speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
monaatjuh
Berichten: 184
Geregistreerd: 07-05-04
Woonplaats: almelo

speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-08 10:49

voor school moet ik een verslag maken over een ethisch dilemma vanuit mijn stage, hieronder het dilemma, wat vinden jullie?

De klas waarin ik stage heb gelopen was een laatste jaar klas op het SO, dit is de basisschool voor het speciaal onderwijs, de klas waarin ik zat zou men dus groep 8 kunnen noemen. In deze klas zaten kinderen van allerlei verschillende soorten niveaus, wat soms erg met elkaar kon botsen. De hogere niveau kinderen( met een voor ZMLK hoog iq) voelden zich veelal tegengehouden door de wat lagere niveau kinderen(met een voor ZMLK laag iq), bij bijvoorbeeld gym en gezamenlijk vakken, de lagere niveau kinderen hadden meer tijd nodig om dingen te kunnen begrijpen en konden bepaalde dingen niet die de hogere niveau kinderen al wel onder de knie hadden, zo werd het geduld van deze kinderen vaak erg op de proef gesteld of verloren zij hun interesse, aangezien er geen uitdaging meer in zat voor hen.

Nu zou men zeggen dat deze situatie makkelijk op te lossen zou zijn door deze klas op te splitsen, maar dit heeft ook een nadeel. De lagere niveau kinderen kunnen gestimuleerd worden door de hogere niveau kinderen door een voorbeeld aan hen te nemen, zou je deze lagere niveau kinderen bij elkaar in 1 klas zetten, dan zouden zij van elkaar niets tot vrij weinig kunnen leren.

Mijn ethische dilemma lijkt mij duidelijk: Welke groep kinderen, de lagere of de hogere nivo kinderen verdienen de meeste kans zich zo optimaal mogelijk te ontwikkelen, of is er een mogelijkheid waarbij beide partijen een even grote mogelijkheid zouden kunnen krijgen?


alvast bedankt voor jullie hulp Haha!

Goof

Berichten: 31667
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Re: speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-08 10:55

Ik snap eigenlijk niet dat er binnen zo'n klas niet op verschillende niveaus les gegeven wordt, of er in ieder geval niet methodes op verschillende niveaus wordt aangeboden.
Ik geef les aan een VMBO lwoo klas waarin ook kinderen van verschillend niveau zitten en die krijgen allen op hun eigen niveau hun lesstof aangeboden van me.
Ja, kost extra tijd en werk voor mij, helaas, maar op deze manier kan ik wel iedereen geven wat ze willen en nodig hebben om gemotiveerd te blijven en te scoren op hun eigen level.

monaatjuh
Berichten: 184
Geregistreerd: 07-05-04
Woonplaats: almelo

Re: speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-08 10:59

dat is inderdaad een goed punt, neem ik zeker mee in het verslag.

randalinpony
Berichten: 6935
Geregistreerd: 14-11-05

Re: speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-08 11:03

Citaat:
Nu zou men zeggen dat deze situatie makkelijk op te lossen zou zijn door deze klas op te splitsen, maar dit heeft ook een nadeel. De lagere niveau kinderen kunnen gestimuleerd worden door de hogere niveau kinderen door een voorbeeld aan hen te nemen, zou je deze lagere niveau kinderen bij elkaar in 1 klas zetten, dan zouden zij van elkaar niets tot vrij weinig kunnen leren.


Om hier op in te haken: ieder kind heeft het recht om te leren. Leren is meer dan op school zitten alleen, daadwerkelijk iets leren lukt alleen als het kind gemotiveerd wordt op zijn eigen niveau.

Het is niet de taak van (snellere) kinderen in de klas om als motivatie of voorbeeld te dienen (hoewel dat natuurlijk wel gebeurt en mooi is zolang de ontwikkeling van kinderen er niet door afgeremd wordt), dat is de taak van de leerkracht.

In dit geval wordt dus onrecht gedaan aan de snellere kinderen, met 'gedragproblemen' tot gevolg: motivatieproblemen, ongeduld. Het lijkt me dat je alleen daarom al zou willen vermijden dat kinderen zich in de klas vervelen.
Bovendien is er nog een andere kant: door zon beleid op school wordt een groep kinderen later de maatschappij ingestuurd die onder hun (al lage) niveau presteren. Dat lijkt me een groot verlies voor de arbeidsmarkt.

Ik ga dus met Goof mee: verschillende niveaus aanbieden, of ander inderdaad klassen splitsen.

Rashja

Berichten: 1281
Geregistreerd: 24-03-05
Woonplaats: dicht bij de Loonse en Drunense duinen

Re: speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-08 12:02

Ik ben ook voor op splitsen maar ook weer niet.
Ik zal uit leggen waarom.

Ik heb zelf 10 jaar op het speciaal onderwijs gezetten.
Waar van 5 jaar basisonderwijs en 4 jaar ivbo.
En een extra jaar toen ik op genomen was en daar heb ik nog lossen 2 havo certificaten gehaald en Nederlands en Engels d nivo gehaalt.

Mijn basisschool jaren heb ik echt als een hel ervaren.
Voor de tijd voor dat ik naar het speciaal onderwijs en toen ik er eenmaal op zat.
Toen ik nog niet op het speciaal onderwijs omdat ik niet mee kon maar op het speciaal onderwijs kon ik ook niet mee.
Alle vakken kon ik mee behalve taal.
Dat was iets wat mij hoe hard ik er ook voor vocht nooit wilde lukken.
Van het gewonen basis onder wijs snap ik het nog wel.
Maar toen ik naar het speciaal onderwijs verwachten ik meer.
Maar helaas ik was de ene met taal problemen in een klas met reken probleem kinderen.
Dus in plaats dat ik meer aan dacht kreeg bij les of weet ik wat werd ik allen gestraft.
Wij kregen als we een 8 of hoger hadden voor een dictee kregen we een stikker.
Als je 10 stikkers had mocht je op de computer of iets ander leuks doen.
Had je niet genoeg stikker moest je een opdracht maken.
In al die 5 jaar heb ik nooit 1 stikker gehad.
Want ik kwam simpel weg nooit boven een 2 uit.
Reken daar had ik altijd een 10 dit was voor mij gewoon veelte makkelijk.
Maar als je bij reken een 8 of hoger haalden kreeg je geen stikker.
Want mijn klas genootjes kwamen nooit boven een 6 uit.
En dat was natuurlijk niet eerlijk tegen over de rest.

Ik ben toen denk dat ik in groep 6 ben gaan smeken om bij les.
Uit eindelijk vond ik iemand die me dit wilde geven alleen 1 probleem dit kon alleen in de pauzes.
Ik was het toen zo zat om altijd maar te moeten toe kijken dat iedereen leuke dingen mochten doen.
En ik altijd alleen mocht toe kijken.
Maar wat mij het meeste pijn heeft gedaan was om altijd te horen moeten kijken dat ik een niets nut was een lui varken.
En dat ze niet snapte waarom ik zo goed in reken en de ander vakken was maar als het op dictee of lezen kwam grote sukkel was.
En ja dit zeiden ze dus echt zo.
Dus ik nam dat aan bod aan.
Uit eindelijk heeft het me alleen verder gesloopt.
Want het liep gewoon niet.
Voor reken had ik wel een op lossing gevonden.
Ik mocht bij de hoger klassen hun reken opdrachten lenen om te maken.
Uit eindelijk had ik in het einden van het jaar alle reken op drachten van groep 7 en 8 gemaakt.
Dus moesten ze daar weer iets op verzinnen.
En toen kreeg ik maar wiskunde boeken van het middelbaren onderwijs.
Waar ik toen heel erg blij mee was maar waar door ik nog meer gepest werd.
Niet alleen door leerlingen maar ook door de leerkrachten.

Eindelijk in groep 8 kreeg in een test en daar kwam toen eindelijk uit dat ik dus dyslexie.
Hier voor heb ik toen een training mogen volgen.
En dit heeft wonder gedaan.
Ik kan nog steeds niet goed lezen en schrijven al helemaal niet maar ik kon me eindelijk een beetje redden.

Toen ben ik naar het ivbo gegaan.
Ook dit heb ik niet als prettig ervaren.
Nederlands en Engels lukte me gewoon niet.
Ander vakken waren voor mij gewoon te makkelijk.
In plaats dat ze me hielen met Nederlands en Engels kreeg ik weer te horen dat ik maar een rare meid was en dat ze het gewoon niet snapte waarom ik wel goed was in alle ander vakken en in de taal vakken zo slecht was.
En zo als mijn leerraar van Engels altijd zei was van elke stomme idioot kan Engels dat je wiskunde niet kan oke maar geen Engels.
Dus je kan je wel voor stellen wat voor inperkt dat heeft gehad.
Ik was zo verbittert en ik wilde niets liever iedereen een poepje laten ruiken.
Uit eindelijk heb ik mijn diploma gehaald.
Alle taal vakken heb ik toen op a nivo gedaan de rest op d.
Ik had alleen achten en negens op mijn diploma staan.
En ik heb daar staan janken als een klein kind ik moest alleen tienen hebben.
Ik heb echt staan smeken om alles over nieuw te mogen doen.

In die tijd ben ik denk heel blij geweest als de groepen meer op gespitst waren.
Al bestonden de klassen maar uit 8 misschien 12 kinderen.

Ik ben daarna ook in gestort en kwam ik in een stoort van inrichting te recht.
En daar hadden ze een schooltje voor die kinderen daar.
De school had maar 6 klassen.
En daar zaten dus basisschool kinderen en middelaaronderwijs kinderen.
Dus echt van groep 2 tot groep 8.
Van ivbo tot vwo.
Nu zal je denken dat daar echt een puin hoop was daar.
Als behalve.
Ik heb toen in 1 jaar tijd dus 2 havo certificaten gehaald en Nederlands en Engels op d nivo.
Wij zaten ben 8 tot 12 man in 1 klas met echt elke nivo.
Tot brugpieper tot aan examenjaar.
Met 1 leerkracht voor vakken waar hij echt geen verstand had kreeg je hulp van een klas genoot of iemand ander van de school.
En dit heb ik als heel fijn ervaren.
Ik heb gewoon Engels en Nederlands op d nivo met 9 mogen af ronden.
Ook de ander vakken hebben ik met 8 mogen af ronden.
Vraag me niet hoe maar het is me gelukt.
Het leukste was dat meer les was aan het geven dan wat anders.
Ook zat ik toen in behandeling want de nodige energie koste.

Daar in was ik heel dankbaar dat de klassen niet zo op gesplits waren.

Dus ja vandaar dat ik dus tegen en voor ben op splitsen.

Shadow0

Berichten: 44637
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-08 12:06

Het ethische dilemma is niet zo moeilijk vind ik: elk kind moet op z'n eigen niveau worden aangesproken. Daarnaast kan ik vanuit mijn eigen ervaring met een paar kinderen die ZML-onderwijs volgen niet zeggen dat ze daadwerkelijk gestimuleerd worden door anderen, of snel leren van anderen. Kinderen beinvloeden elkaar zeker: een drukke, ongeconcentreerde stemming gaat sneller dan het licht van het ene kind naar het andere, en sommige vormen van slecht gedrag nemen ze ook over, zo heel af en toe vraagt iemand 'wat doet ...' en of hij/zij dat ook mag? Maar echt van elkaar leren is gewoon een brug te ver voor veel van de ZML-leerlingen.

Het is eerder een praktisch dilemma. Hoewel de klassen klein zijn, vragen deze kinderen ontzettend veel aandacht. En dan is het inderdaad wel makkelijk als er een paar kinderen tussen zitten die zichzelf redelijk kunnen redden. De voornaamste conclusie lijkt dan ook te zijn: het zou mogelijk moeten worden om nog meer aandacht voor de leerling als individu te kunnen hebben zodat die op eigen kunnen wordt aangesproken en wordt gemotiveerd om zich te ontwikkelen. Dat moet volgens mij best kunnen in een gemengde klas trouwens...

Sheran

Berichten: 17648
Geregistreerd: 20-10-07

Re: speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-08 12:09

monaatjuh schreef:
voor school moet ik een verslag maken over een ethisch dilemma vanuit mijn stage, hieronder het dilemma, wat vinden jullie?

De klas waarin ik stage heb gelopen was een laatste jaar klas op het SO, dit is de basisschool voor het speciaal onderwijs, de klas waarin ik zat zou men dus groep 8 kunnen noemen. In deze klas zaten kinderen van allerlei verschillende soorten niveaus, wat soms erg met elkaar kon botsen. De hogere niveau kinderen( met een voor ZMLK hoog iq) voelden zich veelal tegengehouden door de wat lagere niveau kinderen(met een voor ZMLK laag iq), bij bijvoorbeeld gym en gezamenlijk vakken, de lagere niveau kinderen hadden meer tijd nodig om dingen te kunnen begrijpen en konden bepaalde dingen niet die de hogere niveau kinderen al wel onder de knie hadden, zo werd het geduld van deze kinderen vaak erg op de proef gesteld of verloren zij hun interesse, aangezien er geen uitdaging meer in zat voor hen.

Nu zou men zeggen dat deze situatie makkelijk op te lossen zou zijn door deze klas op te splitsen, maar dit heeft ook een nadeel. De lagere niveau kinderen kunnen gestimuleerd worden door de hogere niveau kinderen door een voorbeeld aan hen te nemen, zou je deze lagere niveau kinderen bij elkaar in 1 klas zetten, dan zouden zij van elkaar niets tot vrij weinig kunnen leren.

Mijn ethische dilemma lijkt mij duidelijk: Welke groep kinderen, de lagere of de hogere nivo kinderen verdienen de meeste kans zich zo optimaal mogelijk te ontwikkelen, of is er een mogelijkheid waarbij beide partijen een even grote mogelijkheid zouden kunnen krijgen?


alvast bedankt voor jullie hulp Haha!


Ik heb zelf in een dergelijke klas gezeten (montessorischool). Ik werd er gepest, ik vond het er vreselijk. De moeilijke kinderen hadden alles in hun greep, waardoor er van werken voor de anderen niets overbleef. Na de basisschool zijn de meesten naar het ivbo gegaan of naar het speciaal onderwijs. Ik zou het nooit doen - de kinderen van het lagere niveau nemen geen voorbeeld (zij in elk geval niet, want ze leren niet graag), maar slepen de 'hogere' mee.

Shadow0

Berichten: 44637
Geregistreerd: 04-06-04
Woonplaats: Utrecht

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-08 12:18

Sheran schreef:
Ik heb zelf in een dergelijke klas gezeten (montessorischool). Ik werd er gepest, ik vond het er vreselijk. De moeilijke kinderen hadden alles in hun greep, waardoor er van werken voor de anderen niets overbleef. Na de basisschool zijn de meesten naar het ivbo gegaan of naar het speciaal onderwijs. Ik zou het nooit doen - de kinderen van het lagere niveau nemen geen voorbeeld (zij in elk geval niet, want ze leren niet graag), maar slepen de 'hogere' mee.


Mijn eigen idee is dat een montessori-systeem voor het speciaal onderwijs niet de meest aangewezen vorm is. Het vereist behoorlijk wat van de docent en de leerlingen en juist kinderen die zelf moeite hebben met organisatie, structuur, plannen etc hebben veel steun van de docent nodig. En dat is iets waar ZML-leerlingen allemaal vreselijk veel behoefte aan hebben.

En ik kan me voorstellen dat als in een klas teveel leerlingen zitten met gedragsproblemen, dit de balans te snel doet doorslaan en de andere leerlingen te weinig ruimte krijgen. Het montessorisysteem is wat dat betreft gewoon veel kwetsbaarder. Maar ook ik heb op een montessorischool gezeten, en daarvan kan ik alleen maar zeggen dat ik het heerlijk vond dat je juist wel op je eigen niveau aan de gang kon. En daarbij was het wel een meerwaarde dat je anderen kunt helpen, omdat je daar zelf ook van leert (en het gewoon heel erg leuk is als je merkt dat je iets kunt uitleggen aan de ander.)

Sheran

Berichten: 17648
Geregistreerd: 20-10-07

Re:

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-08 12:22

Shadow0 schreef:
Sheran schreef:
Ik heb zelf in een dergelijke klas gezeten (montessorischool). Ik werd er gepest, ik vond het er vreselijk. De moeilijke kinderen hadden alles in hun greep, waardoor er van werken voor de anderen niets overbleef. Na de basisschool zijn de meesten naar het ivbo gegaan of naar het speciaal onderwijs. Ik zou het nooit doen - de kinderen van het lagere niveau nemen geen voorbeeld (zij in elk geval niet, want ze leren niet graag), maar slepen de 'hogere' mee.


Mijn eigen idee is dat een montessori-systeem voor het speciaal onderwijs niet de meest aangewezen vorm is. Het vereist behoorlijk wat van de docent en de leerlingen en juist kinderen die zelf moeite hebben met organisatie, structuur, plannen etc hebben veel steun van de docent nodig. En dat is iets waar ZML-leerlingen allemaal vreselijk veel behoefte aan hebben.

En ik kan me voorstellen dat als in een klas teveel leerlingen zitten met gedragsproblemen, dit de balans te snel doet doorslaan en de andere leerlingen te weinig ruimte krijgen. Het montessorisysteem is wat dat betreft gewoon veel kwetsbaarder. Maar ook ik heb op een montessorischool gezeten, en daarvan kan ik alleen maar zeggen dat ik het heerlijk vond dat je juist wel op je eigen niveau aan de gang kon. En daarbij was het wel een meerwaarde dat je anderen kunt helpen, omdat je daar zelf ook van leert (en het gewoon heel erg leuk is als je merkt dat je iets kunt uitleggen aan de ander.)


Nu moet ik ook wel zeggen dat ik eer ERG slechte montessorischool had. De leraressen lieten ons maar een beetje begaan, gaven haast nooit lesjes en deden ook niets nadat ik gemeld had dat ik uitgescholden werd over de telefoon door een pestende klasgenoot. Als er veel individuele aandacht is zal het vast goed gaan, maar mijn ervaring was dat dat er niet was, en dat dat erg moeilijk is. Montessori vergt ontzettend veel van een docent, maar dat lijkt niet iedereen te beseffen Lachen

monaatjuh
Berichten: 184
Geregistreerd: 07-05-04
Woonplaats: almelo

Re: speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-08 13:51

Rashja schreef:
Ik ben ook voor op splitsen maar ook weer niet.
Ik zal uit leggen waarom.

Ik heb zelf 10 jaar op het speciaal onderwijs gezetten.
Waar van 5 jaar basisonderwijs en 4 jaar ivbo.
En een extra jaar toen ik op genomen was en daar heb ik nog lossen 2 havo certificaten gehaald en Nederlands en Engels d nivo gehaalt.

Mijn basisschool jaren heb ik echt als een hel ervaren.
Voor de tijd voor dat ik naar het speciaal onderwijs en toen ik er eenmaal op zat.
Toen ik nog niet op het speciaal onderwijs omdat ik niet mee kon maar op het speciaal onderwijs kon ik ook niet mee.
Alle vakken kon ik mee behalve taal.
Dat was iets wat mij hoe hard ik er ook voor vocht nooit wilde lukken.
Van het gewonen basis onder wijs snap ik het nog wel.
Maar toen ik naar het speciaal onderwijs verwachten ik meer.
Maar helaas ik was de ene met taal problemen in een klas met reken probleem kinderen.
Dus in plaats dat ik meer aan dacht kreeg bij les of weet ik wat werd ik allen gestraft.
Wij kregen als we een 8 of hoger hadden voor een dictee kregen we een stikker.
Als je 10 stikkers had mocht je op de computer of iets ander leuks doen.
Had je niet genoeg stikker moest je een opdracht maken.
In al die 5 jaar heb ik nooit 1 stikker gehad.
Want ik kwam simpel weg nooit boven een 2 uit.
Reken daar had ik altijd een 10 dit was voor mij gewoon veelte makkelijk.
Maar als je bij reken een 8 of hoger haalden kreeg je geen stikker.
Want mijn klas genootjes kwamen nooit boven een 6 uit.
En dat was natuurlijk niet eerlijk tegen over de rest.

Ik ben toen denk dat ik in groep 6 ben gaan smeken om bij les.
Uit eindelijk vond ik iemand die me dit wilde geven alleen 1 probleem dit kon alleen in de pauzes.
Ik was het toen zo zat om altijd maar te moeten toe kijken dat iedereen leuke dingen mochten doen.
En ik altijd alleen mocht toe kijken.
Maar wat mij het meeste pijn heeft gedaan was om altijd te horen moeten kijken dat ik een niets nut was een lui varken.
En dat ze niet snapte waarom ik zo goed in reken en de ander vakken was maar als het op dictee of lezen kwam grote sukkel was.
En ja dit zeiden ze dus echt zo.
Dus ik nam dat aan bod aan.
Uit eindelijk heeft het me alleen verder gesloopt.
Want het liep gewoon niet.
Voor reken had ik wel een op lossing gevonden.
Ik mocht bij de hoger klassen hun reken opdrachten lenen om te maken.
Uit eindelijk had ik in het einden van het jaar alle reken op drachten van groep 7 en 8 gemaakt.
Dus moesten ze daar weer iets op verzinnen.
En toen kreeg ik maar wiskunde boeken van het middelbaren onderwijs.
Waar ik toen heel erg blij mee was maar waar door ik nog meer gepest werd.
Niet alleen door leerlingen maar ook door de leerkrachten.

Eindelijk in groep 8 kreeg in een test en daar kwam toen eindelijk uit dat ik dus dyslexie.
Hier voor heb ik toen een training mogen volgen.
En dit heeft wonder gedaan.
Ik kan nog steeds niet goed lezen en schrijven al helemaal niet maar ik kon me eindelijk een beetje redden.

Toen ben ik naar het ivbo gegaan.
Ook dit heb ik niet als prettig ervaren.
Nederlands en Engels lukte me gewoon niet.
Ander vakken waren voor mij gewoon te makkelijk.
In plaats dat ze me hielen met Nederlands en Engels kreeg ik weer te horen dat ik maar een rare meid was en dat ze het gewoon niet snapte waarom ik wel goed was in alle ander vakken en in de taal vakken zo slecht was.
En zo als mijn leerraar van Engels altijd zei was van elke stomme idioot kan Engels dat je wiskunde niet kan oke maar geen Engels.
Dus je kan je wel voor stellen wat voor inperkt dat heeft gehad.
Ik was zo verbittert en ik wilde niets liever iedereen een poepje laten ruiken.
Uit eindelijk heb ik mijn diploma gehaald.
Alle taal vakken heb ik toen op a nivo gedaan de rest op d.
Ik had alleen achten en negens op mijn diploma staan.
En ik heb daar staan janken als een klein kind ik moest alleen tienen hebben.
Ik heb echt staan smeken om alles over nieuw te mogen doen.

In die tijd ben ik denk heel blij geweest als de groepen meer op gespitst waren.
Al bestonden de klassen maar uit 8 misschien 12 kinderen.

Ik ben daarna ook in gestort en kwam ik in een stoort van inrichting te recht.
En daar hadden ze een schooltje voor die kinderen daar.
De school had maar 6 klassen.
En daar zaten dus basisschool kinderen en middelaaronderwijs kinderen.
Dus echt van groep 2 tot groep 8.
Van ivbo tot vwo.
Nu zal je denken dat daar echt een puin hoop was daar.
Als behalve.
Ik heb toen in 1 jaar tijd dus 2 havo certificaten gehaald en Nederlands en Engels op d nivo.
Wij zaten ben 8 tot 12 man in 1 klas met echt elke nivo.
Tot brugpieper tot aan examenjaar.
Met 1 leerkracht voor vakken waar hij echt geen verstand had kreeg je hulp van een klas genoot of iemand ander van de school.
En dit heb ik als heel fijn ervaren.
Ik heb gewoon Engels en Nederlands op d nivo met 9 mogen af ronden.
Ook de ander vakken hebben ik met 8 mogen af ronden.
Vraag me niet hoe maar het is me gelukt.
Het leukste was dat meer les was aan het geven dan wat anders.
Ook zat ik toen in behandeling want de nodige energie koste.

Daar in was ik heel dankbaar dat de klassen niet zo op gesplits waren.

Dus ja vandaar dat ik dus tegen en voor ben op splitsen.





das nogal een verhaal zeg!bedankt dat je dat wou delen, ga ik ook zeker meenemen in mijn verslag.
Vind dat er goede punten naar voren komen die ik zeker goed kan gebruiken...erg bedankt iedereen!

Mareska

Berichten: 7923
Geregistreerd: 16-08-03
Woonplaats: Brabant

Re: speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-08 14:16

Kinderen moeten uitgedaagd worden op het niveau dat zij aankunnen (en op de manier hoe zij het beste leren, denk maar aan de leerstijlen van Kolb). Het is vreselijk frustrerend als jij opdrachten moet doen die jij nog helemaal niet snapt, omdat je daar nog niet aan toe bent. Dan ga je je enorm onzeker voelen omdat je zo graag die opdrachten wilt maken maar het nog niet aankunt. Andersom is het voor de sterkere leerlingen frustrerend als zij opdrachten onder het eigen niveau moeten maken, kinderen willen uitgedaagd worden en vooruit, daar moet een leerkracht dus voor zorgen. Ook op het speciaal onderwijs is dit zo.
Ik heb op een speciaal onderwijsschool stage gelopen (cluster IV) waar schoolbreed op dezelfde tijden taal en rekenen werden gegeven. Aan de hand van verzamelde leerlingengegevens werden kinderen geplaatst in een taal- en rekengroepje van ongeveer 8 kinderen die qua niveau het dichtst bij elkaar zaten. Dit werkte eigenlijk heel prettig, ook het flexibele klassenverband en het wisselen van leerkracht vormde buiten de uitzonderingen geen probleem.

Tegenwoordig wordt het werken met groepsplannen erg gestimuleerd op de (onze) Pabo. Op deze manier hoef je als leerkracht niet 12 verschillende individuele handelingsplannen op te stellen en bij te houden, maar geef je op niveau les door middel van klassenmanagement, organisatie etc. Er is een (of meerdere) basisgroep(en), je kunt daar vanaf wijken door naar beneden of boven differentieren en daar jouw instructies en stof op aanpassen. Je kunt zoveel groepen maken als je zelf wilt, het is natuurlijk niet praktisch als je uiteindelijk 7 verschillende groepen hebt, dan ga je aan het doel van het groepsplan voorbij. Op deze manier denk ik dat de verschillende groepen een even grote mogelijkheid zouden kunnen krijgen.

Arabesk

Berichten: 28701
Geregistreerd: 19-03-04
Woonplaats: Aan de dijk tussen Hoorn en Enkhuizen

Re: speciaal onderwijs :een ethisch dilemma

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-12-08 17:40

door de aanwezigheid van 'betere leerlingen' kunnen de zwakkere leerlingen zich soms ook juist slechter gaan voelen, ze voelen zich altijd de mindere wat erg demotiverend kan werken.