Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 04-10-20 09:08

Victim blaming & shaming

Geplaatst door de TopicStarter: 04-10-20 09:08

Onlangs is er een uitspraak geweest in het hoger beroep een zaak over seksueel misbruik die ik al jaren volg. Door de uitspraak is de zaak weer in het nieuws en kan men, veilig van achter hun schermpje hun ongezouten mening geven over de zaak. Over de jaren heen zijn de nieuwsberichten inhoudelijk wel veranderd, waar eerder ook in de berichtgeving kritische vragen werden gesteld over het slachtoffer, is na de eerste veroordeling van de daders, de schuld in de berichtgeving in ieder geval niet meer bij het slachtoffer neer gelegd, maar in de reacties werd het slachtoffer keer op keer door de mangel gehaald. Ondanks dat de verdachten ook in hoger beroep opnieuw veroordeeld zijn, lees ik in de reacties op de nieuwsartikelen toch ook nu weer veel mensen die de schuld bij het slachtoffer neer leggen.

Victim blaming wordt dit genoemd, ook wel victim shaming.

Ik snap dat niet, en ergens ook weer wel, maar toch ben ik verder gaan zoeken, waar komt dit toch vandaan, waarom doen mensen dit, waarom MOET een slachtoffer ook schuldig zijn. Is het niet erg genoeg wat een slachtoffer is overkomen, is deze niet gewoon moedig door aangifte te doen? Juist het victim blaming zorgt ervoor dat slachtoffers van seksueel misbruik zich niet durven te melden en de daders vrij rond blijven lopen.

Sommige mensen zeggen het hardop, anderen denken het alleen: ‘wie trekt er dan ook zulke uitdagende kleren aan?’, ‘hij ging toch zelf mee?’, ‘had ze maar niet zo veel moeten drinken’. Victim blaming, zeker na seksueel misbruik, is een hardnekkig fenomeen dat veel schade brengt. Wanneer een slachtoffer het gevoel krijgt niet geloofd of niet erkend te worden, kan dit van grote invloed zijn op de verwerking en het herstel. Negatieve reacties kunnen zelfs maken dat een slachtoffer (gevoelsmatig) een tweede keer slachtoffer wordt (secundaire victimisatie).

Ons gebeurt dat niet
Wanneer we horen over zoiets afschuwelijks als een verkrachting, willen we niets liever dan ons opnieuw veilig te voelen. Weer controle te krijgen. Als het slachtoffer nou zelf iets heel doms doet, maakt dat het makkelijker. Wij zouden zoiets nooit doen, dus ons gebeurt dat niet. Dat wordt in de wetenschap de ‘Just World Theory’ genoemd. Met die gedachtegang zijn reacties van de mensen van je het niet verwacht, soms ronduit kwetsend of bot.
Niet alleen onbekenden hebben hun oordeel over het slachtoffer klaar, ook naasten reageren uit bezorgdheid niet zelden met een beschuldigende reactie: “wat deed je daar dan ook, midden in de nacht?” Een reactie, die, hoe begrijpelijk ook, meer schade aanricht dan helpt

https://slachtofferwijzer.nl/nieuws/victim-blaming/

Ook bij pesten wordt vaak aan Victim blaming gedaan

Het neerleggen van de schuld bij het slachtoffer is onder meer te zien bij aanranding en verkrachting. Gedrag of kledingswijze van het slachtoffer wordt dan wel aangevoerd als aanstootgevend en een teken dat het slachtoffer 'er zelf om vroeg'. Zo zijn er ook pedoseksuelen die beweren dat de kinderlijke seksualiteit een uitlokking was.
Alledaagser is de verdediging van een pester die zegt dat de gepeste persoon het zelf 'uitlokte'. Veel voorkomend is ook de verdediging van vreemdgaan met het argument dat de huwelijkspartner te weinig aandacht zou geven.
Een mogelijke verklaring voor blaming-the-victim is dat mensen zichzelf graag willen voorhouden dat wat iemand anders is overkomen henzelf niet zal overkomen. De gedachte dat het slachtoffer het er wel zelf naar gemaakt zal hebben is immers makkelijker te verdragen dan de gedachte dat het iedereen zou kunnen overkomen. Ook het willen geloven in een rechtvaardige wereld kan een rol spelen bij het neerleggen van de schuld bij het slachtoffer.[1] Ook kan de zaak makkelijker worden afgedaan door te stellen dat het de eigen schuld is van het slachtoffer, de dader hoeft dan immers niet gestraft te worden.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Blaming-the-victim

Ook hier op Bokt was laatst een topic waarin toch heel regelmatig aan victim blaming werd gedaan:

[NM] Sexting - ook bv's werden er de dupe van. Jullie mening?

Hoewel ik zelf niet heb deelgenomen aan die discussie, is mijn wijzende vingertje in gedachten toch regelmatig richting de desbetreffende heren gegaan, want “dan hadden ze maar niet zo dom moeten zijn”.

Het geeft stof tot nadenken, waarschijnlijk heb ik zelf hier ook vaker aan mee gedaan, misschien niet in de zaak waar ik het hier in het begin over heb, maar wel over andere zaken. Was het niet het directe slachtoffer waar ik een mening over had, dan wel over de ouders of iets. Het is moeilijk precies te pinpointen waar ik zelf aan victim blaming gedaan heb, omdat het onderdeel is van de menselijke natuur om je veilig te voelen en dat herken ik wel.

Hoe is jullie ervaring met victim blaming, heb je het meegemaakt als slachtoffer, of zelfs aan deelgenomen?
Hoe verander je je eigen mindset in deze en hoe stop je als mens om een vinger te wijzen naar slachtoffers?

Mijn Shire Horses op Bokt en op Instagram
Mijn Heilige Birmanen op Bokt en op Instagram

**Geplaatst:** 04-10-20 09:21

Re: Victim blaming & shaming

Geplaatst: 04-10-20 09:21

Ik snap wel dat mensen aan victim blaming/shaming doen. Het heeft natuurlijk ergens wel te maken met de verkeerde beslissingen nemen.

Voorbeeldje: ik ken iemand die eerst via tinder zat te sexten en daarna besloot af te spreken in een café. Ze hebben van tevoren afgesproken dat als er een klik was ze seks zouden gaan hebben. Ze neemt de man mee naar huis en neemt hem mee naar haar slaapkamer ‘om een film te kijken’. Ze zoenen, van het een komt het ander en op het moment dat hij erin zit zegt ze: nee ik wil het niet. Man stopte niet. Zij noemt het verkrachting. Heeft aangifte gedaan. Zaak is uiteindelijk nooit voorgekomen. Geen bewijs voor verkrachting.

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Ik geef haar nergens de schuld van maar ik begrijp haar gedrag en beslissingen tot op de dag vandaag echt niet. Ik vind het heel naar dat haar dit is overkomen en dat ze er nog zo’n last van heeft. Ze kreeg wel veel over zich heen en het verhaal is ondertussen dan ook in haar voordeel veranderd door haarzelf.

”I don’t go looking for trouble. Trouble usually finds me.” ~ Harry Potter

**Geplaatst:** 04-10-20 09:22

Geplaatst: 04-10-20 09:22

Tja, ik vind er toch verschil in zitten wat die heren gedaan hebben en iemand die echt sexueel misbruikt of verkracht wordt. Ze zijn wel slachtoffer geworden en er in geluisd, maar ze hebben het wel zelf opgezocht en deden er sexueel actief en met volledige consent in mee en gingen ook nog bewust vreemd. Is dat victim blaming? Ik vind ze slachtoffer en dader tegelijk.

"Het neerleggen van de schuld bij het slachtoffer is onder meer te zien bij aanranding en verkrachting. Gedrag of kledingswijze van het slachtoffer wordt dan wel aangevoerd als aanstootgevend en een teken dat het slachtoffer 'er zelf om vroeg'. Zo zijn er ook pedoseksuelen die beweren dat de kinderlijke seksualiteit een uitlokking was.
Alledaagser is de verdediging van een pester die zegt dat de gepeste persoon het zelf 'uitlokte'. Veel voorkomend is ook de verdediging van vreemdgaan met het argument dat de huwelijkspartner te weinig aandacht zou geven.
Een mogelijke verklaring voor blaming-the-victim is dat mensen zichzelf graag willen voorhouden dat wat iemand anders is overkomen henzelf niet zal overkomen. De gedachte dat het slachtoffer het er wel zelf naar gemaakt zal hebben is immers makkelijker te verdragen dan de gedachte dat het iedereen zou kunnen overkomen. Ook het willen geloven in een rechtvaardige wereld kan een rol spelen bij het neerleggen van de schuld bij het slachtoffer.[1] Ook kan de zaak makkelijker worden afgedaan door te stellen dat het de eigen schuld is van het slachtoffer, de dader hoeft dan immers niet gestraft te worden."

Sexueel misbruik of verkrachting zit vaak in een hele andere context waarbij MACHT altijd een grote rol speelt. Dus machtsmisbruik en manipulaties zijn daar vaak de hoofmoot en ik denk niet dat mensen snel door zullen hebben hoe geraffineerd dat soms plaats kan vinden. Juist door dat gebrek aan verdieping krijg je denk ik eerder victim blaming.

Pesten, dat zie je in de natuur ook..dieren doen het, ze proberen de "zwakkeren" te pakken oid. Ik heb het altijd een raar fenomeen gevonden en vind het haast fascinerend waarom mensen/ dieren dat doen. Voor mij is de gepeste wel altijd een slachtoffer trouwens.

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 04-10-20 09:24

Geplaatst: 04-10-20 09:24

Ja, ik herken dit helaas ook. Ik was de eerste keer nog minderjarig toen ik aan de bel trok over seksueel misbruik.
Maar ook ik kreeg te horen: Tja, je had die keus gewoon niet moeten maken om ponies te gaan verzorgen bij die man.
Zelfs van mijn eigen familie kreeg ik dit te horen en ook nog dat ze zich voor mij schaamden..
Hallo, ik was pas twaalf!! Welk pennykind kan op die leeftijd volwassen keuzes maken? Je bent immers nog maar een kind! En ook bij volwassenen kan het mis gaan.
Je bent als slachtoffer NOOIT de schuldige! Nee is gewoon altijd nee! Of je nou 12, 16 of 50 bent!
En achteraf vind ik het dus helemaal niet vreemd dat ik het niet aan mijn familie durfde te vertellen.. Als je nu ziet en leest hoeveel slachtoffers zelf met het vingertje worden toegewezen.

Laatst bijgewerkt door Cayenne op 04-10-20 09:25, in het totaal 1 keer bewerkt

"Alles van waarde is weerloos" ~Lucebert

**Geplaatst:** 04-10-20 09:25

Geplaatst: 04-10-20 09:25

katybug schreef:
Ik snap wel dat mensen aan victim blaming/shaming doen. Het heeft natuurlijk ergens wel te maken met de verkeerde beslissingen nemen.

Voorbeeldje: ik ken iemand die eerst via tinder zat te sexten en daarna besloot af te spreken in een café. Ze hebben van tevoren afgesproken dat als er een klik was ze seks zouden gaan hebben. Ze neemt de man mee naar huis en neemt hem mee naar haar slaapkamer ‘om een film te kijken’. Ze zoenen, van het een komt het ander en op het moment dat hij erin zit zegt ze: nee ik wil het niet. Man stopte niet. Zij noemt het verkrachting. Heeft aangifte gedaan. Zaak is uiteindelijk nooit voorgekomen. Geen bewijs voor verkrachting.

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Ik geef haar nergens de schuld van maar ik begrijp haar gedrag en beslissingen tot op de dag vandaag echt niet. Ik vind het heel naar dat haar dit is overkomen en dat ze er nog zo’n last van heeft. Ze kreeg wel veel over zich heen en het verhaal is ondertussen dan ook in haar voordeel veranderd door haarzelf.

Dit is een moeilijk rand geval, ze heeft ingestemd maar op het moment dat ze STOP zei had hij dat wel moeten respecteren. Dat heeft hij niet gedaan, het kan best zijn dat er psygisch iets naar boven is gekomen waardoor ze volledig blokkeerde bijv. en wilde stoppen. Ik vind het grensoverschrijdend dat haar NEE niet gerespecteerd is.

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 04-10-20 09:30

Geplaatst: 04-10-20 09:30

Elisa2 schreef:
katybug schreef:
Ik snap wel dat mensen aan victim blaming/shaming doen. Het heeft natuurlijk ergens wel te maken met de verkeerde beslissingen nemen.

Voorbeeldje: ik ken iemand die eerst via tinder zat te sexten en daarna besloot af te spreken in een café. Ze hebben van tevoren afgesproken dat als er een klik was ze seks zouden gaan hebben. Ze neemt de man mee naar huis en neemt hem mee naar haar slaapkamer ‘om een film te kijken’. Ze zoenen, van het een komt het ander en op het moment dat hij erin zit zegt ze: nee ik wil het niet. Man stopte niet. Zij noemt het verkrachting. Heeft aangifte gedaan. Zaak is uiteindelijk nooit voorgekomen. Geen bewijs voor verkrachting.

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Ik geef haar nergens de schuld van maar ik begrijp haar gedrag en beslissingen tot op de dag vandaag echt niet. Ik vind het heel naar dat haar dit is overkomen en dat ze er nog zo’n last van heeft. Ze kreeg wel veel over zich heen en het verhaal is ondertussen dan ook in haar voordeel veranderd door haarzelf.

Dit is een moeilijk rand geval, ze heeft ingestemd maar op het moment dat ze STOP zei had hij dat wel moeten respecteren. Dat heeft hij niet gedaan, het kan best zijn dat er psygisch iets naar boven is gekomen waardoor ze volledig blokkeerde bijv. en wilde stoppen. Ik vind het grensoverschrijdend dat haar NEE niet gerespecteerd is.

Ja eens. Hij had gewoon moeten stoppen. Klaar.

Alleen snap ik bepaalde gedragingen en keuzes niet. Ik vind het niet haar eigen schuld hoor. Dat even voorop gesteld. Maar ergens snap ik wel dat er mensen in dit geval zeggen: waarom heb je dit gedaan en dit is een gevolg van je eigen gedrag. Niet dat het goed is maar ik snap wel waarom.

”I don’t go looking for trouble. Trouble usually finds me.” ~ Harry Potter

**Geplaatst:** 04-10-20 09:35

Geplaatst: 04-10-20 09:35

Zodra je zelf zoiets als aanranding/verkrachting meemaakt, waarna jou de vragen worden gesteld als 'Maar wat deed je daar dan zo laat?', 'Lokte je hem niet gewoon uit?' en 'De volgende keer maar niet weer alleen over straat gaan, he.', dan haal je t wel uit je hoofd anderen die hetzelfde of erger mee hebben gemaakt te victim shamen

.

Ik snap het idee waarom het gebeurt, dat heb ik in het topic over die BV'ers ook aangehaald en wordt hier in de OP ook mooi verwoord.

Het is namelijk heel beangstigend te beseffen dat iets jou ook kan overkomen en dat er eigenlijk niks is wat je kunt doen om dat te voorkomen. Aanranding/verkrachting kan iedereen overkomen, jong/oud, groot/klein, dik/dun, man/vrouw/hen.

Waar je wel controle over hebt, is hoe je ermee om gaat wanneer iemand een verhaal over aanranding/verkrachting naar buiten brengt. Dat je die persoon gelooft, die persoon sterkte wenst en steunt zónder te oordelen. Er is niks ergers dan de schuld krijgen van iets waar je geen enkele invloed op hebt. Goed voorbeeld doet goed volgen en sterkt slachtoffers vooral wél hun verhaal te doen en het gebeurde een plek te geven.

*Burp*

**Geplaatst:** 04-10-20 09:35

Geplaatst: 04-10-20 09:35

Lastig is natuurlijk ook dat vaak het beeld is dat er veel onterechte aangiftes zijn. Daar wordt nu trouwens onderzoek naar gedaan: https://wodc.nl/onderzoeksdatabase/3042 ... nding.aspx

**Geplaatst:** 04-10-20 09:35

Geplaatst: 04-10-20 09:35

Cayenne schreef:
Ja, ik herken dit helaas ook. Ik was de eerste keer nog minderjarig toen ik aan de bel trok over seksueel misbruik.
Maar ook ik kreeg te horen: Tja, je had die keus gewoon niet moeten maken om ponies te gaan verzorgen bij die man.
Zelfs van mijn eigen familie kreeg ik dit te horen en ook nog dat ze zich voor mij schaamden..
Hallo, ik was pas twaalf!! Welk pennykind kan op die leeftijd volwassen keuzes maken? Je bent immers nog maar een kind! En ook bij volwassenen kan het mis gaan.
Je bent als slachtoffer NOOIT de schuldige! Nee is gewoon altijd nee! Of je nou 12, 16 of 50 bent!
En achteraf vind ik het dus helemaal niet vreemd dat ik het niet aan mijn familie durfde te vertellen.. Als je nu ziet en leest hoeveel slachtoffers zelf met het vingertje worden toegewezen.

*Burp*

**Geplaatst:** 04-10-20 09:38

Geplaatst: 04-10-20 09:38

Kidde schreef:
Lastig is natuurlijk ook dat vaak het beeld is dat er veel onterechte aangiftes zijn. Daar wordt nu trouwens onderzoek naar gedaan: https://wodc.nl/onderzoeksdatabase/3042 ... nding.aspx

Ja dat helpt ook niet.

Er werd in het bovengenoemde voorbeeldje ook gezegd dat ze waarschijnlijk achteraf spijt had van de seks. Nu weet ik dat het niet zo zit want we hebben er vaak genoeg over gepraat samen. Maar het kwam wel uit de hoek valse aangifte dat het gezegd werd.

”I don’t go looking for trouble. Trouble usually finds me.” ~ Harry Potter

**Geplaatst:** 04-10-20 09:39

Geplaatst: 04-10-20 09:39

Cayenne schreef:
Ja, ik herken dit helaas ook. Ik was de eerste keer nog minderjarig toen ik aan de bel trok over seksueel misbruik.
Maar ook ik kreeg te horen: Tja, je had die keus gewoon niet moeten maken om ponies te gaan verzorgen bij die man.
Zelfs van mijn eigen familie kreeg ik dit te horen en ook nog dat ze zich voor mij schaamden..
Hallo, ik was pas twaalf!! Welk pennykind kan op die leeftijd volwassen keuzes maken? Je bent immers nog maar een kind! En ook bij volwassenen kan het mis gaan.
Je bent als slachtoffer NOOIT de schuldige! Nee is gewoon altijd nee! Of je nou 12, 16 of 50 bent!
En achteraf vind ik het dus helemaal niet vreemd dat ik het niet aan mijn familie durfde te vertellen.. Als je nu ziet en leest hoeveel slachtoffers zelf met het vingertje worden toegewezen.

Is een vriendin van mij ook overkomen, omdat het een vriend van haar vader was werd zij niet geloofd en zelfs bedreigd als ze het zou vertellen door haar eigen vader.

Heeft haar voor het leven getekend...

(voor jou een dikke knuffel :knuffel:

)

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

**Geplaatst:** 04-10-20 09:39

Geplaatst: 04-10-20 09:39

Ik leer mijn eigen dochter wel dat niemand het recht heeft om zonder haar toestemming aan haar te zitten op wat voor manier dan ook. Al rent ze naakt over straat dan nog hebben ze van haar af te blijven.

”I don’t go looking for trouble. Trouble usually finds me.” ~ Harry Potter

**Geplaatst:** 04-10-20 10:05

Geplaatst: 04-10-20 10:05

katybug schreef:
Ik snap wel dat mensen aan victim blaming/shaming doen. Het heeft natuurlijk ergens wel te maken met de verkeerde beslissingen nemen.

Voorbeeldje: ik ken iemand die eerst via tinder zat te sexten en daarna besloot af te spreken in een café. Ze hebben van tevoren afgesproken dat als er een klik was ze seks zouden gaan hebben. Ze neemt de man mee naar huis en neemt hem mee naar haar slaapkamer ‘om een film te kijken’. Ze zoenen, van het een komt het ander en op het moment dat hij erin zit zegt ze: nee ik wil het niet. Man stopte niet. Zij noemt het verkrachting. Heeft aangifte gedaan. Zaak is uiteindelijk nooit voorgekomen. Geen bewijs voor verkrachting.

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Ik geef haar nergens de schuld van maar ik begrijp haar gedrag en beslissingen tot op de dag vandaag echt niet. Ik vind het heel naar dat haar dit is overkomen en dat ze er nog zo’n last van heeft. Ze kreeg wel veel over zich heen en het verhaal is ondertussen dan ook in haar voordeel veranderd door haarzelf.

En dit is dus een knap staaltje victim blaming, ik vind dit best heftig om te lezen om eerlijk te zijn. Er valt mijn inziens hier namelijk niets niet te begrijpen aan haar keuze. Het is toch simpel? Zij wilde iets, en op een bepaald punt dacht ze: nee, hier heb ik toch geen zin in. Haar lichaam, haar keuze. Soms verandert een mens van mening, en je bent toch niemand iets verplicht? Hij had dus moeten stoppen. Er is geen randgeval, geen andere kant. Er is geen verkeerde beslissing die zij heeft gemaakt, ze is gewoon van idee veranderd halverwege de gebeurtenis. En dat mag. Het is geen kwestie van een man die recht heeft op haar lichaam omdat ze eerst wel seks wilde hebben. Er is geen 'wie A zegt moet ook B' zeggen. Het is haar lichaam, haar leven, haar keuze om te kunnen denken 'ik wil dit toch niet'. Ik snap gewoon niet hoe je haar hier de schuld van kan geven (want dat doe je door te zeggen dat zij verkeerde beslissingen heeft gemaakt), sorry, ik kan er echt niet bij. De enige verkeerde beslissing is die van die l*l die haar verkracht heeft.

Laatst bijgewerkt door NikkiDeKerf op 04-10-20 10:35, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst:** 04-10-20 10:10

Re: Victim blaming & shaming

Geplaatst: 04-10-20 10:10

Is victim blaming alleen SX gerelateerd?

"Hoolands is niet mijn goeiste vak." --"Dyslexie?"--
Nee, rekenen ligt me beter.

**Geplaatst:** 04-10-20 10:22

Geplaatst: 04-10-20 10:22

Voor mij helaas ook niet onbekend.

Het richt inderdaad behoorlijk veel schade aan, ookal weet je dat het misschien niet zo bedoeld is wat gezegd wordt.

Ik begrijp het mechanisme, waarom het gebeurt, maar dat maakt het natuurlijk niet minder kwetsend als je zulke opmerkingen te horen krijgt. Als ik mezelf al betrap op zulke gedachten richting anderen, ga ik ze zeker niet uitspreken, net omdat ik weet en ervaren heb hoeveel schade het veroorzaakt.

maralyn schreef:
Is victim blaming alleen SX gerelateerd?

Nee hoor, kan daar ook volledig los van staan.

**Geplaatst:** 04-10-20 10:23

Geplaatst: 04-10-20 10:23

Ik vind dit een erg moeilijk onderwerp en niet altijd zo duidelijk.
Natuurlijk in het geval van Cayenne wel :knuffel:

en te gek voor woorden dat mensen in haar omgeving niet voor haar opkwamen. Niet te begrijpen.

Maar het voorbeeld van katybug.
Natuurlijk de man had moeten stoppen bij de nee.
Maar ik vind de vrouw daar toch ook niet compleet vrijuit gaan.
Dat vind ik echt wel erg moeilijke gevallen en het dan ook niet eerlijk als de man daar 100% de schuld krijgt.
En ik vind dat we daar ook voor moeten waken niet door te slaan alle mannen maar meteen als monsters te gaan zien. Want op die manier worden ze ook slachtoffer.

Moeilijk hoor.

#IkStaAchterBrittDekker

*sorry, door hersenletsel soms rare zinnen en slechte spelling*
*Ik doe mijn best*

**Geplaatst:** 04-10-20 10:27

Geplaatst: 04-10-20 10:27

maralyn schreef:
Is victim blaming alleen SX gerelateerd?

SX?

*Burp*

**Geplaatst:** 04-10-20 10:31

Geplaatst: 04-10-20 10:31

_Penotti schreef:
Ik vind dit een erg moeilijk onderwerp en niet altijd zo duidelijk.
Natuurlijk in het geval van Cayenne wel en te gek voor woorden dat mensen in haar omgeving niet voor haar opkwamen. Niet te begrijpen.

Maar het voorbeeld van katybug.
Natuurlijk de man had moeten stoppen bij de nee.
Maar ik vind de vrouw daar toch ook niet compleet vrijuit gaan.
Dat vind ik echt wel erg moeilijke gevallen en het dan ook niet eerlijk als de man daar 100% de schuld krijgt.
En ik vind dat we daar ook voor moeten waken niet door te slaan alle mannen maar meteen als monsters te gaan zien. Want op die manier worden ze ook slachtoffer.

Moeilijk hoor.

Waarom gaat de vrouw daar niet vrijuit?

**Geplaatst:** 04-10-20 10:31

Geplaatst: 04-10-20 10:31

NikkiDeKerf schreef:
katybug schreef:
Ik snap wel dat mensen aan victim blaming/shaming doen. Het heeft natuurlijk ergens wel te maken met de verkeerde beslissingen nemen.

Voorbeeldje: ik ken iemand die eerst via tinder zat te sexten en daarna besloot af te spreken in een café. Ze hebben van tevoren afgesproken dat als er een klik was ze seks zouden gaan hebben. Ze neemt de man mee naar huis en neemt hem mee naar haar slaapkamer ‘om een film te kijken’. Ze zoenen, van het een komt het ander en op het moment dat hij erin zit zegt ze: nee ik wil het niet. Man stopte niet. Zij noemt het verkrachting. Heeft aangifte gedaan. Zaak is uiteindelijk nooit voorgekomen. Geen bewijs voor verkrachting.

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Ik geef haar nergens de schuld van maar ik begrijp haar gedrag en beslissingen tot op de dag vandaag echt niet. Ik vind het heel naar dat haar dit is overkomen en dat ze er nog zo’n last van heeft. Ze kreeg wel veel over zich heen en het verhaal is ondertussen dan ook in haar voordeel veranderd door haarzelf.

En dit is dus een knap staaltje victim blaming, ik vind dit best heftig om te lezen om eerlijk te zijn. Er valt mijn inziens hier namelijk niets niet te begrijpen aan haar keuze. Het is toch simpel? Zij wilde iets, en op een bepaald punt dacht ze: nee, hier heb ik toch geen zin in. Haar lichaam, haar keuze. Soms verandert een mens van mening, en je bent toch niemand iets verplicht? Hij had dus moeten stoppen. Er is geen randgeval, geen andere kant. Er is geen verkeerde beslissing die zij heeft gemaakt, ze is gewoon van idee veranderd halverwege de gebeurtenis. En dat mag. Het is geen kwestie van een man die recht heeft op haar lichaam omdat ze eerst wel seks wilde hebben. Er is geen 'wie A zegt moet ook B' zeggen. Het is haar lichaam, haar leven, haar keuze om te kunnen denken 'ik wil dit toch niet'. Ik snap gewoon niet hoe je haar hier de schuld van kan geven, sorry, ik kan er echt niet bij. De enige verkeerde beslissing is die van die l*l die haar verkracht heeft.

Heel sterk verwoord, Nikki. Iemand kan de domste keuzes maken (want dat vind ik persoonlijk het mee naar huis nemen van wildvreemde mannen/mensen), maar dat geeft niemand het recht je grenzen te overschrijden. Nooit. Niet. Wat iemand boven al schreef, al loop je naakt over straat. Is dat slim? Waarschijnlijk niet. Mag iemand dan dus aan je zitten of je zelfs maar verbaal intimideren? Nee.

Homo sapiens non urinat in ventum.

Dressuurzadel Passier te koop: https://www.bokt.nl/markt/ad/524774/dre ... nd-gilbert

**Geplaatst:** 04-10-20 10:32

Geplaatst: 04-10-20 10:32

NikkiDeKerf schreef:
katybug schreef:
Ik snap wel dat mensen aan victim blaming/shaming doen. Het heeft natuurlijk ergens wel te maken met de verkeerde beslissingen nemen.

Voorbeeldje: ik ken iemand die eerst via tinder zat te sexten en daarna besloot af te spreken in een café. Ze hebben van tevoren afgesproken dat als er een klik was ze seks zouden gaan hebben. Ze neemt de man mee naar huis en neemt hem mee naar haar slaapkamer ‘om een film te kijken’. Ze zoenen, van het een komt het ander en op het moment dat hij erin zit zegt ze: nee ik wil het niet. Man stopte niet. Zij noemt het verkrachting. Heeft aangifte gedaan. Zaak is uiteindelijk nooit voorgekomen. Geen bewijs voor verkrachting.

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Ik geef haar nergens de schuld van maar ik begrijp haar gedrag en beslissingen tot op de dag vandaag echt niet. Ik vind het heel naar dat haar dit is overkomen en dat ze er nog zo’n last van heeft. Ze kreeg wel veel over zich heen en het verhaal is ondertussen dan ook in haar voordeel veranderd door haarzelf.

En dit is dus een knap staaltje victim blaming, ik vind dit best heftig om te lezen om eerlijk te zijn. Er valt mijn inziens hier namelijk niets niet te begrijpen aan haar keuze. Het is toch simpel? Zij wilde iets, en op een bepaald punt dacht ze: nee, hier heb ik toch geen zin in. Haar lichaam, haar keuze. Soms verandert een mens van mening, en je bent toch niemand iets verplicht? Hij had dus moeten stoppen. Er is geen randgeval, geen andere kant. Er is geen verkeerde beslissing die zij heeft gemaakt, ze is gewoon van idee veranderd halverwege de gebeurtenis. En dat mag. Het is geen kwestie van een man die recht heeft op haar lichaam omdat ze eerst wel seks wilde hebben. Er is geen 'wie A zegt moet ook B' zeggen. Het is haar lichaam, haar leven, haar keuze om te kunnen denken 'ik wil dit toch niet'. Ik snap gewoon niet hoe je haar hier de schuld van kan geven, sorry, ik kan er echt niet bij. De enige verkeerde beslissing is die van die l*l die haar verkracht heeft.

En dit is ook een knap staaltje niet goed lezen. Ik zeg heel duidelijk dat ik haar nergens de schuld van geef. Ik snap alleen bepaalde keuzes niet en dat mag. Dat weet zij ook en zij neemt mij niks kwalijk. Misschien iets beter lezen Truus.

Idem voor jou miereneter. Goed lezen. Dan zie je dat er staat: ik geef haar nergens de schuld van ik snap alleen bepaalde keuzes niet.

Je hoeft niet alles van elkaar te begrijpen. Zolang je elkaar in waarde laat en elkaar respecteert.

Laatst bijgewerkt door katybug op 04-10-20 10:35, in het totaal 1 keer bewerkt

”I don’t go looking for trouble. Trouble usually finds me.” ~ Harry Potter

**Geplaatst:** 04-10-20 10:34

Geplaatst: 04-10-20 10:34

_Penotti schreef:
Maar het voorbeeld van katybug.
Natuurlijk de man had moeten stoppen bij de nee.
Maar ik vind de vrouw daar toch ook niet compleet vrijuit gaan.
Dat vind ik echt wel erg moeilijke gevallen en het dan ook niet eerlijk als de man daar 100% de schuld krijgt.
En ik vind dat we daar ook voor moeten waken niet door te slaan alle mannen maar meteen als monsters te gaan zien. Want op die manier worden ze ook slachtoffer.

Moeilijk hoor.

Dus hij had recht op seks met haar? Dat heeft hij op welk punt precies verworven? Toen ze met hem chatte? Toen ze hem uitnodigde? In de slaapkamer? Kun je het jezelf voorstellen? Dat je om wat voor reden geen seks wilt, en iemand doet het toch?

Homo sapiens non urinat in ventum.

Dressuurzadel Passier te koop: https://www.bokt.nl/markt/ad/524774/dre ... nd-gilbert

**Geplaatst:** 04-10-20 10:38

Geplaatst: 04-10-20 10:38

NikkiDeKerf schreef:
katybug schreef:
Ik snap wel dat mensen aan victim blaming/shaming doen. Het heeft natuurlijk ergens wel te maken met de verkeerde beslissingen nemen.

Voorbeeldje: ik ken iemand die eerst via tinder zat te sexten en daarna besloot af te spreken in een café. Ze hebben van tevoren afgesproken dat als er een klik was ze seks zouden gaan hebben. Ze neemt de man mee naar huis en neemt hem mee naar haar slaapkamer ‘om een film te kijken’. Ze zoenen, van het een komt het ander en op het moment dat hij erin zit zegt ze: nee ik wil het niet. Man stopte niet. Zij noemt het verkrachting. Heeft aangifte gedaan. Zaak is uiteindelijk nooit voorgekomen. Geen bewijs voor verkrachting.

Had hij moeten stoppen? Ja, geen twijfel over mogelijk.

Maar de andere kant, haar kant. Waarom? Waarom neem je hem mee naar huis? Waarom naar je slaapkamer? Waarom kleed je je uit en zeg je zo laat nee?

Ik geef haar nergens de schuld van maar ik begrijp haar gedrag en beslissingen tot op de dag vandaag echt niet. Ik vind het heel naar dat haar dit is overkomen en dat ze er nog zo’n last van heeft. Ze kreeg wel veel over zich heen en het verhaal is ondertussen dan ook in haar voordeel veranderd door haarzelf.

En dit is dus een knap staaltje victim blaming, ik vind dit best heftig om te lezen om eerlijk te zijn. Er valt mijn inziens hier namelijk niets niet te begrijpen aan haar keuze. Het is toch simpel? Zij wilde iets, en op een bepaald punt dacht ze: nee, hier heb ik toch geen zin in. Haar lichaam, haar keuze. Soms verandert een mens van mening, en je bent toch niemand iets verplicht? Hij had dus moeten stoppen. Er is geen randgeval, geen andere kant. Er is geen verkeerde beslissing die zij heeft gemaakt, ze is gewoon van idee veranderd halverwege de gebeurtenis. En dat mag. Het is geen kwestie van een man die recht heeft op haar lichaam omdat ze eerst wel seks wilde hebben. Er is geen 'wie A zegt moet ook B' zeggen. Het is haar lichaam, haar leven, haar keuze om te kunnen denken 'ik wil dit toch niet'. Ik snap gewoon niet hoe je haar hier de schuld van kan geven, sorry, ik kan er echt niet bij. De enige verkeerde beslissing is die van die l*l die haar verkracht heeft.

Ik ook, ik schrik hier van. Als een man blijkbaar in je zit, mag je geen 'nee' meer zeggen, zelfs al gaat het iets te snel voor je of voel je je er op dat moment toch niet helemaal klaar voor, sorry, heel de avond heeft naar dit punt geleid dus nu mag de man wel even zijn beloning afmaken.

Victim shaming komt bij ieder misdrijf/ongeluk eigenlijk wel voor. Als je portemonnee gepikt wordt 'ja, maar waarom had je die ook gewoon in je zak steken', als je handtas meegenomen wordt op de Parijse metro 'ja, waarom neem je in die stad ook de metro'. Maar het komt wel opvallend vaker voor bij seksueel gerelateerde kwesties. Dat is omdat we dan enorm kwetsbaar zijn en we willen iets vinden waardoor we onszelf kunnen wijsmaken dat het ons nooit overkomt. We identificeren ons met het slachtoffer en willen een tweesplitsing maken, een verduidelijking waarom het die ander wel is overkomen en het ons niet zal overkomen. 'Ah, maar zij droeg een open bloesje in die buurt om 11 uur 's avonds, ja, dan is het logisch. Ik zou daar nooit met een open bloesje om 11 uur 's avonds loop, dus ik ben veilig.'

**Geplaatst:** 04-10-20 10:38

Geplaatst: 04-10-20 10:38

miereneter schreef:
_Penotti schreef:
Maar het voorbeeld van katybug.
Natuurlijk de man had moeten stoppen bij de nee.
Maar ik vind de vrouw daar toch ook niet compleet vrijuit gaan.
Dat vind ik echt wel erg moeilijke gevallen en het dan ook niet eerlijk als de man daar 100% de schuld krijgt.
En ik vind dat we daar ook voor moeten waken niet door te slaan alle mannen maar meteen als monsters te gaan zien. Want op die manier worden ze ook slachtoffer.

Moeilijk hoor.

Dus hij had recht op seks met haar? Dat heeft hij op welk punt precies verworven? Toen ze met hem chatte? Toen ze hem uitnodigde? In de slaapkamer? Kun je het jezelf voorstellen? Dat je om wat voor reden geen seks wilt, en iemand doet het toch?

We zijn samen alle scenario’s ook afgegaan. Had hij haar dan niet gehoord? Had ze duidelijker moeten zijn? Wat had ze anders kunnen doen? En nee dit heeft nog steeds niks met victim blaming te maken maar dit was puur om na te gaan of hij het misschien verkeerd begrepen had of dat het daadwerkelijk verkrachting was. Juist omdat het niet het ‘klassieke’ vrouw loopt op straat en wordt de bosjes ingesleurd en verkracht.

”I don’t go looking for trouble. Trouble usually finds me.” ~ Harry Potter

**Geplaatst:** 04-10-20 10:39

Geplaatst: 04-10-20 10:39

katybug schreef:
En dit is ook een knap staaltje niet goed lezen. Ik zeg heel duidelijk dat ik haar nergens de schuld van geef. Ik snap alleen bepaalde keuzes niet en dat mag. Dat weet zij ook en zij neemt mij niks kwalijk. Misschien iets beter lezen Truus.

Idem voor jou miereneter. Goed lezen. Dan zie je dat er staat: ik geef haar nergens de schuld van ik snap alleen bepaalde keuzes niet.

Je hoeft niet alles van elkaar te begrijpen. Zolang je elkaar in waarde laat en elkaar respecteert.

Deze Truus hier doet zelfs aan begrijpend lezen. En als een Miep zegt dat iemand verkeerde beslissingen maakt, is dat deels de schuld dus bij iemand leggen, volgens deze Truus. En is dat niet iemand respecteren of in de waarde laten.

**Geplaatst:** 04-10-20 10:39

Geplaatst: 04-10-20 10:39

Volgens mij is victim blaming een soort zelfbescherming; ‘mij kan dat niet overkomen want ik doe niet zus of zo en ik maak die domme keuzes niet’.

Maar wat voor domme keuzes je ook maakt in je leven, ik ben ervan overtuigd dat iedereen wel eens een domme keuze maakt, dat mag nooit een reden zijn om dan maar ver over iemands grenzen te gaan.

Wie is er online