ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
liekensancho

Berichten: 1221
Geregistreerd: 25-11-06
Woonplaats: Zuidelijkste deel NL

ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-21 15:31

Mijn wereld is 5 augustus ingestort, mijn hart gebroken... mijn soulmate, partner, vriend hoe je het ook noemt ... 32 jaar samen, heeft mij vorig jaar ten huwelijk gevraagd, uitgesteld door corona en 5 augustus zegt hij na zijn avondwandeling ; ' ik heb slecht nieuws, ik zet een punt achter de relatie' .
Ik kreeg geen lucht meer, in zijn armen gestort, please doe mij dit niet aan, ik hou van je, je bent mijn alles..
Er is geen ander in het spel, niks.. hij vindt dat we uit elkaar zijn gegroeid en de interesses totaal verschillend zijn. We leven in een gehuurde boerderij met alles erop en eraan, paddockje, weilandje voor mijn 2 oudere paardjes, 3 honden stikgelukkig op half hectare elke dag...

Daar sta je dan.. 48 jaar, volledig afgekeurd. Mijn partner was/ is mijn mantelzorger, al al die jaren. Hij was 14 en ik was 15, zo gigantisch veel meegemaakt, zo'n slechte start alle twee in het leven gehad, en vanaf 17 onze eigen boontjes doppen. eindelijk hadden we alles beetje op de rit na meeste van onze relatie ene tegenslag na de andere te hebben gehad... februari zouden we gaan trouwen volgend jaar, 22-02-22 klinkt zo leuk.

Midlifecrisis... ik heb er nu alles over gelezen, ik dacht dat het bij vrouwen al een toestand was met die overgang maar dit... hij zegt toch dat het de verschillen zijn en dat onze relatie meer vriendschappelijk is ( wat wil je na 32 jaar???) en dat het hem spijt voor mij met de dieren dit en dat.
Geen spaargeld -meer- doordat we continue pech hebben gehad afgelopen jaren maar we hadden het goed, alles liep lekker - dacht ik-.

zijn er meer vrouwen die dit meegemaakt hebben? Omdat ik PTSS heb, soort van epilepsie en 3 soorten reuma zit werken er echt niet meer in.. Ik heb een klein WAO-tje... wel nog iets boven minimuminkomen ...
Mijn moeder van 73 en mijn stiefvader nemen mij liefdevol in huis per oktober, mijn moeder wil zo op mij passen ( ja echt het klinkt al te erg om te typen omdat ik bijna 50 ben) zo kan ik mijn paardjes van 20 en 22 houden, mijn 3 hondenkids mee... ik ben ze eeuwig dankbaar.

We zijn gewoon nog samen... ik ben gebroken, versleten.. ik hou verkoopweekenden om al mijn spulletn die ik in 8 jaar hier opgebouwd/ gebouwd heb / aangeschaft... alles in huis moet weg , hij wil niks houden, ik kan niks houden ( opslag is ontzettend duur) en tja, het ' zijn maar spullen he?' . belangrijkste is dat mijn dieren om mij heen zijn, ook is een van de honden soort van hulphond van mij ( weet wanneer ik weg ga vallen).

Hoe overleeft een mens dit? Ik ben heel snel overprikkeld in mijn hoofd, heb een rustig omgeving nodig, ik ga nu van mijn rustige boerderijtje straks een woonwijk in, 3 honden die niet weten wat een stoep is, moeten kunnen rennen ( ierse setters/ dalmatier)... maar kunnen wel naast de scootmobiel lopen... dat zal wel loslopen hopelijk.

echt mijn complete leven is in duigen gevallen en nogmaals, ik ben zo dankbaar dat ik mijn dieren kan houden! Maar het verdriet, de allesverscheurende pijn van binnen en daarbij angst zonder hem ouder te moeten worden.. mijn alles... vreselijk...

zijn er mensen hier die soortgelijks hebben meegemaakt of hier nog doorheen bikkelen? Op internet staat, dag voor dag nemen maar jeej.. straks dat definitieve afscheid van hem.. ik krijg geen lucht als ik eraan denk...

wendy1987

Berichten: 7213
Geregistreerd: 29-10-07

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 15:38

Pff, ik heb dit niet meegemaakt, maar ik wil je ontzettend veel sterkte en kracht wensen!

Blackberry28

Berichten: 2983
Geregistreerd: 22-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 15:46

Jeetje, wat een omslag van bijna gaan trouwen naar een punt achter de relatie. Dat is dan echt als donderslag bij heldere hemel. Lijkt me heel moeilijk, ben zelf 28 jaar samen met mijn man en moet er niet aan denken om opeens alleen verder te moeten. Zelf heb ik het dus niet mee gemaakt en kan dus niet mijn ervaring met je delen.

Het is geen optie voor je om in de boerderij te blijven wonen alleen met bijvoorbeeld thuiszorg die je helpt? Geen idee of de huur dan te betalen is hoor en of je meer hulp nodig hebt.

Echt heel veel sterkte met alles en hopelijk krijg je straks alles weer goed op de rit met je dieren en vind je genoeg steun van vrienden en familie om je heen. :knuffel:

Arethe
Berichten: 2621
Geregistreerd: 14-02-06
Woonplaats: Purmerend

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 15:52

Heel veel sterkte TS. Ik heb een tijdje terug in dezelfde situatie gezeten en uiteindelijk is de scheiding op pauze gezet om te kijken of we er toch nog iets van kunnen maken.
Heb je je huisarts erover ingelicht? Deze verwees mij door naar een partij waar ik wekelijks mee praatte en die mij ondersteunde in het proces en alle stappen die gezet moesten worden. Dat hielp mij enorm.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 15:54

Wat verschrikkelijk voor je TS, heel veel sterkte gewenst. Wat fijn dat je jouw dieren bij je kan houden en dat je toch bij je ouders terecht kan.
De tip van de huisarts vind ik een hele goede, dit is niet niks.

Nogmaals, sterkte.

Stal_Fiore

Berichten: 9828
Geregistreerd: 29-08-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 15:54

Pfoe wat pittig, ik wil je heel veel sterkte wensen.
Is het misschien een idee om toch in de boerderij te blijven als je iemand in huis neemt? Een vriendin of juist iemand onbekends maar die ook wat met paarden heeft?

Dancer

Berichten: 2151
Geregistreerd: 07-11-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 16:14

Ik wil je heel veel sterkte wensen, wat een vreselijke situatie, ook met jouw gezondheid. Dat maakt het toch allemaal wel een stuk moeilijker. Wel heel fijn dat je ouders je zo steunen.

Heel veel sterkte om dit te verwerken!

Mando

Berichten: 16370
Geregistreerd: 11-06-06
Woonplaats: Import in Siegerswoude.

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 16:16

Wat heftig, geen ervaring mee maar ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd.

Roosch

Berichten: 38204
Geregistreerd: 04-07-03
Woonplaats: Anywhere

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 16:29

Wat vreselijk rot voor je! :(:)

Ook van mij uit sterkte!

chanicha

Berichten: 13150
Geregistreerd: 14-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 16:43

Jeetje wat een nachtmerrie voor je TS!
Ik kan er niet over meepraten maar wil je heel veel sterkte wensen!

Vjestagirl

Berichten: 26919
Geregistreerd: 11-08-06

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 16:56

Hey TS. Wat ontzettend vervelend voor je.
Ik kan je aanraden om bij de huisarts een verwijzing naar een psycholoog te vragen, en misschien opzoek te gaan naar een goede rouwbegeleider. Die laatsten zijn er ook bij ander verlies dan de dood, en kunnen je misschien wel goed ondersteunen.

Ik raad je aan om (hoe naar het ook is) toe te geven aan het verlies en aan je verdriet. Accepteren dat je verdrietig bent is in mijn beleving een van de lastigste dingen. Doe voor jezelf wat je nodig hebt. Als jij het nodig hebt om tot 3 uur 's nachts series te kijken in bed omdat je anders niet in slaap kan komen, dan is dat oké. Als jij het nodig hebt om iedere dag een uur te gaan wandelen/scootmobilen om je hoofd leeg te maken dan is dat oké. Geef eraan toe, laat de emoties toe, dan kun je ze verwerken.

Succes.

Suzanne F.

Berichten: 53892
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:09

Wat verschrikkelijk voor je. En dat na 32 jaar, dat is niet voor te stellen. Zeker omdat het zo onverwacht komt. Hij zegt dat er geen ander is maar vaak is er toch wel een ander in het spel, hetzij nog zijdelings. Maar goed, dat maakt verder ook niet uit. Het gaat nu om jou en hoe nu verder. Wat fijn dat je nog ouders hebt waar je terecht kan en dat je je dieren kan houden. Schrijf je in voor een huurwoning in de buurt en focus je nu op jezelf. Aarzel niet om hulp in te schakelen van iemand waar je mee kan praten. Dat heeft mij heel veel goed gedaan al zag ik het zelf totaal niet zitten toen. Achteraf ben ik er heel blij mee. En het is een stuk rouwen, je gaat alle fasen van rouw door en dat mag ook, jouw verdriet mag er zijn.
Hele dikke knuffel voor jou, je komt er wel weer bovenop, echt. Al denk je nu dat je wereld vergaat, er is uiteindelijk licht na deze donkere periode. Knuf.

LaPluche

Berichten: 2213
Geregistreerd: 15-05-16
Woonplaats: Twente

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:15

Ik heb dit zelf niet meegemaakt, maar wel 2x in dezelfde vriendengroep.
Beide mannen gingen er met een jong ding vandoor en zijn beide na een paar maanden absent weer terug bij hun vrouw...
Idd ook allebei rond de midlife.
Heel veel sterkte TS en koppie erbij houden. :(:)

miereneter

Berichten: 3387
Geregistreerd: 25-05-17

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:19

Het is afschuwelijk dat je dit mee moet maken, Liekensancho, dit wens je niemand toe. Wilde dat ik iets kon doen om de pijn en schok te verlichten, maar meer dan een virtuele knuffel kan niet :knuffel: .

Godzijdank kun je bij je ouders terecht. Sta je jezelf je zwakke momenten toe, sta jezelf toe om te huilen, je mag het gevoel hebben dat de wereld vergaat. Je bent nu immers je hele vertrouwde wereld kwijt. Het kost veel tijd en moeite om een nieuwe op te bouwen. Nu is het een tijd van verlies en rouw, je hoeft nog helemaal niks te overzien. Stap voor stap, uur per uur, dag per dag. Als het een troost mag zijn: de overgrote meerderheid van de mensen komt hier overheen. Je zult zien dat het verlies heel langzaam slijt. Maar nu is het nog te vroeg. Ik wens je veel kracht en liefde toe Y;(

Giolli
Zeg maar Ber!

Berichten: 19235
Geregistreerd: 17-11-07

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:28

Wat een nachtmerrie, je zult je kapot geschrokken zijn. :(:) Ik wens je veel liefde en geluk toe in de toekomst.

Agnes

Berichten: 2158
Geregistreerd: 01-11-02
Woonplaats: Stiens (frl)

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:31

Super dat je bij je ouders terecht kunt. Maar is het geen optie dat je ouders bij jou op de boerderij komen wonen???? Heel veel sterkte!

lies_sparkle
Berichten: 6340
Geregistreerd: 19-06-11

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:36

Heel veel sterkte.
Wat ontzettend naar voor je!

Fijn dat je ouders je liefdevol opvangen <3
Geef ruimte aan het verdriet, ruimte voor andere dingen komt later wel

BaileyMix

Berichten: 7918
Geregistreerd: 03-01-11
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:38

Jeetje wat heftig zeg. Heel verdrietig voor je, sterkte :(:)

Danielleeee_
Berichten: 3388
Geregistreerd: 26-05-12
Woonplaats: Almere

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:40

Heel veel sterkte TS :knuffel:

Cayenne
Crazy Bird Lady en onze Berichtenkampioen!

Berichten: 113871
Geregistreerd: 08-08-03
Woonplaats: Haaren (NB)

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:45

Ik heb dit gelukkig zelf nooit mee gemaakt, maar wil je wel heel veel sterkte wensen!
Wat ontzettend lief dat je ouders je in huis nemen en er voor zorgen dat je je dieren mag houden :(:) Dat is misschien een schrale troost :(:)

Napie

Berichten: 9081
Geregistreerd: 24-06-04
Woonplaats: Lennisheuvel

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:45

Een heel klein beetje herken ik je verhaal. Mijn partner veranderde ook van de ene op de andere dag van mijn beste vriend en iemand waarmee ik alles deelde naar een persoon die ik totaal niet kende. Na 15 jaar liet hij me in de steek. Wou ook niks zelf hebben. Niks had meer betekenis voor hem. Hij bleek uiteindelijk wel een ander te hebben. Ik had gelukkig wel een baan en kon mezelf redden. Bleef achter met een flinke schuld. Het is zuur. Heb me te min gevoeld. Maar uiteindelijk ben ik goed terecht gekomen. Leuke partner alweer 9 jaar. Alles gewoon beter voor elkaar. Zijn relatie is vrij snel gesneuveld. Ineens werd hij weer de persoon die ik kon. We hebben nog een beetje contact via social media maar uiteindelijk is het goed zo en heb ik het geaccepteerd.
Ik wens je heel veel succes. Jouw verhaal klinkt niet makkelijk.

senna21

Berichten: 13238
Geregistreerd: 17-03-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 17:49

Wat ontzettend naar. Heel veel sterkte.

liekensancho

Berichten: 1221
Geregistreerd: 25-11-06
Woonplaats: Zuidelijkste deel NL

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-21 17:54

dank jullie wel voor alle lieve reacties.
In de huurwoning blijven, de huur is net zoveel als mijn -netto- inkomen -O- ... nadeel als je partner de centen binnenbrengt.
mijn ouders hebben een eigen woning, dus die gaan dat niet verkopen al helemaal niet voor een huurboerderijtje... maar ik waardeer het meedenken <3 , dank jullie wel.

Ik ben al in behandeling en heb al aantal jaar therapie bij UWV in NL, een psychologe en psychiater ( net gestart om af te vallen deze is gespecialiseerd in hypnose). Therapie liep ten einde omdat ze niet veel verder kwamen met mijn PTSS, kwestie van rustig blijven leven en stress vermijden...

het is een plotselinge rouwperiode en dan besef dat hij verder leeft. ik woon ook nog eens 2 uur rijden van al mijn vrienden en familie vandaan nu dus niemand die even een arm om mij heen kan slaan.. De buren zijn van slag en hebben ook staan huilen. We wonen als hollanders in belgie al 15 jaar en mijn buurtjes waren gek met ons en deden alles voor elkaar.

het voelt als een soort achtbaan waarbij je naar boven klikt en dan weet dat de rails er niet meer zijn. per oktober moet ik dus over met mijn dieren, mijn vrijheid, uitzicht, gezonde lucht en vooral de rust... weg...
het is een survival elke dag, niet kunnen slapen, even wat sterke kalmeringstabletjes van huisartse gehad maar moest ik vanaf vanwege dat je snel verslaafd raakt eraan. De valeriaan die ze heeft voorgeschreven... tja, doet eigenlijk niet veel. De angst / onrust/ het verdriet, het verscheurt je...

nogmaals bedankt voor het lezen en de lieve woorden <3 ik ben het maar van mij af aan het schrijven want ik weet gewoon niet meer waarnaartoe met zoveel verdriet

BaileyMix

Berichten: 7918
Geregistreerd: 03-01-11
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 18:01

Zijn er geen vrienden/ familie die jouw kant op kunnen komen als jij niet naar hun kan (weet niet zeker hoe mobiel je bent, sorry als ik het verkeerd inschat)? Even afleiding, even een vriendelijk gezicht...

Emj_23
Berichten: 1420
Geregistreerd: 09-08-16
Woonplaats: In het zuiden des lands

Re: ervaringen gevraagd... partner verlaat mij na 32 jaar samen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-08-21 18:08

Heel veel sterkte. Zelf persoonlijk geen ervaring. Kijk je ook nog even naar je evt. recht op partneralimentatie/onderhoudsuitkering? Je hoofd staat er misschien niet naar maar wel belangrijk het daar ook over te hebben. Ook bijv. een deel van pensioen die je ex heeft opgebouwd tijdens de relatie.