Een prachtige column uit de Leeuwarder courant van vandaag.
Citaat:Het had een plezierrit moeten worden zoals de zestig jarige Hille die wel vaker maakt in zijn felrode VW cabriolet uit 1955.
Een opvallende oldtimer,ook door de speciale banden met witte zijvlakken.
"even un rondsje nou",zegt Hille.
Vooral door het oude centrum.
Op naar de chicque Eewal.dè boulevard voor trotse liefhebbers van glimmende bolides.
Langzaam glijden ze op zonnige dagen langs de terrassen.
`maar niet su`n patserbak`stelt Hille.
'Meensen mutte der altyd om lache,finne ut skattech'
Op een zomerse zaterdag middag 15 oktober,tro Hille er dus weer op uit.
De ene hand aan het stuur,in de andere een rood gele elstar."Faak eet ik su`n appltsie met klokhus en al op"
Maar dit keer slingerde hij het afgeloven restant achteloos over zijn schouder,vol op genietend van de wind door zijn grijze haren en de rockmuzie uit de speakers van de originele blaupunt radio met ivoorkleurige noppen.
Maar Hille verstramde toen hij in zijn achteruitkijkspiegel `STOP`zag oplichten.
Politie.
Twee man sterk.
Of Hille wel wist waarom ze hem aanhielden?"Geen idee"zei Hille.
Eerst dacht hij nog aan de richting aanwijzers,uitklappende vleugeltjes met een lampje,ingebouwd in de deuren.
Daar was hij al eerder 300 aan kwijt geraakt omdat de politie vond dat de lampjes moesten knipperen.
Dat deden ze niet.Later ontdekte Hille dat dat helemaal niet persee hoefde,en dus liet hij het weer ongedaan maken.
Nee,dat was het niet,het was het weggegooide klokhuis dat hem een boete opleverde.
Hille plofte "hewwe jimme nix beters te doen?Gaan naar de Weaze"
Na de aanhouding hoorde hij weken lang niets,het zal wel loslopen ,dacht Hille.
Maar afgelopen dinsdag viel een roze bon op de mat.
Het procesverbaal sprak van de volgende overtreding:
Als particulier zich ontdoen van een affalstof door die buiten een inrichting op de bodem te brengen,,,,,sanctie bedrag €180.
Onbegrijpelijk,vindt Hille."Ik hew thús een appel-en prume boom in de tún staan.
Die late su faak fruchten oppe straat falle,mar daar hew i nog noait één over hoard"