie hebben meegemaakt, het een plek zal kunnen geven in de toekomst.

Ik wens je heel oprecht succes toe!

Liebeskind

Berichten: 2213
Geregistreerd: 06-10-16
Woonplaats: Veluwe

Link naar dit bericht Geplaatst: 20-02-18 23:20

Wat Lieveli zegt.