Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
daniella74 schreef:Ik heb iemand in mijn omgeving met zware psychische problemen met 2 jonge kinderen. De kinderen gaan altijd dood, er is altijd paniek, kinderen krijgen vrijwel uitsluitend ongezond eten en nogal bijzondere normen en waarden mee. Vader is ook op zijn zachtst gezegd vreemd.
Zo'n stel vind ik uiterst dubieus als ouders.
Patriciavt schreef:Kinderleed wordt denk ik helaas niet minder als er diploma's voor opvoeden worden uitgedeeld
Het probleem is dat opvoeden theoretisch prima te doen is, maar om die geleerde vaardigheden in praktijk uit te voeren, dát is nogal eens het probleem helaas..
darwin schreef:En hoeveel kinderleed is er wel niet, kinderen met gescheiden ouders, kinderen met ouders met drank en/of drugsproblemen, of kinderen met ouders met financiele problemen.
darwin schreef:Nee, maar datzelfde heb je ook met paardenleed,dat zal er ook niet minder door worden maar daar willen ze weer wel een diploma aan vastplakken, al weet ik best wel dat dit weer gewoon een geldkwestie is, anders hadden ze ook allang iets aan de bio industrie gedaan.
darwin schreef:@ naadje 24:
Oke, in sommige dingen heb je gelijk.
Maar net zoals je nichtje, ze is per ongeluk zwanger geraakt en ze zal er misschien wel voor de volle 100% voor gaan, maar wat heeft zo'n kind voor ervaring met baby's, ze zal zich er van te voren nog niet in verdiept hebben.
Als je daar dus een diploma voor zou moeten halen, ben je in ieder geval voorbereid en gemotiveerd, anders zou je die opleiding niet volgen.
Ik zeg niet dat iemand die per ongeluk zwanger raakt niet gek met haar kindje zou kunnen zijn.
Patriciavt schreef:darwin schreef:Nee, maar datzelfde heb je ook met paardenleed,dat zal er ook niet minder door worden maar daar willen ze weer wel een diploma aan vastplakken, al weet ik best wel dat dit weer gewoon een geldkwestie is, anders hadden ze ook allang iets aan de bio industrie gedaan.
Ik vind een diploma om paarden te mogen houden echt klinklare onzin.. Een mens met gezond verstand begint pas aan zo'n paardenavontuur wanneer je zeker bent van je keuze en een stabiele situatie hebt om zo'n paard te kunnen houden en verzorgen.
Bovendien begrijp ik niet, waaorm mensen die die niet kunnen/willen een paard kopen voor vaak een behoorlijk bedrag met de bijbehorende stallingskosten en er vervolgens niet meer naar omkijken?
Nee, ik ben er vrijwel zeker van dat 'diploma's' hierbij niet zullen helpen
Patriciavt schreef:Ehwat bedoel je met 'de kinderen gaan altijd dood'??
darwin schreef:Precies zoals je zegt: een mens met gezond verstand begint pas aan een paard wanneer hij zeker is van zijn keuze, dus daar zou geen diploma voor nodig moeten zijn.
Helaas is de werkelijkheid anders, mensen kopen net zo makkelijk een paard als een konijn, en met kinderen is dit vaak al net zo, mensen hebben zich vaak van te voren niet in een kind verdiept, wat het allemaal met zich meebrengt, het is me nogal een verantwoordelijkheid.
Kijk dat paard kan je verkopen als je er geen zin meer in hebt, maar een kind niet.
Vaak is het ook zo van : een kind hoort erbij, iedereen heeft er één.
Hoevaak hoor je niet : oh en jullie zijn getrouwd....en kinderen???, ofdat als je getrouwd bent daar dan standaard kinderen bijhoren
Sonja schreef:Volgens mij zijn er boeken, fora en praatgroepen genoeg voor mensen die meer willen leren over kinderen opvoeden. En anders heb ik nog wel wat mensen uit mijn kennissenkring in de aanbieding die helaas nergens anders meer over schijnen te kunnen praten
Ninx schreef:Ik heb een tijd in de hulpverlening gewerkt, en ik denk dat het wel degelijk helpt wanneer je de aanstaande ouders verplicht een cursus laat volgen.
Tijdens de gesprekken die ik met cliënten had zaten ze me soms glazig aan te kijken wanneer ik vertelde dat het belangrijk was dat je met je kind speelt wanneer het jong is, spelenderwijs dingen leert. Dat gezamenlijkheid belangrijk is, samen eten bijvoorbeeld. Ook regelmaat en consequent zijn maakte van de grootste ellendeling een mak lammetje.
Veel mensen die ik op het spreekuur kreeg stopten er voer in, propten het kind in bed, zorgden dat er kleren omheen geprakt werden en dat was het dan zo'n beetje. Gezamenlijke activiteiten, met elkaar praten, gezonde voeding, schone kleding en omgeving, voldoende slaap, etc.... het belang hiervan was vaak NIET bekend.
Ik kreeg kindjes op het spreekuur die in de winter buiten werden gezet omdat ze lawaai maakten en pa en ma televisie wilden kijken, vervolgens werd dat kind vergeten... 1 x resulteerde dat zelfs in het feit dat 1 van de kinderen in het hondenhok heeft moeten slapen (!!!!!). Ook genoeg blauwe ruggetjes en armpjes.... en waarom? Onmacht, onkunde, en dus in wanhoop het maar fysiek oplossen.
Omdat mensen elkaar onderling niet meer corrigeren (of helpen) zul je als overheid moeten inspringen en iets van ondersteuning moeten bieden. Wanneer je het op z'n beloop laat, kweek je alleen maar weer kinderen die zelf ouder worden en in exact dezelfde fouten vervallen. Veelal hebben deze ouders zelf als kind niet geleerd hoe het moet....
Meer kennis is een eerste stap.... het is vaak echt geen onwil, maar onkunde en onwetendheid.