oomens schreef:Probleem is dat het in principe iedereen vrij zou moeten staan om hier geen keuze over te maken, en dat dat niet betekent dat een ander die keuze dan maar voor je moet gaan maken.
Dat is best wel een principieel punt.
Alleen... het is fundamenteel onmogelijk om geen keuze te maken. De wet kan alleen maar bepalen welke keuze er uiteindelijk wordt gemaakt, maar er is geen mogelijkheid om de keuze open te laten.
- Bepaalt de wet dat iemand die niets heeft vastgelegd nooit kan doneren? Dan maakt de wet de keuze.
- Bepaalt de wet dat het de familie is toestemming moet geven? Dan maakt de wet de keuze.
- Bepaalt de wet dat het de familie is die bezwaar kan maken? Dan maakt de wet de keuze.
- Bepaalt de wet dat iemand die niets heeft vastgelegd altijd beoordeeld kan worden op orgaandonatie? Dan maakt de wet de keuze
- Bepaalt de wet dat het de artsen zijn die mogen bepalen? Dan maakt de wet de keuze.
- Bepaalt de wet dat er aan een groot rad gedraaid moet worden om te bepalen wat er gebeurt? Dan maakt de wet de keuze.
Het hele idee dat de overheid die keuze niet zou moeten maken voor mensen is simpelweg onmogelijk. Dus de discussie is nooit een principieel punt, maar altijd een inhoudelijke: welke optie vinden we het meest aanvaardbaar als uiteindelijke oplossing als mensen niet eerder hun wens kenbaar maken.
Citaat:
Helemaal niemand heeft automatisch recht op jouw lichaam als je dat niet uitdrukkelijk zelf beschikbaar stelt. De enige default-optie die er zou moeten zijn, is een 'nee'.
Dat is ook een keuze, en het is jouw inhoudelijke opvatting misschien, maar geen automatisch onvermijdelijk uitgangspunt.
Citaat:
Alleen een bewuste ja zou daar iets aan moeten veranderen, en verder helemaal niets.
Vind jij.