Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-09-18 09:52

Geplaatst: 25-09-18 09:52

Oeps, ik had mijn bericht nog wat uitgebreid.

**Geplaatst**: 25-09-18 10:42

Geplaatst: 25-09-18 10:42

Ik schakel in geschreven taal makkelijk over op je en jij. Gesproken taal niet zo, dan heb ik altijd het ide dat ik tegen een kind bezig ben ofzo, voelt erg onnatuurlijk en zelfs denigrerend voor mij. :’) als ik het zelf doe dus he. Maar er zullen ook zat Vlamingen zijn die dat niet hebben, ik merk wel dat ik gesprekken vaak ‘vertaal’ als ik ze naar een bevriende bokker stuur. Al begin ik dat ook minder en minder te doen omdat het dan veel van z’n ‘ritme’ verliest op een of andere manier.

**Geplaatst**: 25-09-18 11:01

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 25-09-18 11:01

Ik heb mijn ouders altijd met 'u' moeten aanspreken, de rest van mijn (ruim) oudere familie ook. Ik zeg dat dus ook tegen duidelijk oudere vreemde personen, gewoonweg uit beleefdheid maar ook omdat het er nou eenmaal in zit.
Ik vind het zelf aan iemand om te zeggen dat ik niet zo formeel hoef te doen, maar zou het ook raar vinden om mijn baas of docenten met 'je' aan te spreken, ze staan immers toch boven me.

**Geplaatst**: 25-09-18 11:28

Geplaatst: 25-09-18 11:28

Die laatste opmerking is denk ik wel erg van belang voor de discussie.

Ik vind helemaal niet dat wie dan ook boven me staat. Daar krijg ik kriebels van

Voor mij zijn alle mensen gelijk.

Wat helemaal niet wil zeggen dat ik gezag niet accepteer en respecteer! Zeker wel. Of dat ik hiërarchische structuren ontken, nee hoor.

Maar oudere, docent, baas, agent of minister-president, zij zijn allemaal mijn gelijken en staan zeker niet boven of onder mij. Het respect moet er over en weer zijn en in gelijke mate vind ik. U en omgekeerd je vind ik daarom niet prettig. U en u is dan beter, maar dat past me niet. Je en je heeft mijn voorkeur.

Natuurlijk heb je voor sommigen meer respect en gezag, boven op de portie basisrespect en -gezag. Maar dat moeten mensen verdienen, daar moet je mensen voor kennen.

**Geplaatst**: 25-09-18 11:32

Geplaatst: 25-09-18 11:32

Dat ligt er aan hoe de band is met diegene, je merkt ook wel aan mensen dat ze het erg op prijs stellen als je u zegt. Ik zeg het wel totdat iemand aangeeft dat het niet hoeft.
Je kan ook jij zeggen met respect.

**Geplaatst**: 25-09-18 13:01

Geplaatst: 25-09-18 13:01

Ik zeg ook heus wel eens u tegen iemand, maar toch veel minder vaak dan vroeger.

Ik vind het dan wel zo netjes dat diegene ook u tegen mij terugzegt.
En niet denkt ik ben verheven (als was het maar door leeftijd), ik hoeft dat niet en mag jij tegen jou terugzeggen. Daar wringt iets voor mij. Of dat helemaal niet denkt, maar het wel gedachteloos in praktijk brengt (zo zal het natuurlijk meestal gaan).

Vroeger vond ik het raar als leraren op de middelbare school of de vervolgopleiding mij terug aanspraken met u, dat was raar en die leraar was een zonderling! Maar eigenlijk is het heel correct. Respect over en weer.

Vroeger vond ik het zo ontzettend moeilijk om te bepalen hoe ik mijn ex-schoonouders moest aanspreken. Vader/moeder/pa/ma in combi met u? Nee brr, dat voelde te close. Voornaam in combi met je. Zou dat gewaardeerd worden? Moeilijk, moeilijk. Ik ging maar altijd voor hun neus staan als ik hen aansprak. Dat getob heb ik nu gelukkig niet meer. Het gaat me nu natuurlijker af. Natuurlijk ook omdat je ouder wordt en meer een gelijke wordt. Zie, ik ben ook een product van mijn tijd en opvoeding

Als ik met kinderen praat, dan vind ik het juist fijn om dat op basis van je en jij te doen. Dan krijg je hele andere gesprekken. Iedereen mag je en jij tegen me zeggen. Jong en oud.

**Geplaatst**: 25-09-18 15:16

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 25-09-18 15:16

Ik vind u een bepaalde afstand scheppen. Daardoor spreek ik op mijn werk klanten vrijwel altijd aan met u. Ik ben immers geen vriendin die gezellig op de koffie komt.

Verder hangt het vooral af van de relatie die ik met iemand heb of ik u gebruik of je/ jij. In mijn familie is u geen gewoonte en mijn moeder krijgt zelfs moordneigingen als iemand haar met u aanspreekt. In mijn schoonfamilie is u dan weer veel gangbaarder.

**Geplaatst**: 28-09-18 21:57

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 28-09-18 21:57

Familie met jij, behalve mijn oma's.
Onbekende die ouder zijn dan ik met u, het ligt ook beetje aan het moment/de andere persoon.

Ik had les van 1 docent die 1 jaar ouder was en 2 die jonger waren dan ik. Ik vond dat best lastig om hoe ik ze moest aanspreken. Probeerde het meestal te vermijden en aan een klasgenoot te vragen of ze hem/haar wilde aanspreken. :')

Normaal zeg ik gewoon u en meneer/mevrouw, maar dat vond ik zo raar om te zeggen tegen hun, maar jij/je vond ik ook niks.

**Geplaatst**: 28-09-18 22:02

Geplaatst: 28-09-18 22:02

Mijn ouders zijn voor mij je/jij. Mijn moeders ouders spreek ik aan met u en opa/oma, mijn vaders ouders met jij en bij de voornaam. (Mijn moeder spreekt haar ouders ook aan met u en pa/ma, mijn vader zijn ouders niet).
Mijn moeder noem ik mam/mama, mijn vader bij zijn voornaam. Ik heb niet zo een hele goede band met mijn vader, dus ik vind het ongemakkelijk om hem papa te noemen.

Ouderen die geen familie zijn, spreek ik altijd aan met u en meneer/mevrouw.

**Geplaatst**: 28-09-18 22:34

Geplaatst: 28-09-18 22:34

mirim schreef:
Eigenlijk had ik niet helemaal verwacht dat er zoveel mensen u zeggen en het hun kinderen ook leren.

Dan nog wat anders : vinden jullie het heel erg als je kinderen je bij de voornaam noemen?
Onze kinderen hebben allemaal een periode gehad dat ze dit deden . Wij hadden er niet echt problemen mee, maar zeiden wel dat ze maar twee personen papa en mama konden noemen en dat dat best wel speciaal was.
Ze zijn er uit zichzelf eigenlijk weer mee gestopt.

Oh dat zou ik erg rot vinden, als mijn dochter me geen Mama/Moeder/Mam/Ma etc zou noemen, maar bij mijn voornaam!! Gelukkig doet ze dat nu nog niet. Thuis en binnen de familie tutoyeren we altijd, leraren&ouderen zijn een u bij ons, zo heb ik dat mijn dochter i.i.g. aangeleerd.

**Geplaatst**: 28-09-18 23:02

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 28-09-18 23:02

Ik zeg tegen alle mensen die ouder zijn dan ik U, behalve tegen mijn ouders of als me word verteld dat ik jij mag zeggen.

**Geplaatst**: 29-09-18 06:31

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 29-09-18 06:31

Mijn ex en zijn twee broers noemden hun ouders ook alleen bij de voornaam en als ze mama zeiden zat moeders verschrikt te kijken. Ik zei ook altijd dat ik dat echt heel raar vond want het is toch gewoon je mama niet een vreemde maarja zo hadden ze het altijd gedaan..

**Geplaatst**: 29-09-18 07:02

Geplaatst: 29-09-18 07:02

Ik(23) zeg u tegen iedereen die ouder is dan ikzelf. Altijd zo gedaan (ben zo opgevoed), en zal dat ook altijd blijven doen.

Behalve bij "ouderen" die kort bij me staan, naaste collega's, kennissen of uiteraard mensen die zelf aangeven dat je/jij ook goed is.

Zelfs mijn vader spreek ik aan met u, nu praten wij dialect en zeg je daar niet letterlijk u, dus misschien is dat anders. Als ik hem app typ ik wel altijd je/jij trouwens.

**Geplaatst**: 29-09-18 07:50

Geplaatst: 29-09-18 07:50

Vanaf jongs af aan is mij geleerd dat ik volwassenen met 'u' aan moet spreken. Dus ook mijn ouders. Omdat mijn ouders dichtbij mij staan en ik het zo gewend ben om ze met 'u' aan te spreken, voelt 'u' voor mij ook helemaal niet meer afstandelijk en eigenlijk alleen maar respectvol.
Moet wel zeggen dat ik wat minder snel mensen van de leeftijd van mijn ouders nog aanspreek met u sinds ik 18 ben en wat meer werk met mensen van die leeftijd. Collega's willen toch niet aangesproken worden met 'u', ook al zijn ze 60 of weet ik veel hoe oud/jong. Ik werk in de ouderenzorg, dus de zorgvragers spreek ik ook standaaard aan met 'u'.

**Geplaatst**: 29-09-18 07:55

Geplaatst: 29-09-18 07:55

U klinkt voor mij afstandelijk. Mijn ouders en grootouders benoem ik met jij. Kinderen die hun eigen ouders met u moeten benoemen vind ik daarom zelfs een beetje zielig. Afstandelijk en ongelijk in benadering van je eigen kinderen...
U is voor onbekende mensen die ouder zijn of een bepaalde rol bekleden, waardoor u gepast is.
De opa en oma van mijn man zijn wat afstandelijker en meer van de oude stempel. Die noem ik dan automatisch weer u.
Ik heb jaren in een winkel gewerkt en daardoor aangeleerd iedereen met u aan te spreken. Maar toen ik dat steeds bij ouders op mijn dochters school deed (van ongeveer mijn leeftijd, of evt iets ouder dus en in de casual omgeving van school) werd dat maar raar gevonden. Dus daar ben ik mee gestopt.
Mijn dochter probeer ik het wel aan te leren naar vreemde volwassenen toe, maar die haspelt het nog wel veel door elkaar. Komt wel, het is zelfs voor volwassenen lastig inschatten wanneer wat te gebruiken in sommige gevallen.

Laatst bijgewerkt door Cerilene_ op 29-09-18 08:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-09-18 08:14

Geplaatst: 29-09-18 08:14

Ik ben zelf opgevoed met 'u' zeggen en heb dat ook bij mijn eigen zoon gedaan. Een enkele keer krijgt hij te horen dat de persoon waar hij tegen spreekt 'niet zo oud is, hoor' (10 tot 20 jaar ouder dan mijn zoon zelf), maar dat is natuurlijk kul. Het heeft helemaal niets met leeftijd te maken, maar alles met beleefdheid, respect en opvoeding. Ik krijg echt opstaande nekharen als ik kleine kinderen 'je' en 'jij' tegen hun ouders of opa en oma hoor zeggen, of tegen hun leerkracht. Alsof ze tegen hun vriendjes praten. Wat ik wel vaak hoor van oudere mensen is dat ze het zo mooi vinden dat mijn zoon nog netjes 'u' zegt. Het wordt door heel veel mensen enorm gewaardeerd, niet alleen door 'ouderen' maar ook door veel leraren.

**Geplaatst**: 29-09-18 12:56

Geplaatst: 29-09-18 12:56

Bedoel je daarmee te zeggen dat een kind dat standaard geen u hoeft te zeggen minder respectvol, beleefd en een mindere opvoeding krijgt?

Ik denk het niet, want anders zou je jezelf tegenspreken.

Maar het lijkt er wel een beetje op.

**Geplaatst**: 29-09-18 13:09

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 29-09-18 13:09

Ik krijg dus kriebels als kinderen hun ouders u noemen.
Een papa en mama zijn lief en staan erg dichtbij.
U klinkt erg afstandelijk. Voor mij dan.

Mijn oma vond het raar dat haar kleindochters (mijn nichtjes) hun ouders met vader, moeder en u aanspreekten. Vader heeft u dit boek gelezen. Moeder mag ik een koekje.
Mama mag ik naar buiten, vond ze veel beter.
Oma was tochwel modern om naar homohuwelijk van haar zoon te gaan.

**Geplaatst**: 29-09-18 13:13

Geplaatst: 29-09-18 13:13

Ik zeg vaak u.. maar echt niemand vind dat leuk en zegt iedere keer jij of je.. op de echt oude mensen na in een verzorgingshuis of boven de 80 naar mijn idee

De 50 tijgers en jonger houden er helemaal niet van als je ze met u aanspreekt

**Geplaatst**: 29-09-18 13:13

Geplaatst: 29-09-18 13:13

Ik heb geen kinderen maar zou ze zeker leren om u te zeggen tegen iedereen die geen kind is. De aangesproken persoon kan dan zelf wel zeggen dat het kind "jij" mag zeggen als dat zo is.

Boras, het zegt natuurlijk niets over de gehele opvoeding, en dus ook niet dat een kind dat geen u zegt slecht is opgevoed, maar het is wel een automatisch onderdeeltje van een opvoeding waarbij respect en beleefdheid belangrijk zijn.
Het komt in elk geval altijd respectvol en beleefd over, wat je van je en jij niet kunt zeggen....

**Geplaatst**: 29-09-18 13:17

Re: Jij zeggen tegen u

Geplaatst: 29-09-18 13:17

Ik ben oprecht verbaasd hoeveel mensen/kinderen hier u (moeten) zeggen.

Hier was een (paar) jaar geleden ook een topic over en volgens mij was het toen niet zo 'extreem'.

**Geplaatst**: 29-09-18 13:24

Geplaatst: 29-09-18 13:24

Lusitana schreef:
Ik heb geen kinderen maar zou ze zeker leren om u te zeggen tegen iedereen die geen kind is. De aangesproken persoon kan dan zelf wel zeggen dat het kind "jij" mag zeggen als dat zo is.

Boras, het zegt natuurlijk niets over de gehele opvoeding, en dus ook niet dat een kind dat geen u zegt slecht is opgevoed, maar het is wel een automatisch onderdeeltje van een opvoeding waarbij respect en beleefdheid belangrijk zijn.
Het komt in elk geval altijd respectvol en beleefd over, wat je van je en jij niet kunt zeggen....

Ik reageerde specifiek op hetgeen shenavallie stelde.

Je laatste opmerking is jouw mening. Niet iedereen voelt dat zo.

**Geplaatst**: 29-09-18 13:34

Geplaatst: 29-09-18 13:34

vilheide schreef:
Ik vind een beetje respect voor oudere mensen wel zo netjes maar het ligt ook erg aan de persoon. Ik werk in een winkel en zeg tegen oudere mensen praktisch altijd u of ik moet ze al langer kennen. Ik vind het ook wel iets anders wanneer ik (48) tegen een ouder iemand jij of je zeg dan iemand van een jaar of 20.

Ik een winkel zeg je überhaupt geen je, jij of jullie tenzij je het tegen kinderen hebt. Ik word daar altijd kriebelig van als iemand aan de kassa geen u zegt.

DankUwel, AstUblieft, etc.

Ontopic: Vreemde mensen spreek ik altijd aan met u, als iemand dan zegt "Zeg maar je, of 'naam'." dan doe ik dat ook.

Maar ik maak geen onderscheid tussen ouderen of jongeren verder. Alleen kinderen, die spreek ik uiteraard niet met U aan.

**Geplaatst**: 29-09-18 17:21

Geplaatst: 29-09-18 17:21

Cerilene_ schreef:
U klinkt voor mij afstandelijk. Mijn ouders en grootouders benoem ik met jij. Kinderen die hun eigen ouders met u moeten benoemen vind ik daarom zelfs een beetje zielig. Afstandelijk en ongelijk in benadering van je eigen kinderen...
U is voor onbekende mensen die ouder zijn of een bepaalde rol bekleden, waardoor u gepast is.
De opa en oma van mijn man zijn wat afstandelijker en meer van de oude stempel. Die noem ik dan automatisch weer u.
Ik heb jaren in een winkel gewerkt en daardoor aangeleerd iedereen met u aan te spreken. Maar toen ik dat steeds bij ouders op mijn dochters school deed (van ongeveer mijn leeftijd, of evt iets ouder dus en in de casual omgeving van school) werd dat maar raar gevonden. Dus daar ben ik mee gestopt.
Mijn dochter probeer ik het wel aan te leren naar vreemde volwassenen toe, maar die haspelt het nog wel veel door elkaar. Komt wel, het is zelfs voor volwassenen lastig inschatten wanneer wat te gebruiken in sommige gevallen.

Wat is hier eigenlijk zielig aan?
Pure interesse hoor, ik heb dat namelijk nooit als erg, vervelend of als "moetje" ervaren. Misschien woon ik nog in een ouderwets deel van NL hoor, maar ik had erg weinig klasgenootjes die je/jij of zelfs de voornaam van hun ouders gebruikten.
Ja op de middelbare school en zeker op het mbo veel meer, maar dat is ook de invloed van leeftijd, grotere stad etc geweest denk ik.

**Geplaatst**: 29-09-18 17:23

Geplaatst: 29-09-18 17:23

SuperAssie schreef:
Cerilene_ schreef:
U klinkt voor mij afstandelijk. Mijn ouders en grootouders benoem ik met jij. Kinderen die hun eigen ouders met u moeten benoemen vind ik daarom zelfs een beetje zielig. Afstandelijk en ongelijk in benadering van je eigen kinderen...
U is voor onbekende mensen die ouder zijn of een bepaalde rol bekleden, waardoor u gepast is.
De opa en oma van mijn man zijn wat afstandelijker en meer van de oude stempel. Die noem ik dan automatisch weer u.
Ik heb jaren in een winkel gewerkt en daardoor aangeleerd iedereen met u aan te spreken. Maar toen ik dat steeds bij ouders op mijn dochters school deed (van ongeveer mijn leeftijd, of evt iets ouder dus en in de casual omgeving van school) werd dat maar raar gevonden. Dus daar ben ik mee gestopt.
Mijn dochter probeer ik het wel aan te leren naar vreemde volwassenen toe, maar die haspelt het nog wel veel door elkaar. Komt wel, het is zelfs voor volwassenen lastig inschatten wanneer wat te gebruiken in sommige gevallen.

Wat is hier eigenlijk zielig aan?
Pure interesse hoor, ik heb dat namelijk nooit als erg, vervelend of als "moetje" ervaren. Misschien woon ik nog in een ouderwets deel van NL hoor, maar ik had erg weinig klasgenootjes die je/jij of zelfs de voornaam van hun ouders gebruikten.
Ja op de middelbare school en zeker op het mbo veel meer, maar dat is ook de invloed van leeftijd, grotere stad etc geweest denk ik.

Je woont in Zuid-Limburg, die cultuur vind ik juist helemaal niet heersen hier. :Y)

Ik stoor me juist aan al die koters die alleen maar mensen met "jij" aanspreken. Grappig hoe dat verschilt.