Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Sizzle schreef:Maakt het god trouwens nog wat uit welk geloof je aanhangt? Komen die allemaal gezellig in een multiculti hemel?
Of hoe gaat dat dan in zijn werk?
Katholiek: uitstappen op verdieping 2
Joods: verdieping 6
Moslim: begane grond
Als het wel uitmaakt: hoe weet je dan dat je de juiste te pakken hebt?
Eske, nee eigenlijk niet, het gaat er toch juist wel om hoe je je gedraagd (daden)?
Eske_B schreef:Interessante visie.Iedereen is zondig, volgens de Wet in de bijbel. Iedereen liegt bijvoorbeeld weleens (al is het voor eigen bestwil). De wet is meer dan de 10 geboden. Niemand is 100% goed, maar ook niemand is 100% slecht, iedereen heeft beide in zich (dat denk ik zelf dan).
Daarom is Jezus ook gekomen, om de last van de zondes op zich te nemen. Of je dat offer ook aanneemt (erin geloofd) is je eigen keuze. Je daden maken je niet rechtvaardig, je geloof wel.
Ik had er eerst ook veel moeite mee, maar ben er toch steeds meer in aan het groeien. Heb ook nog niet antwoord op alles. Dat ga ik ook niet krijgen, dat is het hele punt van geloven
poes schreef:Het hele concept van zonde en schuld staat mij enorm tegen. Tuurlijk is het goed om zo goed mogelijk te zijn. Maar dat je jezelf zo negatief moet bekijken kan ik echt niet bij.
Sizzle schreef:Eske, ik vind jouw geloof erg benauwend geloof ik, ik zie meer in Jannekes geloof.
Maar wat nu als Verootje de enige is die het echt begrijpt?
Wat nu als je ergens geboren wordt waar christendom een scheldwoord is of gewoon niet bestaat?
Ik hou het toch maar op wie goed, doet goed ontmoet.
De rest is mij de ingewikkeld ben ik bang.
Citaat:Er is dus geen hemel en hel, maar er komt een wederopstanding. Hierbij krijgen de echte gelovigen het eeuwige leven.
verootjoo schreef:Ik weet ook niet of er een hel bestaat. Maar niet in aanwezigheid van God leven lijkt mij persoonlijk ook wel de hel, dus ik zou dat niet willen.
Maar als je dat geen probleem vindt, is dat ook prima natuurlijk.
Of je bent dan gewoon dood na je dood. Kan ook, merk je niks van.
Ik las ook iets over in angst leven. Angst past imo niet bij het christelijk geloof. Perfecte liefde (die van God dus) sluit angst uit. Ik ben eigenlijk ook helemaal niet bang voor de dood of dat ik geen eeuwig leven krijg
bigone schreef:Zijn hier ook gelovigen die zich een tijd van het geloof zijn afgestapt en toch weer gelovig zijn geworden??
Ailill schreef:Eske_B schreef:Interessante visie.Iedereen is zondig, volgens de Wet in de bijbel. Iedereen liegt bijvoorbeeld weleens (al is het voor eigen bestwil). De wet is meer dan de 10 geboden. Niemand is 100% goed, maar ook niemand is 100% slecht, iedereen heeft beide in zich (dat denk ik zelf dan).
Daarom is Jezus ook gekomen, om de last van de zondes op zich te nemen. Of je dat offer ook aanneemt (erin geloofd) is je eigen keuze. Je daden maken je niet rechtvaardig, je geloof wel.
Ik had er eerst ook veel moeite mee, maar ben er toch steeds meer in aan het groeien. Heb ook nog niet antwoord op alles. Dat ga ik ook niet krijgen, dat is het hele punt van geloven
Maar is het niet: Actions speak louder than words?
laetitia schreef:verootjoo schreef:Ik weet ook niet of er een hel bestaat. Maar niet in aanwezigheid van God leven lijkt mij persoonlijk ook wel de hel, dus ik zou dat niet willen.
Maar als je dat geen probleem vindt, is dat ook prima natuurlijk.
Of je bent dan gewoon dood na je dood. Kan ook, merk je niks van.
Ik las ook iets over in angst leven. Angst past imo niet bij het christelijk geloof. Perfecte liefde (die van God dus) sluit angst uit. Ik ben eigenlijk ook helemaal niet bang voor de dood of dat ik geen eeuwig leven krijg
Nieuwsgierige meelezer van dit interessante topic hier.
Wat is die liefde van God dan? Hoe voel je dat?
En komen volgens het Evangelie enkel mensenzielen in de hemel of hel of ook dierenasielen?
Sizzle schreef:Zoiets als biechten: ik heb het tegen de pastoor gezegd dus nu geeft het niet meer.
Het zou echter een stuk fatsoenlijker zijn om bij degene die er last van had excuus aan te bieden ipv je verhaaltje in het geniep te doen.
Shenavallie schreef:Sizzle schreef:Zoiets als biechten: ik heb het tegen de pastoor gezegd dus nu geeft het niet meer.
Het zou echter een stuk fatsoenlijker zijn om bij degene die er last van had excuus aan te bieden ipv je verhaaltje in het geniep te doen.
Van vergelijkbare orde: bedank niet een of andere god dat iemand een ongeval of wat ook overleefd heeft, maar degene die hem of haar werkelijk gered heeft. Bedankt niet een of andere god dat je te vreten op je bord hebt, maar de boeren die er keihard voor moeten werken om de supermarkten gevuld te houden.
Shenavallie schreef:Van vergelijkbare orde: bedank niet een of andere god dat iemand een ongeval of wat ook overleefd heeft, maar degene die hem of haar werkelijk gered heeft. Bedankt niet een of andere god dat je te vreten op je bord hebt, maar de boeren die er keihard voor moeten werken om de supermarkten gevuld te houden.
laetitia schreef:Dank je Verootje. Maar ik snap nog steeds niet wat die liefde nu inhoudt.
Voel je God dan in alles om je heen (heb dat wel ervaren met het overlijden van mijn vader. Ik voelde hem toen in de zon die scheen, de bloemen die bloeiden, de pracht van de natuur).
Ibbel schreef:Jaja. Dus als ik tevreden ben met wie ik ben, hoe ik leef, wat ik doe, dan komt dat door de onvoorwaardelijke liefde van god. Niet omdat ik gewoon zélf goed in mijn vel zit en accepteer dat ik ben wie ik ben, en doe wat ik doe, en dat dan ook nog zo goed mogelijk, en zonder anderen te schaden.
Ondermijn je daarmee je eigenwaarde niet gigantisch? Waar ben je zélf nog, als alles de liefde van god is?