Ik kwam toevallig een leuk artikel tegen over een 'college' wat door een professor uit tilburg is gegeven aan zorgbestuurders over dit onderwerp
Citaat:
In quasimarkt moet een principle kwaliteit meten
De echte ouderwetse collegebanken ontbraken, maar het stevige college economie van Marcel Canoy (hoogleraar Universiteit van Tilburg) gaf de aanwezige bestuurders en toezichthouders op de ZM Zorgcademie (15 februari op Nyenrode) het gevoel weer in hun studietijd beland te zijn. Canoy analyseerde de baten en risico’s van marktwerking in de zorg. De historie van marktwerking wordt vaak vergeten, zo betoogde hij, er wordt teveel gekeken naar wat er niet goed gaat. Toen de politieke roep om marktwerking kwam, zijn de quasimarkten ontstaan: pogingen om in een systeem dat niet als markt functioneert toch doelmatig handelen van zorgaanbieders te stimuleren. Voorwaarde daarvoor is dat er een principle aanwezig is, dit kan de overheid of een zorgaanbieder zijn, die de kwaliteit meet. Samen met de zaal nam Canoy de risico´s van zo’n quasimarkt door. Gaming, rechtszaken, misleiding, misallocatie, erosie van intrinsieke motivatie en administratieve lasten noemden de deelnemers als concrete gevaren.
Canoy riep hen op om over administratieve lasten niet alleen te klagen: “Er gaan publieke belangen achter schuil.” Zoek alternatieven, verbeteringen of vereenvoudigingen, of accepteer het als die er niet zijn, zo adviseerde Canoy. Hij daagde de deelnemers aan de ZM Zorgacademie uit om na te denken over oplossingen. De tijdsregistratie en het overschatten van Ict werden als frustrerende voorbeelden besproken. “We moeten geen monsters creëren, en recht doen aan het feit dat dingen nu eenmaal niet objectief te meten zijn. Onderken dat kwaliteit sub- en objectieve kwaliteiten heeft,” adviseerde Canoy. En: “De consument hoeft niet of nauwelijks (direct) te betalen, en heeft hoge verwachtingen.”
Ook besprak hij de voorwaarden voor privaat kapitaal in de zorgsector. De twee criteria voor private investeringen zijn:
- Goed afbakenen van de publieke doelen, niet te generiek houden, zodat je ergens op kunt afrekenen.
- Kijken of je geloofwaardig kunt straffen als er een probleem is.
Als voorbeeld van een sector waar dit niet goed gaat noemde Canoy de ontwikkeling van stationslocaties. De elektriciteitsmarkt is een sector waar de doelen wél afgebakend zijn en overtredingen goed af te straffen. Canoy concludeerde dat de zorg nog niet zo ver is, maar “we kunnen er wel komen.”
Bron: http://www.zmmagazine.nl/Nieuws-voor-zo ... meten.html