Poep is een ingewikkeld ecosysteem. Er zitten ongeveer 25.000 soorten bacteriën in poep die zich voeden met het voedsel dat door ons spijsverteringssysteem gaat. Ze werken intensief samen aan de vertering van dat voedsel met, in gunstige gevallen, als resultaat een gezonde poep. Een van die bacteriën is Clostridium difficile (C. difficile). Die komt voor bij 80% van pasgeborenen en ongeveer 10% van de volwassenen. Op zich is het geen kwade bacterie; hij hoort er gewoon bij. Maar als er iets in het ecosysteem van de darmen verandert gaat C. difficile zijn naam waarmaken en zich gigantisch voortplanten. Het resultaat varieert tussen ernstige diaree, darmontsteking en de dood.
Er zijn een paar krachtige antibiotica die een C. difficile infectie kunnen onderdrukken maar vaak lukt dit niet meer. Er is echter een methode die in veel gevallen blijkt te werken maar die nog zelden wordt toegepast: transplantatie van gezonde poep in de darmen van de patiënt. Hoe dat precies in zijn werk gaat zal niet hier worden beschreven omdat het goed mogelijk is dat je dit stukje leest tijdens het eten van oliebollen en appelflappen. Maar het resultaat blijkt meerdere malen objectief te zijn aangetoond. Het herstelt de darmflora en de goede bacteriën produceren gifstoffen die C. difficile vernietigen en de patient laten genezen.
Een van de pioniers van poeptransplantatie is de arts Thomas Borody van het Centre for Digestive Diseases in Five Dock, New South Wales, Australia. In zijn kliniek zijn tot dusver 1500 transplantaties uitgevoerd, in een groot aantal gevallen met succes. Hij is niet de enige; meerdere artsen experimenteren met deze methode vaak met een echt kerstverhaal als gevolg ("zoon bezoekt moeder om afscheid te nemen maar zijn poep redt haar het leven"). Wat tot dusver ontbreekt is grootschalig, dubbelblind onderzoek waarin het gebruik van antibiotica en poeptransplantatie worden vergeleken. Een dergelijk onderzoek wordt nu gestart in het Universitair Medisch Centrum in Leiden.
Borody hoopt dat dit onderzoek een doorbraak wordt in de toepassing van deze therapie. "Er is een therapie die in bijna 100% van de gevallen genezing brengt. Waarom geven we dan miljoenen dollar uit aan antibiotica?".
bij dieren is het al veel langer bekend. Vast ook bij redelijk simpele stammen alleen wij, geciveliseerde mensen is het ah-ba. Herman vinkers heeft er ook een leuk en waar liedje over (is minstens al 25 jaar oud) niet over het eten ervan,maar het exporteren haha
Orchid
Berichten: 1784
Geregistreerd: 20-01-05
Geplaatst: 10-03-12 23:23
Was in NL ook al langer bekend Een minder eetlustbedervende methode is het kweken van die bacterien en ze dan toedienen
newt
Berichten: 2070
Geregistreerd: 09-02-04
Woonplaats: Rechts van Drachten
Geplaatst: 14-03-12 01:59
Heb dit meegemaakt bij een patiënt die bleef last houden van clostridium. Lag al 2 maand bij ons. De bacteriën in haar eigen darmen konden het allemaal niet neutraliseren, waardoor er gekozen is voor een "broodje" poep zoals ze dat noemde. Binnen een weer waren de grootste klachten over. Dit was een zeer bijzonder iets. Zal t ook niet weer vergeten.
Inderdaad, in de diergeneeskunde wordt dit al regelmatig toegepast, zowel met dikke darm inhoud bij oa paarden, als met pensinhoud bij rundvee.
Dus dat ze het nu bij mensen ook uitgedacht hebben, is niet een heel onlogisch verhaal.
SaZ
Berichten: 1421
Geregistreerd: 19-09-07
Woonplaats: Voorschoten
Geplaatst: 15-03-12 19:54
Ook bij mensen wordt het al een tijdje toegepast Weinig nieuws aan. Ik blijf het toch wel een mooie oplossing vinden voor mensen die vaak al een hele tijd rondlopen met klachten