Moderators: Firelight, Muiz, NadjaNadja, Mjetterd, xingridx, Ladybird, ynskek, Essie73, Polly
Avalanche schreef:Ik kopiëer hier iets wat ik al eerder heb geschreven:
Zolang het in het lichaam van de moeder zit, is er maar een persoon. Ik snap de gedachte om foetussen rechten te geven, maar zodra je aanspraak gaat maken op die rechten, komen de rechten van de zwangere persoon in de knel.
Het verschil is dat het niet meer in het lichaam van de moeder zit, en je beslissingen voor het kind kunt maken, zonder daarbij inbreuk te maken op de lichamelijke integriteit van de zwangere persoon (of ouder).
De reden ook dat ik die dingen zeg, is dat levensvatbaarheid een rekbaar iets is. Nu zeggen we: 24 weken. Maar technologie en medische wetenschap staan niet stil, en er komt een moment dat we vanaf het moment van conceptie de zygote en later foetus kunnen uitbroeden in een high-tech couveuse. Maar wat doet dat met de mensenrechten van mensen die zwanger zijn?
Daarom vind ik levensvatbaarheid geen goed ijkpunt en moet imo in alle gevallen de persoon die zwanger is die beslissing maken, zodat die niet gedwongen wordt een zwangerschap uit te dragen als die persoon dat niet wil.
Daar is momenteel overigens nog geen conflict, de meeste abortussen worden uitgevoerd rond of voor 12 weken en bijna alles wat daarna komt, wordt gedaan omdat het medisch noodzakelijk is, waarbij overigens de consensus is dat als er gekozen moet worden tussen zwangere en foetus, er altijd gekozen wordt voor de zwangere persoon.
Overigens zeg ik dit als christen. Maar ik kan voor mezelf simpelweg niet goedpraten, in het kader van: "heb uw naaste lief als uzelf" een persoon, die niet alleen een eigen hartslag, bloeddruk en bloedsomloop heeft, maar ook dromen, angsten, wensen, plannen, doelen, een verleden en een toekomst heeft, tegen diens wil in te dwingen een zwangerschap niet alleen uit te dragen, maar ook te bevallen. Wetende hoe intens en potentieel traumatisch bevallingen kunnen zijn. Iemand dwingen dat te doen terwijl die persoon dat absoluut niet wil, kan niet anders dan ernstig trauma veroorzaken.
Die foetus heeft mensenrechten vanaf dat het geboren wordt en een kind wordt.
En begrijp me goed, als er een manier zou zijn om die vrucht te laten uitgroeien buiten het lichaam van de moeder zou ik daar groot voorstander van zijn. Dan blijft een foetus in leven en we raken niet aan de integriteit van een volwassen, beslissingsbekwame mens.
secricible schreef:Een foetus rechten geven doen we in die zin toch nu ook al? Je mag nu ook niet meer "aborteren" (rare term voor een baby) met 30 weken.
secricible schreef:Mijn kortsluiting zit op het punt dat een kind ergens levensvatbaar is. Als je dat kind helpt en het daarna met restproblematiek (die prematuren vaak hebben) moet leven, vind ik niet oke, het lichaam van de zwangere vrouw gaat voor mij niet boven een ander levend persoon.
alice0cullen schreef:Alleen het stuk over een foetus laten uitgroeien buiten de baarmoeder vind ik ook een absolute no go. Gaat veel te ver, en je hebt totaal geen idee wat dit zou doen met de eventuele baby. Wie gaat dan de zorg dragen voor die kinderen, adoptie is niet zaligmakend en laat ook duidelijke sporen na voor een eventueel kind. Helemaal als je dan nog moet denken over het feit dat je zo'n kind uiteindelijk zal moeten vertellen dat de biologische moeder om wat voor reden dan ook er voor zou kiezen de zwangerschap niet te willen voldragen en ze daarom verwijderd is en in een couveuse achting ding is voldragen om daarna in een fostercare systeem terecht te komen. Dan teken je zo'n kind toch voor het leven.
secricible schreef:Een foetus rechten geven doen we in die zin toch nu ook al? Je mag nu ook niet meer "aborteren" (rare term voor een baby) met 30 weken.
Mijn kortsluiting zit op het punt dat een kind ergens levensvatbaar is. Als je dat kind helpt en het daarna met restproblematiek (die prematuren vaak hebben) moet leven, vind ik niet oke, het lichaam van de zwangere vrouw gaat voor mij niet boven een ander levend persoon. Iemand kan niet gehandicapt moeten leven omdat moeder de zwangerschap niet wilde voldragen. Juridisch ook onhoudbaar.
secricible schreef:Dan blijft over geen medische hulp bieden, of een foetus niet levend ter wereld brengen. Dat eerste lijkt me ethisch niet houdbaar met het oog op de eed van artsen.
Het tweede lijkt me dan ethisch en juridisch het best houdbare. Gevoelsmatig vind ik het dan wel lastig dat een kind dat medisch gezien levensvatbaar is geaborteerd wordt, maar die keuze is dan ook voor de moeder om zelf te maken.
BaileyMix schreef:Waar komt het idee hier vandaan dat een vrouw haar zwangerschap zou afbreken, en die foetus dan alsnog door ingrijpen van anderen 'tot termijn gedragen' zou worden? Dat is toch volstrekt geen optie, op meerdere vlakken? Hoe komen jullie daarbij?
secricible schreef:De discussie in voorgaande topic ging over "wat als de abortus termijn blijft staan terwijl kinderen steeds vroeger te redden zijn"
Dus daar komt de discussie vandaan. Moet je die kinderen dan ethisch gezien medische hulp bieden? Kun je ze geen medische hulp bieden?
Tango1979 schreef:Als ik mijn lichaam niet een zwangerschap aan wil doen, is dat mijn goed recht. Als ik geen bloed wil doneren, is dat mijn goed recht. Als ik geen organen wil doneren, idem.
secricible schreef:De discussie in voorgaande topic ging over "wat als de abortus termijn blijft staan terwijl kinderen steeds vroeger te redden zijn"
Dus daar komt de discussie vandaan. Moet je die kinderen dan ethisch gezien medische hulp bieden? Kun je ze geen medische hulp bieden?
secricible schreef:Nouja, niet helemaal natuurlijk. De medische wereld kan kinderen steeds vroeger in leven houden. 16 weken is nog mijlenver weg maar 20 weken komt steeds dichterbij.
Tango1979 schreef:Mee eens. Mijn lichaam is mijn lichaam en wat ik er mee doe is mijn keuze. Niemand hoort mij te beperken in die vrije keuze. Dus het afbreken van een zwangerschap maar ook bijvoorbeeld het recht op euthanasie, mag niet door een ander bepaald worden. De levensvatbaarheid van een foetus heeft niets te maken met het recht op zelfbeschikking.
beert schreef:Tango1979 schreef:Mee eens. Mijn lichaam is mijn lichaam en wat ik er mee doe is mijn keuze. Niemand hoort mij te beperken in die vrije keuze. Dus het afbreken van een zwangerschap maar ook bijvoorbeeld het recht op euthanasie, mag niet door een ander bepaald worden. De levensvatbaarheid van een foetus heeft niets te maken met het recht op zelfbeschikking.
Maar stel dan dat jij met 30 weken een abortus wil. Dan moeten ze een keizersnede doen om de baby eruit te halen. De artsen hebben dan een levend, levensvatbaar kind in hun handen. Moeten ze die dan doden of hoe zie je het praktisch voor je?
Ik snap je punt met zelfbeschikking, maar Er is een punt dat medisch gezien een abortus een bevalling wordt, omdat het kind in leven blijft.
ikke schreef:Maarre, begint het hele verhaal niet met VOORLICHTING!?
Even los van de kanonnenvoer-theorie die een bokker aanvoerde als achtergond voor de nieuwe regels in de VS; dat land schittert ook in het gebrek aan voorlichting. De voorbeelden zijn eindeloos.....
beert schreef:Tango1979 schreef:Mee eens. Mijn lichaam is mijn lichaam en wat ik er mee doe is mijn keuze. Niemand hoort mij te beperken in die vrije keuze. Dus het afbreken van een zwangerschap maar ook bijvoorbeeld het recht op euthanasie, mag niet door een ander bepaald worden. De levensvatbaarheid van een foetus heeft niets te maken met het recht op zelfbeschikking.
Maar stel dan dat jij met 30 weken een abortus wil. Dan moeten ze een keizersnede doen om de baby eruit te halen. De artsen hebben dan een levend, levensvatbaar kind in hun handen. Moeten ze die dan doden of hoe zie je het praktisch voor je?
Ik snap je punt met zelfbeschikking, maar Er is een punt dat medisch gezien een abortus een bevalling wordt, omdat het kind in leven blijft.
beert schreef:Tango1979 schreef:Mee eens. Mijn lichaam is mijn lichaam en wat ik er mee doe is mijn keuze. Niemand hoort mij te beperken in die vrije keuze. Dus het afbreken van een zwangerschap maar ook bijvoorbeeld het recht op euthanasie, mag niet door een ander bepaald worden. De levensvatbaarheid van een foetus heeft niets te maken met het recht op zelfbeschikking.
Maar stel dan dat jij met 30 weken een abortus wil. Dan moeten ze een keizersnede doen om de baby eruit te halen. De artsen hebben dan een levend, levensvatbaar kind in hun handen. Moeten ze die dan doden of hoe zie je het praktisch voor je?
Ik snap je punt met zelfbeschikking, maar Er is een punt dat medisch gezien een abortus een bevalling wordt, omdat het kind in leven blijft.