Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-19 09:44

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-19 09:44

Ik heb ook mankementen

en heb wat bouwfouten. Het is maar een naampje

**Geplaatst**: 05-11-19 09:44

Geplaatst: 05-11-19 09:44

Ach, gister in de action. Een mevrouw in een scootmobiel pakt iets uit het schap en stoot daarbij het product ernaast om wat op de grond valt.
Ik zie dat ze wat moeite heeft om het op te rapen, dus wil ik het voor haar pakken.
“Ja, ik kan heus nog wel wat zelf hoor!”

Ach, t zijn soms net mensen..

**Geplaatst**: 05-11-19 10:39

Geplaatst: 05-11-19 10:39

Femke_Tweety schreef:
pmarena schreef:

Want? Jij denkt dat zo'n oud mensje het wel fijn vindt dat ze alles niet meer zo vlot kan

Of is je reactie een creatieve interpretatie van het eerste stukje...want daar staat niks over mensen met mankementen namelijk

Alsof je altijd van buiten kunt beoordelen of iemand 'mankementen' heeft.

Wie zegt dat die persoon die 'alleen maar even middagpauze heeft' onnodig opgehouden wordt door iemand die alleen maar 'staat te teuten'
Dat kun je niet altijd zien...

En wát een rotwoord in deze context.
'mankementen'.
Het is in dit topic op deze manier in deze context énorm denigrerend.

En dat geldt ook voor dat eerdere stuk.
'Onnodig staan te teuten.'
Ook enorm denigrerend in dit topic in deze context.

En daar heb ik een hekel aan.

Ik vind jou onnodig denigrerend. Naar mij.
Je doet namelijk erg je best om mij weg te zetten op een niet zo fraaie manier.
Voel je jezelf daar beter door dan ofzo? Misschien is het handig om dingen niet negatiever te lezen dan nodig is :)*

Zie jij nooit mensen met blijkbaar alle tijd van de wereld, uitgebreid staan bijpraten midden in het gangpad van de supermarkt waardoor niemand er meer langs kan? Dat heeft niks met mankementen te maken. Of hoe je het ook noemen wilt. Je bent aan het zoeken naar dingen om over te zeuren. Is helemaal niet nodig

Lady Madonna: ja nou dat dus, zoiets heb ik ook al meerdere keren gehad. Na een paar keer overweeg je dan ook van ik zal misschien maar beter wat minder hulpvaardig zijn bij een medemens op wielen dan bij een ander, omdat je dan geen zin hebt in een sneer...

Als ik samen met mijn zus ergens was (winkel ofzo) met rolstoel dan kwam het trouwens vaker voor dat mensen tegen mij gingen praten, dan wanneer ze in haar scootmobiel zit

**Geplaatst**: 05-11-19 11:15

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 05-11-19 11:15

LadyMadonna & Pmarena, op het moment dat jullie zoiets zien gebeuren, vragen jullie dan ook aan de persoon in kwestie of ze hulp nodig hebben?

Ik heb er namelijk zelf een hekel aan als mensen er vanuit gaan dat mijn rolstoel betekent dat ik niet zelf iets van de grond kan oprapen en ja, soms gaat dat wat onbeholpen, maar dan nog ervaar ik het als prettiger als iemand gewoon even vraagt: 'Lukt het?' of 'Kan ik je/u helpen?' Dat geeft me namelijk de keus ja of nee te zeggen.

Ik snap ook wel dat de behulpzaamheid soms een soort van reflex is, toen ik nog gewoon gezond was, vergat ik wel eens netjes te vragen of iemand hulp nodig had, maar als mensen me ongevraagd gaan helpen met van alles, wordt ik op een gegeven moment ook wat narrig in mijn reacties. Ik probeer wel netjes te blijven, maar dat lukt niet altijd, zeker niet als ze me in hun behulpzaamheid pijn (fysiek dus hè

) doen. Even ongevraagd helpen met mijn jas bv, heel fijn, maar ik weet welke bewegingen in kan maken en het is niet zo lekker als je rug een rare draai maakt en je schouder half uit de kom gedrukt wordt.

En dat ongevraagde gegraai in mijn boodschappenmandje bij de kassa ben ik ook wel zat. Vraag of je me kunt helpen en je krijgt een vriendelijke lach en een vriendelijk 'ja, graag' of 'Nee, dank je, het lukt wel' eventueel met wat aanwijzingen hoe je me het beste kunt helpen.

**Geplaatst**: 05-11-19 11:32

Geplaatst: 05-11-19 11:32

Je kan het toch nooit goed doen, als ik iemand in een rolstoel zie die iets laat vallen en die zoals hier gezegd wordt "wat onbeholpen" probeert het van de grond te rapen dan pak ik het waarschijnlijk ook even op en geef het aan. Zou ik dat niet doen en doorlopen dan ben ik weer iemand die de medemens niet wil helpen. Ik snap wel dat iemand het misschien ook zelf wel kan maar ik zie er echt geen kwaad in als iets dan even aangegeven word..
Ik ben zelf vrij klein en ik ben alleen maar blij als iemand mij iets aangeeft als ik er zelf niet goed bij kan omdat het te hoog staat.
Natuurlijk moeten mensen niet ongevraagd aan je gaan zitten en mogen ze je ook niet als een klein kind behandelen, dat is gewoon bekrompen en dat hoef je niet te accepteren.

Even los daarvan is er een nu een programma op tv waar mensen met een handicap andere mensen pranken en eerlijk gezegd was ik juist echt verbaasd hoe netjes mensen reageren en hoeveel ze goed vinden alleen maar omdat iemand "iets" heeft.

**Geplaatst**: 05-11-19 11:40

Geplaatst: 05-11-19 11:40

Annick75 schreef:
LadyMadonna & Pmarena, op het moment dat jullie zoiets zien gebeuren, vragen jullie dan ook aan de persoon in kwestie of ze hulp nodig hebben?

Ik heb er namelijk zelf een hekel aan als mensen er vanuit gaan dat mijn rolstoel betekent dat ik niet zelf iets van de grond kan oprapen en ja, soms gaat dat wat onbeholpen, maar dan nog ervaar ik het als prettiger als iemand gewoon even vraagt: 'Lukt het?' of 'Kan ik je/u helpen?' Dat geeft me namelijk de keus ja of nee te zeggen.

Ik snap ook wel dat de behulpzaamheid soms een soort van reflex is, toen ik nog gewoon gezond was, vergat ik wel eens netjes te vragen of iemand hulp nodig had, maar als mensen me ongevraagd gaan helpen met van alles, wordt ik op een gegeven moment ook wat narrig in mijn reacties. Ik probeer wel netjes te blijven, maar dat lukt niet altijd, zeker niet als ze me in hun behulpzaamheid pijn (fysiek dus hè ) doen. Even ongevraagd helpen met mijn jas bv, heel fijn, maar ik weet welke bewegingen in kan maken en het is niet zo lekker als je rug een rare draai maakt en je schouder half uit de kom gedrukt wordt.

En dat ongevraagde gegraai in mijn boodschappenmandje bij de kassa ben ik ook wel zat. Vraag of je me kunt helpen en je krijgt een vriendelijke lach en een vriendelijk 'ja, graag' of 'Nee, dank je, het lukt wel' eventueel met wat aanwijzingen hoe je me het beste kunt helpen.

Ja, gewoon dezelfde vrijblijvend, vriendelijk aangeboden "zal ik even helpen?" of "ik wil wel even helpen als dat fijn is?" als bij elke ander die om welke reden dan ook staat te tobben. Ik heb geen enkele behoefte om zomaar binnen iemands ruimte te komen.

Sommige mensen zijn gewoon verzuurd. Nou prima, zoek het dan lekker zelf uit als je alleen maar een beetje lelijk gaat lopen doen

Maar wat dat betreft doe je het voor sommige mensen gewoon toch niet snel goed.
Krijgen dat soort mensen geen hulp aangeboden dan mopperen ze, krijgen ze wel hulp aangeboden dan mopperen ze. Sommige mensen zijn gewoon mopperaars.

Laatst bijgewerkt door pmarena op 05-11-19 11:44, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-11-19 11:44

Geplaatst: 05-11-19 11:44

Dees_Daan, ik ga helemaal met je mee. Als een lopend persoon een net sinaasappels laat vallen buk je ook om te helpen oprapen, als je dit ongevraagd bij een rolstoeler zou doen is het ineens betuttelend.. Sommige dingen doe je gewoon, andere dingen, zoals in iemand z'n mandje graaien, ineens gaan duwen en fysiek contact doe je gewoon niet. Tenminste, dat wens ik voor mezelf als roller.

En veel mensen zeggen sorry als ik eens lomp doe, terwijl ik natuurlijk net zo goed moet opletten als een ander. Dan zeg ik ook altijd dat ik sorry moet zeggen. Maar de mensen die in zo'n geval sorry zeggen zijn ook niet de mensen die over je heen hangen of bij je op schoot struikelen.

En uiteraard zijn er verzuurde rollers, net als dat er verzuurde lopers zijn. We zijn allemaal mensen hè.

**Geplaatst**: 05-11-19 11:58

Geplaatst: 05-11-19 11:58

Annick75 schreef:
LadyMadonna & Pmarena, op het moment dat jullie zoiets zien gebeuren, vragen jullie dan ook aan de persoon in kwestie of ze hulp nodig hebben?

Ik heb er namelijk zelf een hekel aan als mensen er vanuit gaan dat mijn rolstoel betekent dat ik niet zelf iets van de grond kan oprapen en ja, soms gaat dat wat onbeholpen, maar dan nog ervaar ik het als prettiger als iemand gewoon even vraagt: 'Lukt het?' of 'Kan ik je/u helpen?' Dat geeft me namelijk de keus ja of nee te zeggen.

Ik snap ook wel dat de behulpzaamheid soms een soort van reflex is, toen ik nog gewoon gezond was, vergat ik wel eens netjes te vragen of iemand hulp nodig had, maar als mensen me ongevraagd gaan helpen met van alles, wordt ik op een gegeven moment ook wat narrig in mijn reacties. Ik probeer wel netjes te blijven, maar dat lukt niet altijd, zeker niet als ze me in hun behulpzaamheid pijn (fysiek dus hè ) doen. Even ongevraagd helpen met mijn jas bv, heel fijn, maar ik weet welke bewegingen in kan maken en het is niet zo lekker als je rug een rare draai maakt en je schouder half uit de kom gedrukt wordt.

En dat ongevraagde gegraai in mijn boodschappenmandje bij de kassa ben ik ook wel zat. Vraag of je me kunt helpen en je krijgt een vriendelijke lach en een vriendelijk 'ja, graag' of 'Nee, dank je, het lukt wel' eventueel met wat aanwijzingen hoe je me het beste kunt helpen.

Ik begrijp dat ongevraagde hulp aannemen vervelend kan zijn. Maar het is toch wel moeilijk de grens te trekken tussen betuttelen, in het ene uiterste, en iemand laten sukkelen, in het andere uitste geval.
Ik heb ooit een cursus voor begeleider van G-sport gedaan en daar werd een filmpje getoond van iemand die met zijn rolstoel een helling opreed, verschillende pogingen nodig had om boven te geraken en nog net niet onderuit ging. De boodschap was dat je die persoon als hij geen hulp vroeg gewoon zelf moest laten proberen. Ik vind dat moeilijk, want als ik bv een atletisch gebouwde jongeman zie proberen een volle kar van de supermarkt bergop te duwen en daarbij bijna omvalt zou ik ook gaan duwen (zonder iets te vragen). Dus waarom een persoon in een rolstoel dan niet helpen?
Ooit zag ik een mevrouw op een aangepaste fiets lelijk vallen en nog net niet onder de wielen van een vrachtwagen terechtkomen. Er waren direct verschillende mensen om haar terug op de been te helpen. We werden lelijk afgesnauwd, er mocht geen dokter geroepen worden want ze was ok. Wat duidelijk niet echt het geval was maar ze wou persé op een muurtje blijven zitten en alles zelf oplossen.
Ik vraag me af of niet door de mensen die alles zelf willen oplossen er niet een andere groep is die vindt dat iedereen onverschillig is.

**Geplaatst**: 05-11-19 12:38

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 05-11-19 12:38

Annick: ik zou waarschijnlijk bij een ieder het opgeraapt hebben.
Zoals ik eerder aangegeven heb: mijn zwager is invalide, ik weet een beetje van de hoed en de rand...

**Geplaatst**: 05-11-19 12:49

Geplaatst: 05-11-19 12:49

Misschien dat SIRE hier eens een serie aan kan wijten. Want er is nog heel veel te halen... en het is een combinatie van onbehoudenheid en onwetendheid, daar kan voorlichting wel bij helpen.

Dees-daan en Sclimpre: ik denk dat het ook uitmaakt hoe invasief het is: iets pakken, een deur openhouden etc wat buiten de persoon is, is aanmerkelijk minder invasief dan aan iemand / diens rolstoel gaan duwen of trekken. Dan houdt de persoon gewoon regie, en je kunt iemand niet zomaar per ongeluk pijn doen.

**Geplaatst**: 05-11-19 12:54

Geplaatst: 05-11-19 12:54

Ik vind dat ook wel vrij bizar hoor, om zomaar aan een rolstoel te gaan trekken zonder acuut gevaar ofzo... of dat je hier best vaak leest dat mensen er tegenaan leunen, dat vind ik ook apart! Je gaat toch niet zomaar tegen een onbekende aan leunen :')

**Geplaatst**: 05-11-19 13:49

Geplaatst: 05-11-19 13:49

Shadow0 schreef:
Dees-[naam] en Sclimpre: ik denk dat het ook uitmaakt hoe invasief het is: iets pakken, een deur openhouden etc wat buiten de persoon is, is aanmerkelijk minder invasief dan aan iemand / diens rolstoel gaan duwen of trekken. Dan houdt de persoon gewoon regie, en je kunt iemand niet zomaar per ongeluk pijn doen.

Voor mij maakt dat idd verschil maar als ik hier lees dat het mensen het vervelend vinden dat er iets voor ze opgepakt word omdat ze dat zelf wel kunnen dan vraag ik me af wat ze nou eigenlijk willen? Een maatschappij waarbij niemand iets doet tenzij ze dat gevraagd word? Mensen die gewoon een ieder voor zich mentaliteit hebben? Ik ben in ieder geval blij dat er nog behulpzame mensen zijn en ik hoop dat die mensen niet te vaak afgesnauwd worden zodat ze gaan denken zoek het maar uit, ik help niet meer.
Mensen moeten niet aan andere mensen gaan zitten inderdaad maar dat geldt voor mij in het algemeen, ik krijg net zo goed een kar tegen me aangeduwd in de rij bij de kassa, die ik dan met een chagrijnige blik net zo hard weer terug druk als een stapje naar achter zodat ze het voelen niet helpt, mensen staan ook net zo goed in mijn eigen ruimte waar ik ook een ontzettende hekel aan heb, en mensen vinden het bij mij ook wel eens nodig om me met een hand aan te kant te willen dwingen ipv dat ze even vragen of ik aan de kant wil gaan. Dat is gewoon het gebrek van die mensen zelf, die hebben blijkbaar niet de sociale vaardigheden om te snappen dat mensen zoiets hebben als een eigen ruimte en dat je daar gewoon uit moet blijven.
Een vriendin van mij kan daardoor niet eens meer naar een winkel want zij raakt zo in paniek van dat gedruk en dat gebrek aan eigen ruimte dat het voor haar gewoon teveel is.
Dat mensen tegen diegene die er bij loopt gaan praten is een ding die mensen in een rolstoel alleen meemaken, dat gebeurd bij mensen die kunnen lopen niet, dat mensen er meteen vanuit gaan dat er in het hoofd ook iets niet helemaal goed zit ook, maar sommige ergernissen die ik hier lees overkomen mij en dus ook anderen net zo goed, dat is dus geen probleem die mensen in een rolstoel ervaren ómdat ze in een rolstoel zitten (of slecht ter been zijn).. Ze ervaren dat omdat die andere partij gewoon een gebrek in sociale vaardigheden heeft.
Voor mij is het misschien alleen wat makkelijker op te lossen omdat ik wel gewoon een stap naar achter/opzij kan doen en dus in mijn reactie die mensen zelf kan blokkeren als ik er niet van gediend ben, in een rolstoel kan dat niet en dat is kl*te..

**Geplaatst**: 05-11-19 14:05

Geplaatst: 05-11-19 14:05

Pmarena, als je het gewoon vraagt, is er wat mij betreft ook geen reden voor een snibbige reactie inderdaad. Sommige mensen zijn toch iets te veel van het 'zelluf doen' of hebben het niet in hun karakter zitten om met dezelfde vriendelijkheid de geboden hulp af te slaan. Dat vind ik ook altijd jammer hoor. Inderdaad, dingen als leunen op de rolstoel, je opzij duwen of onverwacht beginnen te duwen of ongevraagd je boodschappen uit je mandje op de band leggen, dát soort dingen vind ik echt niet prettig. Mijn portemonnee oprapen als die valt, vind ik prima (mits ik 'm ook terug krijg, lol, maar da is tot nu toe altijd goed gegaan).

Sclimpre, er is wat mij betreft een groot verschil tussen aan laten modderen en helemaal niks doen, zoals bij die cursus en iemand zien aanmodderen en gewoon op een vriendelijke manier hulp aanbieden. In de situatie die jij omschrijft, zou ik wrs juist blij zijn als iemand vraagt of 'ie even kan helpen. Ik zou het alleen minder prettig vinden als iemand ineens ongevraagd mijn rolstoel zou gaan duwen, omdat ik dat niet verwacht en dat dus een beweging in mijn lijf kan geven die niet prettig. Maar vragen, staat vrij, denk ik altijd maar. En nee heb je, ja kan je krijgen in zo'n geval.

Zeker als je bergop ploetert met je rolstoel, zit je vaak meer voorover in je rolstoel, als iemand dan begint te duwen, terwijl je daar niet op bedacht bent, ligt je zwaartepunt toch net even anders, maakt de rolstoel ineens een versnelling en als iemand dan bv een wat minder goede rompstabiliteit heeft, dan kan dat val gevaar opleveren. De plotselinge versnelling kan ook pijn opleveren. Vraag je mij of je me kunt helpen, dan kan ik even goed recht gaan zitten en weet ik wat er komen gaat en blijf ik pijnvrij. Daarbij is mijn rolstoel qua kantelpunt vrij strak afgesteld, dus als iemand onverwacht gaat duwen, komen de voorwieltjes nog wel eens omhoog en da's ook even schrikken als je dat niet verwacht, want ze komen ook met een klap weer op de grond terecht omdat de goedbedoelende duwer daar ook niet op bedacht is.

Bij een potentieel gevaarlijke situatie begrijp ik volledig dat je eerst ingrijpt en later wel merkt of dat gewenst was of niet. Die mevrouw met de fiets had ik ook buiten de gevarenzone geholpen alles wat ze daarna afslaat, is echter wel haar eigen verantwoordelijkheid. Hoewel ik ook begrijp dat dat heel frustrerend is, als het duidelijk niet zo goed gaat, als zij aangeeft.

LadyMadonna, daarom schreef ik ook iets over een 'helpreflex'. Die heb ik in de rolstoel ook nog steeds als iemand anders wat laat vallen

. Bij iets laten vallen, zeg ik ook gewoon 'dank je' als iemand anders het sneller opgeraapt heeft dan ik.

Shadow, daar zit 'm inderdaad (deels) het verschil in. Hoe dichterbij mij lijf mensen ongevraagd komen, hoe meer ze in mijn persoonlijke ruimte komen, hoe onprettiger is me voel. Ook als ik zonder rolstoel ben trouwens. Dat geduw met karretjes heb ik ook nooit prettig gevonden met of zonder hulpmiddelen. Eigen regie daarentegen vind ik in veel gevallen wel erg prettig.

**Geplaatst**: 05-11-19 14:43

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 05-11-19 14:43

Ik denk dat dat ook gewoon voor de meeste mensen geldt, dat eigen regie wel belangrijk gevonden wordt. Het is toch bij iedereen lastig want bij een ieder ligt de grens tussen welkome hulp en het gevoel betutteld te worden, ergens anders.

Wel is het denk ik een kwestie van goed fatsoen om te blijven beseffen dat mensen het toch vaak alleen maar goed bedoelen en het zou fair zijn om enigszins beleefd te blijven, zeker tegen mensen die gewoon aanbieden om te helpen / automatisch iets oprapen voor iemand die iets heeft laten vallen en niet binnen persoonlijke ruimte komen.

Maarja iedereen is nu eenmaal anders en ik kan me ook wel voorstellen dat je er kriegel van kan worden als mensen maar schijnen te denken dat je geen enkel wissewasje zelf op kan lossen.

Ik kan me ook wel voorstellen dat het een soort eergevoel is ofzo, als iemand zelf een boodschappenmandje achterop een scootmobiel leeg wil maken. Waar je als bestuurder soms zelf gewoon hartstikke lastig bij kan. Dan zie je zo iemand zich rot tobben en in allerlei bochten wringen om 1 voor 1 met veel moeite en gepuf die spulletjes er uit te halen. Hele rij staat daar dan op te wachten.... laat dan gewoon degene achter je, die het netjes aanbiedt, even helpen denk ik dan.

Maargoed, het staat een ieder vrij om daar anders over te denken

**Geplaatst**: 05-11-19 14:49

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 05-11-19 14:49

Het is belangrijk dat je eerst vraagt of iemand hulp wil.
En dan bij voorkeur met een open vraag. " Kan ik u helpen?"
Daarmee voorkom je veel gedoe, of iemand nu wel of geen zichtbare beperking heeft.

**Geplaatst**: 05-11-19 15:07

Geplaatst: 05-11-19 15:07

dees_daan schreef:
Je kan het toch nooit goed doen, als ik iemand in een rolstoel zie die iets laat vallen en die zoals hier gezegd wordt "wat onbeholpen" probeert het van de grond te rapen dan pak ik het waarschijnlijk ook even op en geef het aan. Zou ik dat niet doen en doorlopen dan ben ik weer iemand die de medemens niet wil helpen. Ik snap wel dat iemand het misschien ook zelf wel kan maar ik zie er echt geen kwaad in als iets dan even aangegeven word..
Ik ben zelf vrij klein en ik ben alleen maar blij als iemand mij iets aangeeft als ik er zelf niet goed bij kan omdat het te hoog staat.
Natuurlijk moeten mensen niet ongevraagd aan je gaan zitten en mogen ze je ook niet als een klein kind behandelen, dat is gewoon bekrompen en dat hoef je niet te accepteren.

Even los daarvan is er een nu een programma op tv waar mensen met een handicap andere mensen pranken en eerlijk gezegd was ik juist echt verbaasd hoe netjes mensen reageren en hoeveel ze goed vinden alleen maar omdat iemand "iets" heeft.

Ja, zo zwart wit lijkt het inderdaad....
Maar is het niet...

Er zijn vele grijstonen, ff kijken of het iemand zelf lukt en zo nee vragen of je kunt helpen.
Of er van uitgaan dat iemand zelf in staat is om hulp te vragen

Klaarstaan voor je medemens is natuurlijk super.
Maar je hulp opdringen of ongevraagd dingen doen, of vragen, kan ik helpen en het ondertussen al doen...dat vind niemand fijn.
Dus ja, de wil om te helpen houden en zoeken naar de juiste manier, zodat het ook ontvangen kan worden.

En ja, er wordt veel geaccepteerd ook door velen, en er zijn echt wel gehandicapten die ook soms wat tegengas kunnen gebruiken....het lijken net `gewone mensen`

**Geplaatst**: 05-11-19 15:10

Re: Rolstoeler uit trein gezet door studenten

Geplaatst: 05-11-19 15:10

Rakkie: andersom kan natuurlijk ook he, hulp gewoon accepteren....

**Geplaatst**: 05-11-19 15:19

Geplaatst: 05-11-19 15:19

LadyMadonna schreef:
Rakkie: andersom kan natuurlijk ook he, hulp gewoon accepteren....

Hmm.

Ongewenste hulp die toch uitgevoerd wordt kan erg onprettig zijn.

**Geplaatst**: 05-11-19 15:29

Geplaatst: 05-11-19 15:29

LadyMadonna schreef:
Rakkie: andersom kan natuurlijk ook he, hulp gewoon accepteren....

Ik vraag me ook af waarom ik hulp die niet nodig is, zou moeten accepteren, als ik die ook op een vriendelijke (!) manier kan afslaan. Heeft alles te maken met regie en zelfredzaamheid. Geef me de keus en ik, ik zal niet voor anderen spreken

, zal altijd vriendelijk reageren. En merk ik dat ik toch even snibbig klik, dan zal ik daar ook mijn excuses voor aanbieden.

**Geplaatst**: 05-11-19 15:37

Geplaatst: 05-11-19 15:37

Niks mis mee om te vragen of iemand hulp nodig heeft.
En dan maakt het niet uit of iemand kan lopen, rollen of met een rollator loopt.

Sommige mensen willen geen hulp. Nou ja ook goed.

Ik reed eens op mijn scootmobiel naar de Praxis en zag een mevrouw in een rolstoel moeite hebben om een stoep op te komen. Gevraagd of ik kon helpen. Graag zei ze.
Dus ik scootmobiel achter haar rolstoel gezet en haar voorzichtig de stoep op geduwd.
Beide lol.

**Geplaatst**: 05-11-19 15:42

Geplaatst: 05-11-19 15:42

_San87_ schreef:
Bubblewrap schreef:
Ik blijf zulke situaties bizar vinden. Hoe kunnen mensen zonder schaamte zulke acties uithalen?

Prachtige reactie van NS! Samen sta je sterk
Dat laatste is helaas makkelijk te verklaren. Veel mensen reageren niet direct als ze verbijsterd zijn. Dan is het al gebeurd voor je er erg in hebt, en denk je later 'had ik maar...'
Daarnaast bestaat er iets als het bystander-effect.
Hoe meer mensen een bepaalde situatie zien, hoe kleiner de kans dat er wordt ingegrepen. Iedereen denkt: 'de ander handelt wel'.
In de link is het duidelijk uitgelegd:
https://www.psyblog.nl/2011/04/01/nader ... er-effect/

Ik ben er bekend mee. Alsnog vind ik het ongelooflijk dat er niet ingegrepen is.

Niet helemaal:
https://decorrespondent.nl/8356/het-ber ... 0-8383302c

In dit geval hebben de mensen in de trein dus geconcludeerd dat de man in kwestie niet in levensgevaar was. :(:)

**Geplaatst**: 05-11-19 15:43

Geplaatst: 05-11-19 15:43

Rakkie123, sorry maar als ik zie dat iemand iets op de grond laat vallen terwijl ik net aan kom lopen dan ga ik niet staan wachten om te kijken of het zelf lukt of niet. Ik doe dat bij een ouder iemand die prima kan lopen ook niet trouwens en als iemand het praktisch voor mijn voeten laat vallen ook niet.
Ik zou het juist niet zo tof van mezelf vinden als ik blijf kijken hoe iemand anders met pijn en moeite misschien iets voor elkaar krijgt terwijl ik dat zonder moeite ook even voor hem of haar had kunnen doen en ik heb ook gewoon geen zin in een hele etiquette qua hulp aan mensen met een handicap, mijn manier van helpen is bij mensen met een handicap namelijk precies hetzelfde dan de manier waarop ik iemand zonder (duidelijke) handicap help.
Wil iemand niet dat ik help omdat ze het zelf kunnen en geven ze me daarom een sneer of een grote mond? Prima, maar dan hoeven ze van mij ook niet te verwachten dat ik ze de volgende keer aanbied om te helpen als het toch niet lukt.
Bij sommige dingen kan je idd prima even vragen of het lukt of dat je moet helpen (Als ze hun boodschappen moeten uitladen of je ziet dat ze waarschijnlijk iets willen hebben maar daar ook weer waarschijnlijk niet bij kunnen bijvoorbeeld) maar als een onzinnig dingetje als iets van de grond af halen al niet meer mag zonder eerst te vragen of dat wel echt nodig is dan sla je wel een beetje door vind ik en ik loop dan dus gewoon liever door, als het zo moet dan maar niet.

**Geplaatst**: 05-11-19 18:13

Geplaatst: 05-11-19 18:13

pmarena schreef:
Dan zie je zo iemand zich rot tobben en in allerlei bochten wringen om 1 voor 1 met veel moeite en gepuf die spulletjes er uit te halen. Hele rij staat daar dan op te wachten.... laat dan gewoon degene achter je, die het netjes aanbiedt, even helpen denk ik dan.

De vraag is hier volgens mij ook: wie wil je eigenlijk helpen? De persoon die in de scootmobiel zit? Of vooral de rest van de rij (en jezelf) omdat je sneller naar huis wilt? Is dat dan echt hulp?

**Geplaatst**: 05-11-19 18:21

Geplaatst: 05-11-19 18:21

Gewoon: iedereen :)*

Degene in scootmobiel zit vreselijk te tobben. Zelf kan je het makkelijk pakken om even te helpen, moet je je dan maar ongemakkelijk gaan staan voelen daar vlak achter de hele tijd, dat je zelf staat te niksen terwijl er voor je iemand staat te tobben.... Mensen achter je willen ook graag door.

Dus eigenlijk heeft iedereen er voordeel van als iemand niet zo eigenwijs moeilijk gaat zitten doen en vriendelijk aangeboden hulp afslaat om te bewijzen dat 'ie het zelf wel kan....

**Geplaatst**: 05-11-19 18:43

Geplaatst: 05-11-19 18:43

pmarena schreef:
Gewoon: iedereen

Degene in scootmobiel zit vreselijk te tobben. Zelf kan je het makkelijk pakken om even te helpen, moet je je dan maar ongemakkelijk gaan staan voelen daar vlak achter de hele tijd, dat je zelf staat te niksen terwijl er voor je iemand staat te tobben.... Mensen achter je willen ook graag door.

Dus eigenlijk heeft iedereen er voordeel van als iemand niet zo eigenwijs moeilijk gaat zitten doen en vriendelijk aangeboden hulp afslaat om te bewijzen dat 'ie het zelf wel kan....

Weet je, pmarena, hoe het voelt als je steeds minder kan? Weet je hoe graag je dan de dingen wilt doen die je nog wel kan? Niet uit eigenwijsheid, niet om "iets" te bewijzen. Nee, juist omdat je al zo veel kwijt bent en je, wat je nog wel kan, zolang het nog kan, graag zelf wilt blijven doen omdat je blij bent dat je die dingen nog kunt.