Ik ben blij dat ik tegenwoordig carnaval vier in het dorp. Daar houden de meeste mensen zich tenminste nog aan de regels. Omdat de mensen elkaar "kennen" en er toch iets van sociale controle is.
Dit is er dus vrijwel niet in een grote stad als Maastricht, waar volop gerookt wordt in de cafe's.
Als niet-roker ben ik blij, dat ik eindelijk eens thuis kan komen in kleren die eens niet naar rook stinken. Waar je niet de dag erna denkt: Bwaah, het stinkt hier naar rook! (van de kleren die in de bijkeuken te luchten hangen) En: moet ik dat stinkende ding nu nog een keer aantrekken?
Toch zijn er helaas ook in het dorp mensen die overal schijt aan hebben. Die naar je kijken van: wie doet me wat? Jij?! Als je naar hun kijkt omdat ze binnen staan te roken. En dan heb ik het niet over tieners, maar over Opa en Oma, die samen met hun kinderen EN kleinkinderen carnaval vieren in het cafe. Zijn die mensen nu echt zo dom? Realiseren die zich echt niet hoe schadelijk het voor hun eigen kleinkinderen kan zijn? Ik neem aan dat ze toch van hen houden en hen niet met roken willen aansteken. Want tja, het blijft een feit, dat kinderen die rokers om zich heen zien, vaak ook sneller geneigd zijn om ook te gaan roken. Om het maar niet te hebben over de schade die je je kleinkinderen toebengt door mee te roken.
(Mijn tante had zwarte longen van het meeroken, want ze rookte zelf niet. Ze werkte in de horeca in een tijd dat er nog heeel veel gerookt werd. Dus dat nu niemand durft te beweren dat het niet schadelijk is en dat dat wel allemaal meevalt, dat het alleen maar stemming- en bangmakerij is

Ik snap de redenatie ook niet van sommige mensen die harduit beweren dat je bijna geen last van de rokers hebt in een grote ruimte. Dat sloeg dan op mensen die voorheen op het werk mochten roken en die nu dus naar buiten moesten. Hun collega's hadden er meer last van dat de mensen buiten gingen roken dan dat ze op de werkplek bleven roken. Want in de tijd dat die mensen buiten stonden te roken, werkte de rest door en moest het werk dus door die mensen die binnen bleven worden opgevangen. Terwijl hun werkruimte zo groot was, dat je het helemaal niet rook als iemand binnen zou roken.
Tja, ik zal wel blond zijn, maar ....in die ruimte van 300m2 waar ik gisteren met wat vrienden en ...aan de andere kant van de zaal 1 rokend stel Opa en Oma stond, rook ik meteen dat er een sigaret werd opgestoken. En ik was niet de enige. Met en met zag ik iedereen in onze groep zich omdraaien om te kijken waar de rook vandaan kwam. Ik denk dat het zich op deze werkplek helemaal niet om de rookoverlast was te doen, maar om het feit dat men zich eraan stoorde dat de verstokte rokers tijdens werktijd hun werk tijdelijk mochten neerleggen terwijl de rest gewoon moest doorwerken en dus ook nog een deel van het werk van de rokers moest overnemen.
En dat is toch heel gemakkelijk op te lossen denk ik dan. Vaste pauzes voor iedereen. EN heeft een verstokt roker een half uur per dag meer tijd nodig om tussendoor een sigaret te roken, dan krijgt hij , oftewel een half uur minder loon, oftewel hij moet een half uur langer werken (als die mogelijkheid erin zit).
Maar goed, om terug te komen op het roken tijdens carnaval: Ik vind het dus niet kunnen. Het is nu eenmaal verboden bij de wet. Er zijn heel veel mensen blij mee. Ik ben echt niet de enige. En dan zijn er toch mensen die zich er niet aan houden. WAAR was de politie? Uiteraard was die nergens te zien. Terwijl zich juist in een tijd als deze, als er veel mensen in de cafe's zijn die niet roken, zich er aan storen. Zelf durf je iemand er niet op aan te spreken, bang om een klap tegen je kop te krijgen. Want je leest niks anders meer in de kranten dan mishandeling ed als je eens een verkeerde opmerking maakt.