Geplaatst: 01-06-18 00:15 In de geduldige aanvalshouding bij de natuurstenenmuur waar een rattenfamilie woont.
En voor mijn part blijven ze daar de hele nacht liggen. Wie wil kan opstaan en naar bed (hok, matras, dekens) gaan. Hun buikje is trouwens al vol, ze liggen daar niet omdat ze honger hebben.
Mijn grote hond had daar niet kunnen liggen zonder zijn medicatie. Dan had hij niet eens naar die muur kunnen lopen. Die kleine zou zichzelf dood lopen op de drukke weg op 50 meter boven mijn huis. Dus doe ik de poort maar niet permanent open uit naam van de vrijheid.
Vrijheid? Ja, in de tuin animeren ze zich maar zoals ze willen. Op pad gaat de lijn los als de kust veilig is. Gevangenschap? Ja! Diep ongelukkig daardoor? Ik weet zeker van niet. Ik heb twee heel tevreden honden. En het mooie is dat ik soms thuiskom en geen honden bij de poort zie. Dan zijn ze te druk.
Ratten, kuiltjes en samen spelen.Dus ik bevestig dat ik mijn honden uit egoïsme heb. Want ik geniet van hun plezier.
