Geplaatst Ik werd er helemaal somber van. Stel je nou eens voor dat een klein kind deze ontvangt, waarschijnlijk word die hier niet blij van. met klein kind bedoel ik 9/10. Of iemand die er niet tegen kan. Ik vind dat we moeten opletten met wat we doorsdturen. Wat vinden jullie van deze verhalen? het zijn trouwens best mooie verhalen, alleen krijg ik er geen fijn gevaal van.
Mama wat is liefde?
-Het zijn de gevoelens die er zijn tussen papa en ik.
Mama wat is leven?
-Het is een moment waarbij je hart botst.
Mama wat is eeuwigheid?
-Het is iets dat nooit eindigt.
Mama zal je van me houden tot in de eeuwigheid?
-Natuurlijk lieverd.
Mama denk je dat ik tot in de eeuwigheid naast je zal mogen leven?
-Je kan het in je hart.
Maar mama wat is dood?
-Het is waar je grootmoeder slaapt.
En kan ze vandaar van ons houden?
-Ja,voor altijd.
Mama als ik dood ben zal ik altijd van je blijven houden. En jij?
-Lieverd, je hebt nog veel te beleven voordat je sterft, denk daar maar niet aan.
Maar zal je van me houden?
-Ja, altijd.
Mama wanneer ga jij sterven?
-Binnenkort.
Maar waarom?
-Omdat een niet lieve meneer mij iets stouts heeft gedaan.
Wat heeft hij gedaan?
-Hij heeft me verwond met een mes.
Waarom heeft hij dat gedaan mama?
-Omdat wij niet zijn zoals hem.
Wat is het verschil?
-De huidskleur.
Maar mama, ik begrijp het niet, de haarkleur is toch ook niet hetzelfde.
-Ik weet het.
En we hebben allemaal een hart, wij zijn hetzelfde omdat we allemaal een hart hebben...
-Ik weet het.
Is het door hem dat je nu hier ligt?
-Ja lieverd.
Waar is 'hier' eigenlijk?
-Een ziekenhuis.
Mama ik ben bang...
-Nee, je moet niet bang zijn.
Maar mama ik wil niet dat je weggaat...
-Op een dag zullen we elkaar terugzien...
Zal het lang zijn?
-Ik hoop het.
Waarom?
-Omdat ik wil dat je van je leven geniet.
Mama ik hou van je...
-...
Mama?
-...
Mama?
-...
Mama.... -
Verhaal 2:
Mijn moeder had maar één oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op de school waar ik op zat.
Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen?! Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan met haat in mijn ogen.
Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten.
"HAHAHA jouw moeder heeft maar één oog?!" Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood hebben.
Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen. "VAL DOOD, door jou
word ik op school gepest met je lelijke gezicht!" Ze zei helemaal niks terug en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.
Geen één seconde had ik na gedacht hoe ze zich voelde door mijn harde praatjes.
Op school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in Amsterdam te gaan studeren. Na dat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders uiterlijk.
Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken. Ik was boos geworden en stuurde haar weg. "Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je ga weg van hier!" Heel zachtjes zei ze toen, "Oh sorry ik ben naar het verkeerde adres gekomen" en ze liep weg.
Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht. Ik droomde over mijn moeder.
Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn moeder gaat. Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open. De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten. Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.
Er stond het volgende:
Mijn lieve zoon.
Zolang heb ik aan jou moeten denken.
Zolang heb ik jou moeten missen.
Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en
omdat ik je nodig had.
Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker.
Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat.
Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden
wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen en dat jouw kinderen bang werden door mijn uiterlijk.Één ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet.
Toen jij nog twee jaar oud was hadden jij en je vader een auto-ongeluk gehad.
Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechter oog verloren.
En ik als moeder kon het niet hebben dat jij met één oog zou opgroeien.
Daarom heb ik jou mijn oog gegeven.
Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.
Met veel liefde voor jou mijn zoon. Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden.
Veel succes in je leven.
Dat was het
Vertel me eens wat jullie er van vinden? 
Maar ja. Ik vind het allebei treurig. 
) brrr kippevel!