Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-10-16 19:52

Geplaatst: 06-10-16 19:52

Ik snap je TS , ik roep ook altijd krijg ik het dan ga ik het gevecht niet aan . Ik wil die ellende niet , die mallemolen de rollercoaster van alles . Respecteer die keuze van TS , zij kent zich het beste en jullie lopen maar wat te gillen terwijl zij dat gewoon niet wil.

Maar dat zal wel aan mij liggen , respecteer haar keuze hoe hard het ook is

**Geplaatst**: 06-10-16 19:58

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 19:58

Iedereen doet natuurlijk wat hij wil en daar heb ik het diepste respect voor maar ik kan gewoon ook niet meer volgen.

De ene keer is de uitslag nog niet definitief want er moeten nog scans en onderzoeken gebeuren, pas dan kan er uitsluitsel gegeven worden naar het toekomstperspectief.

En de andere keer is alles al wel definitief en is het een zekerheid.

**Geplaatst**: 06-10-16 20:00

Geplaatst: 06-10-16 20:00

Ik begrijp safina's post heel goed. En die is gebaseerd op de Posts van TS. En die geeft aan dat er nog onderzoeken zouden volgen op 11 oktober en dat de uitslag daarvan nog een x aantalndagen duurt. Afhankelijk van die uitslag gaan ze een behandelplan opstellen omdat nu nog niet bekend is of er uitzaaiingen zijn. En weet TS op dit moment nog niet precies waar ze staat. Corrigeer me maar als ik dut niet goed begrepen heb spicegirl.

Daarop gebaseerd was ook mijn reactie eerder in dit topic.

Als ik goed tussen de regels door lees zijn er n.a.v. een uitstrijkje kwaadaardige cellen gevonden. Dat zijn op dit moment de feiten. Verder onderzoek is dus nodig om tot een compleet beeld te komen.

Zoals ik het interpreteer is er dan dus een kans dat het wel te behandelen is.

In dat licht gezien begrijp ik dan de post van safina wel.
Ik vraag me dan ook af hoe een arts erbij komt om nu al uitspraken te doen richting TS dat het einde verhaal zou zijn. Dat weet je toch pas zeker na een pet scan etc?

**Geplaatst**: 06-10-16 20:02

Geplaatst: 06-10-16 20:02

Ik kan me goed voorstellen dat TS nu een achtbaan door staat. Prioriteit zou in mijn ogen dan niet hoeven liggen bij het haar fijn uitleggen aan bokt terwijl ze eigenlijk gewoon steun zoekt/haar verhaal kwijt wil.

Ik werk dagelijks met de rot ziekte en de onderzoeken die erbij komen. Dat is heftig, er komt veel op je af en niet alles verwerk je in de juiste volgorde. Dat ts nu actie onderneemt hoeft niet te betekenen dat ze er volgend week niet meer is, maar kan net zo goed zijn dat er houvast wordt gezocht. Nog enige touwtjes in handen hebben is fijn dan.

Nogmaals TS is ons geen enkele verantwoording schuldig en onze mening die we zo hard willen verkondigen doet er geen ene fiets toe.

**Geplaatst**: 06-10-16 20:03

Geplaatst: 06-10-16 20:03

Julia schreef:
Wat een naar bericht is dit zeg. Ik snap echt niet waarom er wordt gesproken over reële overlevingskansen als TS zelf nog niet eens concreet heeft benoemd welke vorm van kanker ze heeft, in hoeverre er sprake is van uitzaaiingen en dergelijke. Zo lang dit helemaal niet bekend is gemaakt, kan niemand hier iets over zeggen. Dit is iets aan de artsen om zich over uit te laten en uiteindelijk de keuze van TS om haar prognose in dit topic te delen, of niet.

Ervoor kiezen om je niet te laten behandelen is ook een keuze en dat is je goed recht. Dat getuigt ook van de nodige kracht en acceptatie. Bezig zijn met je uitvaart is nooit een raar of slecht idee, of je nu ziek bent of niet. Het is voor je naasten erg belangrijk om hierin iets vast te leggen, je wensen op papier te hebben. Juist reëel en goed in het proces om hier nu (je nog goed bij bewustzijn bent) mee bezig te zijn.

En die zin dat je je kaarsjes spaart voor anderen die volgens jou het geluk harder nodig hebben, raakt mijn inziens kant noch wal. Alsof je alleen iemand op die manier een hart onder de riem wilt steken als diegene op een andere, 'positievere' wijze met zijn of haar ziekte omgaat. Erg jammer.

In het kader van nieuwsberichten, twee wat recentere artikelen wat betreft de (zogenaamde) 'stijd' aangaan tegen kanker: https://www.nrc.nl/nieuws/2016/09/16/no ... 2-a1521904 en http://www.trouw.nl/tr/nl/4516/Gezondhe ... aief.dhtml

Wat ik lees uit de berichten van TS is dat ze PAP5 heeft, dat nog niet duidelijk is of er uitzaaiingen zijn en dat de arts voorzichtig positief was. Dat is namelijk wat ze er zelf eerder over schreef.

Als je dan vervolgens iemand finaal het putje in ziet zakken en met allemaal dramascenario's ziet komen, dan kun je een potje gaan zitten meejanken en er zelf nog een schepje bovenop doen door met berichten te komen over mensen die dood zijn gegaan. Je kunt TS ook proberen te helpen door even naar de realiteit te kijken. Want ik heb de indruk dat het gevoel van TS momenteel misschien niet zozeer gestuurd wordt door de feiten, maar door wat zich allemaal in haar hoofd afspeelt.

Geenszins l#llig bedoeld dus, integendeel.

**Geplaatst**: 06-10-16 20:03

Geplaatst: 06-10-16 20:03

maikeltje schreef:
Ik begrijp safina's post heel goed. En die is gebaseerd op de Posts van TS. En die geeft aan dat er nog onderzoeken zouden volgen op 11 oktober en dat de uitslag daarvan nog een x aantalndagen duurt. Afhankelijk van die uitslag gaan ze een behandelplan opstellen omdat nu nog niet bekend is of er uitzaaiingen zijn. En weet TS op dit moment nog niet precies waar ze staat. Corrigeer me maar als ik dut niet goed begrepen heb spicegirl.

Daarop gebaseerd was ook mijn reactie eerder in dit topic.

Als ik goed tussen de regels door lees zijn er n.a.v. een uitstrijkje kwaadaardige cellen gevonden. Dat zijn op dit moment de feiten. Verder onderzoek is dus nodig om tot een compleet beeld te komen.

Zoals ik het interpreteer is er dan dus een kans dat het wel te behandelen is.

In dat licht gezien begrijp ik dan de post van safina wel.
Ik vraag me dan ook af hoe een arts erbij komt om nu al uitspraken te doen richting TS dat het einde verhaal zou zijn. Dat weet je toch pas zeker na een pet scan etc?

Wordt de arts nu zelfs ter verantwoording geroepen? 't moet niet gekker worden.

**Geplaatst**: 06-10-16 20:06

Geplaatst: 06-10-16 20:06

Judith_ schreef:
maikeltje schreef:
Ik begrijp safina's post heel goed. En die is gebaseerd op de Posts van TS. En die geeft aan dat er nog onderzoeken zouden volgen op 11 oktober en dat de uitslag daarvan nog een x aantalndagen duurt. Afhankelijk van die uitslag gaan ze een behandelplan opstellen omdat nu nog niet bekend is of er uitzaaiingen zijn. En weet TS op dit moment nog niet precies waar ze staat. Corrigeer me maar als ik dut niet goed begrepen heb spicegirl.

Daarop gebaseerd was ook mijn reactie eerder in dit topic.

Als ik goed tussen de regels door lees zijn er n.a.v. een uitstrijkje kwaadaardige cellen gevonden. Dat zijn op dit moment de feiten. Verder onderzoek is dus nodig om tot een compleet beeld te komen.

Zoals ik het interpreteer is er dan dus een kans dat het wel te behandelen is.

In dat licht gezien begrijp ik dan de post van safina wel.
Ik vraag me dan ook af hoe een arts erbij komt om nu al uitspraken te doen richting TS dat het einde verhaal zou zijn. Dat weet je toch pas zeker na een pet scan etc?

Wordt de arts nu zelfs ter verantwoording geroepen? 't moet niet gekker worden.

Als je goed gelezen hebt begint mijn zin met "ik vraag me af" . Is dat zo raar?

**Geplaatst**: 06-10-16 20:08

Geplaatst: 06-10-16 20:08

spicegirl schreef:
jawel, dat is wel zo.
maar vanuit een depressie heb je al niet veel keus hierin.
het overkomt me echt.
ik probeer een lichtpuntje te vinden, maar er is gewoon niks, echt niks..

Wat zijn voorheen altijd je lichtpuntjes geweest?

**Geplaatst**: 06-10-16 20:09

Geplaatst: 06-10-16 20:09

Ts, je bent inderdaad niet boos maar lijkt het wel alsof je echt wanhopig bent en dat is logisch. Je hebt kanker, het ziet er ernstig uit en jij trekt de conclusie, geen onderzoeken want dan ben ik mijn laatste restje waardigheid ook nog kwijt. Ik hoop dat je hier ook inderdaad de tijd die je nog hebt ook vrede mee zal hebben. Het lijkt me moeilijker om te zeggen, ik doe niets, dan om het gevecht aan te gaan vooral na incompleet onderzoek. Ik zit zo niet in elkaar en zou 200% zekerheid willen hebben wat er aan de hand is en pas dan een beslissing nemen om te gaan voor kwaliteit ipv kwantiteit, en waardigheid? Ook al is er een behandelijkmogelijkheid, ga je die aan en bedenk je je toch dan stop je. Jij geeft al op voor je alles weet. Heb je kinderen en een partner?En hoe kijken zij hier tegen aan??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 20:14

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 20:14

Julia -ontzettend mooie en goed verwoord.
ikzelf kom niet zo goed uit mijn woorden nu.
ben behoorlijk chaotisch boven.
schitterende stukjes ook

precies wat ik wil zeggen !
voor de duidelijkheid ff :
ik moet de belangrijkste onderzoeken nog ondergaan.
vast is, dat het kwaadaardige kanker is.
ik heb met 3 verschillende dokters gesproken.
ik heb lichamelijk wat dingetjes mee.
mijn lichaam is sterk, en in goede conditie.
1 dokter sprak een ander tegen w.b.t. evt. uitzaaingen.
1 zei, de kans is klein, de ander zei dat de kans wat groter was.
1 dokter zei het is zeker NIET onbehandelbaar-
maar ze zei ook, dat ze het niet goed kon zien.
maar behandelen is niet genezen.
je hebt ook palliatieve behandeling.
een ander zei dat mijn situatie wat lastiger was.
dus in mijn neerslachtigheid, hangt mijn oor naar het negatieve.
buiten mijn wil om.
de a.s. scans zullen duidelijkheid geven, hoop ik.
daarna volgt een onderzoek onder narcose, voor de laatste 10 /12 % twijfelgevallen , die er zijn.
daarna weet ik pas 100 % zeker.
maar mijn voorgevoel is niet goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 20:18

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 20:18

@ bigone - heb ik.
maar die hebben hier geen stem in.
dit is mijn feestje,
ze kunnen niet van mij vragen om een weg, met veel pijn en ongemakken.
een dier dat lijd, maak je af.
heb ik wel recht op hetzelfde.
zij willen mij ntl. zo lang mogelijk bij zich houden,maar de road ahead is ook niet makkelijk voor hun, en mss beter niet te zien.
ik heb mijn moeder ( niet aan kanker btw. ) ook 5 jaar zien aftakelen.
toen was ik blij dat ze er nog was, achteraf zeg ik : ze had beter gelijk kunnen gaan..

**Geplaatst**: 06-10-16 20:19

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 20:19

Ik wens je veel sterkte toe in de tijd die komen gaat..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-16 20:21

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-16 20:21

ik snap, dat iedereen mij wil helpen, al is het soms wel bot.

ff totaal ander vraagje :
ik ben bang voor de valuim.
is dat gek ?
ik slik nooit wat, nog letterlijk geen 2 aspirientjes in het jaar.
de bijwerkingen zijn nogal heftig,
en dat ik duf en slap word, is gegarandeerd.
dat vind ik eng,
alsof ik de controle over mezelf verlies.
slapen zonder te slapen,
en niet wakker worden, als er evt. wat gebeurd.
normaal ben ik de lichte slaper/alarm systeem in huis.
( mijn hubby word nog niet wakker als de 3e wereldoorlog uitbreekt )

**Geplaatst**: 06-10-16 20:26

Geplaatst: 06-10-16 20:26

Nou, dat is dan erg prettig en patiëntvriendelijk. Not. Zijn daar geen protocollen voor, dat artsen geen aannames doen in het eerste stadium van de onderzoeken? Nu heb je dus dat de dames en heren elkaar tegenspreken. En heel eerlijk gezegd vraag ik me af of degene die zei 'onbehandelbaar' niet beter zijn mond had kunnen houden tot na de scan.

Edit: van die valium raak je niet echt de controle over jezelf kwijt hoor, ik in elk geval niet, maar ik werd er onrustig en angstig van in plaats van rustig. Maar zeker niet van de wereld. (lag ook in m'n eentje in de catacomben van het ziekenhuis een half uur te wachten op de ok, dus was ook nogal enge situatie)

**Geplaatst**: 06-10-16 20:27

Geplaatst: 06-10-16 20:27

spicegirl schreef:
ik snap, dat iedereen mij wil helpen, al is het soms wel bot.

ff totaal ander vraagje :
ik ben bang voor de valuim.
is dat gek ?
ik slik nooit wat, nog letterlijk geen 2 aspirientjes in het jaar.
de bijwerkingen zijn nogal heftig,
en dat ik duf en slap word, is gegarandeerd.
dat vind ik eng,
alsof ik de controle over mezelf verlies.
slapen zonder te slapen,
en niet wakker worden, als er evt. wat gebeurd.
normaal ben ik de lichte slaper/alarm systeem in huis.
( mijn hubby word nog niet wakker als de 3e wereldoorlog uitbreekt )

Valium is echt per persoon hoe je erop reageert. Ik reageer er nauwelijks op, merk ook niet veel van behalve iets wat rustiger in mijn hoofd en met wat sneller/makkelijker inslapen. Verder niet suf of zo, ook gewoon helder.

Maar iemand anders zal er weer heel anders op reageren, kom je natuurlijk naar op een manier achter. Maar eng vond ik de eerste keer ook wel, heb t ook voor de vele operaties gehad. Alleen laatste 5/6 operaties niet, omdat het toch niet heel veel doet bij mij.

**Geplaatst**: 06-10-16 20:30

Geplaatst: 06-10-16 20:30

Lieve ts, het kaarsje brand hier weer voor je. Ik hoop dat de warmte en het licht je vinden.

**Geplaatst**: 06-10-16 20:31

Geplaatst: 06-10-16 20:31

Dat is niet gek, ik denk dat veel mensen hetzelfde ervaren. En daarbij is niets gek, de hele achtbaan waar je voor je gevoel in zit die hebben ook andere mensen door moeten maken. En iedereen reageert hoe diegene denkt dat het beste is. Een soort van zelfbescherming zeg maar, onbewust wil je de beste keuze voor jezelf maken.

Ik herken jouw manier van ermee omgaan wel wat van mezelf. En ik ben hard bezig met één ding te leren:
minder strijden, minder een gevecht voeren en wat meer loslaten en beseffen dat altijd strijden tegen een ziekte/omstandigheden/wat dan ook niet altijd de beste verdediging is.

Je hebt geen schop onder je kont nodig. Je mag mild zijn voor jezelf, je mag (of moet) gewoon af en toe brullen/janken/gooien.

En zoek kleine lichtpuntjes. Een mooie zonsondergang, een wandeling in de frisse wind, een toetje, een hond knuffelen, alles wat een heel klein momentje geluk kan brengen is meegenomen.

En ik duim nog steeds heel hard dat je onderzoeken en uitslagen zo goed mogelijk gaan zijn

**Geplaatst**: 06-10-16 20:35

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 20:35

Maar je hebt je pet scan nog niet gehad, dus ik snap niet dat de dokters al conclusies kunnen trekken?

**Geplaatst**: 06-10-16 20:46

Geplaatst: 06-10-16 20:46

spicegirl schreef:
ik snap, dat iedereen mij wil helpen, al is het soms wel bot.

ff totaal ander vraagje :
ik ben bang voor de valuim.
is dat gek ?
ik slik nooit wat, nog letterlijk geen 2 aspirientjes in het jaar.
de bijwerkingen zijn nogal heftig,
en dat ik duf en slap word, is gegarandeerd.
dat vind ik eng,
alsof ik de controle over mezelf verlies.
slapen zonder te slapen,
en niet wakker worden, als er evt. wat gebeurd.
normaal ben ik de lichte slaper/alarm systeem in huis.
( mijn hubby word nog niet wakker als de 3e wereldoorlog uitbreekt )

Welke dosering heb je? Ik denk 5 mg of 10 mg. Mocht het 10 zijn, kan je eerst eens een halfje nemen (alleen als er een breekstreep op de tablet zit) als je merkt dat je angstig bent voor wat het middel met je doet.
Verder zijn de bijwerkingen van diazepam heel mild is mijn ervaring. De meeste mensen voelen zich minder angstig en kunnen beter ontspannen. Je gedachten hebben een minder heftige invloed op hoe je je voelt. Ik denk dat je er goed aan doet om vanavond in ieder geval voor het slapengaan een diazepam in te nemen. Om continu in die neerslachtige en angstige modus te zitten vreet echt energie.

**Geplaatst**: 06-10-16 20:53

Geplaatst: 06-10-16 20:53

Misschien helpt het als je feiten scheidt van jouw gevoel en eigen interpretatie, TS.

De feiten die ik uit je verhaal lees is dat je pap5 hebt, dat het een grote plek is en dat vast staat dat dat kanker aan je baarmoederhals betekent. Wat ik ook gelezen heb is dat niet bekend is of je uitzaaiingen hebt en dat artsen die kans op uitzaaiingen verschillend inschatten: klein tot iets groter.
Verder is er geen enkele arts geweest die heeft gezegd dat dit ongeneeslijk is. Sterker nog: een van de artsen heeft gezegd dat dit zeker niet onbehandelbaar is. En dat is ook wat de cijfers over baarmoederkanker aangeven.
En wat je weet is dat je eerst een aantal onderzoeken moet ondergaan om vast te stellen of je uitzaaiingen hebt.

Daarnaast zijn er een heleboel dingen die je depressieve hoofd je influisteren. Dingen waarvan het niet onmogelijk is dat ze ooit waarheid worden, maar die op dit moment nog helemaal niet aan de orde zijn. Het staat namelijk nog helemaal niet vast dat je dood gaat. Of dat jouw kanker ongeneeslijk is. Of dat je behandeling pijnlijk wordt en mensonterend. Of dat je hetzelfde lot zal ondergaan als je vriend of je moeder. Het enige wat je nu hebt is onzekerheid. Je weet niet wat er gaat gebeuren. Laat in ieder geval je depressie je onzekerheid niet invullen met die zwarte gedachten. Probeer je gezonde, nuchtere kant te laten spreken. Want die heb je ook. Probeer je aan de feiten vast te houden en accepteer dat er dingen zijn die je nog niet weet. Die je pas over een paar dagen weet.

Mijn oma zei altijd: "een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest."

:(:)

**Geplaatst**: 06-10-16 21:01

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 21:01

Wat enorm heftig allemaal ts, ik kan me voorstellen dat het een enorme klap moet zijn.
Maar ze kunnen tegenwoordig zo veel! Ik begrijp dat je ook een gezin hebt, hebben die niet graag dat je vecht?

Mijn oma had een onbehandelbare kanker maar heeft zelfs op haar leeftijd nog een paar jaar langer dan verwacht kunnen genieten van het leven. Het zou enorm jammer zijn geweest als ze het op zou hebben gegeven.

**Geplaatst**: 06-10-16 21:23

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 21:23

Aha, ik heb verkeerd gelezen, ik dacht dat er eentje gezegd had: niet behandelbaar. Maar dat is dus niet zo. Dan neem ik terug wat ik schreef over de discrepantie in het oordeel van de artsen en bovendien vermoed ik dat je kansen helemaal niet zo slecht zijn.

**Geplaatst**: 06-10-16 21:29

Geplaatst: 06-10-16 21:29

Citaat:
Als je dan vervolgens iemand finaal het putje in ziet zakken en met allemaal dramascenario's ziet komen, dan kun je een potje gaan zitten meejanken en er zelf nog een schepje bovenop doen door met berichten te komen over mensen die dood zijn gegaan. Je kunt TS ook proberen te helpen door even naar de realiteit te kijken. Want ik heb de indruk dat het gevoel van TS momenteel misschien niet zozeer gestuurd wordt door de feiten, maar door wat zich allemaal in haar hoofd afspeelt.

Geenszins l#llig bedoeld dus, integendeel.

Ik geloof het grif: niet banketstaaf bedoeld. En wat Spicegirl met die bedoeling aan moet is uiteraard een 2e.

Spicegirl is een stevige vrouw die ondanks alles al meer dan genoeg realiteit onder ogen ziet.
Ze is ook uitstekend in staat om te zeggen wat ze wel en niet wil.
Steun, bijvoorbeeld. In de vorm van kaarsjes - en vermelding van de plaats, wat een heel sterk beeld geeft: overal in Nederland en daar buiten branden kaarsen.
Dus "iemand helpen door naar de realiteit te kijken" - ik kan mij er weinig bij voorstellen.

**Geplaatst**: 06-10-16 21:37

Geplaatst: 06-10-16 21:37

Wat heftig om zo'n diagnose te krijgen en zeker als je er zelf zo'n slecht gevoel over hebt.
Ik kan me er niets bij voorstellen hoe het is als je hoort dat je kanker hebt, wel hoe het is om een depressieve klachten te hebben.
En zoals hier al eerder is gezegd wil ook ik je meegeven dat het waarschijnlijk voor een heel groot deel je depressieve gedachten zijn die maken dat alle lichtpuntjes weg zijn en dat je perspectief op de toekomst zo zonder hoop en somber is.

spicegirl schreef:
i
ik ga verder echt niks met mijn, al dan niet vermeende depressie, doen.
die is het gevolg van mijn diagnose, en de vooruitzichten-linksom of rechtsom.
en iedereen weet, dat je niet van een depressie afkomt, als je de oorzaak niet weghaalt.
ik ben me ervan bewust,
dat er mss op een of ander niveau "positief "
(oftewel "minder slecht " ) nieuws kan komen.
maar ik heb een voorgevoel van niet.
in mijn leven heb ik altijd de oliebol getrokken
(heb een moeilijk leven gehad)
met dit als grand finale..

Mijn eigen ervaring met somberheidsklachten/depressie is dat ze getriggerd kunnen worden en er dikwijls een aanleiding aan te wijzen is. Maar de kanker is niet de depressie en de depressie niet de kanker.
Dus de kanker zal niet ineens verdwijnen als de depressie overgaat, maar het is echt niet gezegd dat je pas minder depressief zal worden als de kanker weg is.

Gezien je ervaringen kan ik me voorstellen dat je geen behoefte hebt aan psychologen, psychiaters of andere hulpverleners. Maar in je posts klinkt wel een hoop verdriet, eenzaamheid en het gevoel onbegrepen te worden. Als ik slecht in mijn vel zit voel ik me ook vervreemd van vrienden en familie. Ze kunnen me steunen, maar meestal niet echt helpen. Ik kan me voorstellen dat als daar bovenop ook nog zoiets ingrijpend in en met je lijf gebeurd dat het nog meer kan voelen alsof je omgeving geen idee heeft wat jij allemaal doormaakt.
Daarom gun ik het je heel erg om met lotgenoten in contact te komen. Want echt, dat helpt.
Want iedereen is inderdaad uniek. Maar in contact komen met mensen die hetzelfde doormaken als jij kan op een hele gekke manier een soort verademing, relativering en ontspanning brengen.

**Geplaatst**: 06-10-16 22:31

Re: wie brand er een kaarsje voor mij ?

Geplaatst: 06-10-16 22:31

In onze familie hadden wij iemand met slokdarm k. Zei wilde geen behandeling (was alleen uitstel wss) en koos voor euthanasie. Zei heeft de laatste maanden alles geregeld voor haar begrafenis en verder nog echt genoten. Lol gemaakt met de familie en van haar eigen huisje genoten. Zo wilde zei het en iedereen had daar vrede mee. Toen ze begon te lijden heeft zei aangegeven de euthanasie te willen inplannen... Dit is allemaal heel netjes geregeld.

En of je nu ook voor bovenstaande kiest, of dat er toch nog een ommekeer komt. Het blijft een moedige beslissing ! :(:)