Met de laatste term werd ik vandaag ook aangesproken door een gozer van ±18 jaar, ik koos voor de panda (schattige hobbelende bolletjes dus was een makkelijke keuze) en vervolgens begint hij een verhaal over hoe weinig panda's er nog zijn en dat het dus heeeeeeeeeul belangrijk is dat ik donateur wordt bij het WNF om die panda z'n bamboebosjes terug te geven.
Gewoon uit pure interesse (niet dat ik wil doneren, maar gewoon omdat het kan) vroeg ik hoe groot mijn donatie dan moet zijn. ''Dat is aan u mevrouw, het begint bij 5 euro per maand.''
Maar wat me meer interesseerde was het volgende: ''Ah oke, maarre.... hoeveel verdien jij hier nou mee?'' (ben immers ook niet achterlijk: op een random woensdagochtend zou hij ook geld kunnen verdienen op een terrasje). Mannetje begint te blozen: ''€7,50 per uur''.
Ik: ''En dan krijg je er zeker nog een tientje bovenop per geworven donateur?''
Nog een roder koppie: ja dus.
Oftewel: met mijn 5 euro per maand heb ik meneers uurloon nog niet eens betaald........
Betwijfel of deze gozer wel eens wakker ligt van die arme panda's die veel meer bamboe stengeltjes konden hebben als hij het als vrijwilliger naast een échte baan zou doen.

Wat vinden jullie hier nou van? Toch wel positief omdat er wél donateurs mee geworven worden? Hypocriet omdat die panda's ze waarschijnlijk toch niets interesseert maar wel mensen een schuldgevoel aanpraten? Jongen moet ook geld verdienen? Zeg 't maar.

En hebben jullie je wel eens iets laten ''aansmeren'' op straat door dergelijke jongeren? Heb je daar spijt van als je hoort wat die lui verdienen (mocht je het nog niet weten)?