Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-19 17:37

ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-19 17:37

Oké, dit is iets waar ik wel vaker over nadenk, dus ik ben benieuwd wat jullie vinden en de ervaringen die jullie hebben.
Ik kom net bij mijn buren vandaan, ik moest oppassen op D., hun 8 jarige pleegzoon. De oudste was weg. D. had een vriendje te spelen. Normaal is D. een schat van een jongen, met wel een kleine gebruiksaanwijzing, maar dat is te verklaren door zijn verleden. Hij vind het bijvoorbeeld heel moeilijk om zelf te spelen, hij kan wat claimerig zijn.
Goed, vandaag was vriendje R. er en het was een ware hel. Niet luisteren, brutaal, elkaar fysiek aanvallen, etc. D. was nog handelbaar en luisterde, maar omdat zijn vriendje maar doorging met slaan, ging hij ook. Tijdens het omkleden voor voetbaltrainen heb ik D. apart aangesproken en hij noemde dat R. ADHD heeft en er dus niks aan kan doen. Ik hoor zulke uitspraken vaker en krijg daar een beetje kriebels van. Het lijkt alsof je met die diagnose onbeperkt brutaal en asociaal kan zijn, alsof die diagnose al het wangedrag goedpraat. ADHD betekent toch niet dat je geen respect voor anderen hoeft te hebben?

Bovenstaande kan natuurlijk voor andere diagnoses ook gelden, maar ik ben heel benieuwd wat jullie mening hierover is.

**Geplaatst**: 30-01-19 17:42

Geplaatst: 30-01-19 17:42

ADHD heeft inderdaad niets met gebrek aan grenzen of respect te maken.

Wat wél zou kunnen is dat kinderen wat onbeholpen zijn in hun gedrag, als in niet goed voelen in hun lijf wat ze doen, hoe hard ze stoeien etc. Het geheel is harder, sneller, meer, etc. Daar kunnen ze niets aan doen, daar mee omgaan moeten ze leren door de juiste begeleiding.

Laatst bijgewerkt door Leo op 30-01-19 18:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-01-19 17:44

Geplaatst: 30-01-19 17:44

ik kan niet anders zeggen dan dat ik het volkomen met je eens ben.
kinderen mogen dan wel druk zijn, maar de helft heeft volgensmij alleen voeding gehad en mist de opvoeding. druk zijn kan, maar wel met fatsoen. en in mijn ogen is elkaar slaan niet echt normaal.

**Geplaatst**: 30-01-19 17:47

Geplaatst: 30-01-19 17:47

Kijk met autisme zou ik het een iets ander verhaal vinden, al kun je mensen met autisme zeker wel gedragsregels en normen en waarden leren. Die moeten wel altijd hetzelfde zijn en die moeten ze niet zelf op basis van inzicht moeten kunnen implementeren want dat gaat wss niet lukken.
Maar ADHD betekend gewoon dat je moeite hebt je focus ergens bij te houden. Het is een aandachtsstoornis. Niet meer dan dat.
Dus zeker opvoeden die hap.
Ik leer mijn paard ook dat hij zijn teveel aan energie netjes moet laten afvloeien. Ik ga echt niet eerst staan longeren voordat ik erop kan stappen.
Gewoon tot 10 leren tellen, diep ademhalen en een leuke glimlach...
en ook D. even leren dat R. zeker wel wat kan doen aan zijn gedrag. Zou R. ook zeker aanspreken daarop.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-19 17:50

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-19 17:50

okdoei schreef:
ik kan niet anders zeggen dan dat ik het volkomen met je eens ben.
kinderen mogen dan wel druk zijn, maar de helft heeft volgensmij alleen voeding gehad en mist de opvoeding. druk zijn kan, maar wel met fatsoen. en in mijn ogen is elkaar slaan niet echt normaal.

Ja dat. Maar ik heb het idee dat het bij de ouders ook misgaat op het moment dat de diagnose komt, want dan wordt het daar op afgeschoven.

**Geplaatst**: 30-01-19 17:53

Geplaatst: 30-01-19 17:53

LENTI schreef:
Kijk met autisme zou ik het een iets ander verhaal vinden, al kun je mensen met autisme zeker wel gedragsregels en normen en waarden leren. Die moeten wel altijd hetzelfde zijn en die moeten ze niet zelf op basis van inzicht moeten kunnen implementeren want dat gaat wss niet lukken.

Dat is maar een klein beetje kort door de bocht -O-

Citaat:
Maar ADHD betekend gewoon dat je moeite hebt je focus ergens bij te houden. Het is een aandachtsstoornis. Niet meer dan dat.
Dus zeker opvoeden die hap.

En ook dit is wat te kort. ADHD is iets minder dan je focus wel of niet kunnen houden, en die focus heb je bovendien ook nodig om gedoseerd te kunnen spelen of stoeien. Dingen komen te sterk of juist te weinig binnen, en de reactie is dan ook vaak te sterk of te weinig. ADHD kan dan inderdaad het effect geven dat het allemaal net te is, en niet meer zomaar bij te sturen.

Opvoeding kan daarin best wat doen, maar dat is wel iets meer dan alleen maar zeggen 'gedraag je' en dan verwachten dat ze zich 'gedragen'.

Citaat:
Ik leer mijn paard ook dat hij zijn teveel aan energie netjes moet laten afvloeien. Ik ga echt niet eerst staan longeren voordat ik erop kan stappen.

Ik ben vooral benieuwd hoe?

**Geplaatst**: 30-01-19 17:55

Geplaatst: 30-01-19 17:55

ADHD is geen vrijbrief voor respectloos gedrag of fysiek aanvallen. Maar van uitspraken als 'dan moet je gewoon even niet zo druk doen/normaal doen' word ik ook heel erg verdrietig. ADHD kan best heftig zijn en ook zeker op die leeftijd. Focus zou moeten liggen op dat zo'n kindje en de ouders om leren gaan met de eigen situatie en daarnaast idd dat er gewoon regels en opvoeding zijn en dat je ADHD niet overal als excuus erin smijt. Het is dan ook geen excuus, maar wel eens een reden waarom bepaald gedrag wordt vertoond. En met dat gedrag kan je om leren gaan en ervoor zorgen dat het minder voorkomt, maar dat het wel eens misgaat mag dan ook, het is en blijft een stoornis.

**Geplaatst**: 30-01-19 18:00

Geplaatst: 30-01-19 18:00

@Shadow0

Je vind mijn reactie over autisme kort door de bocht? Verwacht je dat ik alle mogelijke verschijnselen en symptomen van alle vormen van autisme ga benoemen? Ik noem 1 aspect wat men vaak ziet bij autisme, wat werkt voor hen. Waardoor je mensen toch normen en waarden kunt leren.

Anyways..
Even nog de uitleg van ADHD:
ADHD staat voor Attention Deficit / Hyperactivity Disorder, wat aandachtstekort met hyperactiviteit betekent. Veelvoorkomende klachten bij ADHD zijn concentratieproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit.
(BRON: gezondheidsplein.nl)
Wellicht ken je iemand met ADHD die te hard, te groot, te veel, te wild doet, dat zal ongetwijfeld te maken hebben met hyperactiviteit en impulsiviteit maar een verstoorde nuance is niet zozeer een symptoom van ADHD.

Wat betreft de opvoeding van mijn paard.. dat is een verhaal voor een ander topic vrees ik.

**Geplaatst**: 30-01-19 18:03

Geplaatst: 30-01-19 18:03

LENTI schreef:
Maar ADHD betekend gewoon dat je moeite hebt je focus ergens bij te houden. Het is een aandachtsstoornis. Niet meer dan dat.
Dus zeker opvoeden die hap.

Het is zeker meer dan dat.

ADHD wordt gekenmerkt door 3 'eigenschappen': gebrek aan focus, impulsiviteit en hyperactiviteit.
Ik heb zelf ADD, al was de twijfel er een beetje in hoeverre de hyperactiviteit bij mij aanwezig was - die kan zich namelijk ook 'naar binnen' keren en zich manifesteren in hyperactieve gedachten als het ware. Maar goed daar gaat het hier niet om.

Ik ben het ermee eens dat iemand met AD(H)D baat heeft bij duidelijke grenzen (wat terugkomt in de opvoeding), maar je moet je ook bedenken dat die grenzen door anderen gesteld moeten zullen worden.
Ik was vroeger ook heel lomp in spelen/stoeien met anderen. Dan hoorde ik achteraf dat zij dat vervelend vonden, en daar voelde ik me dan weer slecht over. Ik deed het echt niet expres namelijk, had nooit kwade bedoelingen, maar liet me soms gewoon erg meeslepen. (En nog steeds soms.) Dan is het soms nodig dat iemand anders je even met beide benen op de grond zet. (En soms meerdere malen achter elkaar.)

Ik ben het op zich wel eens met de uitspraak "Hij kan er niks aan doen vanwege ADHD" - het gaat hier om een kind, van wie je niet al kan verwachten dat hij mentaal zo sterk is dat hij zichzelf de grenzen gaat stellen die nodig zijn. Daar zijn volwassenen voor nodig.

Ga je hem vaker tegenkomen? Wat is precies je doel met dit topic? Want als je graag advies wil om hoe hiermee om te gaan dan kunnen er misschien wel bokkers helpen

**Geplaatst**: 30-01-19 18:16

Geplaatst: 30-01-19 18:16

Mijn lief heeft ADHD.
En hij heeft absoluut geen moeite met grenzen, is netjes opgevoed, beleefd en gewoon heel erg lief.
Wat hij wel heeft, is dat dingen soms anders binnen komen, en veel komt best heftig binnen. Hij is wat hyper sensitief. En soms moet je dingen 2 x zeggen, omdat hij het niet gehoord heeft of vergeten is. Ik weet ook dat 'vergeten' bij hem geen smoesje is, soms is hij met zoveel bezig, dat hij het gewoon echt vergeet.
En daar moet je dan als partner een beetje mee kunnen omgaan, en soms een beetje (veel) geduld hebben. Maar veel ADHD-ers zijn ook heel erg empathisch, intense empathie en daar overschatten ze zichzelf een beetje in, hebben dan de neiging om zichzelf totaal te vergeten.
En tuurlijk, soms is de reactie wat heftiger, is een potje stoeien wat ruiger, stuiteren ze door het huis en heb je serieus de neiging ze met velcro vast te plakken op de bank...... maar brutaal en asociaal? Nee, dat herken ik totaal niet.

Wel valt hij soms opeens van zijn stoel bij mededelingen, en heeft een beetje weinig filter, hij zegt precies wat hij denkt, en soms iets te direct :')

maar de intentie erachter is goed en het is absoluut geen kwestie van onopgevoed, brutaal gedrag.

Ook de agressie ken ik niet, integendeel, hij zou wel wat meer voor zichzelf op mogen komen.

**Geplaatst**: 30-01-19 18:20

Geplaatst: 30-01-19 18:20

LENTI schreef:
Je vind mijn reactie over autisme kort door de bocht? Verwacht je dat ik alle mogelijke verschijnselen en symptomen van alle vormen van autisme ga benoemen?

Nou ja, je hoeft het hier niet aan te halen natuurlijk. Maar als je het aanhaalt, dan liever met wat meer nuance ja. Er zingen nogal wat vooroordelen en misverstanden rond over autisme, en dit soort korte omschrijvingen helpen niet echt mee.

Citaat:
Ik noem 1 aspect wat men vaak ziet bij autisme, wat werkt voor hen. Waardoor je mensen toch normen en waarden kunt leren.

De vraag is dan natuurlijk nog of het werkt 'voor hen' of dat het vooral voor de omgeving werkt. Als andere mensen het voor iemand verzinnen zijn het niet echt de normen en waarden van die persoon, en is het meer gehoorzaamheid aan de omgeving.

**Geplaatst**: 30-01-19 18:22

Geplaatst: 30-01-19 18:22

Maar al deze aandoeningen zijn echt verschillend van persoon tot persoon. En je moet wel weten dat het echt een soort hersen aandoening is en blijft. Opvoeden en aanpassen kan, maar dit zal van dag tot dag verschillend zijn.

**Geplaatst**: 30-01-19 18:29

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 30-01-19 18:29

Ik denk dat het een combi is van adhd en opvoeden.

Ik heb zelf oom adhd, en zodra ik geen ritalin op heb praat ik aan één stuk door en ben ik enorm druk zonder dat ik het zelf door heb. En mensen kunnen me erop attenderen, maar 5 minuten later ga ik weer vrolijk door. Ik vraag me dus vooral af of het jongetje zelf wel bewust is van wat hij doet..

**Geplaatst**: 30-01-19 18:36

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 30-01-19 18:36

Haha ja sommige ADHD-ers kletsen je de oren van je hoofd

**Geplaatst**: 30-01-19 18:38

Geplaatst: 30-01-19 18:38

LENTI schreef:
@Shadow0

Je vind mijn reactie over autisme kort door de bocht? Verwacht je dat ik alle mogelijke verschijnselen en symptomen van alle vormen van autisme ga benoemen? Ik noem 1 aspect wat men vaak ziet bij autisme, wat werkt voor hen. Waardoor je mensen toch normen en waarden kunt leren.

Anyways..
Even nog de uitleg van ADHD:
ADHD staat voor Attention Deficit / Hyperactivity Disorder, wat aandachtstekort met hyperactiviteit betekent. Veelvoorkomende klachten bij ADHD zijn concentratieproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit.
(BRON: gezondheidsplein.nl)
Wellicht ken je iemand met ADHD die te hard, te groot, te veel, te wild doet, dat zal ongetwijfeld te maken hebben met hyperactiviteit en impulsiviteit maar een verstoorde nuance is niet zozeer een symptoom van ADHD.

Wat betreft de opvoeding van mijn paard.. dat is een verhaal voor een ander topic vrees ik.

Er is meer overlap dan je denkt tussen autisme en ADHD/ADD.

Daarnaast kent ADHD nogal wat comorbiditeit zoals ODD, dyslexie, dyscalculie en DCD.

ODD(oppositional defiant disorder) kan gedragproblematiek met zich meebrengen.

Dus kan deze jongen er wat aan doen? Geen idee uiteraard. We weten niets van zijn thuissituatie. We weten niet of er spraken is van comorbiditeit of dat hij gewoon een slechte dag had.

Dat de diagnose ADHD geen vrijbrief is om je asociaal te gedragen ben ik eens hoor.

Maar het is vanaf een afstand zo gruwelijk oordelen of dat in dit geval ook aan de orde is.

**Geplaatst**: 30-01-19 19:11

Geplaatst: 30-01-19 19:11

Als je zelf heel duidelijk bent in wat je wilt zien en dat ook gewoon benoemt, dat helpt een kind enorm. Dus wees duidelijk en dat kan ook gewoon lief en aardig en vriendelijk.
Vermijdt het woord "niet" maar zeg wat je wél wilt zien, dat is even omschakelen maar als je dat kunt is dat heel helpend.
Wat voor jou vanzelfsprekend is hoe je je gedraagt is dat voor kinderen lang niet altijd.
Dus benoem het gewoon, het zijn kinderen, die hebben een richting nodig.
Geef ook een andere suggestie als het stoeien te wild wordt, stel iets anders voor en help ze op weg. Kinderen kunnen dat gewoon leren. Vaak leren ze het makkelijker als het wordt voorgedaan niet zozeer als het wordt verteld.

Kinderen zijn leuk

hun gedrag heeft sturing nodig, de een wat meer dan de ander, hoeft met ADHD niks te maken te hebben.

**Geplaatst**: 30-01-19 19:22

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 30-01-19 19:22

Ik heb zelf een emotieregulatiestoornis en dat betekent dat ik afhankelijk van mijn omgeving heel druk kan zijn. Tegelijkertijd schijn ik heel erg empatistisch te zijn en beïnvloedbaar dus door stemming van anderen. Maar ik ken ook mijn eigen krachten niet waardoor stoeien ongewild te hard gaat.
Wat helpt is begeleiden hierin, wijzen op gedrag.

**Geplaatst**: 31-01-19 14:30

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 31-01-19 14:30

Hier een ADHD'er..

En JA het heeft een groot deel ook met opvoeding en goede begeleiding te maken, en mij is ook altijd geleerd respect te hebben..

Maar ik als klein meisje mocht bij geen een vriendinnetje spelen (vaak van de ouders) omdat ik druk was en "onhandelbaar", ik snapte dat niet en heb echt een nare jeugd gehad.

Dus als je vraagt of een klein kind daar iets aan kan doen, NEE kind kan daar niks aan doen. ADHD is wel wat meer als druk zijn.. Lees je eerst even in voor je conclusies gaat trekken

Ik heb namelijk nog steeds vaak last van mijn ADHD en op het moment zelf heb ik het helemaal niet in de gaten, dat komt later pas. En ja ik heb veel begeleiding en therapie gehad (meer als dat ik heb gespeeld met vriendinnetjes)

Dus vind ook wel dat sommige hier er heel gemakkelijk over denken en dat vind ik persoonlijk wel naar..

**Geplaatst**: 31-01-19 14:43

Geplaatst: 31-01-19 14:43

Het adhd vriendje van mijn zoon hebben we vanaf het begin heel strict en liefdevol behandeld. Contact zoeken (op ooghoogte, aanraken en in de ogen kijken) en uitleggen waarom iets niet mag (‘je weet dat we dol op je zijn maar dit is niet de afspraak dus..’) en wat de consequentie is als hij dat wel doet, dat ook uitvoeren, en nog veel belangrijker, hem de lucht in prijzen als hij het wel goed doet. Hij reageert er geweldig op en we kunnen hem er prima bij hebben. Maar heeft heel wat tlc gekost!

Adhd blijft natuurlijk en hij krijgt veel ruimte bij ons om zichzelf te mogen zijn maar wel binnen grenzen. En als eea teveel voor hem wordt smijten we de jongens liefdevol naar buiten. Kunnen ze daar zich uitleven op hutten bouwen of belletje lellen ofzo

**Geplaatst**: 31-01-19 14:59

Geplaatst: 31-01-19 14:59

LENTI schreef:
Kijk met autisme zou ik het een iets ander verhaal vinden, al kun je mensen met autisme zeker wel gedragsregels en normen en waarden leren. Die moeten wel altijd hetzelfde zijn en die moeten ze niet zelf op basis van inzicht moeten kunnen implementeren want dat gaat wss niet lukken.
Maar ADHD betekend gewoon dat je moeite hebt je focus ergens bij te houden. Het is een aandachtsstoornis. Niet meer dan dat.
Dus zeker opvoeden die hap.
Ik leer mijn paard ook dat hij zijn teveel aan energie netjes moet laten afvloeien. Ik ga echt niet eerst staan longeren voordat ik erop kan stappen.
Gewoon tot 10 leren tellen, diep ademhalen en een leuke glimlach...
en ook D. even leren dat R. zeker wel wat kan doen aan zijn gedrag. Zou R. ook zeker aanspreken daarop.

Bijzondere uitspraak, ik heb een 13 jarige met asperger en een 10 jarige met ADHD echter is asosiaal en respectloos gedrag absoluut niet acceptabel.
En ja soms zijn er onverwachte situaties waarin ze alle zeilen bij moeten zetten om daar goed mee om te kunnen gaan.
Maar bij ons thuis is er geen verschil in gedragsregels voor de Kids met en de 2 andere Kids zonder stempelkaart.

**Geplaatst**: 31-01-19 15:39

Geplaatst: 31-01-19 15:39

Leo schreef:
ADHD heeft inderdaad niets met gebrek aan grenzen of respect te maken.
Wat wél zou kunnen is dat kinderen wat onbeholpen zijn in hun gedrag, als in niet goed voelen in hun lijf wat ze doen, hoe hard ze stoeien etc. Het geheel is harder, sneller, meer, etc. Daar kunnen ze niets aan doen, daar mee omgaan moeten ze leren door de juiste begeleiding.

mijn broer had en heeft dat ook, oh man die heeft echt heel heel veel begeleiding gehad. maar het hielp niets, wat wel hielp de drill-sergant van militaire dienst met de meest harde sancties.Ja zelfs hij wist het soms niet meer. Hoe verrassend mijn broer was geschorst/ontslagen van zijn dienst plichtom die reden.Wat destijds echt zeldzaam voorkwam!. Echt hij was een etter en speelde en speelt nog met iedereen zijn voeten!

**Geplaatst**: 31-01-19 16:29

Geplaatst: 31-01-19 16:29

kwita schreef:
Leo schreef:
ADHD heeft inderdaad niets met gebrek aan grenzen of respect te maken.
Wat wél zou kunnen is dat kinderen wat onbeholpen zijn in hun gedrag, als in niet goed voelen in hun lijf wat ze doen, hoe hard ze stoeien etc. Het geheel is harder, sneller, meer, etc. Daar kunnen ze niets aan doen, daar mee omgaan moeten ze leren door de juiste begeleiding.

mijn broer had en heeft dat ook, oh man die heeft echt heel heel veel begeleiding gehad. maar het hielp niets, wat wel hielp de drill-sergant van militaire dienst met de meest harde sancties.Ja zelfs hij wist het soms niet meer. Hoe verrassend mijn broer was geschorst/ontslagen van zijn dienst plichtom die reden.Wat destijds echt zeldzaam voorkwam!. Echt hij was een etter en speelde en speelt nog met iedereen zijn voeten!

Is dan ook wel zijn karakter denk

ik ken ook mensen met ADHD die juist heel erg lief zijn. Al herken ik het spelen met je voeten wel ja :')

ze zijn ook bloedsnel haha.

**Geplaatst**: 31-01-19 16:38

Re: ADHD, dus hij kan er niks aan doen

Geplaatst: 31-01-19 16:38

Wat mij erg opvalt dat er tegenwoordig errug veel ouders zijn die alles maar goed vinden. Alles wat het kind doet is altijd maar leuk en geweldig, en als het iets minder leuks doet "komt dat door zijn adhd", of iets in die trand. Opvoeden lijkt er gewoon niet meer bij.

Ik zie het zo vaak gebeuren. Laatst een moeder met een blèrend kind voor me in de rij bij de Albert Heijn. Kind was echt ongelofelijk lastig; plastic tassen van het rekje halen, keihard gillen opeens, uiteindelijk trok ze zelfs het karretje uit de handjes van het jongetje in de rij ernaast en ging keihard huilen toen die moeder er uiteindelijk maar iets van zei. En haar eigen moeder enkel schaapachtig: "oh haha, ze heeft een beetje last van haar ADD".

Als ik op dat moment koffie had gehad, had ik het uitgespuugd. Als ik zoiets flikte was de wereld te klein en mocht er gewoon helemaal nooit meer wat, en dat wist ik dondersgoed. Het lijkt wel alsof ouders tegenwoordig niet meer kunnen of willen opvoeden.

**Geplaatst**: 31-01-19 16:48

Geplaatst: 31-01-19 16:48

CharmingS schreef:
Hier een ADHD'er..

En JA het heeft een groot deel ook met opvoeding en goede begeleiding te maken, en mij is ook altijd geleerd respect te hebben..

Maar ik als klein meisje mocht bij geen een vriendinnetje spelen (vaak van de ouders) omdat ik druk was en "onhandelbaar", ik snapte dat niet en heb echt een nare jeugd gehad.

Dus als je vraagt of een klein kind daar iets aan kan doen, NEE kind kan daar niks aan doen. ADHD is wel wat meer als druk zijn.. Lees je eerst even in voor je conclusies gaat trekken

Ik heb namelijk nog steeds vaak last van mijn ADHD en op het moment zelf heb ik het helemaal niet in de gaten, dat komt later pas. En ja ik heb veel begeleiding en therapie gehad (meer als dat ik heb gespeeld met vriendinnetjes)

Dus vind ook wel dat sommige hier er heel gemakkelijk over denken en dat vind ik persoonlijk wel naar..

Hier sluit ik me bij aan. ADHD heeft ook veel te maken met impulscontrole, en je kunt je voorstellen dat wanneer een jong kind druk wordt dat die impulsen nog wat minder onder controle blijven (wat zich kan uiten in gedrag wat als vervelend bestempeld wordt). Dat heeft niet veel met opvoeding te maken helaas, het is ongeveer alsof je een vis zou vragen om in een boom te klimmen. Kinderen met ADHD doe niet vervelend omdat ze dat leuk vinden, sterker nog, ze vinden het zelf ook heel erg vervelend. Ze krijgen immers vaak (hele) negatieve feedback wat zich weer uit in meer frustratie en meer vervelend gedrag en meer negatieve feedback (snap je waar ik heen ga?). '
Ik begrijp dat het voor mensen zonder ADHD moeilijk te begrijpen is, maar we zijn echt niet dom of expres vervelend. Het punt is dat veel kinderen met ADHD gewoon heel naar behandeld worden en zichzelf daardoor nog rotter door voelen. "Meer je best doen" is ook een veelgehoorde uitspraak, terwijl de meesten al op 120% draaien om enigszins bij te kunnen benen in de maatschappij. Zowel kinderen als volwassenen. Maar je kunt je voorstellen dat een kind niet fijn opgroeit als hij/zij zijn hele jeugd aan moet horen dat hij/zij niet goed zijn best doet, buiten de boot valt en gewoon volledig onbegrepen is.
Inmiddels al ver afgedwaald van de OP, maar ik vind het gewoon jammer dat het enige beeld wat mensen van ADHD hebben is dat je druk bent. Dat is 5% van wat het inhoudt.

**Geplaatst**: 31-01-19 17:00

Geplaatst: 31-01-19 17:00

Resistance schreef:
Wat mij erg opvalt dat er tegenwoordig errug veel ouders zijn die alles maar goed vinden. Alles wat het kind doet is altijd maar leuk en geweldig, en als het iets minder leuks doet "komt dat door zijn adhd", of iets in die trand.

Wat mij opvalt is dat er heel veel mensen dit vaak herhalen.

Citaat:
Ik zie het zo vaak gebeuren. Laatst een moeder met een blèrend kind voor me in de rij bij de Albert Heijn. Kind was echt ongelofelijk lastig; plastic tassen van het rekje halen, keihard gillen opeens, uiteindelijk trok ze zelfs het karretje uit de handjes van het jongetje in de rij ernaast en ging keihard huilen toen die moeder er uiteindelijk maar iets van zei. En haar eigen moeder enkel schaapachtig: "oh haha, ze heeft een beetje last van haar ADD".

Goed. Bedenk dat je op basis van 1 situatie niet alles kunt doorzien. En zeker niet op basis van wat er in de supermarkt gebeurt. Het kan echt dat een kind dat overprikkeld is, gewoon echt niet meer goed te corrigeren is. Die kun je wel 'aanpakken' - maar dan heb je mogelijk een kind dat tot diep in de nacht helemaal over de rooie is. Die zijn er namelijk. En jij, als zomaar toevallige voorbijganger, kunt dat niet zien. Je kunt ook niet zien of die ouders niet totaal uitgeput zijn door allerlei andere omstandigheden, waardoor ze de supermarkt zoveel mogelijk proberen te overleven en het niet zien als plek voor pedagogisch verantwoord handelen. Dat kan.
(Misschien liep die moeder daar wel met flinke migraine, of had ze de hele nacht opgezeten met het zieke broertje van dat meisje, of kwam ze net terug van een lange dienst of... en was het bovendien de bedoeling dat het kind niet meeging bij het boodschappen maar de oppas heeft op het laatste moment afgezegd.)

Je ziet niet hoe diezelfde ouders misschien 51 weken in het jaar de zaken zo organiseren dat het niet zo gestressd is. Of dat kinderen helemaal niet mee hoeven met het boodschappen doen (tenzij ze dat leuk of leerzaam vinden.)

En dat hoeft niet zo te zijn. Er zijn ongetwijfeld ouders die er te makkelijk mee omgaan. Maar denk niet dat je dat op basis van 1 incident in de supermarkt kunt beoordelen.