First things first: TS goed gedaan.
Ik vind dat je alle verschillende aspecten keurig onder woorden hebt gebracht.
Datgene wat wellicht alleen maar goed was, maar wellicht ook 'grooming'.
Jij was kwetsbaar, als puber, maar ook omdat er gepest werd en he ouders scheidden.
...en dan sluipen er dingen in.
Het voelt niet goed - maar het is hartstikke subtiel en juist daarom vreet het energie.
En goed, dat je het op gegeven moment verteld hebt.
Jammer dat de vertrouwenspersoon weinig professioneel handelde. Ik begreep dat jij 1x gepraat hebt, wat uiteraard chaotisch ging - en daarna was het maar meteen dat er een beslissing moest komen.
Ook de schoolleiding heeft het niet fraai aangepakt. En die opmerking van je moeder over zijn gezin vind ik erg ingewikkeld (om niet te zeggen raar) je weet nooit hoe iemands gezin zal reageren, en sowieso: wat weegt er nou zwaader: je eigen dochter of het gezin van heel iemand anders...?
En ik citeer nadrukkelijk zonder instemming.
Wat voor mij een belangrijk iets in het totale verhaal is, ontgaat sommigen totaal.Citaat:
ik ben het helemaal met je eens, aanranding of gebruik maken van een machtspositie is absoluut fout maar we moeten er ook met zijn allen voor waken dat we niet van een goedbedoelde hand op de schouder of op een knie overstuur raken. Het zal best moeilijk zijn om daar in een middenweg in te vinden maar zelfs het ambulance personeel begint zich zorgen te maken over klachten van patiënten die ze voor hun eigen bestwil moeten aanraken. Als het je oplucht ts dan moet je zeker die brief schrijven en proberen een gesprek aan te gaan met meneer x, ieder verwerkt emotionele gebeurtenissen op zijn eigen manier en hopelijk kun je het dan een plaatsje geven.
Vwb ambulancepersoneel: medische mensen mogen erg veel.Daar zijn regels voor, dus zorgen zijn overbodig.
En om hier te spreken over 'een goedbedoelde hand' en 'overstuur raken' is kwalijk.
Bagetelliserend.
Uiteraard - de grens OF het goedbedoeld is, kan lastig zijn: dat is nou juist waarom het energie vreet.
Overstuur raken - was dat maar zo. Na grooming ('wat is hij aardig, wat voel ik mij gezien', etc) komt juist twijfel, zelfverwijt of komen er nachtmerries.
En in middenwegen geloof ik niet zo: ik mag graag mensen aanraken maar ik doe dat vanuit respect. Niet om er zelf beter van te worden.