Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-11-16 15:01

Geplaatst: 30-11-16 15:01

Misschien een beetje een drastische oplossing, maar naar een andere mbo school gaan zou dat niet helpen?
Toen ik begon op het mbo vond ik ook totaal mijn plek in de klas niet, had geen problemen met zo'n "vriendin" als jou dochter, maar ik denk dat zij daar mee op blijft trekken omdat ze hier en gevoelig voor is en in de rest van de klas geen aansluiting vind. Hierdoor heeft ze niemand anders om op terug te vallen. Nu is ze dit dus gaan uiten door in haar eentje te gaan drinken, omdat ze eigenlijk gewoon niet meer weet wat ze anders moet.

Ik begon ook ontzettend te twijfelen aan mezelf toen der tijd, je wilt er bij horen, maar dat gaat niet omdat je die klik met de klas niet hebt, en je wil ook niet alleen zijn. Kreeg het ontzettend zwaar en zat super in de knoop met mezelf omdat ik voor mijn gevoel geen kant op kon. Uiteindelijk besloten naar een andere school te gaan en hier ging het dus wel goed. Betekent natuurlijk niet dat dit voor jou dochter ook geld, maar voor mij heeft het toen heel erg geholpen.
Zou zelf gewoon met haar er over praten eerst wat ze eigenlijk zelf wil en vind van de hele situatie, ik kon dit ook altijd erg goed bij mijn moeder kwijt en die hielp mij dan ook in mijn beslissingen.
Praten met mentor/decaan kan, maar zou dit alleen doen als je dochter ook een goeie klik met die mentor/decaan heeft, ik had dat niet en had echt zo iets toen ik dat gesprek kreeg van waar bemoeit die persoon zich mee.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:06

Re: Hoe bescherm ik mijn dochter.

Geplaatst: 30-11-16 15:06

Maar denken jullie echt dat op het moment dat de dochter van TS met de mentor of decaan gaat praten ze alles durft te vertellen? Dan ben je toch veel te bang dat het terugkomt bij dat meisje lijkt me? En je gaat niet zeggen dat je het eigenlijk te zwaar vind om met haar om te gaan terwijl je weet dat het bij haar zelf terecht kan komen. Ik blijf erbij dat een psycholoog haar veel beter kan helpen en handvaten kan geven om hiermee om te gaan, of dat nou betekent dat ze vrienden met haar blijft en haar op een minder emotioneel betrokken manier steunt zodat ze er zelf niet aan onderdoor gaat, of dat het nou betekent dat ze stopt met vrienden met haar zijn.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:07

Geplaatst: 30-11-16 15:07

Is een ggesprek met ouders e psycholoog van het andere meisje een optie.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:08

Geplaatst: 30-11-16 15:08

Blijven praten en zorgen voor hulp voor je dochter, iemand waar ze haar hele verhaal aan kwijt kan. Zeker school inschakelen en eventueel je zorgen bij je huisarts neerleggen. Zal niet de eerste keer zijn dat die "vriendin" vrolijk opkrabbelt en je dochter compleet kapot is.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:24

Re: Hoe bescherm ik mijn dochter.

Geplaatst: 30-11-16 15:24

Houdt het als ouders bij jezelf en je dochter, dat wil zeggen, zorgen dat je je dochter betrekt in wat jullie als ouders zouden willen ondernemen om deze situatie te veranderen. Je dochter is bijna volwassen, wat je vooral niet wilt is dat ze het gevoel heeft dat jullie haar niet serieus nemen en voor haar beslissen.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:29

Geplaatst: 30-11-16 15:29

Ik vind het allemaal wel radicale oplossingen hoor die hier worden aangedragen. Waarom praat je over een paar dagen, wanneer alles weer wat meer in perspectief staat, niet gewoon met je dochter over? Ze is bijna 18, geen klein kind meer. Ze kan zelf beslissen of ze hier hulp bij wil. En in welke vorm. Of dat het al weer beter gaat nu alles eens een keer is uitgesproken.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:34

Re: Hoe bescherm ik mijn dochter.

Geplaatst: 30-11-16 15:34

Wat haar misschien kan helpen is haar netwerk groter maken. Is er een sport/hobby die ze wil doen met een fanatiek clubleven?

Meer ondernemen, andere omgeving en andere mensen ontmoeten kan haar helpen bij het plaatsen van de dingen in het juiste perspectief. Ook nieuwe vrienden maken helpt daarbij.

Ik zou dus ook zoiets gaan stimuleren.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:54

Re: Hoe bescherm ik mijn dochter.

Geplaatst: 30-11-16 15:54

Je dochter klinkt als een lieve maar gevoelige meid die naast haar puberdingen ook echt sensitief is voor troubles van anderen. Blijven praten met haar en toch ook, in overleg met je dochter, contact zoeken met school via een mentor of vertrouwenspersoon. Maar vooral de dialoog met je dochter open houden.
Ook helpt uitleggen van de situatie vaak goed om helderheid te krijgen.

Dit meisje waar ze mee omgaat heeft een heleboel problemen, maar zoals mijn moeder me vaak genoeg heeft verteld het is niet haar aap. Als kinderen 17 of 18 zijn denken ze nog wel eens dat ze de problemen van de wereld moeten dragen op hun schouders, maar daar ga je zelf aan ten onder.

Het is moeilijk om geen aansluiting te hebben bij je overige klasgenoten dat weet ik uit eigen ervaring. Ik ben door vrijwilligerswerk in een jongerencentrum een heleboel vrienden en ervaring rijker geworden.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:54

Geplaatst: 30-11-16 15:54

Emmaa_ schreef:
Maar denken jullie echt dat op het moment dat de dochter van TS met de mentor of decaan gaat praten ze alles durft te vertellen? Dan ben je toch veel te bang dat het terugkomt bij dat meisje lijkt me? En je gaat niet zeggen dat je het eigenlijk te zwaar vind om met haar om te gaan terwijl je weet dat het bij haar zelf terecht kan komen. Ik blijf erbij dat een psycholoog haar veel beter kan helpen en handvaten kan geven om hiermee om te gaan, of dat nou betekent dat ze vrienden met haar blijft en haar op een minder emotioneel betrokken manier steunt zodat ze er zelf niet aan onderdoor gaat, of dat het nou betekent dat ze stopt met vrienden met haar zijn.

Volgens mij wordt er aangeraden dat de moeder met decanaat in gesprek gaat, om de situatie helder te maken. School zal waarschijnlijk wel wat weten over dat meisje. Aan de hand daarvan kan de school iets besluiten en TS zal ongetwijfeld ook al het e.e.a. met haar dochter hebben besproken, en kan ze aan de hand van het gesprek op school ook verder met haar dochter.

**Geplaatst**: 30-11-16 15:59

Geplaatst: 30-11-16 15:59

Dit vind ik absoluut geen gezonde (puber)praktijken, TS. Ik snap je zorgen maar al te goed! Mijn advies is om eerst contact met school op te nemen en eventueel in overweging te nemen om je dochter op een andere middelbare school te plaatsen, zodat ze een frisse start kan maken en wel leuke schooltijd kan hebben. Voor hetzelfde geld gaat X van school, dan hoeven jullie niet voor je dochter op zoek, maar het is zaak hier per omgaande wat aan te doen. Heel veel sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 30-11-16 15:59

Geplaatst: 30-11-16 15:59

bigone schreef:
Blijven praten en zorgen voor hulp voor je dochter, iemand waar ze haar hele verhaal aan kwijt kan. Zeker school inschakelen en eventueel je zorgen bij je huisarts neerleggen. Zal niet de eerste keer zijn dat die "vriendin" vrolijk opkrabbelt en je dochter compleet kapot is.

Het zou mij ook weinig verbazen als deze 'vriendin' het sociale leven van je dochter in de hand heeft TS. Lijkt me geen rare reden om de aansluiting met overige klasgenoten te missen.

Ik had een vriendin die zo vreselijk onzeker was, dat als ik met haar uit ging, ik totaal geen contact had met andere mensen. Dit begon al toen we naar het zwembad gingen op 15-jarige leeftijd. Ik was altijd met een groep van ruim 20 personen, als zij met me wilde afspreken en naar het zwembad wilde, mocht ik niet bij mijn eigen vrienden liggen.
Met stappen was dit niet anders, met mijn andere vrienden altijd meer dan genoeg aandacht van vreemden. Met haar bleef iedereen altijd meters op afstand. En ze zag er niet debiel uit hoor, echt niet.. Het was een houding die zorgde dat mensen bij ons weg bleven.

**Geplaatst**: 30-11-16 16:02

Geplaatst: 30-11-16 16:02

Dani199764 schreef:
Misschien een beetje een drastische oplossing, maar naar een andere mbo school gaan zou dat niet helpen?
Toen ik begon op het mbo vond ik ook totaal mijn plek in de klas niet, had geen problemen met zo'n "vriendin" als jou dochter, maar ik denk dat zij daar mee op blijft trekken omdat ze hier en gevoelig voor is en in de rest van de klas geen aansluiting vind. Hierdoor heeft ze niemand anders om op terug te vallen. Nu is ze dit dus gaan uiten door in haar eentje te gaan drinken, omdat ze eigenlijk gewoon niet meer weet wat ze anders moet..

Ik zat daar ookal aan te denken.
Praat goed met haar en misschien wil ze wel overnieuw beginnen op een nieuwe school.
Op deze school zal dat meisje er zijn en los koppelen is imo niet realistisch. Ze leeft intens mee, dat kun je volgens mij niet uitzetten.
Der cijfers is ook zoiets, ff overnieuw beginnen kan voor veel rust zorgen.

**Geplaatst**: 30-11-16 16:07

Geplaatst: 30-11-16 16:07

bigone schreef:
Zal niet de eerste keer zijn dat die "vriendin" vrolijk opkrabbelt en je dochter compleet kapot is.

Dit dus! Ik heb zelf ook in een soort gelijke situatie gezeten en uiteindelijk is de ander er goed uitgekomen en ik zelf alleen nog maar slechter.

Daarom denk ik dat het echt goed is om te kijken of je dochter niet zelf met iemand wilt praten,iemand van school of een psycholoog o.i.d. Je kan haar natuurlijk niet dwingen, maar het er wel over hebben en dan hopen dat ze zelf gaat inzien dat dit gedrag niet goed is en dat er mensen zijn die haar daarbij kunnen helpen.
Verder zou ik het contact met die 'vriendin' niet verbieden, ik denk dat dat helemaal averechts werkt

**Geplaatst**: 30-11-16 16:09

Re: Hoe bescherm ik mijn dochter.

Geplaatst: 30-11-16 16:09

Ik vind het ergens zorgwekkend hoe jouw dochter hiermee omgaat. Dit is overduidelijk geen gezonde manier van coping. Daar valt namelijk ook wel iets over te zeggen. Het lijkt mij gezond er in ieder geval goed over te praten, of contact op te nemen met de huisarts zodat ze met een vreemde erover kan praten.

**Geplaatst**: 30-11-16 16:53

Geplaatst: 30-11-16 16:53

Janine1990 schreef:
Het zou mij ook weinig verbazen als deze 'vriendin' het sociale leven van je dochter in de hand heeft TS. Lijkt me geen rare reden om de aansluiting met overige klasgenoten te missen.

Dit!! Toen ik in die situatie zat vond die 'vriendin' het absoluut niet ok als ik met andere omging, naast anderen in de klas ging zitten of iets met ze ging afspreken. Ze vond dan dat ik haar in de steek liet omdat zij geen vrienden had en ze het niet fijn vond als ik haar alleen liet. Zeker met haar zelfmoord-ideeën vond ik het ook zielig om haar alleen te laten. Met gevolg dat ik dus ook geen andere vrienden had en alleen maar verdronk onder haar zielige verhalen en depressiviteit.. als ik ergens om moest lachen, vond ze dat al 'overdreven' en ik moest maar normaal doen.
Ik zeg niet dat dit soort problemen niet serieus genomen moeten worden en deze mensen geen steun van anderen mogen hebben, maar er zit een verschil in de ander steunen of geclaimd worden.. daar moet ze voor oppassen.

**Geplaatst**: 30-11-16 17:19

Geplaatst: 30-11-16 17:19

Oei moeilijke situatie zeg.
Ik zat te denken wat ik zou doen als ik moeder was en mijn dochter zou omgaan met een meisje met zelfmoordneigingen.
Ik weet van mezelf dat ik dat meermaals heb meegemaakt in mijn leven. Wat mij hielp was dat ik dat soort dingen gewoon thuis met mijn moeder besprak en van me af liet glijden. Het was immers 'niet mijn probleem'. Ik probeerde er te zijn voor mn vriendin maar verder niet.

Echter trekt jouw dochter het veel meer aan dan dat ik deed.
Het is denk ik heel goed dat ze strontziek is geworden van die halve fles wijn. Hopelijk doet ze dat geen tweede keer.

Het is overigens wel vaak zo dat mensen die zelfmoordneigingen hebben (en dit vooral ook in het openbaar brengen) wat aandacht missen. Daardoor liggen ze vaak in de klas niet echt heel goed en als jouw dochter daarmee omgaat, ligt zij dus automatisch ook niet goed in de klas.
Dus die meid zal vast en zeker een oorzaak zijn voor de meeste problemen die je dochter ervaart.
Tja, hoe ga je daarmee om? Je dochter moet leren om zichzelf op de eerste plaats te zetten en leren selecteren wat wel en niet van belang is voor haar. Zoals ik hierboven uitlegde, liet ik prblemen die geen directe impact hadden op mij, makkelijk van me afglijden.
Dat is iets wat je dochter ook moet leren. Als ze alles naar zich toe trekt, gaat ze echt een verschrikkelijk leven krijgen met al die ellende in de wereld vrees ik.

Ik zou toch overwegen om professionele hulp in te schakelen en daar zelf ook onderdeel van uit te maken (niet altijd, maar wel bij aanwezig zijn af en toe). En proberen of je die meid waar ze mee omgaat toch kunt verbannen door je dochter uit leg te geven.

**Geplaatst**: 30-11-16 17:21

Geplaatst: 30-11-16 17:21

Bizzybijtje schreef:
Ik vind het ergens zorgwekkend hoe jouw dochter hiermee omgaat. Dit is overduidelijk geen gezonde manier van coping. Daar valt namelijk ook wel iets over te zeggen. Het lijkt mij gezond er in ieder geval goed over te praten, of contact op te nemen met de huisarts zodat ze met een vreemde erover kan praten.

Hier ben ik het mee eens, ik denk dat het niet slecht is om de situatie te laten evalueren.
Het kan zijn dat de vriendin enkel brandstof is of zelfs niet eens de reden is, want naast de vriendin spelen er zoals je zegt nog factoren mee.
Het is spijtig dat ze er zo mee worstelt en ik hoop dat je dochter zich snel beter voelt.

**Geplaatst**: 30-11-16 17:29

Re: Hoe bescherm ik mijn dochter.

Geplaatst: 30-11-16 17:29

Hier een tip van iemand die in de situatie van je dochter heeft gezeten, al kon ik er wel tegen en voelde ik me juist goed als bijna-tweeling en beschermengel van mijn vriendin: verbied het contact asjeblieft niet. Dit hebben mijn ouders wel gedaan en ik neem het ze nu, 5 jaar later, nog steeds ontzettend kwalijk. Zij was ook meer dan een gewone vriendin voor mij, wij hadden een relatie. En ik heb er 5 jaar mee gezeten dat ik geen contact mocht zoeken of sorry mocht zeggen voor het feit dat ik haar in de steek moest laten... Heb nu nog steeds het idee dat zij mijn one and only soulmate was.
Ik heb uiteindelijk sorry kunnen zeggen, maar zit er nog altijd mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-11-16 18:32

Geplaatst door de TopicStarter : 30-11-16 18:32

Dank jullie wel voor al jullie berichten.

Ik ben niet van plan om het contact te verbieden...dat heeft ten eerste in deze tijd geen nut, want via (social) media weten ze zich toch altijd weer te vinden, ten tweede wil ik niet dat ze me iets kwalijk neemt zou die "vriendin" zich daadwerkelijk iets aandoen.
Op school zijn de problemen van dit meisje bekend. Ik heb gehoord dat haar ouders zelfs eraan dachten om haar van school te halen, omdat dit meisje zich binnen en buiten haar klas gepest voelt. Mijn dochter heeft zelfs al eens tegen haar gezegd, dat ze zich niet alles zo persoonlijk moet aantrekken en dat niet alles onder pestgedrag valt. Het kind voelt zich zelfs "gepest" door de leraren, die haar volgens haar niet serieus (meer) nemen met haar problemen.

Ik heb geen behoefte in contact met haar ouders. Ik heb ze wel eens gezien een paar jaar geleden en ze waren zo overdreven aardig en nodigden mijn dochter zelfs uit om eens bij hun te blijven slapen.
en blij dat we daar niet op in zijn gegaan.
Hun dochter had het toen al moeilijk op school en ze wisten dat mijn dochter het voor haar opnam en zelfs de mentor van dat meisje inschakelde. Mijn dochter zit overigens niet bij dit meisje in de klas, ze is zelfs een paar jaar ouder.
Ik heb zowieso het idee dat die ouders ook niet goed weten hoe ze met hun dochter om moeten gaan. Kreeg een keer iets te horen over dat ze hun dochter gingen verbieden haar paard te bezoeken op de manege, als ze zo "dramatisch" bleef doen. Dat vind ik al een vreemde manier om met je depressieve kind om te gaan....het enige wat ze echt leuk vinden, ook nog afnemen.
Ik heb de laatste tijd juist wat meer tijd in leuke dingen gestoken. We zijn een aantal keren met paarden en trailer naar een andere omgeving gereden om daar eens te gaan rijden, zijn gaan wandelen met de hond en aansluitend uiteten, dat soort dingetjes om mijn dochter op andere gedachten te brengen.

Ik weet niet of het echt claimend gedrag is. Per app voelt het wel zo af en toe. Dan zegt mijn dochter ook wel eens: ow nee, niet weer X. Ik heb hier nu even geen zin in.
Maar op school hebben ze op andere tijden pauze, dus is het toeval als ze elkaar tegen het lijf lopen. Maar als dat gebeurd, dan is dat meestal omdat X een uur "spijbelt" omdat ze zich niet goed voelt, waarbij ze dan in de kantine gaat zitten, en dan zit mijn dochter er weer bij om haar te "troosten".

Ik zal bovenstaande adviezen nog eens op mijn gemak gaan doorlezen. Kan uiteraard niet reageren als mijn dochter zometeen weer hier is.
Ik denk inderdaad dat het opnemen van contact met de mentor een 1e stap moet zijn.

Alvast bedankt allemaal.

**Geplaatst**: 30-11-16 18:57

Geplaatst: 30-11-16 18:57

Dustyshadow schreef:
Ik heb de laatste tijd juist wat meer tijd in leuke dingen gestoken. We zijn een aantal keren met paarden en trailer naar een andere omgeving gereden om daar eens te gaan rijden, zijn gaan wandelen met de hond en aansluitend uiteten, dat soort dingetjes om mijn dochter op andere gedachten te brengen.

Dat doe je dus heel goed.

Ook je post getuigt van wijsheid hoe hiermee om te gaan!

**Geplaatst**: 30-11-16 19:30

Re: Hoe bescherm ik mijn dochter.

Geplaatst: 30-11-16 19:30

Heel goed dat je leuke dingen doet met je dochter! Ik heb zelf ook zulke vrienden gehad. Maar om het heel vervelend te zeggen... Soort zoekt soort. Dus ik denk dat er meer problemen zijn bij jou dochter waardoor zij het gevoel heeft X te willen helpen. Zo was het bij mij in ieder geval. Verder zou ik er voor zorgen dat je dochter zich op haar gemak voelt bij jou en het thuis zo rustig en stabiel mogelijk is. Mentor inschakelen kan helpen, proberen!

**Geplaatst**: 30-11-16 19:48

Re: Hoe bescherm ik mijn dochter.

Geplaatst: 30-11-16 19:48

Ik vind het gedrag erg verdrietig wat je dochter laat zien, het drinken etc... Het is goed om andere, leuke dingen te gaan doen!

Inderdaad, praten met een vertrouwenspersoon of een remedial teacher. De RT'er bij mij op school heeft mij enorm goed geholpen (wel op een ander vlak) en is bijv. ook in de klas gaan praten.

Het aansluiten van klasgenoten ed, heeft bij mij ook heel veel problemen onder vonden door ''vrienden''. Ik was altijd aardig tegen iedereen en ook tegen de mensen die werden buitengesloten. Hierdoor werd ik door mijn eigen klasgenoten uitgesloten. Ik heb uiteindelijk twee van dat soort meisjes kunnen koppelen, dan was ik er ''vanaf''. En mensen gingen mij weer bij dingen in de klas betrekken...

**Geplaatst**: 30-11-16 22:55

Geplaatst: 30-11-16 22:55

Omdat dit topic is geopend met een niet goedgekeurd schaduwaccount plaats ik hier een slotje. Wij zijn in overleg met TS.