Bokt.nl

katybug schreef:

NikkiDeKerf schreef:

En dit is dus een knap staaltje victim blaming, ik vind dit best heftig om te lezen om eerlijk te zijn. Er valt mijn inziens hier namelijk niets niet te begrijpen aan haar keuze. Het is toch simpel? Zij wilde iets, en op een bepaald punt dacht ze: nee, hier heb ik toch geen zin in. Haar lichaam, haar keuze. Soms verandert een mens van mening, en je bent toch niemand iets verplicht? Hij had dus moeten stoppen. Er is geen randgeval, geen andere kant. Er is geen verkeerde beslissing die zij heeft gemaakt, ze is gewoon van idee veranderd halverwege de gebeurtenis. En dat mag. Het is geen kwestie van een man die recht heeft op haar lichaam omdat ze eerst wel seks wilde hebben. Er is geen 'wie A zegt moet ook B' zeggen. Het is haar lichaam, haar leven, haar keuze om te kunnen denken 'ik wil dit toch niet'. Ik snap gewoon niet hoe je haar hier de schuld van kan geven, sorry, ik kan er echt niet bij. De enige verkeerde beslissing is die van die l*l die haar verkracht heeft.

En dit is ook een knap staaltje niet goed lezen. Ik zeg heel duidelijk dat ik haar nergens de schuld van geef. Ik snap alleen bepaalde keuzes niet en dat mag. Dat weet zij ook en zij neemt mij niks kwalijk. Misschien iets beter lezen Truus.

Idem voor jou miereneter. Goed lezen. Dan zie je dat er staat: ik geef haar nergens de schuld van ik snap alleen bepaalde keuzes niet.

Je hoeft niet alles van elkaar te begrijpen. Zolang je elkaar in waarde laat en elkaar respecteert.

Gini schreef:

Ik ook, ik schrik hier van. Als een man blijkbaar in je zit, mag je geen 'nee' meer zeggen, zelfs al gaat het iets te snel voor je of voel je je er op dat moment toch niet helemaal klaar voor, sorry, heel de avond heeft naar dit punt geleid dus nu mag de man wel even zijn beloning afmaken.

Victim shaming komt bij ieder misdrijf/ongeluk eigenlijk wel voor. Als je portemonnee gepikt wordt 'ja, maar waarom had je die ook gewoon in je zak steken', als je handtas meegenomen wordt op de Parijse metro 'ja, waarom neem je in die stad ook de metro'. Maar het komt wel opvallend vaker voor bij seksueel gerelateerde kwesties. Dat is omdat we dan enorm kwetsbaar zijn en we willen iets vinden waardoor we onszelf kunnen wijsmaken dat het ons nooit overkomt. We identificeren ons met het slachtoffer en willen een tweesplitsing maken, een verduidelijking waarom het die ander wel is overkomen en het ons niet zal overkomen. 'Ah, maar zij droeg een open bloesje in die buurt om 11 uur 's avonds, ja, dan is het logisch. Ik zou daar nooit met een open bloesje om 11 uur 's avonds loop, dus ik ben veilig.'

katybug schreef:

We zijn samen alle scenario’s ook afgegaan. Had hij haar dan niet gehoord? Had ze duidelijker moeten zijn? Wat had ze anders kunnen doen? En nee dit heeft nog steeds niks met victim blaming te maken maar dit was puur om na te gaan of hij het misschien verkeerd begrepen had of dat het daadwerkelijk verkrachting was. Juist omdat het niet het ‘klassieke’ vrouw loopt op straat en wordt de bosjes ingesleurd en verkracht.

katybug schreef:

Gini schreef:

Ik ook, ik schrik hier van. Als een man blijkbaar in je zit, mag je geen 'nee' meer zeggen, zelfs al gaat het iets te snel voor je of voel je je er op dat moment toch niet helemaal klaar voor, sorry, heel de avond heeft naar dit punt geleid dus nu mag de man wel even zijn beloning afmaken.

Victim shaming komt bij ieder misdrijf/ongeluk eigenlijk wel voor. Als je portemonnee gepikt wordt 'ja, maar waarom had je die ook gewoon in je zak steken', als je handtas meegenomen wordt op de Parijse metro 'ja, waarom neem je in die stad ook de metro'. Maar het komt wel opvallend vaker voor bij seksueel gerelateerde kwesties. Dat is omdat we dan enorm kwetsbaar zijn en we willen iets vinden waardoor we onszelf kunnen wijsmaken dat het ons nooit overkomt. We identificeren ons met het slachtoffer en willen een tweesplitsing maken, een verduidelijking waarom het die ander wel is overkomen en het ons niet zal overkomen. 'Ah, maar zij droeg een open bloesje in die buurt om 11 uur 's avonds, ja, dan is het logisch. Ik zou daar nooit met een open bloesje om 11 uur 's avonds loop, dus ik ben veilig.'

Dat staat er dus niet. Er staat niet dat zij geen nee meer mocht zeggen. Sterker nog, ik zeg heel duidelijk: had de man moeten stoppen? JA.

Begrijpend lezen is ook moeilijk.

NikkiDeKerf schreef:

katybug schreef:

We zijn samen alle scenario’s ook afgegaan. Had hij haar dan niet gehoord? Had ze duidelijker moeten zijn? Wat had ze anders kunnen doen? En nee dit heeft nog steeds niks met victim blaming te maken maar dit was puur om na te gaan of hij het misschien verkeerd begrepen had of dat het daadwerkelijk verkrachting was. Juist omdat het niet het ‘klassieke’ vrouw loopt op straat en wordt de bosjes ingesleurd en verkracht.

Wat vreselijk voor haar, sorry, ik vind dit echt zo rot om te lezen. Dat jij zo met haar deze scenario's hebt doorgenomen en gekeken hebt wat zij anders had moeten doen, en dat je eraan twijfelt of het verkrachting is.

"Verkrachting is elke daad van seksuele penetratie van welke aard en met welk middel ook, gepleegd op een persoon die daar niet in toestemt"

Nergens staat dat het geen verkrachting is als de dader 'de nee verkeerd begreep'.

katybug schreef:

We zijn samen alle scenario’s ook afgegaan. Had hij haar dan niet gehoord? Had ze duidelijker moeten zijn? Wat had ze anders kunnen doen? En nee dit heeft nog steeds niks met victim blaming te maken maar dit was puur om na te gaan of hij het misschien verkeerd begrepen had of dat het daadwerkelijk verkrachting was. Juist omdat het niet het ‘klassieke’ vrouw loopt op straat en wordt de bosjes ingesleurd en verkracht.

Gini schreef:

Katybug, je zegt 'ja, maar'. Een 'ja, maar' is altijd een enorme afzwakking van de 'ja'. Het is op die 'maar' dat mensen je aanspreken, niet op de 'ja'.

_San87_ schreef:

katybug schreef:

We zijn samen alle scenario’s ook afgegaan. Had hij haar dan niet gehoord? Had ze duidelijker moeten zijn? Wat had ze anders kunnen doen? En nee dit heeft nog steeds niks met victim blaming te maken maar dit was puur om na te gaan of hij het misschien verkeerd begrepen had of dat het daadwerkelijk verkrachting was. Juist omdat het niet het ‘klassieke’ vrouw loopt op straat en wordt de bosjes ingesleurd en verkracht.

Dit is victim blaming in de letterlijke zin van het woord.

Je bent letterlijk aan het bekijken wat ZIJ fout deed.

katybug schreef:

Gini schreef:

Katybug, je zegt 'ja, maar'. Een 'ja, maar' is altijd een enorme afzwakking van de 'ja'. Het is op die 'maar' dat mensen je aanspreken, niet op de 'ja'.

Het is geen ‘ja maar’. Ik vraag mij bepaalde dingen af. Grappig dat het slachtoffer het volledig begrijpt en dat er hier heel moeilijk over gedaan moet worden. Maar goed dat heeft met ‘elkaar echt kennen’ te maken natuurlijk.

katybug schreef:

_San87_ schreef:

Dit is victim blaming in de letterlijke zin van het woord.

Je bent letterlijk aan het bekijken wat ZIJ fout deed.

Nee wij hebben SAMEN gekeken naar wat er precies gebeurd is. Ik was er niet bij dus weet niet of ZIJ iets fout gedaan heeft

_Penotti schreef:

Maar ik vind de vrouw daar toch ook niet compleet vrijuit gaan.

katybug schreef:

NikkiDeKerf schreef:

Wat vreselijk voor haar, sorry, ik vind dit echt zo rot om te lezen. Dat jij zo met haar deze scenario's hebt doorgenomen en gekeken hebt wat zij anders had moeten doen, en dat je eraan twijfelt of het verkrachting is.

"Verkrachting is elke daad van seksuele penetratie van welke aard en met welk middel ook, gepleegd op een persoon die daar niet in toestemt"

Nergens staat dat het geen verkrachting is als de dader 'de nee verkeerd begreep'.

Nee nee je begrijpt het verkeerd. ZIJ had dat nodig. ZIJ twijfelde zelf heel erg of het wel of geen verkrachting was. Daarom zijn we samen alle scenario’s afgegaan. Ze wilde namelijk oprecht geloven dat hij het niet goed gehoord of begrepen had.

katybug schreef:

Maar prima dames. Ik laat het hierbij. Katybug is een enorme trut die aan victimblaming doet samen met het slachtoffer.

Mars schreef:

Ik vind aantasting van je lichamelijke integriteit/verkrachting/aanranding wel van een ander kaliber dan sexting als ik eerlijk ben. Al loop je naakt over straat dan heeft nog niemand het recht een vinger naar je uit te steken (oké de politie misschien).

Sexting en naaktfoto's sturen vind ik wel een heel ander verhaal. Daar vind ik wel degelijk twee partijen 'schuld' hebben van het uitlekken ervan. Stuur geen foto's naar iemand waarvan je niet wilt dat een ander ze te zien krijgt. Of zorg in ieder geval dat je er onherkenbaar op staat.
Al gaat de ontvanger misschien netjes met de foto om, het blijft internet en beveiliging is nu eenmaal nooit 100% Bescherm jezelf daarin.

katybug schreef:

Gini schreef:

Katybug, je zegt 'ja, maar'. Een 'ja, maar' is altijd een enorme afzwakking van de 'ja'. Het is op die 'maar' dat mensen je aanspreken, niet op de 'ja'.

Het is geen ‘ja maar’. Ik vraag mij bepaalde dingen af. Grappig dat het slachtoffer het volledig begrijpt en dat er hier heel moeilijk over gedaan moet worden. Maar goed dat heeft met ‘elkaar echt kennen’ te maken natuurlijk.

katybug schreef:

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Shae schreef:

_Penotti schreef:

Maar ik vind de vrouw daar toch ook niet compleet vrijuit gaan.

Ik had me zo voorgenomen om niet te reageren in dit topic... Nee = nee. Altijd.

_Penotti schreef:

Maar hoe zou deze man hebben gehandeld als ze van te voren te kennen had gegeven, ik wil wel rommelen, maar de echte daad vind ik te vroeg?

katybug schreef:

Ik snap wel dat mensen aan victim blaming/shaming doen. Het heeft natuurlijk ergens wel te maken met de verkeerde beslissingen nemen.

Voorbeeldje: ik ken iemand die eerst via tinder zat te sexten en daarna besloot af te spreken in een café. Ze hebben van tevoren afgesproken dat als er een klik was ze seks zouden gaan hebben. Ze neemt de man mee naar huis en neemt hem mee naar haar slaapkamer ‘om een film te kijken’. Ze zoenen, van het een komt het ander en op het moment dat hij erin zit zegt ze: nee ik wil het niet. Man stopte niet. Zij noemt het verkrachting. Heeft aangifte gedaan. Zaak is uiteindelijk nooit voorgekomen. Geen bewijs voor verkrachting.

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Ik geef haar nergens de schuld van maar ik begrijp haar gedrag en beslissingen tot op de dag vandaag echt niet. Ik vind het heel naar dat haar dit is overkomen en dat ze er nog zo’n last van heeft. Ze kreeg wel veel over zich heen en het verhaal is ondertussen dan ook in haar voordeel veranderd door haarzelf.