Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Cayenne schreef:Zo ken ik iemand die momenteel ook Wajong krijgt vanwege autisme. Hij kan prima werken (is een tijdje chauffeur van een taxibusje geweest) maar kiest ervoor om dit niet te doen 'omdat Wajong geld makkelijk te krijgen is, dus waarom zou ik de moeite doen om te gaan werken' aldus zijn woorden.
Van mij mag hij per direct een herkeuring krijgen. Ik ben benieuwd of ze dan zo streng zijn om hem flink te korten of gewoon geen Wajong meer te geven.
purny schreef:Kahawa schreef:Ik snap het niet zo helemaal meer met die quotes, maar iemand met inkomen uit werk naast zijn uitkering wordt niet gekort, maar gewoon minder aangevuld.
Maar wel met 70 euro bruto minder per maand. En die 50 euro netto is net de boodschappen of paardrijden om enigszins te ontspannen.
purny schreef:Precies kwita. Wij wajongers en uitkeringsgerechtigden worden schijnbaar door de maatschappij weggezet als lui, profiteurs en we zitten voor onze lol in een uitkering. Terwijl er heel veel wajongers willen werken maar gewoon niet kunnen.
Abacab schreef:Tja dat klinkt natuurlijk heel vrij Ayasha, maar zo is dat de afgelopen duizenden jaren wel gegaan. Pas de laatste 50 jaar kennen we uitkeringen voor zieken en anders. De maatschappij heeft er nog niet zo veel ervaring mee. En als ik zie hoe e.e.a. verloopt in de VS dan denk ik dat de verzorgingsstaat zoals wij die de afgelopen decennia kenden gaat verdwijnen.
Doordat alles te groot is geworden is het persoonlijk verhaal helemaal los komen te staan van de realiteit. Mensen zijn niet meer bereid een deel van hun inkomen af te staan aan mensen die ze persoonlijk niet kennen. De bereidheid om de gezamenlijke lasten te dragen is gedaald. Logisch gevolg is dat de uitkeringen gaan dalen. Je ziet dat al in landen om ons heen.
Een oplossing is dat mensen het op kleine schaal zelf gaan organiseren voor hun naasten in hun eigen omgeving. Dus als jij ziek bent zul je meer beroep moeten doen op je familie en omgeving en niet op de verzorgingsstaat. Maar misschien zijn er wel andere oplossingen. De tijd dat mensen bereid zijn voor elkaar te zorgen is voorbij. Daar kun je van alles van vinden maar het is een feit en daar moet je mee dealen.
estja schreef:purny schreef:Precies kwita. Wij wajongers en uitkeringsgerechtigden worden schijnbaar door de maatschappij weggezet als lui, profiteurs en we zitten voor onze lol in een uitkering. Terwijl er heel veel wajongers willen werken maar gewoon niet kunnen.
Het probleem is dat in 2004 de wet "Werk en bijstand" in werking trad. Gemeentes werden zelf verantwoordelijk voor de bijstand. Vervolgens hebben de gemeentes hun kaartenbakken leeg geruimd door zoveel mogelijk mensen door te schuiven o.a. naar de Wajong. Die groeide daarop waanzinnig hard en dat is ook de reden dat er op ingegrepen is.
In die tijd zijn er dus mensen in de Wajong terecht gekomen waarvan je je kunt afvragen of ze er thuis horen. Probleem is nu dat de Wajong hierdoor een bepaalde reputatie heeft gekregen. En dat is balen voor diegenen die de Wajong echt heel hard nodig hebben want die zijn hier de dupe van.
https://www.cpb.nl/persbericht/3210919/ ... orgwekkend
nontie schreef:Zo ken ik er ook een paar idd.
"Ja ik ga toch niet werken, het minimumloon is lager dan mijn wajong!"
Ja dus, je moet eerst wat opbouwen voordat je hoger verdient..
En 3 maand later was hij jarig en was zijn minimumloon hoger dan zijn wajong en kon hij ineens werken/opleiding doen. Goh verrassend
LadyMadonna schreef:En het gaat om 80 euro als ik het goed begrijp?
Laten we even voor het gemak zeggen, 8 uur werk...
Moet vaak toch wel te doen zijn? 1 dag of 2 ochtenden of 4x twee uurtjes?
Abacab schreef:Tja dat klinkt natuurlijk heel vrij Ayasha, maar zo is dat de afgelopen duizenden jaren wel gegaan. Pas de laatste 50 jaar kennen we uitkeringen voor zieken en anders. De maatschappij heeft er nog niet zo veel ervaring mee. En als ik zie hoe e.e.a. verloopt in de VS dan denk ik dat de verzorgingsstaat zoals wij die de afgelopen decennia kenden gaat verdwijnen.
Citaat:De bereidheid om de gezamenlijke lasten te dragen is gedaald. Logisch gevolg is dat de uitkeringen gaan dalen. Je ziet dat al in landen om ons heen.
Citaat:De tijd dat mensen bereid zijn voor elkaar te zorgen is voorbij. Daar kun je van alles van vinden maar het is een feit en daar moet je mee dealen.
Shadow0 schreef:Daarnaast hoeft dat niet veel extra te kosten, want de kosten van dit omslachtige systeem zijn gigantisch. Het is een enorm systeem aan zichzelf in stand houdende werkvoorziening, waarbij beleidsmedewerkers bezig zijn de regels steeds ingewikkelder te maken, om vervolgens meer mensen nodig te hebben om dat allemaal te controleren, en meer mensen om mensen te helpen uit die regels wijs te worden. Zinloos. Bizar. Verspillend.
Brainless schreef:nontie schreef:Zo ken ik er ook een paar idd.
"Ja ik ga toch niet werken, het minimumloon is lager dan mijn wajong!"
Ja dus, je moet eerst wat opbouwen voordat je hoger verdient..
En 3 maand later was hij jarig en was zijn minimumloon hoger dan zijn wajong en kon hij ineens werken/opleiding doen. Goh verrassend
Wajong is 70 of 75% van het (voor degene geldend) minimum loon.
Dus Wajong is altijd minder.
Shanna schreef:80 tot 100% arbeidsongeschikt wordt inderdaad in het algemeen gekort. Je kan alleen echt niet meer werken als je dat ECHT niet kan doordat je bijvoorbeeld aan bed gebonden bent, of spastisch aan een rolstoel/ rolbed vast zit. Enkel dan wordt je niet gekort.
Dus als jij 80 tot 100% afgekeurd bent omdat jij verlamd bent vanaf je middel, dan kan je prima bureau/ zittend werk doen.
Ben jij 80 tot 100% afgekeurd omdat jij psychisch ergens last van hebt, maar lichamelijk niet, dan kan jij prima ergens in een magazijn/ achter de schermen werken.
Dit is hoe die afkeuringen tegenwoordig beoordeeld worden. Alleen als iemand echt 0% arbeidsvermogen heeft omdat er geen enkele baan te bedenken is bij de beperking (bijvoorbeeld iemand is volledig verlamd) dan wordt/ blijft die persoon voor 100% afgekeurd en blijft op de 75%, is dat niet het geval, dan wordt je gekort.
Citaat:Ik snap niet wat er vreemd aan is. Zoals ik het begrepen heb worden diegenen die kunnen werken gekort. Dus als jij, ik zeg maar wat, 8 uur per week werkt word dat van jouw uitkering gekort.
Dat gebeurd toch met iedereen die een uitkering heeft?
spoekie schreef:Maar die 8 uur worden wel voor 100 procent uitbetaald en je uitkering wordt gekort voor 70 procent over die 8 uur.
Oftewel je krijgt wel 30 procent meer over dat gedeelte en je inkomsten gaan dus wel degelijk omhoog.
Waar ik persoonlijk moeite mee heb, is dat het lijkt alsof mensen met een uitkering niet beseffen dat hun uitkering letterlijk wordt betaald van mijn salaris. Je krijgt je uitkering niet van de overheid, maar van mij en je andere landgenoten.
Ik moet ook werken voor mijn geld, dus als je op een manier een steentje kan bijdragen dan ben je dat imo verplicht aan je mede landgenoten.
In ruil daarvoor draag ik met liefde een gedeelte van mijn salaris af zodat iedereen inkomsten kan hebben.
Ik begrijp echt wel dat het geen vetpot is (sterker nog mijn vader is volledig afgekeurd dus ik maak alles van heel dichtbij mee) maar waarom vinden mensen in hemelsnaam dat zij recht hebben op in feite mijn geld en als ze dan kunnen werken ook nog op die inkomsten. Wat dat betreft is het huidige systeem prima: 100 procent verdienen, 70 procent gekort worden.
Abacab schreef:Mooi gesproken Balou.
Ik ken ook een aantal gevallen van mensen met beroepsgerelateerde PTSS (politie, miltair, ambulace) . Echt schande zoals daar mee omgesprongen wordt. Daar mag wel wat meer geld naartoe.
Helaas ken ik persoonlijk van dichtbij te veel gevallen van Wajong waardoor ik zeg, die hele Wajong mag opgedoekt worden. Het is te luxe te makkelijk. Mensen moeten leren zelfstandig te worden en zon uitkering staat daar bij in de weg. het doet een te groot beroep op de mensen die wel werken en het houdt de mensen met een uitkering klein en soms zelf lui
Ersina schreef:Shanna schreef:80 tot 100% arbeidsongeschikt wordt inderdaad in het algemeen gekort. Je kan alleen echt niet meer werken als je dat ECHT niet kan doordat je bijvoorbeeld aan bed gebonden bent, of spastisch aan een rolstoel/ rolbed vast zit. Enkel dan wordt je niet gekort.
Dus als jij 80 tot 100% afgekeurd bent omdat jij verlamd bent vanaf je middel, dan kan je prima bureau/ zittend werk doen.
Ben jij 80 tot 100% afgekeurd omdat jij psychisch ergens last van hebt, maar lichamelijk niet, dan kan jij prima ergens in een magazijn/ achter de schermen werken.
Dit is hoe die afkeuringen tegenwoordig beoordeeld worden. Alleen als iemand echt 0% arbeidsvermogen heeft omdat er geen enkele baan te bedenken is bij de beperking (bijvoorbeeld iemand is volledig verlamd) dan wordt/ blijft die persoon voor 100% afgekeurd en blijft op de 75%, is dat niet het geval, dan wordt je gekort.
Wat je niet noemt en waar een zieke voor moet strijden, is dat je bij sommige ziekte geen continuïteit kunt waarborgen. Niet altijd 100% ziek, maar plotseling opkomend en daardoor geen garantie kunnen geven dat je op je werk komt, of je werk behoorlijk kunt afmaken . Heftige pijn noem je niet, maar is er soms wel, tijdelijke uitval van bewegingen en gedachtes en zo zijn er vast wel meer dingen die niet wenselijk op de werkvloer zijn, maar wel duidelijk worden door het lezen van een medisch dossier en een herkeuringsarts kan dan meedenken met de zieke . Is deze ziekte progressief, wat ook in het dossier staat, dan ben je niet wijs, als een een paar jaar later zo iemand weer oproept voor een herkeuring.
Dit is iets waar de politiek zich meer bewust van moet zijn.
De herkeuringsartsen kijken m.i teveel naar de zaken die jij noemt en hebben te weinig inlevingsvermogen, wat medicijnen, of de ziekte aanrichten.
Het afkeuringssysteem kan beter en waarom zou men het nalaten? Als men gerichter gaat afkeuren, bespaart men geld, wat dan weer ten goede kan komen aan de mensen die afgekeurd zijn.
Winged schreef:spoekie schreef:Maar die 8 uur worden wel voor 100 procent uitbetaald en je uitkering wordt gekort voor 70 procent over die 8 uur.
Oftewel je krijgt wel 30 procent meer over dat gedeelte en je inkomsten gaan dus wel degelijk omhoog.
Citaat:Waar ik persoonlijk moeite mee heb, is dat het lijkt alsof mensen met een uitkering niet beseffen dat hun uitkering letterlijk wordt betaald van mijn salaris. Je krijgt je uitkering niet van de overheid, maar van mij en je andere landgenoten.
Ik moet ook werken voor mijn geld (...) waarom vinden mensen in hemelsnaam dat zij recht hebben op in feite mijn geld en als ze dan kunnen werken ook nog op die inkomsten. Wat dat betreft is het huidige systeem prima: 100 procent verdienen, 70 procent gekort worden.
LadyMadonna schreef:Hoe wordt bepaald of je kan werken?
En het gaat om 80 euro als ik het goed begrijp?
Laten we even voor het gemak zeggen, 8 uur werk...
Moet vaak toch wel te doen zijn? 1 dag of 2 ochtenden of 4x twee uurtjes?
daantjuhhh schreef:.
Hier wil ik toch even op inhaken.
Hier ben ik het totaal niet mee eens.
Ja kijken naar een andere instructie of indeling oké
Maar kijk naar mijn broertje.
Ernstig gehandicapt zowel lichamelijk als geestelijk.
Was eigenlijk al voor het leven afgekeurd, maar moest wel opnieuw gekeurd worden terwijl bekend is dat hij nooit beter wordt.
Maar goed zoals verwacht is hij nog steeds volledig afgekeurd.
Je kunt niet verwachten dat mensen zoals hij maar even zelfstandig moeten worden en niet lui moeten doen.